Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Druk op de knop: de onbegrijpelijke liefde voor stemcomputers
COLUMN - Oh, de armzalige kortzichtigheid! Kijk je een hele avond lang mateloos geboeid naar de verkiezingsuitslagen, twitterfeed in de aanslag voor de werkelijk scherpe commentaren, en wat gebeurt er?
Terwijl ik onverwacht word meegesleept door het politieke drama van die avond – de PvdA lijkt even groot te worden als de VVD, oh nee toch niet; ja de PvdA loopt warempel alsnog in, oh nee toch niet genoeg; de VVD lijkt de grootste partij te worden, maar wanneer weten we dat zeker? – begon de ene na de andere politiek journalist te zeuren over de afwezigheid van stemcomputers.
Als we stemcomputers hadden gehad, hadden we nooit zo lang hoeven wachten op de definitieve uitslag. Een enkele druk op de totaalknop had volstaan, we hadden een instant uitkomst kunnen hebben! Nu moesten we maar liefst zes uur delibereren voordat we wisten waar we aan toe waren. Het was een gotspe, vonden ze.
Niet eerder heb ik mensen zo hartstochtelijk zien beweren dat ze liever overbodig waren geweest. Immers: de hele verslaggeving van die avond was erop gebaseerd dat lokale stemuitslagen druppelsgewijs binnenkwamen, en dus steeds nieuwe stof voor speculaties boden.
De fameuze ‘druk op de knop’ waaraan de politiek verslaggevers massaal refereerden, had ze die avond werkeloos gemaakt. Of had ze gereduceerd tot het cliché van sportjournalisten. Niks anders overgebleven dan de sentimentele vraag: ‘En hoe voelt dat nou, om zo’n resultaat te boeken?’
Innocence of muslims: wie zijn hier toch de domme kalveren?
COLUMN - Dit is een kalf. Hij staat in de wei-de. Een kalf heeft nog geen ho-rens. Die krijgt hij la-ter als hij groot is. Wil jij als je groot bent ook ho-rens? Dag, kalf!
U wist natuurlijk heus wel dat dat een kalf was. U wel. U bent niet van de waarheden als koeien. De rest van Nederland helaas wel. Hassnae Bouazza schreef in NRC-Handelsblad dit stuk waarin ze geduldig, en voor de duizendste keer, uitlegt dat moslims die tegen een filmpje protesteren, een kleine minderheid zijn. Het is kennelijk nodig om zulke evidente waarheden op te blijven dissen om te voorkomen dat we…
Ja, om wat eigenlijk te voorkomen? Laat ik daar dan ook maar eens een pijnlijk evidente waarheid opschrijven. Om te voorkomen dat we precies datgene doen, wat de makers van dat filmpje van ons verwachtten. Want waarom is die film eigenlijk gemaakt? De, heu,cineast wilde er geen moslims mee overtuigen dat zij het verkeerde geloof aanhangen. Hij wilde ook geen historische documentaire over het leven van Mohammed afleveren. Nog minder wilde hij ons informeren over de achtergronden van de islam.
De film is gemaakt om te provoceren. En domme koeien als ze zijn, laten salafisten zich maar al te makkelijk provoceren. Zij doen dus precies datgene wat de filmmaker wil. Denk daar maar eens over na, met je vlasbaardjes en je soepjurken en je boek met de Enige Echte Waarheid. Jullie zijn koeien. Maar jullie zijn niet de enigen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Obama sart Romney met ’the responsibility map’
Kablaam!
Sargasso in een nieuw jasje
MEDEDELING - Nee stop, u bent op de goede site. We dachten, laten we weer eens wat anders doen dan avant-garde paars en ingewikkelde themakolommen. En pretentieuze motto’s zijn zooo 2011. Hopelijk is, na een kleine wenperiode, alles wat makkelijker te vinden, te clicken en te bediscussiëren. Ondanks dat Joost, Siquo en Ad uitstekend werk hebben geleverd, zullen er vast nog wat bugjes opduiken. Komt u rare dingen tegen, meld ’t dan even in de comments. Lof en kritiek kunt u ook daar kwijt.
Hula Cam op Burning Man 2012
Een camera in een hoelahoep op het vrijzinnige zomerfestival Burning Man in Nevada. NSFW-light als je werkgever geen afgeplakte tepels tolereert. Draaien maar!
Wie is de suikertante van Bram Moszkowicz?
Wie is de suikertante van Bram Moszkowicz
Parijs versus New York
ANIMATIE - Ben je een New York mens of een Parisien?
Parijs is leuk hoor, maar dat romantische Amélie-Parijs heb ik nooit kunnen vinden. En bij Parijs denk ik toch vooral aan wat is geweest: zwijmelende babyboomers à la Philip Freriks en Youp van ’t Hek (vroeger gingen wij gewoon liftend naar Parijs, Tjakaaa!). Cultuur. Tja, ach. Mooi ja. Maar dan New York. Snel, toegankelijk, comfortabel, zo’n beetje de hoofdstad van de wereld.
U denkt er vast anders over. Maar dub je nog, zie dan deze fraaie animatie voor een aardige vergelijking.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.