Voorpagina

Zoekresultaten voor

'districtenstelsel'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Enric Borràs (cc)

Jordanië in identiteitscrisis

, door

Verkiezingspamfletten in Amman (Foto: ammonnews.net)

Deze week vonden er in Jordanië vervroegde parlementsverkiezingen plaats, nadat koning Abdullah II bin al Hoessein het parlement in november 2009 tussentijds ontbond. De verkiezingen stonden in het teken van de binnenlandse en buitenlandse uitdagingen die de aard en de identiteit van Jordanië als Hashemitische staat raken. Ophef over de nieuwe kieswet resulteerde in een boycot door de belangrijkste oppositiepartijen.

Kiesstelsel onder vuur
Het Jordaanse kiesstelsel is een erfenis van het Britse Rijk, een one man one vote districtenstelsel waarbij elk district een vastgesteld aantal volksvertegenwoordigers kiest. De bevolking kiest het Lagerhuis, of Huis van Afgevaardigden, terwijl het Hogerhuis, of Huis der Notabelen, rechtstreeks door de koning benoemd wordt. Al langere tijd is dit systeem aan kritiek onderhevig, omdat het de plattelandsgebieden, waar de koningsgezinde traditionele stammen en bedoeïenen dominant zijn, qua zetelaantal bevoordeelt is ten koste van de drukbevolkte stedelijke gebieden, waar veel Palestijnen wonen en de islamistische partijen veel aanhang genieten.

Vorig jaar november ontbond de koning, die veel meer macht heeft dan onze Nederlandse koningin, het parlement halverwege de zittingstermijn. Er werd officieel geen reden voor gegeven, maar het besluit stuitte op weinig weerstand. Grote delen van de bevolking zagen het parlement als een orgaan waar corruptie gebruikelijk was en inefficiëntie hoogtij vierde. Vernieuwingen stagneerden doordat wetten eindeloos op de plank bleven liggen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gemaakte meerderheden en het minderheidskabinet

, door

Het Binnenhof (foto: flickr/Lightmash)Zesenzeventig zetels. Dat is de meerderheid van het komende kabinet in de Tweede Kamer. Een hele nauwe meerderheid. Maar op veel manieren heeft het komende kabinet niet de steun van een meerderheid: niet van de Nederlands kiezers of de Staten Generaal.
Er is sprake van een manufactured majority: van een minderheid wordt in een verkiezingsuitslag een meerderheid gemaakt om het land regeerbaar te maken. Eigenlijk hoort zo iets bij een land met een districtenstelsel: grappig genoeg is het nu zo dat in het Verenigd Koninkrijk het systeem niet meer werkt, er is een coalitieregering nodig omdat het districtenstelsel geen heldere meerderheden meer oplevert.

Deze coalitie heeft geen meerderheid van de stemmen gehaald. De VVD haalde 20.49% van de stemmen, de PVV 19.63% van de stemmen en het CDA 15.45%. Dat is samen 49.55% van de stemmen. De coalitie partijen hebben alle drie een restzetel binnen gehaald. Restzetels worden in ons kiesstelsel toegekend aan grotere partijen dan aan kleinere partijen: omdat rechts minder versplinterd is dan links zijn zij dus groter. Nou was er een lijstverbinding op links: tussen PvdA en GroenLinks. Als D66 bij die lijstverbinding had gezeten dan was er geen meerderheid gekomen voor rechts. Dan had hun teller stil blijven staan op 75. Links heeft dit kabinet te danken aan zijn eigen verdeeldheid.

Nou zou je kunnen stellen dat met de Trots op Nederland (0,56% van de stemmen) dit kabinet zou steunen en dat de SGP (1.73% van de stemmen en 2 zetels) in de Tweede Kamer hier daadwerkelijk steun aan heeft belooft te geven. Maar toveren met cijfers kan iedereen. Zo hebben uitgesproken tegenstanders van samenwerking met de PVV, Klink (goed voor 33115 stemmen, een halve zetel), Ferrier (1269 stemmen), Koppejan (3604 stemmen) en Schinkelshoek (304 stemmen), samen 39192 stemmen opgehaald. Zonder die stemmen zou het CDA op 20 zetels zijn blijven steken en had GL/PvdA een extra restzetel opgehaald: terug naar 75.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Salomonseilanden hopen op vreedzame verkiezingen

, door
Verwoeste Chinese winkel in de hoofdstad Honiara na de rellen van 2006 (Foto: Flickr/sadie and maude's place)

De inwoners van de Salomonseilanden, een archipel ten oosten van Papua Nieuw Guinea, gaan vandaag naar de stembus. De vorige keer dat ze dit deden, in 2006, leidde dit tot grootschalige rellen, waarbij de Chinese minderheid het moest ontgelden. Er was op dat moment al een vredesmacht onder Australische leiding op de eilanden, omdat die verkiezingen een eind moesten maken aan een burgeroorlog tussen autochtone etnische groepen.

Die vredesmacht is er nu nog, en is zelfs versterkt met het oog op de verkiezingen. Alcohol is sinds maandag verboden en er is speciale inkt uit India ingevlogen om te zorgen dat mensen na het stemmen niet hun vinger kunnen schoonmaken en opnieuw stemmen, zoals vorige keer gebeurde. De campagne is op een paar incidenten na rustig verlopen. Er zijn 500 kandidaten (op 500.000 inwoners), die in een districtenstelsel strijden om 50 zetels in het parlement. De uitslag wordt in het weekend verwacht.

Het lastige is dat die uitslag alleen vertelt wie er in het parlement gekozen zijn. Het parlement kiest vervolgens de premier, die het land gaat regeren, maar veel kandidaten weigeren vooraf te vertellen wie ze zullen steunen, de zittende premier of de oppositiekandidaat (lokale media voorspellen winst voor de eerste). Een kritiek punt waarop beide kampen van mening verschillen is of hun archipel Taiwan zal blijven erkennen of de loyaliteit verschuiven naar het Chinese vasteland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: Vers bloed in Hongarije

, door

Zondag zijn de Hongaarse parlementsverkiezingen. Of eigenlijk de eerste ronde. Het zullen hoe dan ook historische verkiezingen worden voor het kleine Donauland. Op de eerste plaats omdat het land er economisch heel beroerd voor staat. Maar vooral omdat voor de eerste keer er namelijk nieuwe partijen in het parlement komen. En wat voor partijen: de extreem-rechtse Jobbik en het ‘GroenLinkse’ Lehet Más a Politika. En dat is alleen maar goed voor Hongarije.

In Hongarije zijn sinds de vreedzame overgang van communisme naar democratie, grofweg slechts vier partijen in het parlement vertegenwoordigd. Er zijn twee grote partijen, namelijk de FIDESZ, de steeds conservatievere club van voormalig (en ook toekomstig) premier Viktor Orbán, MSZP, de sociaal-democratische communistische opvolgerspartij. Daarnaast zijn er twee kleinere partijen, de MDF, een conservatief-liberale partij en de SZDSZ, een liberale partij. FIDESZ heeft de afgelopen jaren de hele rechterkant opgeslokt. Het Hongaarse kiessysteem is erg nadelig voor nieuwe partijen: het is een gemengd systeem met deels evenredige vertegenwoordiging en deels een districtenstelsel, waarbij je per kiesdistrict handtekeningen moet halen. Bovendien is er een kiesdrempel van 5 procent.

Nieuwe partijen
De starheid van het politieke systeem, in combinatie met de enorme polarisatie tussen links en rechts die Hongarije in de greep houdt en enkele schandalen, leidt nu eindelijk tot nieuwe partijen die een goede kans maken in het Hongaarse parlement te komen. De Jobbik behaalden vorig jaar in de Europese verkiezingen een enorme verkiezingsoverwinning. Het is een extreem-rechtse partij, die zich openlijk uitsprak tegen joden, homo’s en vooral zigeuners. Ze zijn sterk verwant met de knokploegen van de inmiddels verboden Magyar Gárda, die openlijk niet welgevallige groepen in elkaar sloeg. Er zitten zelfs figuren in die terug willen naar de paganistische godsdienst van voor de kerstening van Hongarije in de Middeleeuwen. Of die vinden dat Jezus eigenlijk Hongaars was. Hele rare mensen dus. In Nederlandse commentaren wordt echter vaak hét unieke aspect van de Jobbik (letterlijk Rechtsen en tegelijkertijd Beteren) vergeten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Gerd volgt JP op!

, door

SaillantLOGO Gerd Leers volgt Balkenende op.

Balkenende zijn houdbaarheidsdatum is 10 juni definitief verstreken. De vraag is: wie volgt ‘m op? Uiteraard solliciteert niemand openlijk naar de functie, maar dat weerhoudt de potentiële kandidaten er niet van zich nu al in de kijker te spelen. Kandidaten zijn: Hirsch Ballin, Veerman en Wijffels. De meest waarschijnlijke opvolger is in mijn ogen Gerd Leers. Onopvallend opvallend blijft hij zich staatsmanwaardig warm lopen. Een proefballonnetje (zie de Saillante stelling van gisteren) over het districtenstelsel hier, een dubieus compliment over Balkenende’s leiderschap daar en Gerd toont aan dat hij klaar is het stokje over te nemen.

En dat akkefietje over integriteit? Gerd moest volgens eigen zeggen niet weg als burgemeester van Maastricht vanwege een integriteitprobleem. Dat hij een vakantievilla van een topambtenaar kocht, had daar niets mee te maken. Gerd is slachtoffer. Gerd is slachtoffer van niets minder dan een politieke afrekening. Het nemen van heldere en stevige besluiten wekte de woede van zijn wethouders en daarop besloten ze hem aan de kant te zetten. Kortom: Gerd heeft voldoende zelfkennis om het politieke leiderschap van het CDA aan te kunnen. Zijn politieke opvattingen passen perfect in de tijdgeest: streng doch rechtvaardig. Raddraaiers hard aanpakken, maar buitenlanders niet over één kam scheren. Het lijkt verdacht veel op het ‘grenzen stellen, kansen bieden’ van PvdA burgervader Aboutaleb, maar dat terzijde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mond op mond beademing van Halsema

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaande analyse is van Mario Frieswijk en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Femke Halsema (foto:flickr/Anne Helmond)

Femke Halsema deed in een opiniestuk, dat dit weekend in de Volkskrant te lezen was, drie aanbevelingen voor de politici, bedoeld om na de verkiezingen van 9 juni het land bestuurbaar te houden.

Het is een artikel met een verhaal dat we de laatste tijd wel vaker horen; het electoraat is te versplinterd waardoor het vormen van stabiel bestuur onmogelijk zou worden. Vervolgens een rekensom waaruit die onbestuurlijkheid moet blijken, en het hele artikel is doordrenkt met de gedachte, dat dit vroeger anders was.

Dat het electoraat versplinterd is, kan moeilijk ontkend worden. Maar het idee dat dit ooit structureel anders was, klopt niet. Tot 1977 bestonden meerderheidskabinetten in Nederland altijd uit 4 of meer partijen. Pas na de oprichting van het CDA veranderde deze situatie. Deze fusie maakte van 3 partijen 1, en werd al snel gevolgd door de fusies van de voorlopers van GroenLinks en de ChristenUnie. Hierdoor werd het parlement een periode erg overzichtelijk, maar het gaf ook de electorale ruimte voor het ontstaan van nieuwe partijen.

Een tweede aanname is dat versplintering per definitie zou leiden tot een onbestuurbaar land. Toch beschouwen we de 150 jaar die we zo geregeerd zijn over het algemeen niet als één lange periode van instabiliteit. Overigens laat hier ons geheugen ons wel in de steek; premier Balkenende staat bekend als slechte premier, vooral omdat hij binnen tien jaar 4 kabinetten geleid heeft. Iemand als Willem Drees herinneren we ons als een stabiele bestuurder, maar ook hij leidde 4 kabinetten in tien jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De elite in de Tweede Kamer 2

, door

In zijn post van voor de vakantie (8 juli) over het opleidingsniveau van de Tweede Kamer, vraagt Steeph zich af of dat een beetje representatief is voor de samenleving? In de reacties wordt niet alleen ingegaan op de representativiteit van het opleidingsniveau, maar ook op de vraag in hoeverre die representativiteit belangrijk is.
Willen we bijvoorbeeld een kamer die voor de helft uit mannen en voor de helft uit vrouwen bestaat? En vinden we het belangrijk dat nieuwe Nederlanders in de TK zitting hebben? Het antwoord op die vragen luidt ja, gezien de huidige samenstelling van de Tweede Kamer.
leeftijd_kamerleden_200Maar bijvoorbeeld leeftijd, vinden we dat een belangrijk criterium? En lokale spreiding, doet die er toe?

Om met de leeftijd te beginnen: De gemiddelde leeftijd van Kamerleden is 46,6 jaar, met 43 en 44 jaar als modus, 21 jaar als laagste leeftijd en 72 jaar als hoogste. Zes leden zijn dertig of jonger, vijf 65 of ouder. Van alle stemgerechtigden lijken vooral de dertig-minners en vijfenzestig-plussers ondervertegenwoordigd. Niet zo raar als je rekent dat de TK ook gewoon een baan is, een kantooromgeving. Van de grotere partijen (minimaal 5 zetels) is de VVD de oudste partij met een gemiddelde van 48,8 jaar en de PVV de jongste met 42,7 jaar.

kamerleden_geb_plaats_470

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gordon Brown, redder in de nood, misschien gered

, door
Premier Gordon Brown in betere tijden (Foto: Flickr/Davepatten)

In landen met een twee partijenstelsel en een districtenstelsel met een winner take all-systeem is het gebruikelijk dat de toestand van de economie bepalend is voor wie de verkiezingen wint. De meeste kiezers weten aan welke kant ze staan, en zullen niet snel overlopen. De verkiezingen worden beslist door een kleine, betrekkelijk a-politieke middengroep, die hun keuze direct laten afhangen van hun economische situatie. Om die reden moeten de kansen van John McCain in de aanstaande presidentsverkiezingen bijzonder klein worden geacht.

In Engeland wordt Gordon Brown echter misschien de uitzondering die de regel bevestigd. Tot voor kort leek het vast te staan dat hij de volgende verkiezingen zou verliezen. Hij was niet mediageniek genoeg, de Engelsen waren Labour-moe na tien jaar Tony Blair, en de economische toestand verslechterde enigszins. Nu de economische toestand plotseling radicaal verslechtert, heeft Brown echter weer een kans. Leiders in zowel de VS als Europa waren bang om grootschalig in de economie in te grijpen. Gordon Brown hakte de knoop door, en kocht voor miljarden aan slechte leningen van banken. De rest van de wereld heeft zijn voorbeeld gevolgd, en Brown wordt alom geprezen.

Het was te verwachten dat Brown op dit moeilijke moment beter zou reageren dan andere regeringsleiders. Immers, in een vorig leven was Angela Merkel minister van milieu, George W. Bush gouverneur van Texas, en Nicolas Sarkozy minister van binnenlandse zaken. Gordon Brown daarentegen was 10 jaar lang ‘Chancellor of the Exchequer’, en heeft daarom op dit punt meer ervaring dan verder wie ook. De Britten kunnen nu overwegen of ze, in een tijd van economische crisis, toch niet beter af zijn met deze stugge, duistere domineeszoon uit Schotland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Femke Halsema: 2007 was een suf tussenjaar

, door

Femke Halsema (Foto copyright Arnoud Boer)Eind september 2007 stond op GeenCommentaar.nl de Week van Democratie centraal. Op de site Wij Zijn De Baas organiseerde de gezamenlijke publieke omroepen tijdens die week een verkiezing van de beste verbetervoorstellen voor de democratie. Winnende voorstel was het pleidooi van Femke Halsema om naast een stem op een partij voortaan ook een voorkeur voor een coalitie uit te kunnen spreken. Aanleiding genoeg voor de redactie van GeenCommentaar.nl om haar te interviewen over democratie, de invloed van de media en het politieke jaar 2007.

Hieronder deel 3 van het interview.

GC: Zou u als politieke partij ook mee willen doen aan buitenparlementaire actie?

Femke Halsema: Ja hoor, dat doen we al constant. Een voorbeeld daarvan is CoolClimate, waarbij we als GroenLinks samengewerkt hebben met organisaties zoals GreenPeace, Milieudefensie en Natuurmonumenten. Maar naast het klimaatprobleem kan ik me ook voorstellen dat we voor andere thema’s dat zouden doen: Darfur, of de armoede in Nederland onder bijvoorbeeld kinderen.

GC: Zou u ook een buitenparlementaire actie tegen Geert Wilders ondersteunen?

FH: Nee, dat zou ik niet steunen. Waarom niet? Omdat in het geval van Wilders het om een persoon gaat, een politicus die je in het debat in de Tweede Kamer kunt bestrijden. GroenLinks kiest daarbij liever voor een zakelijke omgang met Geert Wilders, om inhoudelijk met hem in debat te gaan. Je maakt hem te belangrijk door een buitenparlementaire actie te starten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Derde voorronde kiezen verbetervoorstellen voor de democratie

, door

Na rondes één en twee volgt nu de laatste voorronde voor het kiezen van het beste verbetervoorstel voor de democratie.
Dit maal is de inbreng geheel verzorgd door de voorzitters van de diverse jongerenafdelingen en/of -partijen in de politiek.

Onderaan kan je stemmen voor deze ronde. De beste voorstellen gaan door naar de eindronde alhier die woensdagavond start. Daarin wordt bepaald welke voorstellen uiteindelijk naar Wij Zijn De Baas gaan.

17. De Raad van State moet worden opgesplitst in een adviserende en een rechtsprekende instantie

Raad van State heeft twee hoofdpeilers: de “Volle Raad” die adviseert en de “Afdeling Bestuursrechtspraak”. De Volle Raad bestaat uit 28 staatsraden die allemaal ook zitting hebben in Afdeling Bestuursrechtspraak. En hier wringt de schoen: De staatsraden adviseren over een wetsvoorstel en vervolgens moeten ze rechtspreken over gevallen, waar de wetten die zijn mede geformuleerd hebben van toepassing zijn.

Ton Monasso, Voorzitter Jonge Democraten


==============================================================

18. Het CDJA pleit voor invoering van kiesdistricten in het Nederlandse parlementaire stelsel

Het CDJA, de jongerenorganisatie van het CDA, pleit ervoor om het huidige stelsel van evenredige vertegenwoordiging te verrijken door het te combineren met een districtenstelsel. Deze kieshervorming betekent concreet dat 100 van de 150 Kamerzetels gekozen worden via districten. Dat wil zeggen dat dit regionale kandidaten zijn, die én een sterkere binding zullen hebben met hun achterban, en daarnaast ook een steviger mandaat zullen hebben. De overige 50 zetels van de Tweede Kamer zullen nog worden gekozen op basis van het huidige lijstenstelsel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burgerforum Kiesstelsel heeft gekozen

, door

Al vanaf het begin volgen wij de verrichtingen van het eerste Burgerforum in Nederland. Nieuwsgierig als we zijn naar alle ontwikkelingen op het gebied van democratie, hielden wij dit nauwlettend in de gaten. We hadden tevens het geluk dat een aantal leden hier verslag wilden doen van de ontwikkelingen. Aan het eind van dit stukje vind je nog een column van een van de deelnemers.

Gisteren heeft het Burgerforum in een bijeenkomst gestemd over welke voorstellen ze naar het kabinet gaan brengen.
Daar komt onder andere het verrassende voorstel uit dat een burger moet kunnen kiezen tussen stemmen voor een partij als geheel óf voor een losse kandidaat. De voorkeursstemmen gaan hierbij zwaarder wegen bij wie in de kamer komt. Bert Bakker (D66) en Hans van Baalen (VVD) hadden het onder die constructie niet gehaald.

Het districtenstelsel wordt door het forum afgewezen. Wel wordt ook nog, ongevraagd, advies gegeven aangaande het gebrek van vertrouwen dat de burger in de politiek heeft. Zo wordt voorgesteld dat kamerleden die zich afsplitsen hun zetel onmiddelijk terug moeten geven aan de partij.

De uiteindelijke presentatie van de voorstellen van het Burgerforum zullen op 14 december gebeuren. Maar om de partijen ook nog de kans te geven tijdens de verkiezingscampagnes zich te laten uitspreken, was het slim om nu al de conclusies bekend te maken. Het is echter de vraag of dat gaat gebeuren. Ook de media besteden er tot nu toe niet heel veel aandacht aan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burgerforum: Nog drie leden delen hun ervaringen

, door

Het burgerforum over het nieuwe kiesstelsel staat aan de vooravond van haar publieke optreden. Recent hadden we hier een interview met een van de leden van het forum, Kim Wamper. We hebben nog drie leden bereid gevonden zich hier voor te stellen en te vertellen over welk kiesstelsel zij graag zouden zien. Met de vier leden zullen we de komende maanden de ontwikkelingen van het burgerforum volgen.

Het woord is aan Robert, Andries en Bas.

Robert:

Kan je in het kort beschrijven wie je bent
Ik ben Robert Timmer, getrouwd, woon in Deventer en ben 36 jaar. Ik ben de trotse vader van drie kinderen, 2 jongens en 1 meisje in de leeftijden 8, 6 en 4 jaar. In mijn vrije tijd mag ik graag boeken lezen, wat internetten en veel met mijn gezin doen. Ik ben werkzaam als Human Resource Manager bij een groot ICT bedrijf.

Waarom heb je je opgegeven voor het forum na het ontvangen van de uitnodiging?
Ik heb me opgegeven voor het Burgerforum Kiesstelsel, niet omdat de politiek mij trok, maar omdat ik op deze wijze een zeer actieve rol kan spelen in onze democratie.
Ook het proces van niets naar iets was voor mij een grote trekker. Hoe kom je met 140 Nederlanders die niets van het onderwerp weten tot een gedegen en krachtig voorstel!
Dat ik door deel te nemen aan dit unieke gebeuren ook aan mijn persoonlijke ontwikkeling kan werken is vooral mooi meegenomen. En ik moet zeggen, nu we de scholing achter de rug hebben ik het onderwerp vele malen leuker vind dan ik vooraf gedacht had.

Vorige Volgende