Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een pleidooi voor de persoonlijke ervaring
Vanavond wordt in Amsterdam het boek ‘Zo begint iedere ziener’ van schrijver en filosoof Coen Simon gepresenteerd. Zijn vorige boekje ‘Waarom we onszelf zoeken, maar niet vinden’ was een anti-zelfhulp boek, ‘voor denkers, tobbers en narcisten’ en roeide dwars tegen de stroom succesboeken en levenskunstfilosofie in. Het viel in de smaak, en ironischer kon de pointe van zijn boekje niet geïllustreerd worden toen hij zelfs werd uitgenodigd om de maand van de spiritualiteit te openen.
Het boek dat vanavond feestelijk wordt uitgereikt aan Connie Palmen borduurt voort op dit thema, en vaart weer stroomopwaarts. Sargasso had al inzage in het manuscript en interviewde de schrijver.
Aan zowel ‘Waarom we onszelf zoeken, maar niet vinden’ en ‘Zo begint iedere ziener’ ligt de secularisatie ten grondslag. Mensen in de Westerse wereld gaan minder naar de Christelijke gebedshuizen, maar dat betekent niet dat ze minder Christelijk zijn geworden (het CDA is nog altijd de grootste partij, bijna niemand noemt zichzelf overtuigd atheïst, enzovoorts). Mensen dragen hun geloof echter in steeds mindere mate gemeenschappelijk uit, en just daarin zit ‘m de crux.
[gplayer href=”2010/02/secularisatie.mp3″ ]Coen Simon – Secularisatie [/gplayer]
In de geest van de Duitse filosoof Peter Sloterdijk vermoedt Simon dat wat mensen (en daarmee de maatschappij) gemeen hebben, ons ontvalt. Bepaalde maatschappelijke eenheden, zoals de rol van de kerk, vallen weg in ons ik-tijdperk, maar die structuren zijn wel nodig om onze kijk op de werkelijkheid te verbinden met die van anderen. Deze ‘fictieven’, de gemeenschappelijke canon van ideeën en gevoelens, zijn aan het afbrokkelen. En mensen zoeken naar alternatieven.
Bescherm homoseksuele leerlingen
Soms ben je blij dat een debat wordt uitgesteld, zodat je er nog wat aandacht aan kan geven. Afgelopen maandag was er zo’n debat. De Kamer zou die dag een aanpassing van de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) bespreken. Na de aanpassing zal het op scholen verboden zijn om onderscheid te maken op iemands seksuele voorkeur. Maar het zal tegelijkertijd mogelijk blijven om een leraar of leerling van school te verwijderen als er uiting wordt gegeven aan één specifieke voorkeur: de homoseksuele.
Homo-jongerenorganisatie Expreszo besteedde er aandacht aan en riep homo- seksuele jongeren op zich ziek te melden en naar Den Haag af te reizen om tegen het voorstel te protesteren. De oproep werd blijkbaar ook door de minister gehoord, aangezien zij zichzelf die dag ook ziek meldde. Dus ging het debat niet door.
Zelf heb ik nooit gesnapt waarom een homoseksuele leraar zo nodig op een streng-christelijke school zou willen werken. Dan moet je toch iets masochistisch hebben. Maar mogen ze daarom gediscrimineerd worden? Nee natuurlijk niet. Maar ik heb wel een beetje begrip voor de moeite die onze streng-christelijke medemensen hebben met zulke leraren op hun scholen.
Anders ligt dat met homoseksuele leerlingen. Zij hebben hoogstwaarschijnlijk weinig invloed gehad op de schoolkeuze, en komen vaak pas op de middelbare school achter hun seksuele geaardheid. Feitelijk zadel je deze mensen op met een dubbel probleem, wat het ‘uit de kast komen’ nog verder bemoeilijkt. Als ze willen uitkomen voor hun homoseksualiteit werpt dit een extra drempel op. Niet alleen riskeren ze de afwijzing van hun omgeving, maar ook nog een extra kans op afsluiting van hun vrienden, ook al zijn die bereid de ‘coming out’ te accepteren.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
QvdD: Wilders wil onderhandelen

“Als ik mijn verantwoordelijkheid niet neem, moet ik tegen de kiezer zeggen: de PVV blijft altijd in de oppositie. Dan hoeven we met niemand te onderhandelen. Maar we zijn geen SP die altijd van de zijkant roeptoetert en uiteindelijk nooit mee wil doen. Als we op belangrijke punten onze zin krijgen, willen we regeren. Sterker nog, we zijn bereid om gedoogsteun te geven aan een minderheidskabinet volgens het Deense model.”
Aldus Wilders in een interview met de Nieuwe Revu.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dakloze bouwt iglo
Das zo’n beetje de definitie van ’tijdelijke oplossing’.
Met dank aan pedro voor de tip.
Kijktips | Kiest u maar
Holland Doc – Bridging the gap of The worldst fastest Indian | Tegelijkertijd donderdag om 22:50 | Respectievelijk op Nederland 2 (tot 23:45) en RTL7 (tot 1:10)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.