Sargasso - Page 2568 of 7461 - Hopeloos Genuanceerd

Kunst op Zondag | Vrouwen

12 augustus 2012 , 08:00 , door P.J. Cokema

Vrouwen. Wat we ook doen, het verschil met mannen krijgen we nooit de wereld uit. Een verschil dat op schitterende wijze is te benutten, in plaats van een ‘schitterend ongeluk’ te zijn. Het schiet ook niet op als het dichtstbijzijnde mysterie wordt gepasseerd om een karretje op het veel verder gelegen Mars te parkeren.

Tsss, zult u reageren, maar galante ridders hebben bedacht dat zoiets ongepast is jegens vrouwen en dus verboden moet worden. Het is ook diep triest, en de mens onwaardig, dat welk verschil dan ook, wordt gemanifesteerd in maatschappelijke ongelijkheid en bizar gedrag.

In de kunst gaat het niet anders. Er is een glazen plafond, als je in aanmerking neemt dat in de top 40 duurst geveilde schilderijen geen één vrouw voorkomt en in de top15 rijkste kunstenaars op de dertiende plaats maar één vrouw staat.

En vrouwen zijn nog steeds een apart thema.

Variërend van Penseelprinsessen, een project dat de ontwikkeling van schilderende vrouwen uit de 19e eeuw in beeld brengt, tot het instellen de Theodora Niemeijer prijs, omdat “vrouwelijke kunstenaars, in vergelijking met hun mannelijke collega’s, nog steeds in de minderheid zijn in tentoonstellingen en museale collecties”. Van het thema ‘Art Decoding Violence’ op de Biennale Donna, de enige vrouwenkunst biënnale tot een rondreizende tentoonstelling “Vrouwen, een leven vol pijn”, een kunstzinnige confrontatie over vrouwelijke genitale verminking.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Waan van de dag

Mitt Romney kiest Paul Ryan als running mate

11 augustus 2012 , 11:47 , door Steeph

Mitt Romney kiest Paul Ryan als running mate

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Mussolini

11 augustus 2012 , 20:00 , door Jona Lendering

Het Mausoleum van keizer Augustus is een van de indrukwekkendste ruïnes van Rome. Mussolini liet het oude gebouw vrij leggen en er een vierkant plein omheen bouwen. Of het mooi is, laat ik in het midden, maar het is wat het moet zijn: een etalage voor de ruïne.

En een ruimte voor fascistische propaganda. Aan de noordzijde zijn reliëfs aangebracht waarin een parallel wordt getrokken tussen de tijd van Augustus en die van het fascisme. In oktober 1982 stond ik, tijdens het gymnasiumreisje, licht geschokt te kijken naar de moderne inscriptie die er was aangebracht: weliswaar had iemand met cement geprobeerd de tekst weg te werken, maar echt succesvol was hij daarbij niet geweest, zodat de naam “Mussolini” nog duidelijk zichtbaar was.

Mijn docent, meneer Johannesma, had een leuke kwinkslag: was dit niet een mooi symbool voor het naoorlogse Italië, dat zijn fascistische verleden wel had geprobeerd weg te werken, maar daarbij nou niet bepaald het vuur uit de sloffen had gelopen? Ik heb de grap later ook door andere gidsen horen maken, ik heb me er zelf ook wel eens aan bezondigd, en ik ben niet de enige die het jammer vindt dat ergens in de jaren negentig iemand het cement heeft weggehaald. De schoongemaakte inscriptie is een tekst waarvan er in Rome dertien in een dozijn gaan, de half-weggewerkte was uniek en symbolisch, en hoorde daarom eigenlijk – ik schrijf dit zonder ironie – op de monumentenlijst.

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

De Borgia’s

11 augustus 2012 , 18:00 , door Gastauteur

Natalia Nowakowska is universitair docent Middeleeuwse geschiedenis aan Oxford, met een interesse in de Renaissancepausen. Alleen daarom al kon ze de DVD-set van The Borgia’s niet onbekeken laten.

Met ietwat brutale timing werd op Paaszondag 2012 de eerste aflevering van seizoen 2 van The Borgias uitgezonden in Noord-Amerika, een weelderige serie van Showtime met Jeremy Irons in de hoofdrol. Ik had met Kerst de DVD-doos gekregen van de eerste serie/seizoen 1, en ik heb deze in de weken voor Paaszondag zoveel en zover als ik kon doorgekeken.

Het beruchte pontificaat van de mollige en lustige Rodrigo Borgia, paus Alexander VI (1492-1503), heeft lange tijd in het middelpunt van mijn belangstelling als historicus gestaan, sinds ik het (nu helaas opgeheven) speciale onderwerp van Rome onder de Renaissancepausen bestudeerde in mijn laatste jaar aan Oxford.

De vragen over de vijftiende eeuw die me het meest interesseerden toen ik mijn masterfase aanving, zijn in wezen dezelfde als degenen die ten grondslag liggen aan mijn huidige onderzoek: welke krachten in de middeleeuwse kerk brachten een pausschap voort van zulke gevierde schunnigheid, seksuele schandalen en militaire bruutheid. Hoe werd er naar de strapatsen van de Borgiadynastie in Rome in het wijdere Christendom gekeken, in koninkrijken als Polen, en welk effect hadden ze daar op de kerk en de wijze waarop die zich ontwikkelde?

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Verkiezingen VS: Romney kiest running mate

11 augustus 2012 , 17:00 , door Jeroen Laemers

De beoogde Republikeinse vicepresident is een radicale class warrior – aan de kant van de rijken.

De keuze van een (mogelijke) vicepresident, een zogenaamde running mate, is een belangrijk moment in de campagne voor het Amerikaanse presidentschap. Mitt Romney maakt vandaag bekend dat zijn keuze is gevallen op Paul Ryan, een Republikeins lid van het Huis van Afgevaardigden namens de staat Wisconsin.

Een running mate is doorgaans bedoeld om de vermeende tekortkomingen van de presidentskandidaat te compenseren. Zo kan een presidentskandidaat uit een noordoostelijke staat, een zogenaamde Yankee, zijn algemene aantrekkelijkheid vergroten door bijvoorbeeld een running mate uit een zuidelijke staat te kiezen.

Mitt Romney is maar weinig populair bij de base, de meest fanatieke aanhangers, van de Republikeinse Partij. Hij is mormoons, was ooit gouverneur van een liberal (lees: linkse) staat en, tot overmaat van ramp, was hij in zijn tijd als gouverneur verantwoordelijk voor de invoering van een algemene ziektekostenverzekering voor de inwoners van Massachusetts. Paul Ryan, lieveling van de Tea Party, is bedoeld om iets aan deze tekortkomingen te doen.

Paul Ryans claim to fame berust op zijn radicale begrotingsvoorstellen, welke – net als Ryan zelf – zijn geïnspireerd door de libertarische sociopathie van de schrijfster Ayn Rand (die op haar beurt haar bewondering voor de amorele zelfzuchtigheid van een verkrachter en seriemoordenaar bepaald niet onder stoelen of banken stak).

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-11-2022

Marokkaanse en Algerijnse hufters en klootzakken

11 augustus 2012 , 16:00 , door Gastauteur

De documentaire ‘Femme de La Rue’ deed veel stof opwaaien. Gregor Hakkenberg van het weblog Hufterhunter laat zijn gedachten gaan over seksistische hufterigheid van allochtone mannen op straat, en van autochtone mannen op internet.

Mijn dochter is net 15 en bloedmooi. Dat zie je wel vaker met die half-om-halfbloedjes. Het is natuurlijk leuk om een mooie dochter te hebben. Ik ben een trotse vader. Maar het heeft ook zijn nadelen. Zo krijgt ze nogal veel aandacht van jongens. En soms zijn die jongens nét een beetje te oud voor leuk. Natuurlijk, zij vindt het reuze interessant als een achttienjarig vriendje van haar grote broer haar aandacht schenkt. Maar als diezelfde jongen haar probeert over te halen zich uit te kleden voor de webcam, is voor mij de lol er wel een beetje af. Mooie meisjes zijn kwetsbaar, hoe je het ook wendt of keert.

Aanhoudende Noord-Afrikaan

Een paar weken terug had ze een afspraak met een vriendje in ‘de grote stad’ Chalon-sur-Saône. Ze hadden in een parkje afgesproken, waar hij zijn skate-skills wilden showen. Helaas kwam de vriend een half uur te laat en werd mijn dochter gedurende die tijd lastig gevallen door een vasthoudende Noord-Afrikaan.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Natuurbehoud in tijden van oorlog

11 augustus 2012 , 15:00 , door Johanna

In onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: natuurpark Virunga in de Democratische Republiek Congo.

In de Democratische Republiek Congo leeft men nu al bijna twee decennia met oorlog en conflict. Dat kostte naar schatting tot nu toe aan vijf miljoen mensen het leven. Weliswaar werd in 2003 een vredesakkoord overeengekomen, maar toch gaat het conflict nog steeds door. Met ingrijpende gevolgen voor mensen én de natuur.

Virunga National Park

Vanwege de uitzonderlijke biodiversiteit plaatste Unesco het Virunga National Park in 1979 op de Werelderfgoedlijst. Het enorme gebied, maar liefst 7800 km2, omvat een diversiteit aan landschappen: de gletsjers in de Rwenzori bergen, tropisch regenwoud, de savannes van Rwindi en twee actieve vulkanen. Het voortduren van de conflicten heeft het park echter flink geteisterd. De exodus van vluchtelingen uit buurland Rwanda versnelde de verwoesting van de bossen. Tijdens het conflict in Kivu bezetten rebellen het hoofdkwartier van het park, medewerkers kwamen om. Ook aanvallen van gewapende stropers eisen hun tol. Recent liet een Britse oliemaatschappij haar oog op het gebied vallen.

Na meer dan vijftien jaar van conflict leek het park in 2008 ten dode opgeschreven. De fauna is gedecimeerd. Van de oorspronkelijke 27 duizend nijlpaarden bijvoorbeeld zijn er nog maar 350 over. Olifanten worden afgeslacht om hun slagtanden. Virunga heeft ook een van de grootste populaties berggorilla’s, maar die wordt ernstig in haar voortbestaan bedreigd door rooftochten van rondtrekkende stropers en milities. Willen we de berggorilla in stand houden, dan telt elke gorilla in het park die gered kan worden. Ondanks de moeilijke omstandigheden herleeft het park en neemt het aantal dieren weer toe, met onder meer steun van de Europese Unie.

Kafka in Arizona

11 augustus 2012 , 14:00 , door Prediker

Toen de 31-jarige Briseira Torres het paspoort voor haar 14-jarige dochter wilde verlengen in Maricopa County (Arizona), werd ze ingerekend op verdenking van fraude. Arizona kent namelijk strenge wetgeving om illegale inwoners aan te pakken, en Torres zou haar papieren hebben vervalst.

Als vermeende illegaal had ze geen recht op borgtocht. Na vier maanden in de cel op een proces te hebben gewacht, blijkt Torres echter gewoon in de VS te zijn geboren, zoals haar papieren zeiden. Ondertussen is ze wel haar huis en auto kwijt, omdat ze de betalingen niet over kon maken.

Welkom in de Amerikaanse nachtmerrie.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Echo, cho, oo, o….

11 augustus 2012 , 12:00 , door Gastauteur

Wat moet de overheid met internet? Waarom zou zij zich er überhaupt mee moeten bemoeien? De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) heeft zich er de afgelopen tijd mee bezig gehouden. Op Sargasso vertellen een aantal experts de komende weken over de kansen en bedreigingen en over de vraag wat moet de overheid met internet.

Echokamers, je kunt ze op marktplaats voor niet al te veel geld aanschaffen, met ingebouwde microfoon en versterker. “Leuk voor karaoke of als speeltje.” Je kunt er ook liggend naar binnen gereden worden, in afwachting van een onderzoek. De eerste associaties met deze echokamers zijn vooral “leuk” en “spannend.” Op internet lijken echokamers vooral voor iets negatiefs te staan. Het zijn gesloten ruimtes waarbinnen mensen zonder dat ze het zelf door hebben steeds in aanraking komen met dezelfde informatie en dezelfde meningen.

Clay Shirky en Cass Sunstein hebben de term ‘Echokamer’ gemunt. Volgens Sunstein zorgt het internet voor een versterking van de zogeheten confirmation bias. Door de sturende werking van algoritmen krijgen we immers vooral informatie op ons scherm die overeenkomt met eerder zoekopdrachten of met nieuwe content afkomstig van mensen die we kennen. Het gevolg hiervan is een cumulatie van ogenschijnlijke pluriforme maar in werkelijkheid eenzijdige informatie en opvattingen. Informatie waarbij derden bovendien commerciële baat hebben.