Wilders is een valse concurrent

Wilders heeft geen partij. Maar dat schijnt de echte politieke partijen in Nederland niet te deren. VVD, NSC en BBB gaan met Wilders om alsof hij een gewone politieke partij vertegenwoordigt. Maar hij is alleenheerser in een partij met twee leden (hijzelf en een Stichting waarvan hij het enige bestuurslid is). Hij beslist zonder enige bemoeienis van zijn achterban over programma en kandidaten. Hij dicteert als enige wat er naar buiten komt. Hij beheert de financiën en weigert daarover openheid te geven. Waarom behandelen politici en media Wilders als een normale collega? Nu hij van schreeuwer aan de zijlijn in één klap kandidaat-premier is geworden zou je verwachten dat er van zijn bijzondere status een punt wordt gemaakt door zijn potentiële coalitiepartners. Maar daar is (nog) niets van te zien. Zijn er dan geen regels voor politieke partijen? Nee, die zijn er niet of nauwelijks. In de Kieswet worden geen eisen gesteld aan het aantal leden van een politieke groepering, respectievelijk vereniging, noch aan de interne organisatie ervan, schrijft de Kiesraad. De enige toets voor de registratie van een naam die bij de verkiezingen op het stembiljet komt is een notariële akte waarin staat dat er sprake is van een vereniging met volledige rechtsbevoegdheid. De vereniging moet voldoen aan de formele wettelijke eis dat deze twee oprichters heeft en minimaal één lid. Een aldus als 'partij' geregistreerde groepering kan in aanmerking komen voor subsidie als ze minimaal duizend leden heeft. Wilders heeft daarvan afgezien. Verder is er een wet op de financiering van politieke partijen (Wfpp) die in 2022 nog is gewijzigd met een verbod op buitenlandse giften en restricties ten aanzien van de hoogte van de jaarlijkse giften van een donateur. Wilders heeft zich altijd tegen deze wet verzet. Hij beschouwde het als een ‘een anti-PVV wet’, schrijft de Nijmeegse hoogleraar Paul Bovend'Eert (1). Hij constateert vervolgens dat Wilders 'de daad bij het woord heeft gevoegd en met succes de wettelijke regeling heeft omzeild en in geen enkel opzicht de door de wetgever beoogde transparantie van inkomsten en uitgaven heeft geboden.' Ik heb niet kunnen achterhalen of daar al iets aan is gedaan. Berichten over vermoedens van buitenlandse financiering van de PVV (en FvD) suggereren dat er van de gewenste transparantie tot op heden niets terecht is gekomen. Vrijheid Waarom kan Wilders in de Nederlandse politiek zijn gang gaan als directeur-eigenaar van een particuliere BV? Het antwoord is redelijk eenvoudig: vertegenwoordigers van politieke partijen hebben in een democratie de belangrijke taak om de overheid te controleren en daarom is het niet goed dat diezelfde overheid via regels grip krijgt op haar 'controleurs'. Staatsrechtgeleerden wijzen op een sinds jaar en dag bestaande opvatting op dit punt: de non-interventie van de overheid inzake de wijze waarop burgers zich organiseren en laten representeren. Een te respecteren standpunt in een liberale democratie. Vrijheid voor de burgers om hun eigen wijze van politieke participatie te kiezen is een groot goed. In een bundel van het Montesqieu-instituut over een nieuw wetsvoorstel voor een Wet op de politieke partijen schrijven Voerman en Van Leunen (2): 'Zolang de toegang tot het speelveld vrij is, is het niet nodig de structuur van een partij dwingend vast te leggen (...) zelfs wanneer dat laatste zou betekenen dat een partij geen leden wenst toe te laten en haar bestaansrecht uitsluitend uit de steun van de kiezers blijkt. Cruciaal is wel dat er vrijheid van organisatie bestaat, zodat kiezers die zich buitengesloten voelen een vergelijkbare partij kunnen oprichten die wel aan hun organisatorische voorkeuren voldoet(...) Regelgeving dient zich te beperken ot het strikt noodzakelijke, met name tot het terrein van de partijfinanciën –maar daar dan ook veelomvattend, zoals het waarborgen van transparantie ten aanzien van donaties (zodat kiezers kunnen weten waar de inkomsten van partijen vandaan komen) en de maximering daarvan (waardoor er voor de partijen een gelijker speelveld ontstaat).' Gelijkheid Het gelijke speelveld. Ook een mooi liberaal principe. Maar juist hier loopt het non-interventieprincipe op zijn grens. Vrijheid van burgers is een onmisbare waarde in een democratie. Maar gelijkheid ook. En daar is naar mijn mening wel wat op af te dingen in de huidige politieke situatie in Nederland. Kijk naar het viertal dat nu aan tafel zit voor de formatie van een nieuw kabinet. Drie partners hebben een achterban van leden die er van alles van vinden. Hun partijen zijn voor de media min of meer een open boek. De leiding ligt onder een vergrootglas. De keuze van zowel volksvertegenwoordigers als bestuurders is gebonden aan overleg en procedures waarover verantwoording moet worden afgelegd. Ook over de partijfinanciën moet verantwoording worden afgelegd. Transparantie is hen in de mond bestorven, afgedwongen misschien en nooit volledig gerealiseerd, maar toch. En kijk dan naar hun gesprekspartner. Verantwoording kent Wilders niet, openheid evenmin. Wilders bepaalt als enige wat er naar buiten komt. Hij roeptoetert leuzen die het goed doen bij zijn achterban, maar hoeft zich op geen enkele manier zorgen te maken over de mogelijkheid dat iemand hem tegenspreekt. Zijn verkiezingsprogramma is een eenmansproduct dat hij als het hem uitkomt zonder verdere discussie kan laten vallen. Is hier sprake van een gelijk speelveld? Nee, dus. Het pijnlijke is dat de abnormaliteit van Wilders in dit ongelijke speelveld geen punt van discussie is, als we af mogen gaan op het verslag van Plasterk en het Kamerdebat dat daarover is gevoerd. Waarom heeft niemand dit aan de orde gesteld? Er waren twijfels over eventuele schendingen van de grondwet. Hebben we ook niet veel meer over gehoord, trouwens. Maar hier is een nieuwe regering in de maak waarin een alleenheerser het hoogste woord mag voeren. Realiseren we ons wat hier gebeurt? Het kenmerk van een dictator (Poetin, Orbán, Erdogan, ik ga maar niet verder terug) is dat hij geen gelijk speelveld duldt en de concurrentie met alle mogelijke middelen zal proberen uit te schakelen. Heeft Omtzigt als hoeder van het staatsrecht hier niets over te zeggen? Ik heb het hem per mail gevraagd, (nog) geen antwoord gekregen.* Ik begrijp dat de huidige wetgeving het allemaal toelaat. Maar moeten we dit dan zomaar laten lopen? Een alleenheerser in het hart van ons landsbestuur? Dus, Pieter, doe iets. Eis van Wilders dat hij een normale politieke partij vormt of laat hem vallen als coalitiepartner. Nu kan het nog. *Update: in reactie op het toezenden van dit artikel schrijft zijn medewerker: 'We beschouwen de partij van dhr. Wilders ook niet als normale partij met een partijstructuur zoals we in Nederland bij de meeste partijen kennen. We hebben onze bedenkingen bij de structuur ook al genoemd in de eerste brief aan de verkenner op 23 november 2023.' En toen.....? (1) Politieke partijen als anomalie van het Nederlandse staatsrecht, Hansko Broeksteeg en Ronald Tinnevelt (red). Wolters Kluwer/Radboud Universiteit, 2015 (2) Wie regelt, beperkt? De ontwerp-Wet op de politieke partijen en de traditie van het non-interventionisme. Gerrit Voerman, Gohar Karapetian en Sam Maasbommel (red.). Deel 22 van de Montesquieu-reeks, 2023

Closing Time | Don’t Let Me Down

De Beatles, dat zijn voor velen van ons toch een beetje belegen rockidolen. Daar luisterden je (groot)ouders naar, in de jaren ’60 en ’70.

Desalniettemin hebben ze een hoop prima rocknummers gemaakt, die ook nu nog goed vallen aan te horen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Carolien Coenen (cc)

Kunst op Zondag | Peter Buggenhout

Kunstenaar Peter Buggenhout creëert objecten die gewoon ‘zijn wat ze zijn’ en niets hoeven te representeren. Zijn sculpturen zijn gemaakt van materialen die zonder enige waarneembare logica zijn samengebracht. Hij gebruikt wat voorhanden is.

Zo biedt de tentoonstelling Second Sight in de Projektenzaal van Kunstmuseum Den Haag een voorproefje van de foot print die ons industriële heden achterlaat.

Gorgo #27, 2012 (Foto: Dirk Pauwels)

Buggenhouts kunst is een ode aan de menselijke creativiteit. Hij gebruikt een rijke schakering van zowel kleurrijke, vrolijke als sombere, donkere dimensies die als het ware door de blender worden gehaald om zo tot een nieuwe werkelijkheid te komen.

Beeldend uitgedrukt is cultuur de enorme pletwals die onze wereld van orde voorziet door een heleboel dingen naast zich aan de kant weg te drukken. De pletwals laat naast zich, links en rechts een enorm massa puin achter: ideeën en goederen die ons niet meer dienstig zijn. Als we de bergen puin bekijken, moeten we ons afvragen in hoeverre een systeem heilbrengend is.

—Peter Buggenhout, 2001

 

I am the tablet #9, mixed media. (Foto: Dirk Pauwels)

In de esthetiek van puin en afval ziet Buggenhout het tegengestelde van ideologieën en utopieën die ons de valse hoop geven op eindeloos beschikbare grondstoffen en grenzeloze groei. In zijn sculpturen versmelt het afval van de grootschalige industrie met de restanten van massaproductie en consumptie – dingen die onze samenleving systematisch uit haar gezichtsveld bant.

Foto: Bron: Livius.org

Neoplatonisme en gnosis (1)

In het Romeinse Rijk van de derde eeuw na Christus heerst een crisissfeer: vijandelijke aanvallen, een tegenvallende economie, verschillende epidemieën – we weten niet goed hoe groot al die rampen waren en wat de samenhang was, maar dat het ernstig was, wordt uit wat overgeleverd is en vooral uit wat uit die tijd juist aan data ontbreekt wel duidelijk.

Wellicht vormden die crisis de aanleiding voor de verspreiding van verschillende oosterse religieuze ideeën in de Romeinse wereld. Ze gingen een grotere rol gingen spelen in het denken van die tijd. De stoïcijnen, die ooit de filosofische agenda hadden bepaald, verloren aan invloed en maakten plaats voor een nieuwe filosofische school. Dit zogeheten Neoplatonisme combineerde kenmerken van het “oude denken” met een nieuwe spiritualiteit. Deze school geldt als de laatste grote filosofische stroming van de oude wereld.

Geen gewone platonisten

Als de grondlegger van het Neoplatonisme geldt de filosoof Plotinos, die leefde rond het midden van de derde eeuw. Hij en zijn volgelingen beschouwden zichzelf overigens niet als een nieuwe filosofische school, maar als platonisten die de ware filosofie van Plato uitwerkten. Ze noemden zichzelf dan ook gewoon “platonisten”. De accenten die zij in het platonisme legden, wijken echter dermate sterk af van de standpunten van Plato zelf, dat hedendaagse oudheidkundigen hen aanduiden als Neoplatonisten.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Little by Little

Jazzpianist Brad Mehldau’s interpreteert regelmatig nummers van Radiohead op de vleugel. Ik weet niet of ik er uren naar zou luisteren, maar dat heb ik vrijwel altijd met jazz:

Het ontaardt doorgaans in gepingel dat op de zenuwen werkt.

Foto: Carl A (cc)

Marktwerking in de zorg

COLUMN - Ik heb #diabetes en ben daar open over. Aanstelleritus type 1. Als ik ergens laveloos op de grond lig, is het fijn dat collega’s weten dat je mij suiker moet geven. Vanuit dat perspectief even een activistisch stukje hier.

In mijn dagelijks leven als diabeet heb ik te maken met een aantal instanties. Het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (CWZ), zorgverzekeraar Menzis en Apotheek Beckers. Die voeren beleid uit van de Rijksoverheid.

Mijn favoriete instelling is het CWZ. Ik heb daar een uitstekende verpleegkundige die met mij praat over mijn ziekte. Ze geeft adviezen waar ik iets mee kan. Twee weken geleden sprak ik haar. Ze adviseerde mij het medicijn #Fiasp te gaan gebruiken naast mijn huidige medicijn #NovoRapid. Fiasp werkt sneller en mijn verpleegkundige denkt dat dat goed voor mij is. Dat baseert zij op metingen (van mijzelf), onderzoek en ervaring.

Ik ga met recept naar mijn #apotheek om dit te halen. De apotheek weigert Fiasp te verstrekken. Waarom? Het is geen “preferent” medicijn. Hierover staat meer informatie op de website “Medicijnkosten.nl”. De Rijksregels.

Ik bel Menzis. Kan Fiasp vergoed worden? Ik word te woord gestaan door een medewerker en zij legt mij uit dat “indien de zorgverlener (CWZ) en de apotheek het eens worden, Menzis dit vergoedt.”

Foto: EU2017EE Estonian Presidency (cc)

Portugal: blijft het links of wordt het rechts?

Portugal gaat zondag vervroegd naar de stembus. De socialistische premier António Costa (foto) zag zich eind vorig jaar gedwongen de handdoek in de ring te gooien vanwege een corruptieponderzoek. De socialisten zijn in de polls nu voorbijgestreefd door de centrum-rechtse Democratische Alliantie die onlangs nieuw leven is ingeblazen. Nieuw voor Portugal is de opmars van de extreem-rechtse partij Chega (Genoeg). Portugal was tot voor kort een van de laatste Europese landen zonder een invloedrijke rechts-populistische partij. De verkiezingen in Portugal vinden plaats in de aanloop naar de Europese verkiezingen in juni. Ze kunnen laten zien hoever de verrechtsing in Europa is gevorderd.

In het corruptieonderzoek lijkt het bewijs tegen premier Costa inmiddels minder sterk dan gedacht. Het Openbaar Ministerie heeft toegegeven dat er sprake is van een naamswisseling. Economieminister Costa Silva zou geprofiteerd hebben van ‘een schimmige deal rond groene-energieprojecten met een datacentrum, waterstofprojecten en lithiummijnen in het noorden van Portugal. Lithium is een belangrijk bestanddeel in batterijen voor elektrische auto’s en levert veel geld op.’ Premier Costa, die altijd heeft volgehouden dat hij een schoon geweten heeft, lijkt nu gevrijwaard van schuld. De premier staat bekend als een pragmatische politicus die met iedereen compromissen kan sluiten. Hij hoopt op tijd zijn naam te kunnen zuiveren voor een vervolg van zijn politieke carrière als de nieuwe voorzitter van de Europese Raad. Maar de reputatie van zijn socialistische regering is wel flink aangetast. En het vertrouwen van de Portugezen in de politiek is aanzienlijk gedaald. Het zal zondag vermoedelijk resulteren in lage opkomstcijfers.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Rechtse populisten hebben geen boodschap aan vrouwenrechten

De Europese Conservatieven en Hervormers (van o.a. de Poolse PiS) en de groep Identiteit en Democratie (van o.a. Marine Le Pen) scoren slecht op vrouwenrechten.

Ze zullen verkondigen dat ze opkomen voor ‘het volk’. Maar de helft van het volk komt er bekaaid af als we kijken naar de stemmingen van de populisten in het Europarlement, schrijft Marie Hélène Ska, secretaris generaal van de Belgische vakbondsfederatie ACV-CSC.

‘Tegen gelijke beloning, tegen fatsoenlijke werk- en levensomstandigheden voor vrouwen, en zelfs tegen het niet onderschrijven van de strijd tegen geweld en mensenhandel – dat zijn de stemmen van extreemrechts in het Europees Parlement tijdens de afgelopen termijn.’

Closing Time | Closer (NIN)

Er zit iets vervreemdends in een onschuldig ogend kindvrouwtje dat dingen roept als: “I want to f*ck you like an animal”. En dat roept dan weer artistieke spanning op.

Vorige Volgende