'Nieuw-Nederland'

Labor Day

De eerste maandag in september, viert men in de VS ‘Labor Day’. Sinds 1894 is Labor Day een officiele feestdag en veel Amerikanen gaan dan traditioneel picknicken, de vakbonden houden grote bijeenkomsten en politieke leiders houden toespraken om de gunst van de Amerikaanse arbeider. Maar of het dit jaar ook een feestelijke picknick zal zijn is de vraag. Hoewel de recessie in de VS al ruime tijd voorbij is, groeit het aantal banen nauwelijks. Sinds het begin van de recessie in maart 2001, is het aantal banen zelfs met 2,7 miljoen afgenomen, een record sinds de Grote Depressie. Tijdens het presidentschap van George W. Bush steeg de werkloosheid van 3,9% tot 6,2%, ofwel 9,2 miljoen. Met name Afro-Amerikanen kennen een hoge werkloosheid van maar liefst 11,1%, terwijl Hispanics te maken hebben met 8,2% werkeloosheid. Volgens het

HA! Ik maak eindelijk eens wat mee! Niet zoals normaal 5 dagen de hele nacht opblijven tijdens het schoolreisje om vermoeid in slaap te vallen de 6e nacht, terwijl de party los breekt. Nee, volgens de NYPOST (dat is de krant die je moet lezen als er iets gebeurt, taalfabrikanten van eerste orde) “GROOTSTE STROOMSTORING OOIT!” en ik zat er midden in, zelfs mijn computer op werk alles flitst uit.

Erg gaaf, ze moeten dat soort dingen gewoon voor de gein doen 1 maal per jaar. Overigens, de laatste keer dat de treinen vertraging hadden hier zat Amerika voordat we het wisten in Afghanistan en Irak. De oorzaak schijnt nu in Canada te liggen en zo vlak na de legalisering van het homohuwelijk en consumptie wiet, moreel terrorisme van heb ik, kan het niet lang duren of ze pikken de hele Quebec erbij, dat wilde toch al geen Canada meer zijn. Bovendien is het HUN bliksem, dus ook HUN rotzooi. Lokale TV strontvliegen vlogen overal rond in elk stadje dat we aanhielden. Maar de mama op de Greyhound bus trapte flink op de plank. Natuurlijk was er paniek en schrik, erg amusant, denk niet dat ik schrikken kan, geloof ik. Was erg gelaten, moest aan de stroomstoringen in Irak denken, hoewel het daar veel eerder omgekeerd is.

Fortuyn in Amerika
Van oudsher (tenminste in elk geval niet vroeger dan rond 1600) staat Amerika bekend als het land van de ongekende mogelijkheden en dat imago trekt immigranten van over de hele wereld. De Amerikaanse droom: van krantejongen tot miljonair, vind je hier op de hoek van elke straat. Vaak werd Amerika dan ook als het beloofde land gezien, geinspireerd door religieuze of koloniale motieven. De eerste dichter van New York Jacob Steendam publiceerde onder andere een pamflet-achtig ‘Lof van Nuw-Nederland’ in 1661, waarin de overdaad en rijkdom bezongen wordt. Dat beeld van Amerika bestaat nog steeds. In 2001 waren er 2,1 miljoen Amerikanen met een financieel vermogen (exclusief vastgoed) van boven de 1 miljoen dollar op de 7.1 miljoen wereldwijd.
Maar de Amerikaanse droom is ook mythe, zo is volgens de Gini-index de inkomenskloof sinds 1967 alleen maar toegenomen, het aantal nieuwe miljonairs onder miljonairs percentueel afgenomen, en is het gemiddelde inkomen van Afros en Hispanics, meer dan $10.000 lager per huishouden dan dat van de blanke bevolking. Volgens de Human Poverty Index (HPI) van de Verenigde Naties staan de VS slechts op een 7e plaats, achter Nederland en Belgie, terwijl volgens het US Census Bureau 32,9 miljoen Amerikanen in 2001 onder de armoedegrens leefden.
Elke Amerikaan zal met folkloristische trots zijn persoonlijke Aeneis-genealogie vertellen, van de Sefardim, de Duitse ‘Dorf-juden’ en Russische ‘Ostjuden’, de Askenazim, Zuid-Italianen, Ieren, Polen, of Mexicanen, Puerto-Ricanen, Koreanen, Chinezen tot de Indieërs. In 2001 werden 1.065.000 immigranten legaal toegelaten tot de VS. Maar op een bevolking van 281,5 miljoen is dat slechts 0.38%, vergeleken met Nederland, dat 133.500 immigranten telde in 2001 op een bevolking van 16.1 miljoen, oftwel 0.83%. Aan de andere kant, is vrijwel elke Amerikaan natuurlijk een ‘allochtoon’ en terwijl Europa angstig worstelt met haar imago als immigratie-continent, is dat imago in de VS deel van de politieke en morele massacultuur. Er bestaat een zekere heroïek rondom de immigrant, de immigrant is hier een Odysseus op zoek naar een betere toekomst voor zijn kinderen. In europa echter is hij een parasiet die de welvaartstaat komt uithollen.

Noot van de redactie: ons correspondenten-netwerk breidt zich snel uit. Vandaag verwelkomen we Remko Caprio als ‘correspondent Amerika’. Remko Caprio woont en werkt aan de oostkust van de VS: een gebied dat afwijkt van het Texaanse model dat tegenwoordig in Europa zo bepalend is voor de beeldvorming van Amerika. De komende tijd zal hij ons vergasten op impressies uit Amerika onder de titel: ‘Berichten uit Nieuw-Nederland’

Goudkust
Slecht nieuws moet je altijd zonder ommega en direct vertellen. Hier komt ie dus: de echte Goudkust is geen serie over hockey meiden op een kneuterige Hollandse tv zender, maar is een kustgebied langs de Long Island Sound, de zeestrook tussen Long Island en Connecticut in de VS. Diepe zucht…

Sinds de aanleg van de spoorlijnen in de VS (vanaf 1826) streken rijke New Yorkers neer aan de kust tussen New York en New Haven (waar Amerikanen geloven dat naast rubber en de cotton-gin (dat apparaat dat de katoenplantages en dus de slavernij mogelijk maakte), de pizza is uitgevonden). Vanaf toen werd New York alleen nog maar onleefbaarder en de rijken er alleen nog maar rijker. Dit gebied is ook voor de meeste NY-ers onbetaalbaar, en je vind je er rustieke landhuizen in de voor New England zo typerende en zogenaamde koloniale stijl. De muren zijn gebouwd met elkaar overlappende (doorgaans plastic) planken rondom een centrale stenen schoorsteen, de ramen zijn voorzien van luiken en de deur van een tempelachtige portaal met kolommen. Hier is het gezinsleven nog omringd met iets heiligs, vind je nog prive strandjes waar je als beetje beschaafd mens niet zonder kunt, een aanleg steiger in de achtertuin voor je jacht en voor wie dat niet betalen kan zijn er tientallen publieke jachthaventjes. Dit is hét Sub-Urbia van New York City (misschien is er enige concurrentie van het niemandsland in New Jersey) waar de nazaten van Joodse en Italiaanse mafia hun verzadigde, nu legitieme leventjes leiden, voor zover je het jaren 90 kapitalisme legitiem kunt noemen.

Sargasso-logger, namens ondergetekende roept hierbij een foto wedstrijd uit, waarin de inzending met de meest onthullende foto van ‘De Horsten’ een nog onbekend bedrag aan euros wint. Ik leg gegarandeerd 25 euro in. Dus beste kandidaten, met een beetje geluk loopt de pot nog een beetje op (afhankelijk van de goeiigheid van de redactie, republikeinen, oranjeminnenden, vrijwilligers en het aantal inzendingen), maar er valt nu dus al 25 euro te winnen!!!! Dat zijn toch al snel 25 kroketten, waarvan ik er al meer dan een jaar geentje gegeten heb hier in Nieuw-Nederland.

Maak dus onthullende foto van ‘De Horsten’ en WIN!! WIN!! WIN!! De winnaar wordt uitgeroepen op de eerste dag van de herfst. Foto’s te sturen naar [email protected]

Lokatie: Villa Eikenhorst, De Horsten, Raadhuislaan 22, Wassenaar
Tip: Maxima geniet graag van het buitenleven en paardrijden. Het landhuis met zwembad ligt aan de achterkant net aan de bosrand. En…. wat is het heet de laatste paar dagen he!

SUCCES!!!