De Europese Commissie heeft opnieuw van zich doen horen in de strijd tegen desinformatie. Aanleiding is nu de verspreiding van valse berichten over het coronavirus. De verantwoordelijke commissarissen Jourová (Transparantie en Waarden) en Borrell (Buitenlandse Zaken) hebben vorige week nieuwe plannen aangekondigd. Erg concreet zijn ze niet. NOS-correspondent Thomas Spekschoor ziet vooral 'opgepoetste oude plannen'. Probleem is dat de EU en de nationale overheden in belangrijke mate afhankelijk zijn van grote particuliere internetbedrijven die niet eenvoudig te sturen zijn. De Commissie heeft met de grootste spelers op dit gebied al eerder een 'praktijkcode tegen desinformatie' afgesproken. Maar de code werkt tot nu toe niet omdat volgens de Europese organisatie van mediawaakhonden, ERGA, niet te controleren is of de platforms genoeg doen. 'Brussel zou dwingender moeten zijn, de platforms echt onder druk moeten zetten om bijvoorbeeld data te delen en inzicht te geven in algoritmes. Daarmee zouden wetenschappers en journalisten kunnen onderzoeken hoe nepnieuws zich verspreidt.' IJdele hoop. Google, Facebook en Twitter zullen zich niet zo maar in de kaart laten kijken. Tot nu toe hebben ze geen enkel teken vertoond af te willen stappen van hun status als privaat bedrijf dat alleen op vrijwillige basis samenwerkt met de overheid dan wel burgers waarschuwt voor misleidende informatie. Zoals met het -overigens discutabele- commentaar van Twitter op Trump's tweets. Zo lang deze techplatforms niet omgevormd worden tot aan regels onderhevige publieke dienstverleners zullen overheid en burgers machteloos moeten toezien dat het informatieverkeer afhankelijk blijft van particuliere belangen.
De quarterback zit sinds 2017 zonder club, omdat niemand hem meer wilde hebben nadat hij uit protest tegen politiegeweld knielde bij het Amerikaanse volkslied. Trump zei destijds dat de NFL hem moest schorsen en dat „iedere klootzak die knielt tijdens het volkslied van het veld gehaald moet worden.”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
COLUMN - De VPRO zond vorige week Push uit, een knap gemaakte documentaire over stijgende woningprijzen en de nieuwe woningnood. Da’s gentrificatie, denken we vaak. ‘Wás dat het maar,’ verzucht hoogleraar Saskia Sassen. ‘De huizenmarkt gaat tegenwoordig vooral over beleggen. Panden zijn activa geworden.’ Bewoners doen er niet meer toe. In Toronto zijn de woningprijzen de afgelopen dertig jaar met 425 procent gestegen, terwijl het gemiddelde gezinsinkomen in die periode maar met 133 procent groeide.
VN-rapporteur woningrecht Leilani Farha gidst ons door een aantal grote steden: Toronto, Valparaiso, Londen, Barcelona, Uppsala, New York, Milaan, en ziet steeds hetzelfde verhaal: panden en flats worden opgekocht en gerenoveerd, vervolgens kunnen de buurtbewoners de huur niet meer opbrengen en moeten ze de stad verlaten, want ook andere wijken zijn te duur geworden.
Mensen met lage inkomens zitten volledig klem, maar ook de middenklasse kan een huis in de stad nog amper betalen. Voor wie is de stad dan nog? Waar moeten al die mensen wonen die een stad overeind houden – leraren, verplegers, winkelpersoneel, politiemensen, bediening, chauffeurs, bouwers, schoonmakers en ambtenaren?
Er wordt zelfs gekocht voor de verkoop: dure appartementen zijn bedoeld om erin te beleggen, en gaan van hand tot hand. (Gisteren meldde Het Parool hoe de penthouses van de Pontsteiger telkens verkocht worden, en maar duurder blijven worden.) Veel panden worden opgekocht door buitenlandse investeerders; in Londen staat circa 80 procent van hun vastgoed leeg. Handig, want dan kun je sneller op de markt reageren. Sassen: ‘Die lege flats zijn hard aan het werk. Ze staan geld te verdienen.’
Het moge duidelijk zijn dat de coronacrisis veel zaken heeft stilgelegd en/of op achterstand hebben gezet. Niet in het minst bij het kabinet, dat de handen vol heeft aan zowel de gezondheids- als economische aspecten van de coronacrisis.
Wie een blik werpt op de wetgevingskalender, ziet al snel dat er van de ambities van Rutte III weinig terecht is gekomen. Met nog negen maanden te gaan naar de volgende verkiezingen, heeft het kabinet erg weinig ruimte nog een inhaalslag te realiseren. Zeker nu veel tijd en energie door de coronacrisis wordt opgeslokt.
Van de 305 wetten die op de wetgevingskalender staan (per 16 juni 2020) is 20% gerealiseerd. Zo’n 38% is nog in behandeling bij Tweede en Eerste Kamer (respectievelijk 21 en 16%) en 42% zit nog in een voortraject, d.w.z. in voorbereiding bij de ministeries of ligt nog bij de Raad van State.
Dit is de stand van zaken bij de ministeries (geen wetten bij Algemene Zaken en Defensie):
Het lage aantal gerealiseerde wetten is natuurlijk niet alleen op conto van het kabinet te schrijven. Het hangt ook af van hoe snel Raad van State en parlement over de behandeling van wetsvoorstellen doen. Met het nodige cynisme kunnen we nu al wel stellen dat kabinet Rutte III er in is geslaagd het aantal wetten terug te dringen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 17-06-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
COLUMN - De parlementair redacteur bij de Telegraaf had iets opgevangen over een mogelijk gebrek aan motivatie bij het kabinet. Hij informeerde daar afgelopen vrijdag bij de minister-president naar:
En is het voorstelbaar dat het kabinet, we krijgen natuurlijk de zomervakantie, we krijgen verkiezingscampagne. Is het denkbaar dat het kabinet besluit om deze periode geen nieuwe besluiten over extra maatregelen naast datgene wat al is aangekondigd?
Maar natuurlijk! Zomervakantie en dan de aanloop naar de verkiezingen in maart 2021. Het kabinet heeft wel wat beters te doen dan het land uit de coronacrisis tillen.
IJs en weder dienende gaat het politieke zomerreces in op 3 juli en gaat men per 1 september weer aan de slag. Die slag wordt ‘normaal gesproken’ onderbroken door een herfstreces (oktober), het kerstreces (december/januari) , het voorjaarsreces (februari) en (even opletten!) het verkiezingsreces (26 februari t/m 22 maart 2021).
Het kabinet gaat er vooralsnog van uit dat de coronacrisis de voor 17 maart 2012 geplande verkiezingen niet in de weg zal zitten. Minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren gaat nog uitvogelen hoe die verkiezingen passend gemaakt kunnen worden aan de cornonamaatregelen.
De verkiezingen zelf door laten gaan, prima. Maar de verkiezingscampagne ook? Zolang er sprake is van crisis, is het wellicht beter geen campagne voeren. Bij eerdere calamiteiten is dat al eens gebeurd.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een uitvoering van het nummer “Boomer’s Stiry” door de Black Crowes. Dit nummer werd eerder o.a. ook opgenomen door Ry Cooder:
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 16-06-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Het heeft tot nu toe weinig tot geen aandacht gekregen in de Nederlandse media, maar de afgelopen dagen zijn twee jonge zwarte mannen dood aangetroffen hangend aan een boom in Californië, zo bericht Associated Press. De lokale politie concludeerde al snel dat het om zelfdoding gaat. Nabestaanden en anderen vinden de omstandigheden waarin de doden zijn aangetroffen en de wel heel snelle conclusies van de lokale politie verdacht. De FBI is een onafhankelijk onderzoek begonnen. De vergelijking met de door de Klu Klux Klan uitgevoerde lynchpartijen in de jaren dertig en veertig is snel gemaakt.
In 1939 nam Billie Holiday het nummer Strange fruit op, waarbij het vreemde fruit hangend in de bomen een directe verwijzing is naar de vele lynchpartijen in de Zuidelijke staten van de Verenigde Staten waar zwarte mannen door de Klu Klux Klan werden opgehangen. CBS, de platenmaatschappij waar Holiday onder contract stond en dat haar opnames uitbracht op het ‘mainstream’ label Columbia, wilde het nummer niet uitbrengen. CBS was namelijk bang dat het uitbrengen van dit nummer tot negatieve reacties zou leiden van platenverkopers in het Zuiden en ook dat radiostations in het Zuiden CBS zouden gaan boycotten. 1939 Was nog te vroeg voor het grote CBS om geassocieerd te worden met de burgerrechtenbeweging. CBS gaf Holiday toestemming om voor een keer een nummer uit te brengen op een ander label. Dit werd uiteindelijk Vocalion, een kleiner label gespecialiseerd in het opnemen en uitbrengen van blues, jazz en gospel platen, primair gericht op een zwart publiek en bijna alleen verkrijgbaar in platenzaken die gevestigd waren in zwarte woonwijken. Toeval of niet, CBS had Vocalion eind 1938 gekocht als deel van de overname van het veel grotere label Brunswick.
In het eigen FvD journaal kreeg Baudet de vraag voorgelegd:
Hoe sta je tegenover Groningen? Meer gas geboord worden of moet de kraan dicht? Zou Fvd ook meer steun kunnen geven aan Groningers voor de schade die veroorzaakt is door het boren?
Het antwoord van Baudet kun je hier zelf zien (of onder de video lezen):
Er zit voor iets van 500 miljard aan gas in de grond in Groningen en dat is een conservatieve schatting want er wordt steeds nieuw bij gevonden. Maar dat is een astronomisch bedrag. De totale waarde van al die huizen daar die door aardbevingen geraakt worden enzovoort loopt in de tientallen miljarden maximaal. Dus dat is een, dat staat totaal, dat staat niet in verhouding tot elkaar.
Dus wat je moet doen. Wat je had had moeten doen als je een normale daadkrachtige regering had gehad die problemen kon oplossen dat je onmiddellijk die mensen compenseert. Het is heel, het is heel, want je moet ook niet overdrijven het is niet heel erg wat er gebeurd is met die aardbevingen. Maar het is wel, het is verdomd vervelend. Een scheur in je huis, je moet een weekend ergens anders logeren dat soort dingen allemaal. He ik bedoel het is geen genocide of zo, het is niet dat die mensen allemaal massaal…
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
