Tijd voor Tobin Taks 2.0

Crosspost: Het nu volgende stuk van Steeph verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar. Financiële instellingen moest je de afgelopen jaren vooral niet hinderen met belastingen of sturing. Ze maakten immers fantastische nieuwe financiële producten die de gehele wereldeconomie opstuwden. Een remming zou zelfmoord zijn voor de economie in een land. Nu blijkt al die groei gebakken lucht te zijn geweest die sneller verdwijnt dan ze kwam. De bankiers die er jarenlang van geprofiteerd hebben genieten nu na en de rest van de belastingbetalers kan voor de schade opdraaien. Een beter moment voor een discussie over het introduceren van de Tobin Taks is er niet. Maar dan niet de Tobin Taks 1.0. Die richtte zich te zeer alleen op de valutahandel. Een oplossing voor een probleem uit het verleden. Wat we nodig hebben is een Tobin Taks 2.0. Een kleine belasting op alle financiële handelstransacties tussen banken en wat dies meer zij. Pakketje leningen doorschuiven? 1%. Short gaan op Aegon? 0,5%. Miljard Yen omzetten naar Euro? 0,1%. En zo verder. De percentages hoeven niet eens zo hoog te zijn om effect te hebben. Op het hoogtepunt van de pre-kredietcrisis hausse wisselden sommige banken iedere nacht een kwart van hun korte termijn verplichtingen uit. Dat wordt snel minder rendabel.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor Tobin Taks 2.0

Crosspost: Het nu volgende stuk van Steeph verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.

Financiële instellingen moest je de afgelopen jaren vooral niet hinderen met belastingen of sturing. Ze maakten immers fantastische nieuwe financiële producten die de gehele wereldeconomie opstuwden. Een remming zou zelfmoord zijn voor de economie in een land.
Nu blijkt al die groei gebakken lucht te zijn geweest die sneller verdwijnt dan ze kwam. De bankiers die er jarenlang van geprofiteerd hebben genieten nu na en de rest van de belastingbetalers kan voor de schade opdraaien.
Een beter moment voor een discussie over het introduceren van de Tobin Taks is er niet. Maar dan niet de Tobin Taks 1.0. Die richtte zich te zeer alleen op de valutahandel. Een oplossing voor een probleem uit het verleden.
Wat we nodig hebben is een Tobin Taks 2.0. Een kleine belasting op alle financiële handelstransacties tussen banken en wat dies meer zij. Pakketje leningen doorschuiven? 1%. Short gaan op Aegon? 0,5%. Miljard Yen omzetten naar Euro? 0,1%. En zo verder.
De percentages hoeven niet eens zo hoog te zijn om effect te hebben. Op het hoogtepunt van de pre-kredietcrisis hausse wisselden sommige banken iedere nacht een kwart van hun korte termijn verplichtingen uit. Dat wordt snel minder rendabel.

En het primaire doel van de belasting is dan niet zozeer een zware rem zetten op de handel, want dat lijkt nogal moeilijk te zijn, maar meer om een garantiepot op te zetten. Prima dat banken leuke dingen verzinnen, maar de staat (en de belastingbetaler) kan alleen garant staan als ze wat risico-afdrachten hebben ontvangen. Het belasten van de “gewone” winst is daarvoor onvoldoende.
Geen Tobin Taks, geen redding van banken in de toekomst. Gewoon bij wet vastleggen.
Verder zal het natuurlijk wel een rem hebben op de complexe producten die snel van eigenaar wisselen. De stapeling van belastingen bij iedere overdracht maakt dat onaantrekkelijk. Maar dat is, gegeven de ervaring van de afgelopen jaren, alleen maar een gunstige bijkomstigheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Nederlandse Zorg

Deze gastbijdrage is geschreven n.a.v. berichten dat bestuurders uit de zorg 20 miljoen euro hebben opgestreken, en is ondertekend door Marieus, sociaal werker.

neezorgOntslagen bestuurders uit de zorg hebben vorig jaar voor ruim 20 miljoen euro aan ontslagvergoedingen en vertrekpremies gekregen. Uit een inventarisatie van de vereniging van bestuurders in de zorg, NVZD, blijkt dat minstens 80 bestuurders zijn ontslagen. Dat betekent dat die 80 bestuurders maximaal 250.000 euro hebben meegekregen. Maar ook als er 160 bestuurders zouden zijn ontslagen (wat niet het geval is) hebben zij een forse vergoeding opgestreken van 125.000 euro per persoon. Voor een modaal inkomen betekent dat bijna 3,5 jaarsalaris. Immense bedragen.

Probleem met dergelijke regelingen is niet zozeer dat de bestuurders geld meekrijgen. Probleem is wel dat het enorme bedragen zijn. Voor de instellingen waar zij voor werkten maar ook voor de medewerker op de directe werkvloer. En daar knelt het wat mij betreft. Ergens is de verhouding zoek tussen wat een ziekenhuisdirecteur verdient en pak-hem-beet een verpleegkundige. Goed bestuur is noodzakelijk en mag beloond worden, maar zonder de verpleegkundige aan het bed is een ziekenhuis helemaal niets. En hoewel aan die wetenschap niets is af te dwingen, maken de bestuurders zich daar niet al te druk om.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dubai: Lost Vegas

dubai2Hoezo geen samensmelting van culturen mogelijk? In de Verenigde Arabische Emiraten is een variant van Las Vegas uit de grond gestampt, met dat verschil dat je geen casino in Dubai zal aantreffen. Terwijl we onze mond vol hebben over de woekering van uitheemse culturen op eigen grondgebied, doen bedrijven van over de hele wereld vrolijk mee aan de realisatie van een absurd circus van staal, glas en beton in de VAE. Hoewel er de laatste tijd nog maar weinig ruimte overblijft voor vrolijkheid.

Iedereen kent wel zo’n gelukszoeker die naar Dubai gaat, voor een korte of langere periode. Het lijkt ook best aantrekkelijk om de kantoorbaan in Holland te verruilen voor een vergelijkbare kantoorbaan, maar dan in een décor van shoppingpaleizen, tophotels en een stralende zon. Althans, dat is toch het eerste beeld. Bedrijven als Apple, Sony, Hilton, Burger King en ABN Amro zijn er net zo normaal als het woestijnzand. Websites voor zonvakanties schrijven wervende teksten als: ‘Westerse kleding, vrouwen op hogere posities, alcohol en de meeste andere westerse gewoontes worden hier inmiddels als normaal gezien.’

Appelmoes en bietjes

Aanpassen van een vreemde aan de Nederlandse cultuur vinden wij een must, in den vreemde lijkt het nogal een opgaaf. Maar als een gebied in het Midden-Oosten eruitziet als Second Life én ook nog belastingparadijs is, proberen we het aarzelend. Dan mogen schimmige Nederlandse investeringsmaatschappijen met plannen voor Dubai (Palm Invest) adverteren bij Harry Mens. Iemand schreef in 2006 over haar eerste ervaringen in Dubai op een weblog de potsierlijke zinnen: ‘Wat het eten betreft hebben we niets te klagen. De supermarkten zijn hier echt super. […] Douwe Egbertskoffie, Koeleman appelmoes, rode bietjes van Hak, leverpastei, komkommers, bloemkooltje en zo kan ik nog wel even doorgaan.’ De geüpgrade versie van de VOC-mentaliteit.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PVV: Wall Street Journal neemt het op voor Geert Wilders

PVV: Wall Street Journal neemt het op voor Geert Wilders

Nadat eerder diverse Britse kranten het opnamen voor Geert Wilders, krijgt de PVV-voorman vandaag steun van de gerenommeerde Amerikaanse krant The Wall Street Journal. ‘Als we Salman Rushdie altijd hebben verdedigd, waarom nu Wilders dan niet?’ In een redactioneel commentaar verbaast men zich vooral over de stelling van linkse partijen in de kwesties waarin Wilders is verwikkeld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende