Wat zouden de media zonder rücksichtlose populisten moeten? Een populist is immers altijd goed voor wat opschudding, een strobrandje waar redacties weer op kunnen draaien. Nederland heeft haar eigen perpetuum populism in de vorm van Geert Wilders die afgelopen weekeinde weer eens een ultieme Calimero deed. Zuid-Amerika heeft Hugo Chavez met zijn wekelijkse tv-programma Aló Presidente op zondag. Gisteren zei Chavez in Aló Presidente dat het Venezolaanse leger zich klaar moet maken voor oorlog. Een oorlog tegen buurland Colombia wel te verstaan. Omdat Colombia onlangs een afspraak maakte met de VS over stationering van militair personeel op Colombiaanse bases t.b.v. de bestrijding van de drugshandel. Nu stapt Colombia terecht naar VN Veiligheidsraad om zich te beklagen (NRC) over de oorlogsretoriek van deze populist. Alle opwinding om Chavez zijn recente uitlatingen is een kopie van anderhalf jaar geleden toen hij (ook op zondag) tanks naar de Colombiaanse grens stuurde, daarna gebeurde er niks. Ook deze strobrand zal wel weer snel over zijn. Maar het blijft opvallend dat Chavez altijd heftig reageert als er iets ondernomen wordt richting de drugsdealende terreurbeweging FARC waarvan men vermoed dat hij er banden mee onderhoud. Diezelfde heftigheid vertoont onze eigen populist ook altijd als hij in verband gebracht wordt met extreem-rechts en staatsgevaarlijkheid. Je zou bijna zeggen: waar rook is is vuur? Ook al is het maar een strobrandje?
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Ja, u leest het goed, kinderen willen geen mexicaanse griepprik. Nou, is dat me even een verrassing! Ik vond het vroeger maar wat leuk om een prik voor wat dan ook te halen. Gezellig met moeders mee, en dan een naald in je arm gestoken krijgen voor iets waar je geen zak van snapt maar wat volgens de grote meneren en mevrouwen om je heen goed voor je is. Je kon je lol als kind niet op.
Blijkbaar is het oordeel van kinderen zo belangrijk geworden dat heel Nederland er over moet worden bericht. En dan hebben we het over kinderen, hè. U weet wel, van die koters die bijna letterlijk voor elke scheet die ze laten toestemming moeten vragen van hun ouders.
En wat waren de redenen om de prik niet te willen? Ze vinden hem ‘niet nodig’, want ze zijn niet bang om ziek te worden. Er is zelfs een groep die denkt dat de griepprik niet helpt. Deze informatie hebben ze uiteraard zelf opgezocht op het internet, of ze hebben op televisie de deskundigen bij Pauw en Witteman gezien. Of niet.
Waar het op neer komt is dat de mening van deze kinderen totaal irrelevant is. Ze zullen precies hetzelfde zeggen over willekeurig welke prik. Of liever, ze zullen hoogstwaarschijnlijk na-papegaaien wat ze thuis horen.
CU: Rouvoet: kerken en gemeenten samen optrekken
Kerken moeten voorop blijven staan om nuttig werk in de samenleving te doen. Met gemeenten zouden ze kunnen afspreken wat ze allemaal kunnen bijdragen, onder meer in de ondersteuning van jongeren en gezinnen. Die oproep deed minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin zaterdag tijdens de Landelijke Diaconale Dag van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) in Utrecht. "Het is altijd mijn stelling geweest dat de scheiding tussen kerk en staat niet betekent dat ze met de ruggen naar elkaar staan, integendeel."
Kerken en gemeenten staan nu nog huiverig tegenover elkaar als het erom gaat kerken in te schakelen bij het gemeentelijke beleid zoveel mogelijk mensen te laten deelnemen aan de samenleving. De kerken zijn bang verstrikt te raken in allerlei regels, de gemeenten zijn beducht voor het verwijt kerk en staat niet gescheiden te houden. Rouvoet vindt dat jammer, want hij ziet veel mogelijkheden. “Het is altijd mijn stelling geweest dat de scheiding tussen kerk en staat niet betekent dat ze met de ruggen naar elkaar staan, integendeel.”
De minister wees op de rol die de kerken al hebben in de samenleving, door het geven van huiswerkbegeleiding en taalcursussen, de organisatie van kinder- en jongerenwerk en buurtmaaltijden. Onderzoeken wezen uit dat het werk van kerken in Rotterdam per jaar tot ruim 130 miljoen euro waard is. In Den Haag bespaart de inzet van migrantenkerken de samenleving per jaar 17,5 miljoen euro. “Ik ben benieuwd wat eruit zou komen als het maatschappelijk rendement van alle kerken zou worden berekend”, zei Rouvoet. “Het zou om miljarden gaan.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Goldman Sachs, this pillar of the free market, breeder of super-citizens, object of envy and awe will go on raking it in, getting richer than God? An impish grin spreads across Blankfein’s face. Call him a fat cat who mocks the public. Call him wicked. Call him what you will. He is, he says, just a banker ‘doing God’s work’. “
(interview met Loyd Blankfein, topman van Goldman Sachs, in The Sunday Times)
… zegt Lloyd Blankfein, Gods woordvoerder, pardon, topman van Goldman Sachs
D66: Is de Nederlandse Winkeltijdenwet in strijd met Europese regels?
D66-Europarlementariër Sophie in ’t Veld heeft de Europese Commissie gevraagd om te kijken naar de Nederlandse winkeltijdenwet. Het wetsvoorstel om het aantal koopzondagen te beperken is mogelijk in strijd met de Europese Dienstenrichtlijn.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.