“Goldman Sachs, this pillar of the free market, breeder of super-citizens, object of envy and awe will go on raking it in, getting richer than God? An impish grin spreads across Blankfein’s face. Call him a fat cat who mocks the public. Call him wicked. Call him what you will. He is, he says, just a banker ‘doing God’s work’. “
(interview met Loyd Blankfein, topman van Goldman Sachs, in The Sunday Times)
… zegt Lloyd Blankfein, Gods woordvoerder, pardon, topman van Goldman Sachs
Eindelijk zit de olieprijs voorzichtig in de lift. Niet dat het daarmee in de buurt komt van de meeste van onze olieprijsvoorspellingen, maar je klampt je vast nietwaar. En die Opa B blijft maar gelijk hebben. Neem aan dat hij inmiddels is ingehuurd door Goldman Sachs of zo.
Let op, de olieprijs waar we het hier over hebben is nog steeds die in euro’s.
Grafiek door Ad van der Stok.
Na de breek de tabel.
De mensen met grijs in de cellen (sorry voor de woordspeling) zijn later ingestapt.
Rood geeft aan dat de persoon voor die maand het verst van de werkelijke waarde zit, groen het dichtst bij.
De banden tussen organisaties en personen in Nederland kwamen recentelijk aan de orde in o.a. de serie over de top 200 belangrijkste “ingewijden” uit de volkskrant en de link tussen het NRC en de AIVD. In Amerika lusten ze er ook pap van, de zakenbank Goldman Sachs heeft wel heel nauwe banden met de regering.
“It appears to be, for whatever reason, that Goldman Sachs sometimes has a disproportionate share of former employees in and out of government at any one time,” aldus Trent Duffy, voormalig woordvoerder van het Witte Huis.
ANALYSE - Terwijl de officiële kranten nog braaf berichten dat die luie klotengrieken eindelijk door de knieën zijn gegaan, wordt bloggend Nederland eindelijk wakker. Gisteren verscheen een mijns inziens uitstekend stuk van Ewald Engelen op Joop.nl over de Griekse kwestie, nadat de dag daarvoor Ewout van den Berg een soortgelijk stuk schreef. Enkele quotes met een leeswaarschuwing: het zal sommige mensen misschien wat linksig in de oren klinken.
Van den Berg:
“Er zijn twee belangrijke drijfveren voor het Europese bezuinigingsbeleid. In de eerste plaats is het gericht op het subsidiëren van multinationals en banken. Van al het geld dat de afgelopen jaren naar Griekenland is gegaan, is 92% in de zakken van Europese en Amerikaanse banken verdwenen. 17 procent van de staatsschuld is in private handen, tegenover in ieder geval 62 procent dat in het bezit is van andere Eurozone-staten – dit was in 2010 nog 26%. Het Europese beleid heeft er dus voor gezorgd dat er een complete bloedtransfusie plaatsvond, waarbij de schulden uit de financiële sector publiek zijn gemaakt.”
“De tweede reden voor de halsstarrigheid van Merkel en Dijsselbloem is dat Griekenland als voorbeeld wordt gesteld voor de rest van de Eurozone. Er zijn dit jaar verkiezingen in Spanje en Ierland. Op basis van massale strijd zijn hier ook linkse partijen opgekomen tegen de bezuinigingen. Door de Syriza-regering te breken, wil de Europese elite laten zien dat er geen alternatief mogelijk is voor het neoliberale bezuinigingsbeleid van de afgelopen jaren.”
Vermakelijk was het wel, de herhaling van Buitenhof met CDA-lijststrekker Sybrand van Haersma Buma bekijken ná de keuzefilm van Adriaan van Dis: Inside Job, over de systematische ontmanteling van wet- & regelgeving en toezichthoudende organen op de Amerikaanse financiële sector, welke heeft geleid tot de wereldwijde financiële crisis vanaf 2008.
Het contrast maakte scherp duidelijk hoe weinig het gedachtegoed van het CDA eigenlijk in huis heeft om de crises het hoofd te bieden waar Europa en Nederland vandaag voor gesteld worden. Het antwoord moest volgens Van Haersma Buma gevonden worden in een “debat over de moraal”. Dat was volgens de CDA-leider namelijk crux van de crisis: die is niet alleen financieel en economisch, maar vooral ook moreel.
Meteen werd Buma dodelijk afgeserveerd door de jonge conservatieve denker Thierry Baudet, die de lijsttrekker fijntjes één van de meer “futiele” punten uit het CDA-partijprogramma onder de neus wreef: graffiti in de openbare ruimte moet voortaan eerder verwijderd worden.
Ja, maar dat was dus hetzelfde als wat er mankeerde aan die bankiers, mekkerde Sybrand: in beide gevallen ging het om asociaal gedrag, waar achter zat dat men zich niet bekommerde om het bezit van de ander. Doorgeschoten individualisme was de oorzaak, meer gemeenschapszin de oplossing. Op de achtergrond kon men Jan Peter Balkenende horen nagalmen over ‘waarden en normen’.
De bankentaks zou nog wel eens een uitweg uit de crisis kunnen zijn, denkt historicus Jeroen Laemers.
De eurocrisis kost klauwen met geld. Zo kregen we vorige week bijvoorbeeld te horen dat Spaanse banken tot honderd miljard euro aan Europese noodsteun zullen ontvangen. Er is nog wel even gerommel over de vraag of dit geld direct aan de banken wordt uitgekeerd of dat de lening gaat lopen via de Spaanse staat, maar de volgende bailout is hoe dan ook een feit.
De eurocrisis is een bankencrisis
Deze laatste noodgreep is symptomatisch voor de eurocrisis als geheel. Banken krijgen miljarden euro’s toegeschoven om maar vooral niet om te vallen. Zo kwam Spanje in eerste instantie in de problemen door een barstende vastgoedbubbel. De Spaanse bankensector werd hierdoor hard getroffen en moest keer op keer uit de brand worden geholpen door de Spaanse overheid. Mede als gevolg hiervan verdubbelde de Spaanse overheidsschuld tussen 2008 en 2012 van 36% tot 72% van het BNP. Door deze extreem snelle stijging liep de rente op Spaanse staatsobligaties keihard op en dreigt Spanje de overheidsschuld niet langer te kunnen financieren.
In Ierland is iets vergelijkbaars aan de hand. Als direct gevolg van een barstende vastgoedbubbel kwamen Ierse banken in grote problemen. De Ierse staat leende vervolgens miljarden bij de Europese Centrale Bank om met dit geleende geld de bankensector overeind te houden.
Een van de eerste dingen die opvallen als je de politiek in Amerika volgt is het fanatisme en extremisme van rechts en de timide en bescheiden houding van links. ?Amerika is een conservatief land?, zeggen commentatoren dan altijd. Afgelopen week werd weer duidelijk dat links dit voor een deel aan zichzelf te wijten heeft.
Tijdens een persconferentie liet de woordvoerder van het Witte Huis, Robert Gibbs, zich ontvallen dat links – Gibbs had over the professional left – veel te kritisch is over Obama. Het blijkt dat de regering Obama maar moeilijk kan begrijpen dat hun eigen mensen zo kritisch kunnen zijn. De professional left stelt namelijk onredelijke eisen. Volgens Gibbs zijn ze pas tevreden als een vorm van Canadese gezondheidszorg wordt ingevoerd en als Pentagon is afgeschaft.
?I hear these people saying he?s like George Bush. Those people ought to be drug tested,? Gibbs said. ?I mean, it?s crazy.?
The press secretary dismissed the ?professional left? in terms very similar to those used by their opponents on the ideological right, saying, ?They will be satisfied when we have Canadian healthcare and we?ve eliminated the Pentagon. That?s not reality.?
Commentaar van een Amerikaanse blogger: dank u wel mr. Gibbs, dankzij U hebben we de verkiezingen in 2012 verloren. De vorige keren dat dat gebeurde werd Ronald Reagan gekozen, en de keer daarvoor Nixon. De linkse kiezer die op deze manier geschoffeerd wordt, blijft dan namelijk gewoon thuis. Het is gebruikelijk dat Democratische presidenten zo veel mogelijk afstand nemen van hun linkse aanhang. Er is zelfs een naam voor dit soort gelegenheden: het is een Sister Souljah moment, genoemd naar het afstand nemen door president Clinton van de activistische linkse hip hop zangeres Sister Souljah.
Fritz Bicknese, Teunis de Groot en Frans-Willem Kusters. Mogen niet enkel hùn naam met SSer Heinrich Boere verbonden blijven. Voor 400€ extra ging hij wel even 52 mensen verraden. Proces bezig in Aachen, zijn verdediging: “ik volgde enkel bevelen op”.
Twee Israëlische officieren hebben dat dan weer niet gedaan, zegt hun legerleiding. Zij hebben, zomaar gewoon en op eigen houtje, witte fosforbommen op Gazastad gegooid.
Op eigen houtje een middelvinger naar de wereld uitstekend? Dòen dacht de GoldmanSachsbank. Even slikken: zij gaan hun CEO, meneer Blankfein, dit jaar een potentiële 100 miljoen dollar uitbetalen. Een goed signaal, voorwaar!
Andere fosforbommengooier: de Paus heeft de smaak kennelijk te pakken. Nu moet de Britse regering eraan geloven [sic] . Ze willen ook daar zowaar rechten aan gays and lesbians toekennen. Niet als het van het Vaticaan afhangt!
Pure Morning Glory: misschien waren Hillary en Norgay in 1953 niet de eersten die de Everest piekten? Hier de story, daar de lekkere nerdy fotodetectievenroman. Zullen ze de vestzakKodak uit 1924 vinden?
De kredietcrisis is met de presentatie van de niet geweldige, maar zeker niet zo rampzalig als verwachte jaarcijfers van Lehmann Brothers en GoldmanSachs voorlopig even bezworen. Maar de oorzaak van die crisis, het ineenklappen van de huizenmarktzeepbel, is daarmee nog niet weg. Het hoofd macroeconomie van ING verklaarde gistermorgen op Radio 1 dat hij verwacht dat het nog wel twee jaar zal duren voordat de huizenmarkt hersteld is.
Dat werpt de vraag op: en Nederland dan? Ook hier stijgen de huizenprijzen immers al jaren.
Nou is er in Nederland op veel plekken een daadwerkelijk tekort aan koopwoningen en hebben Nederlanders geen ‘subprime mortgage’, maar een keurige, rentevaste hypotheek. Dus zo een vaart zal het niet lopen. Maar die prijzen kunnen niet eeuwig blijven stijgen.
Wanneer gaat het stoppen? En gaat het dan ineens heel snel of kalft het langzaam af? Zullen de effecten klein zijn of krijgen we een herhaling van de grote krakersrellen?