Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Slag bij Badr
Metro-columniste Annelies van der Veer probeert weer eens een actueel thema te duiden met wat moslim-onzin. Les Clochards roept haar maar weer eens tot de orde.
Annelies van der Veer had vanochtend in de Metro weer een paar pogingen nodig om islam en geweld met elkaar in verband te brengen, alleen ging het deze keer niet echt van een leien dakje.
Ze begint bij een meneer Badr. Die is beroemd omdat hij met Estelle is en die is weer beroemd omdat ze met Ruud Gullit was. Meneer Badr is dus een soort van tweede afgeleide van Ruud Gullit, die ook beroemd is, maar dan met een reden. Meneer Badr heeft losse handjes naar het schijnt. Althans: hij wordt in de pers met een incident geassocieerd. Of meneer Badr moslim is, kan ik u niet vertellen, en Annelies ook niet.
Annelies vraagt zich echter af waarom die meneer vernoemd is naar een veldslag. Voor wie het niet weet: in het jaar Onzes Heeren 624 werd ergens op het Arabisch schiereiland een kleine schermutseling uitgevochten tussen moslims en -heidense- inwoners van Mekka. De moslims hadden zich -zacht gezegd- niet zo goed voorbereid op dit treffen en kwamen er pas aan het begin van de slag achter dat ze met slechts driehonderd man tegen een overmacht van zeker duizend Mekkanen vochten.
Kun je wel uit deze crisis groeien?
Alle politici in Europa, van rechts tot links, lijken het erover eens te zijn dat economische groei het beste medicijn is om ons van de schuldencrisis af te helpen. Dat klinkt logisch. Maar is het dat wel? Een gastbijdrage van geograaf Gijsbert Rering.
Bovenstaande grafiek toont de groei van de totale schuld in de Nederlandse economie, opgesplitst in schulden van bedrijven, huishoudens en de overheid, en de groei van het Bruto Nationaal Product in de afgelopen 20 jaar. De schulden van de financiële sector zijn ongeveer twee keer zo hoog als alle andere schulden tezamen, omwille van de leesbaarheid van de grafiek heb ik ze maar niet afgebeeld. Je kunt deze grafiek ook voor een willekeurig ander westers land maken, de trend is overal dezelfde: het BNP groeit gestaag, en de totale schuld ook, maar dan harder.
Vanuit de optiek dat we moeten groeien om uit de schuldencrisis te komen, moet je concluderen dat er blijkbaar niet genoeg gegroeid is en het nog harder moet om de schuldengroei bij te benen. Maar een andere mogelijke conclusie is dat het inherent is aan ons economisch systeem dat groei gepaard gaat met toenemende schulden.
1 biljoen euro
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Ongelukkige vrouwen
DATA - We zijn vorig jaar allemaal wat ongelukkiger geworden, zegt het CBS. Maar vrouwen meer dan mannen. Hoe kan dat?
Dit is een beetje een don’t mention the war-berichtje, dus opgepast. Het CBS houdt jaarlijks een gezondheidsonderzoek onder de Nederlandse bevolking. Dit jaar valt op dat we iets minder gelukkig zijn geworden. Althans, meer mensen ervaren psychische klachten en die leiden, zo is mijn veronderstelling, tot minder geluk op korte termijn (je komt er vast sterker uit, zullen we maar zeggen).
16,2 procent van de ondervraagden was het jaar ervoor depressief of angstig, een stijging van 0,8 procentpunt. Dat is weinig maar als we dit extrapoleren naar de hele bevolking, betekent dat toch flink wat meer tranen en angstzweet. Ongeveer 35 procent van de ondervraagden is ooit angstig of depressief geweest. Volgens mij liggen die cijfers veel hoger. Is iedereen niet ooit angstig of depressief geweest? Ook niet een beetje?
Wel, wat mij opvalt, en wat ik niet wist, is dat vrouwen toch vaker last hebben van angsten en depressieve gevoelens.
Terwijl 8,6 procent van de mannen aangeeft in 2011 last te hebben gehad van depressieve klachten, ligt dat aantal voor vrouwen op 12,1 procent. Voor angstklachten is dat respectievelijk 9,5 en 15,9 procent. Toch ruim zes procent verschil.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
‘Ramadancriminaliteit’ blijkt broodje aap
Sarah Silverman doet Republikeinse suikeroom een oneerbaar voorstel
Sarah Silverman is een Amerikaans-joodse comédienne.
Sheldon Adelson is Sarah’s hond een Amerikaans-joodse Vegas-mogul die vele tientallen miljoenen steekt in de Republikeinse campagne, om zijn eigen neoconservatieve, extreem zionistische agenda er doorheen te drukken.
Zonde van het geld, vindt Silverman. Dus nu heeft ze een voorstel voor Adelson…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.