Geen barsten bij de VVD

De schandalen bij de VVD volgen elkaar in rap tempo op, maar op de peilingen heeft het nauwelijks invloed. Waardoor komt dit? Een mooie show de afgelopen weken bij de VVD. De schandalen van corruptie, valse declaraties en verwikkelingen in het criminele circuit volgden elkaar in hoog tempo op. Enfin, Verheijen, van Rey, Teeven, de Kruif, u kent het rijtje recente incidenten inmiddels wel en nieuw is dit verschijnsel absoluut niet. Grote verontwaardiging in blogland, niet alleen over de incidenten zelf, ook over de reactie van andere VVD'ers op deze schandalen: tot op het moment dat de grond te heet onder de voeten wordt blijven de VVD'ers elkaar dekken - kritiek is opgeblazen, het zijn harde werkers, goede bewindslieden etc - en als het echt niet meer gaat trekken de verantwoordelijken zich overhaast terug, om geen publieke verantwoording te hoeven afleggen. Dat gebeurde tenminste met Verheijen, Teeven en Opstelten. Schippers ging daar dit weekend nog eens dunnetjes overheen met een fraai stukje 'killing the messenger': niet de politici die tijdens dure diner'tjes op kosten van de belastingbetaler hun vuile dealtjes met louche ondernemers en zware criminelen bespreken zijn fout, de ambtenaren en de pers die dit aan het licht brengen zijn dat. Ook hierover weer verontwaardiging alom. Maar niet bij de VVD-kiezer. Waardoor komt dit?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Verbrand op het werk? Smeer er maar mosterd op!

, door

Amerikaanse McDonalds-medewerkers die zich verbranden, melden dat hen wordt verteld om maar mosterd op hun brandwonden te smeren. Gisteren dienden medewerkers 28 klachten in bij de Occupational Safety and Health Administration.

Hoe bizar het ook klinkt, het schijnt geen uitzondering te zijn:

These workers aren’t alone in suffering or witnessing serious burns on the job: According to a survey conducted by Hart Research Associates on behalf of the National Council for Occupational Safety and Health, 87 percent of fast food workers have been injured on the job in the past year, and 79 percent have been burned on the job. Even among workers who don’t work in the kitchen, the burn rate is 61 percent. The workers cite pressure to work too fast, understaffing, missing or damaged protective equipment, and broken or damaged kitchen equipment. More than a third of workers surveyed said their fast food restaurant didn’t have a decent first aid kit, and more than 60 percent of workers in such restaurants said their burns were not appropriately treated, with condiments being a very common manager suggestion for treatment.

Only in America…?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wild in de stad

, door

ACHTERGROND - Door Nienke de Haan (student-assistent)

Het gaat erom hoe tolerant we zijn tegenover de wolf als die in onze achtertuin staat. Die tolerantie bepaalt waar de grens van de oprukkende wilde natuur komt te liggen.

Wilde wolven, lynxen en beren keren terug naar Europa. Voor het eerst in duizend jaar neemt de ruimte voor natuur weer toe op ons continent. “Elke vier jaar komt er een natuurgebied vrij zo groot als de oppervlakte van Nederland,” zegt Wouter Helmer (Rewilding director) enthousiast. Oorzaak van de oprukkende natuur in Europa is de leegloop van het platteland. Boerderijen worden verlaten en steeds meer mensen trekken naar de stad. Op het achtergelaten braakliggende akkerland krijgen natuur en dier steeds meer de ruimte. Maar hoe wild kan het worden? Willen we wel samenleven met wolven en beren? Volgens Helmer moet de vraag anders geformuleerd worden: hoe wild mag het worden?

Paarden als grasmaaiers
Woekerende natuur klinkt mooi, maar er is een grens. De helft van de dieren in ons ecosysteem leeft juist in open natuurgebieden. Reptielen bijvoorbeeld, hebben beschutting maar ook zonlicht nodig. De woekerende natuur zorgt dan juist voor een bedreiging. De oplossing om te zorgen dat Europa niet helemaal dichtgroeit kan volgens Helmer komen vanuit de natuur zelf. Als we wilde paarden en runderen laten grazen in de gebieden zullen zij het gebied deels open houden. Door het grazen van de dieren ontstaan bovendien natuurlijke brandgangen, die ervoor zorgen dat bosbranden niet in één keer een heel gebied kunnen wegvagen, zoals nu soms gebeurt in landen als Portugal en Griekenland.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Waan van de dag

SG-café maandag 16-03-2015

, door

Welkom in het Sargasso-café! Afgelopen zaterdag kondigde Steeph aan dat Sargasso weer “vrijwillig” zal gaan. Direct volgde er een heel aardig idee van Krekel in de reacties. Dus vanaf nu dagelijks een “Sargasso-café”, waarop je straffeloos off-topic kan gaan!
===
Dit is het Sargasso-café van maandag 16-03-2015. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Waan van de dag

Arabische kandidaat geeft Israëlisch Links nieuw élan

, door

Het lijkt nu ondenkbaar, maar tot de jaren dertig was het mainstream zionistisch om te mikken op een samenwerking tussen Joden en Arabieren. En één Arabische jurist doet die oude hoop herleven.

De Arabisch-Israëlische Ayman Oudeh slaagde erin om vier verschillende partijen, waaronder Palestijnse nationalisten, Joodse socialisten, Baathisten en islamisten samen te brengen in één partij met een programma waarin de nadruk ligt op burgerrechten en democratie. Chadash staat op dit moment derde in de peilingen.

Closing time | Nightcall

, door

De jaren 80 zijn duidelijk nog niet dood. Kavinsky’s Nightcall werd de mainstream in gelanceerd door de film “Drive“. Ondanks dat het nummer dateert van voor de film past de sfeer die het nummer oproept perfect bij de film.

Er is niet echt een clip van het nummer, dus qua film moeten we het met deze fan-art doen.

Quote du Jour

Quote du Jour | Fanatiek

, door

“Wie veel boeken leest, gaat richting democratie, vrijheid en tolerantie. Heb je maar een boek tot je beschikking, of dat nu de Bijbel, de Koran of Mao’s Rode Boekje is, dan word je fanatiek.” Op zijn twintigste las hij Camus en was hij voorgoed genezen. “Ik heb veel gelezen. Dat kan ik iedere islamist aanraden.”

De Algerijnse schrijver Kamel Daoud raakte als puber in de ban van het islamisme, maar het werk van Camus verbrak die betovering. Tegenwoordig geldt hij als fel criticus van zowel de regering als de islamisten. Daoud wordt daarom door de laatsten beschouwd als afvallige. “Als islamitische sjaria zou worden toegepast in Algerije, zou de straf de dood wegens afvalligheid en ketterij zijn”, schreef de leider van een salafistisch-politieke beweging vorig jaar over Daoud.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende