De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Herhaling: Welk boek moet verfilmd worden?
Er zijn al tientallen nominaties binnen. Als je graag een boek van een vrouwelijke auteur verfilmd zou willen zien: laat het weten! Zelf nomineer ik ‘Het geheim van Appeltern’ van Hella Haase.
Je hebt nog twee dagen de kans om je voorkeur kenbaar te maken.
Een half jaar geleden waren we op zoek naar de beste boekverfilming. Ik kwam tot die poll door een discussiemiddag die door De Bezige Bij en het filmfestival was georganiseerd onder de titel Het boek is beter!? Jammer genoeg werden er in deze poll nauwelijks films genoemd die gebaseerd zijn op Nederlandstalige romans. Uitzonderingen waren ‘De helaasheid der dingen’ (Dimitri Verhulst), ‘Van de koele meren des doods’ (Frederik van Eeden), ‘Karakter’ (Bordewijk) en ‘De Tweeling’ (Tessa de Loo).
De discussiemiddag over boekverfilmingen werd door Felix Rottenberg afgesloten met de vraag: Welk boek zou met urgentie verfilmd moeten worden? Het panel kwam met titels zoals ‘Knielen op een bed violen’ (Jan Siebelink) en ‘Bonita Avenue’ (Peter Buwalda), dat was geen toeval: voor deze boeken bestonden toen al filmplannen. Er was te weinig tijd om de laatste vraag van Rottenberg uitgebreid te behandelen en daarom grijp ik vandaag de kans:
Welke roman zou jij graag verfilmd zien?
De moeizame verhouding tussen Hero, Geert en Fleur
Beste Geert,
Via een van mijn relaties bij de pers mocht ik vernemen dat jij positief verrast was over mijn inbreng rond het MOE-meldpunt. Naar het schijnt zou je zelfs gezegd hebben dat je blij was dat er niet alleen jaknikkers in de PVV-leiding zitten maar ook mensen zoals ik, die hun nek uit durven steken om openlijk jouw positie als onbetwist leider van onze beweging in twijfel te trekken. Ik zou zeggen: “Geert, vriend… graag gedaan.”
Het is inderdaad belangrijk dat wij het debat binnen de PVV blijven voeren en dat we met zijn allen goed begrijpen dat ál onze meningen tellen en dat beslissingen dus ook wel eens van een Hero mogen komen in plaats van steeds weer van dezelfde Venloser. Reden waarom ik eerder al pleitte voor de oprichting van een jongeren-PVV, ondanks jouw uitdrukkelijke verwerping van dit idee. En niet te vergeten natuurlijk mijn proefbalonnetjes over een meer democratisch gehalte van onze beweging en de mogelijkheid deze om te vormen tot een echte partij, met leden en een democratisch verkozen voorman. Of vrouw, natuurlijk, want we hebben natuurlijk best wel een redelijk capabele vrouw in onze beweging, die bovendien een ontegenzeggelijke esthetische présence heeft.
Nu we het toch over Fleur Agema hebben, moet me toch iets van het hart. Zie dit niet als kritiek, maar als een collegiale tip en een vriendelijke waarschuwing. Een tegengeluid, zoals jij dat zo graag hoort. Wat me opvalt als het gaat om Fleur, is dat jij bij vergaderingen steeds snel naast haar gaat zitten. En dat terwijl ik toch ook bepaalde rechten heb. Ook ik ben onder de indruk van de grote kwaliteiten van Fleur, haar uitstraling en présence, maar ik vind dat dit geen reden hoeft te zijn voor jou om steeds weer haar nabijheid te zoeken. Ik heb eens rondgevraagd, ook bij mijn vrienden van de pers en het is meer mensen opgevallen dat Fleur en jij erg close zijn. Ik bedoel maar: Fleur en jij samen met de auto naar persbijeenkomsten, Fleur en jij samen bij de koffieautomaat en laatst zag ik jullie samen in het damestoilet verdwijnen. Nou ja, dat was om je coupe bij te werken, maar je wekt hiermee toch een bepaalde indruk. Ik bedoel maar… zelfs in het promotiefilmpje van onze beweging zit jij samen met onze Fleur in een roeibootje. Ieder aan een riem, kán het intiemer? Wat moeten de mensen wel niet denken?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het laatste bastion van de slavernij
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Zonder titel #5
Kunst op Zondag | Erik Kriek
Van striptekenaar Erik Kriek, vooral bekend van zijn illustraties in de Volkskrant, verscheen onlangs een album naar het werk van H.P. Lovecraft. In onderstaand filmpje legt hij uit waarom het maken van strips zoveel ingewikkelder is dan van illustraties.
Kampbewaker Demjanjuk (91)
Rechtspraak verliest vertrouwen in Kamer
Julian Assange for senator!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.