Voorpagina

Zoekresultaten voor

'marcel crok'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: actor212 (cc)

Nieuw klimaatmanifest: je raadt nooit wat wij (niet) vonden

, door en

24 mensen schreven een alarmerend klimaatmanifest. Wij bekeken de namenlijst.

Het is december, traditioneel de tijd voor het jaar van manifesten en pietities. Zal wel iets te maken hebben met de extra vrije tijd die mensen hebben. Hoewel, dit manifest was al een tijdje onderweg, want dit Nieuw Klimaat Alarm (sic) zag afgelopen – iets te warme – zomer al het licht. We kunnen alvast verklappen dat het geen manifest is dat de overheid oproept méér te doen tegen klimaatverandering. Maar op de een of andere manier kwam het nu pas in het nieuws. De Telegraaf omschreef de groep ondertekenaars als “24 professoren, ingenieurs en andere experts”, RTL Nieuws promoveerde ze naar “24 wetenschappers”.


Nu zegt het niet direct iets dat iemand de titel professor heeft – wat is iemands vakgebied? Hetzelfde geldt voor de titel ingenieur: OK, je bent afgestudeerd aan een technische universiteit, maar dat maakt je nog geen wetenschapper, laat staan expert. Een wetenschapper is ook niet per definitie expert op het gebied van klimaat of energietransitie.

Met andere woorden: wie zijn deze mensen? Wij googleden en turfden en geven je de droge cijfers.

Nul klimaatwetenschappers

Allereerst: niemand van deze 24 mensen is klimaatwetenschapper. Geen? Helemaal niemand? Nee. En ja, dat verraste ons ook, want we hadden op zijn minst verwacht nog een verdwaalde meteoroloog te vinden. Maar kijk zelf maar na. Des te opvallender omdat deze mensen de huidige stand van klimaatwetenschappen niet helemaal lijken te onderschrijven, hoewel ze daar in het manifest verder niet zoveel woorden aan vuil maken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Stropop, cherry-pick, ad ignorantiam: een retorisch standaardrecept

, door

ANALYSE - In de argumentatie van pseudosceptici komen nogal wat drogredenen voorbij. En er is een vast patroon van drie drogredenen dat heel regelmatig terugkomt. Het kan handig zijn om dat patroon te herkennen. Het patroon gaat als volgt: eerst een stropop, dan een cherry-pick en tenslotte een ad ignorantiam.

De verhalen bij de grafiekjes van Baudet volgen steeds weer dat patroon. Dat is goed te zien in de toelichting op die grafieken van de hand van Marcel Crok, die inmiddels op de site van het FvD is verschenen. Een weerlegging van onze kritiek op die grafieken is het allerminst. Het is eerder een herhaling van de onwetenschappelijke retoriek waar we op wezen. Retoriek die steeds weer als volgt is opgezet.

Stropop: Dit is een verzonnen “alarmistische” claim, die zonder bronvermelding, meer of minder expliciet wordt gepresenteerd. De suggestie is dat die claim een algemeen geaccepteerd en belangrijk onderdeel is van de wetenschappelijke kennis over de menselijke invloed op het klimaat. In werkelijkheid is het in het beste geval een van alle nuances ontdane karikatuur van wat de wetenschap zegt en in het slechtste geval een bewering die maar bar weinig met de echte wetenschap te maken heeft. Veel voorkomend voorbeeld: de verwachting van iets dat in de loop van deze eeuw zou kunnen gebeuren wordt gepresenteerd als een voorspelling die nu al waarneembaar zou moeten zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klimaatbeleid is haalbaar, betaalbaar en zinvol

, door

ANALYSE, LONGREAD - Elsevier heeft het klimaat volledig omarmd als onderwerp om zich op te profileren. En met Marcel Crok heeft de redactie een ‘waardig’ opvolger gevonden van Simon Roozendaal, die onlangs met pensioen is gegaan. Nu het klimaatbeleid in binnen- en buitenland steeds meer vorm begint aan te nemen zien we dat ‘klimaatsceptici’ en de politieke partijen die klimaatverandering als onzin afdoen, steeds meer de aanval openen op het klimaatbeleid en de vermeende torenhoge kosten die daarmee gemoeid zouden zijn. Of zoals deze week op de knalgele cover van Elsevier Weekblad in dikke zwarte en rode letters werd verkondigd:

Het artikel kwam uiteraard uit de koker van Marcel Crok, die dit soort uitspraken ook al deed in een recente hoorzitting in de tweede kamer over de kosten en baten van een eventuele klimaatwet. De hoorzitting was aangevraagd door Thierry Baudet van het Forum voor Democratie, die al jaren gretig gebruik maakt van zijn ‘klimaatkennis’. Je kunt rustig stellen dat Crok inmiddels zijn voornaamste adviseur is op dit dossier.

Overigens vind ik het een duidelijke vooruitgang dat ‘klimaatsceptici’ zich meer lijken te gaan richten op klimaatbeleid en de kosten daarvan. Een discussie daarover hoort veel meer thuis in het politieke debat dan een discussie over de klimaatwetenschap. Als het gaat over kosten is het immers belangrijk dat we die zo laag mogelijk proberen te houden en dat de rekening op een eerlijke wijze wordt verdeeld over de verschillende groepen in de samenleving. En die verdeling is (deels) een politieke keuze.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

De race om het warmste jaar sinds 1901

, door

DATA, VISUALISATIE - Het warmste jaar tot nu toe in Nederland (De Bilt) was 2006. Met een gemiddelde temperatuur over het hele jaar gemeten van 11,235 graden Celsius. Een jaar later lukte het 2007 net niet om een nieuw record te zetten. Dat jaar bleef steken op 11,226 graden. Statistisch gezien verwaarloosbaar verschil, maar toch.
Nu ligt echter sinds begin oktober 2014 in de metingen voor op zowel 2006 als 2007.
Omdat Marcel Crok me attendeerde op een zeer fraaie visualisatie van dezelfde “race” in Engeland, leek het me wel aardig om dit ook voor Nederland te doen.

Hieronder ziet u de race. De zwarte lijn is 2014. De rode 2007, die op het laatste moment ingehaald wordt door de paarse lijn van 2006.
Op de x-as ziet u de dagen van het jaar. Het is dus steeds het gemiddelde vanaf 1 januari tot en met die dag in dat jaar.

Deze update is tot en met 31 december 2014. Met enige regelmaat zal ik nieuwe updates plaatsen.
hot_race_20141231_475

Via twitteraar @ticobas kwam een manier om de kans te berekenen dat 2014 inderdaad de warmste zou worden, op basis van de jaarmetingen tot nu toe. Simpel gezegd, neem de reeks van 2014 tot de laatst bekende dag, vul die aan met de rest van de dagen uit jaar x, bepaald dan het gemiddelde en kijk of je nog boven die van 2006 uit komt. Ja=1, nee=0. En dan tellen en delen door het aantal geturfde jaren.
Dan krijg je voor de hele reeks een kans van 100% dat 2014 het warmst wordt. En als je alleen de laatste dertig jaar als referentie neemt, is de kans nu 100%.

Foto: Nicola Jones (cc)

Liberale energievisie schiet zich in eigen voet met klimaatscepsis

, door

OPINIE - De Teldersstichting laat het afweten op het gebied van klimaatverandering. Hierdoor ondermijnt de liberale denktank de mogelijkheid steun te krijgen voor de onderdelen van zijn visie die wél hout snijden.

Begin juli verscheen geschrift no. 121 Zeker van Energie van de Teldersstichting, het wetenschappelijk bureau van de VVD.

Een onversneden liberale visie op energie wordt in het politieke landschap node gemist. Het rapport bevat een aantal behartenswaardige ideeën, die echter stevig worden ondermijnd door een volstrekt onnodige flirt met ‘klimaatscepsis’. Zo zou er nog veel onduidelijk zijn over het aandeel van de mens in de opwarming van de aarde, zou het de vraag zijn of de huidige opwarming uniek is, en of er niet alternatieve verklaringen ‘naast de broeikastheorie’ mogelijk zijn.

Binnen de klimaatwetenschap is het beeld echter helder, en luidt kort en plat samengevat: de huidige opwarming is uniek qua hoogte en snelheid, de mens heeft het gedaan door heel veel broeikasgassen aan de atmosfeer toe te voegen. Mogelijke alternatieve oorzaken zijn inmiddels vrijwel volledig uit te sluiten.

Maar kennelijk baseert het wetenschappelijk bureau van de VVD zich niet op de wetenschap, maar liever op een sceptische journalist (Marcel Crok, als doorgeefluik van Amerikaanse twijfelmateriaal als eerder gewogen en te licht bevonden) en de libertaire sceptische blogger Hans Labohm. Dan is het niet verwonderlijk dat het liberale energierapport een typisch ‘sceptisch’, onwetenschappelijk frame hanteert zodra het over klimaat gaat. Hoe zo’n frame ontstaat en effect kan hebben beschrijf ik in De Twijfelbrigade.

Foto: Asian Development Bank (cc)

De Teldersstichting en het klimaat

, door

ANALYSE - De Teldersstichting (en daarmee de VVD) schaart zich tegenwoordig actief in het ‘klimaatsceptische’ kamp.

Twee weken geleden bracht de Teldersstichting, het wetenschappelijke bureau van de VVD, een onderzoek uit over de toekomst van Energie.

Omdat in dit onderzoek ook klimaat een rol speelt, waren wij extra geïnteresseerd. Zeker nadat de Correspondent beschreef hoe problematisch de benadering was.

De Teldersstichting was zo aardig om ons een recensie-exemplaar te sturen.

Vooraf is het misschien goed om de Teldersstichting zelf even te quoten:

De stichting heeft ten doel om op wetenschappelijk verantwoorde wijze, vraagstukken van maatschappelijk belang […] te onderzoeken met liberale beginselen als uitgangspunt […]

Onthoudt u goed het ‘op wetenschappelijk verantwoorde wijze‘.

De reden dat klimaatverandering een plek krijgt in een rapport over energie wordt vanuit liberaal perspectief verklaard. Het uitgangspunt is dat de overheid geen invloed op de markt hoort te hebben, tenzij er een hele goede reden voor dergelijke bemoeienis bestaat.

Marktfalen is, vanuit liberaal perspectief, één zo´n reden. Opwarming van de aarde zou namelijk heel veel schade kunnen toebrengen. De werking van de huidige markt houdt echter geen rekening met deze toekomstige schade. En dus mag de overheid een sturende rol krijgen om deze tekortkoming van de markt op te vangen.

Foto: Moyan Brenn (cc)

Verrassing: klimaatsceptici produceren alarmerend rapport

, door

ANALYSE - Selectief winkelende klimaatsceptici produceerden – onbedoeld – een alarmerend rapport over klimaatverandering.

De afgelopen week ontstond een rimpeling in de klimaatvijver. Een rapport van de Global Warming Policy Foundation GWPF zou aantonen dat de zogeheten klimaatgevoeligheid veel lager is dan het klimaatpanel IPCC inschat. Die conclusie is gebaseerd op selectief winkelen in de wetenschappelijke literatuur, zeggen verschillende wetenschappers. Ze hebben gelijk.

Maar als we er nu, for the sake of argument, vanuit gaan dat de auteurs, ex-bankier Nic Lewis en ‘sceptisch’ journalist Marcel Crok, de klimaatgevoeligheid beter schatten dan het IPCC. Stel. Dan is de verrassende conclusie dat ook dan bij ongewijzigde CO2-uitstoot het klimaat eind deze eeuw zo’n 2 à ruim 4 oC kan zijn opgewarmd, terwijl op de langere termijn volgens de GWPF-getallen zelfs 7 graden in het verschiet kan liggen.

Kennelijk produceren ‘sceptici’ nu rapporten die ze als ze van het IPCC zouden komen ronduit ‘alarmistisch’ zouden noemen.

Studies die claimen dat de klimaatwetenschap niet deugt of ‘goed nieuws verbergt’ moeten het liefst wat sceptisch worden bekeken. Gaat het hier om een bijdrage aan de wetenschap, of om een bijdrage aan het maatschappelijk-politieke debat? Dat laatste is duidelijk het geval. Het stuk is niet in de wetenschappelijke vakliteratuur gepubliceerd, maar is gesponsord door en uitgebracht als rapport van de zich ‘denktank’ noemende lobby-organisatie GWPF van Nigel Lawson.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | Update mei 2013

, door

DATA - En hele korte update dit keer. Te druk gehad om de ontwikkelingen te volgen de laatste weken. Wel heb ik de eer gehad Marcel Crok te ontmoeten. En dus kan ik nu niets anders dan zijn boek “De staat van het klimaat“, wat reeds enige maanden op mijn boekenplank brandt, te lezen. Daarover later dus meer.

Voor nu de gebruikelijke grafiek. Weinig beweging. Het 11-jaarsgemiddelde is tot drie cijfers achter de komma niet veranderd.

wereldtemp_201305_475

Het overzicht van de wereldwijde temperatuurafwijkingen is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut4, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (drie jaar) en 132 maanden (elf jaar). Let op: het gaat hier om gemiddelde afwijkingen over meerdere reeksen met meerdere referentieperiodes. Getallen bieden dus alleen een indicatie van de trend.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Autopsie van een virulente klimaatmythe

, door

ANALYSE - Waarin de auteur de laatste klimaatmythe fileert.

Ineens gonsde het weer overal rond: “Het is de afgelopen vijftien jaar helemaal niet opgewarmd!” Dat zou blijken uit een rapport van het MetOffice, de Britse broer van het KNMI. Het verhaal klopt niet, maar toch raasde het bericht na een korte incubatieperiode als een epidemie door medialand. Hoe kan het dat een oude, weerlegde klimaatmythe ineens weer virulent wordt? Een autopsie van een mythe.

‘Denktank’

Het oorspronkelijke bericht werd op 10 oktober in omloop gebracht door de Global Warming Policy Foundation (GWPF). Dit is een ideologisch gemotiveerde Engelse ‘denktank’ naar Amerikaanse snit, opgericht door oud-minister Nigel Lawson. GWPF wil niet vertellen wie zijn financiers zijn. Lawson’s banden met de kolenindustrie doen vermoeden welke belangen erachter zitten, maar namen en rugnummers van de sponsoren komen niet boven tafel.  In de Academic Advisory Council van de GWPF figureert een bekende rij van de circa vijftig à honderd professionele ‘sceptici’ die de wereld rijk is. Verrassend is dat onze landgenoot prof. Richard Tol, Neêrlands meest geciteerde (milieu)-econoom, zich ook aan deze lobbygroep in denktank-vermomming heeft verbonden.

Het startartikel van de GWPF leidde een paar dagen een ietwat sluimerend bestaan, slechts opgemerkt door een enkele ‘sceptische’ blogger als Marcel Crok die er meteen op de dag zelf al over schreef, maar werd pas virulent nadat de Daily Mail, on Sunday er op zondag 14 oktober uitgebreid aandacht aan besteedde. Het artikel was van de hand van de journalist David Rose, die eerder toegaf als kanaal voor desinformatie te hebben opgetreden, en in de vorm van enkele onjuiste artikelen over Irak en Al Qaida de weg plaveide voor de Irak-oorlog. Ook op het gebied van klimaat heeft hij een zekere reputatie als sluwe desinformant opgebouwd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Lobbyen voor (on)duurzaamheid

, door

Achter de duurzaamheidspolitiek gaat dikwijls een door het bedrijfsleven betaalde lobby schuil. Lobbyen is legitiem als de belangen die daar achter schuil gaan transparant worden gemaakt. Dat is in de discussie over het klimaat steeds minder vaak het geval. Belangrijke pressiegroepen proberen met behulp van selectieve informatie en door deze eindeloos te herhalen, de publieke opinie te beïnvloeden. En met succes. De scepsis over klimaatverandering nestelt zich diep in ons, terwijl die op ondeugdelijke argumenten berust.

Actualiteit 1: ‘Canada ruziet met eu over olie uit teerzand’, meldt Trouw op 23 februari. Dat is lobby 1.0: lobby’s van bedrijven verdedigen belangen. Actualiteit 2 komt uit The Guardian: Nederlandse regering verzet zich tegen EU-plan teerzandolie. Gevalletje lobby 2.0: overheden en bedrijven spannen samen. Actualiteit 3, waarover in tal van media is bericht, geeft zicht op lobby 3.0: industriebelangen financieren de Amerikaanse politieke ‘denktank’ Heartland Institute om de klimaatwetenschap te ondermijnen. Lobbyen voor of tegen duurzaamheid, in Nederland, en door Nederland, hoe werkt dat eigenlijk?

Actualiteiten 1 en 2 gaan over een plan van de eu om motorbrandstoffen uit teerzandolie als extra vervuilend aan te merken. Een soort malus-regeling in de eu-motorbrandstoffenrichtlijn voor brandstoffen op teerzandbasis. Onder meer bp, Shell en Total hebben belangen in de Canadese teerzanden. Zij zien niet graag dat de afzet van producten uit teerzanden wordt bemoeilijkt door artikel 7A van de eu-richtlijn, die de brandstoffen onderscheidt naar CO2-voetafdruk van de grondstoffen. Dat deze bedrijven lobbyen tegen het eu-voornemen is niet verwonderlijk. Maar opmerkelijk is wel dat de Nederlandse regering keert zich ook tegen het eu-plan keert.

Vorige Volgende