Na wat frivole uitstapjes pakken we nu weer de draad op met alweer de vijftiende Sargasso Lijst. Aangezien gisteren het Nederlands Film Festival van start is gegaan, is het niet zo verrassend dat de Nederlandse film het onderwerp is. Daar het begrip "Nederlands" nogal lastig is (moet de maker Nederlands zijn, de productiemaatschappij, een acteur...???) heb ik gekozen voor de Nederlandstalige films. Handig, want dan kunnen de Vlamingen ook meedoen. Dus kom maar op met uw lijstjes. Indien u ze nummert van 1 tot 10, krijgen die van 20 aflopend tot 11 punten. Mocht u verder gaan dan 10 in uw lijstje of geen nummers geven, dan worden 11 punten toegekend per titel. En mocht u een titel hebben waar mogelijk meerdere films bij passen, geef dan even het productiejaar op, of een linkje naar een pagina waar duidelijk wordt om welke versie het gaat. Linkjes zijn natuurlijk altijd welkom, ook naar clips en trailers uit die films. U doet me een groot plezier de lijstjes in het volgende formaat in de reacties te zetten: 1#Titel 2#Andere titel 3#Ook een goede film etc... Update: Inzenden gesloten. Uitslag vindt u hier.
Welk geluid moet een elektrische auto maken om tijdig waargenomen te worden in het verkeer door bijvoorbeeld blinden, maar ook andere voetgangers en fietsers?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wat is er toch aan de hand met Elsevier? Het eens zo keurige conservatieve weekblad met tips voor een goede pensioenbelegging of een lofzang op het gezinsleven, wordt steeds meer een onderdeel van Liegend Rechts. U weet wel, de opiniebladen en kranten waar feiten door de hardrechtse opinie worden vermangeld.
Voorbeelden zijn al eerder op Sargasso langsgekomen, maar ook vandaag was het blad op twee manieren opmerkelijk in het nieuws. In de eerste plaats omdat Elsevier-uitgever Reed Business bewust ter faveure van Elsevier een collega-blad de nek omdraait. Ten tweede omdat ze een scoop claimen die niet van hun is, en bovendien niet blijkt te kloppen.
Woensdag meldde Simon Rozendaal, Elsevier’s wetenschapsredacteur, farmaceutenvriend en professioneel klimaatontkenner, dat het KNMI al jarenlang verkeerde temperaturen meet op het meetveld in De Bilt. En hij legde een direct verband tussen die vermeende fout van het KNMI en de berichten over het broeikaseffect.
Rozendaal:
“Opmerkelijk is dat het KNMI, dat doorgaans graag de publiciteit zoekt middels persberichten (vooral over de opwarming van Nederland en de rest van de wereld) een en ander in volslagen stilte heeft gedaan.”
U weet vast al wat er nu komt: Het bericht werd vrolijk door de vaderlandse copy/paste gnomen gekopieerd. En – zoals zo vaak – zonder even met het KNMI te bellen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.