Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Klein bedrog
Dat uw eetschrijver dezer tijden af en toe een blogdagje overslaat, heeft allerlei oorzaken, waarvan er vele te maken hebben met ijs. Maar van één hindernis is alvast geen sprake: we hebben zeker niet te maken met een afname van het aantal redenen om te bloggen. Zo kwam gisteren Foodwatch met de bij nader inzien niet zo heel verwonderlijke onthulling dat onder meer de sinaasappelen in Appelsientje niet in Nederland geteeld worden.
Elders: de voordelen van abortus
Vanaf vandaag gooien we de vensters weer verder open met onze nieuwe dagelijkse rubriek Elders in de Wereld. Iedere dag geven we een aantal tips voor goede verhalen over het Amerikaanse continent, Afrika, Azië (minus China), China, Noord-Afrika en het Midden-Oosten, Europa en de wereld als geheel (vooral over geopolitiek). Deze rubriek wordt beter naarmate wij meer goede tips krijgen, dus als je een goed verhaal vindt, stuur de link naar linktip at sargasso punt nl.
Het eerste verhaal is meteen provocerend. Joshua Keating schrijft in Foreign Policy over meisjes-abortus. Deze gruwelijke praktijk, die in een aantal Aziatische landen meer dan ooit voor komt, heeft ook onverwachte voordelen: gezinnen blijven kleiner waardoor de kinderen die wel geboren worden betere voeding, scholing en kansen krijgen. De rest van het artikel maakt een vogelvlucht over Azië en de wereld. Wat lichtere kost is de passage over Singapore. De ‘social engineering state’ lukt het maar niet om het kindertal op te krikken.
Het tweede verhaal gaat over de roep om democratisering in Maleisië. Tijdens de verkiezingen vorig jaar werden onregelmatigheden vastgesteld. Een protestbeweging, Bersih (Schoon) was snel geboren en duizenden mensen gingen de straat op. Het regime sloeg stevig terug, maar de protestbeweging blijft groeien. Bersih wil een hervorming van het electorale proces. Maleisië werkt met kiesregistratie en tienduizenden mensen bleken van de lijsten verwijderd te zijn. Dit weekend wordt een nieuwe massale demonstratie gehouden Bersih 3.0. Hieronder de aankondiging, onder muziek van Inception.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dag, zwarte Piet
LUCKYTV – Wilders totaal verknipt. FILMPJE!
Lobbyen voor (on)duurzaamheid
Achter de duurzaamheidspolitiek gaat dikwijls een door het bedrijfsleven betaalde lobby schuil. Lobbyen is legitiem als de belangen die daar achter schuil gaan transparant worden gemaakt. Dat is in de discussie over het klimaat steeds minder vaak het geval. Belangrijke pressiegroepen proberen met behulp van selectieve informatie en door deze eindeloos te herhalen, de publieke opinie te beïnvloeden. En met succes. De scepsis over klimaatverandering nestelt zich diep in ons, terwijl die op ondeugdelijke argumenten berust.
Actualiteit 1: ‘Canada ruziet met eu over olie uit teerzand’, meldt Trouw op 23 februari. Dat is lobby 1.0: lobby’s van bedrijven verdedigen belangen. Actualiteit 2 komt uit The Guardian: Nederlandse regering verzet zich tegen EU-plan teerzandolie. Gevalletje lobby 2.0: overheden en bedrijven spannen samen. Actualiteit 3, waarover in tal van media is bericht, geeft zicht op lobby 3.0: industriebelangen financieren de Amerikaanse politieke ‘denktank’ Heartland Institute om de klimaatwetenschap te ondermijnen. Lobbyen voor of tegen duurzaamheid, in Nederland, en door Nederland, hoe werkt dat eigenlijk?
Actualiteiten 1 en 2 gaan over een plan van de eu om motorbrandstoffen uit teerzandolie als extra vervuilend aan te merken. Een soort malus-regeling in de eu-motorbrandstoffenrichtlijn voor brandstoffen op teerzandbasis. Onder meer bp, Shell en Total hebben belangen in de Canadese teerzanden. Zij zien niet graag dat de afzet van producten uit teerzanden wordt bemoeilijkt door artikel 7A van de eu-richtlijn, die de brandstoffen onderscheidt naar CO2-voetafdruk van de grondstoffen. Dat deze bedrijven lobbyen tegen het eu-voornemen is niet verwonderlijk. Maar opmerkelijk is wel dat de Nederlandse regering keert zich ook tegen het eu-plan keert.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Opstaan voor iemand…
Denk nog maar eens na voordat je in de metro/tram/trein achter je krantje wegvlucht. Beetje bloederig, dus niet echt geschikt om op het werk te kijken. Zeker een aanrader als je van vechtsport en Star Wars houdt of als je een knorrepot bent die zich dagelijks beklaagt over het verval van normen en waarden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.