Opnieuw was Wit-Rusland gastheer voor vredesbesprekingen. Gaat het ook nog iets opleveren voor het land zelf en zijn leider? Naast de vier regeringsleiders, die een nacht moesten doorhalen om een tweede fragiel akkoord te bereiken over het conflict in Oekraïne, zagen we op de beelden de glimmende, besnorde figuur van Aleksandr Loekasjenko, ook wel de "laatste dictator van Europa" genoemd. Wit-Rusland, door Europa en het overgrote deel van de wereld, als paria behandeld, was deze week het middelpunt van de wereldpolitiek. Vier jaar geleden mocht Loekasjenko aan zijn vierde termijn als leider van de Wit-Russische Sovjetrepubliek beginnen. Demonstraties van zijn tegenstanders werden in december 2010 met harde hand de kop ingedrukt door de KGB, die daar nog steeds bestaat. Dissidenten gingen voor jaren de bak in, al ze er niet in slaagden naar het buitenland te vluchten. De Europese Unie heeft Wit-Rusland wegens ernstige schendingen van de mensenrechten een reeks steeds strengere sancties opgelegd: reisbeperkingen voor hoge functionarissen en het ontoegankelijk maken van banktegoeden. Ook kan Wit-Rusland niet rekenen op steun in het kader van het nabuurschapsbeleid. De deelname van Wit-Rusland aan het Eastern Partnership programma van de EU voor kleine ex-Sovjetstaten is aan beide kanten omstreden.
Ook de werkgelegenheid nam toe, maar er waren eind vorig jaar nog altijd 100.000 banen minder dan in 2008.
De toegenomen werkgelegenheid is bovendien vooral op het conto van uitzendkrachten en zelfstandigen te schijven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - Ik ben gestopt met de trein. Zomaar, van de ene op de andere dag, cold turkey. Lang voordat het Europees Parlement zou besluiten dat treinen moesten worden voorzien van de coupébrede teksten ‘Reizen met de trein brengt u en anderen rondom u ernstige schade toe’, afgedrukt over beeltenissen van geëlektrocuteerde koperdieven die aan dramatisch afgescheurde bovenleidingen bungelen en forenzen die elkaar in het gezicht niezen en hun medereizigers met tablets op het hoofd meppen, zat ik al in de auto. Twee weken inmiddels.
En nu heb ik dus FOMO. Fear Of Missing Out, voor wie het gemist heeft. Dat van het verdachte plastic zakje op Leiden Centraal vind ik het allerjammerst. Graag had ik mijn medepassagiers met de ogen zien rollen, naar de werkgever horen bellen dat het dus weer eens zover was, iets met een bom ofzo, niks bijzonders, maar dat gaat natuurlijk weer uren duren, o ja, en waar ik dus voor belde, dat afstemmingsoverleg gaat nu niet meer lukken en die beeldvormingssessie net-wel-net-niet, maar bel maar als ik telefonisch moet aanhaken, want bij calamiteiten mag je in de stiltecoupé gewoon normaal doen.
Dat dus. Heerlijk. Ik mis het. Ook de logistieke puzzel na de computerstoring -‘de backup doet het heel vaak wel’- en de sneeuw die maar niet wilde vallen, waren pareltjes die ik deze week via de autoradio aan me voorbij hoorde gaan. En de chaos op het spoor zal verder toenemen. Over een jaar applaudisseren we voor de machinist als we überhaupt op onze bestemming arriveren. Sigaretje in de mond, roken mag weer.
COLUMN - Dolgelukkig was ze, bijna 11. Ze zou voor het eerst van haar leven een kinderfeestje krijgen. Toen ze nog gewoon thuis woonde, was er geen geld voor feestjes. Er was vaak geen geld voor eten, laat staan om een verjaardag te vieren.
Nadat het gezin het huis was uitgezet, kwamen de drie kinderen in verschillende crisisopvanggroepen terecht. Omdat kinderen daar in principe slechts een paar weken blijven, werden er geen kinderfeestjes gevierd.
In het pleeggezin waar Aimee vervolgens terecht kwam, deden de pleegouders niet aan kinderfeestjes. Jarenlang vingen zij tientallen kinderen op. Tientallen verjaardagen vierden ze. Maar na zestig kinderfeestjes hielden ze dat deel van een verjaardag vieren voor gezien.
Aimee kijkt er al weken naar uit. Ze weet precies wie ze gaat vragen: haar beste vriendinnetje Lauren en vier meisjes over wie ze het regelmatig heeft. Met Lauren speelt ze vaak. Lauren is pienter, maar vooral heel bescheiden. Met de andere vier kinderen speelt ze, voor zover ik weet, nauwelijks. Maar ze wil hen per se op haar feestje.
Samen maken we een plan. Na schooltijd rijden we meteen met een collega en alle kinderen in de personenbus door naar de binnenspeeltuin. Daar drinken we wat, kan iedereen haar een cadeautje geven en daarna kunnen ze lekker spelen. Voor het eten brengen we iedereen terug naar huis.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Soms ben ik gewoon in de stemming voor Joy Divison:
Ergens kun je wel zien dat de zanger (Ian Curtis) aan epilepsie leed…
ACHTERGROND - “Laat ik je vraag omdraaien. Kán Syriza iets anders doen? Als we niet uit de Eurozone stappen wanneer de onderhandelingen geen verbetering voor Griekenland opleveren, zijn we niet anders dan de andere regeringen. Dan zou er geen verschil zijn. Er is echter een enorm verschil. Wij zullen deze keer een grote strijd leveren. En dat zal niet Tsipras’ strijd zijn, maar de strijd van het Griekse volk.”
Aan het woord is Nontas Bezos, de coördinator van Syriza op het eiland Kythira. Het kleine Kythira met zo’n tweeduizend bewoners, ligt op ruim zeven uur varen van de hoofdstad. Terwijl de Atheners in vreugde op straat bijeenkomen, gaat het leven op het eiland zijn gewone gangetje. Zal de storm die in Athene woedt uiteindelijk ook de emoties op het eiland opzwiepen? Kan de intellectuele voorhoede die nu de macht in handen heeft ook de behoudende cultuur in het achterland beïnvloeden?
In de vijftien koppen tellende gemeenteraad van het eiland, die afgelopen september is geïnstalleerd, zitten vier tot vijf mensen die Syriza’s uitgangspunten steunen. Aan het hoofd van de raad staat burgemeester Stratos Charchalakis, die zegt politiek in het midden te staan. Net als Tsipras is hij een jonge politicus, begin veertig.
Over eventuele veranderingen op het eiland, nu Syriza regeert zegt hij: “Kythira is voor al haar ontwikkelingsprojecten afhankelijk van de financiële steun van de prefectuur Pireaus. Dat is een van de grootste en problematische prefecturen omdat ook Athene daaronder valt. Hierdoor hebben wij nooit echt aandacht gekregen. Nu de leiding van de prefectuur sinds oktober vorig jaar in handen is van twee Syriza leden, heb ik het idee dat we op een andere manier kunnen praten. Ik denk dat Syriza meer sociale- en regionale acties zal ondersteunen en daar ben ik blij mee.”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dat is tenminste de strekking van de meest recente column van Sylvain Ephimenco in Trouw.
Laten we het er maar op houden dat Trouw – ondanks het vertrek van Elma Drayer – nog steeds een columnistenprobleem heeft.
Zo schrijft de Volkskrant:
De VVD beschouwt het nieuwsbericht van NRC Handelsblad over de kwestie als `karaktermoord’, omdat het volgens de partij gaat om `hele kleine dunne feitjes’.
Yep:
Zo betaalt de provincie vijf keer een rit van Maastricht naar Amsterdam voor een bestuursfunctie bij Pro Demos. Verheijen incasseert ook vijf maal ruim 70 euro reiskosten en een vergoeding van 256 euro per keer. Hotelovernachtingen die hij als vice-voorzitter van de VVD maakte in Den Haag, betaalde de provincie en niet de partij.
Reisverkeer naar politieke vrienden als Ed Nijpels, Frits Huffnagel, Paul Luijten en en communicatie-adviseur Jan Driessen komen ten laste van de provincie. Een etentje met onder meer de drie latere hoofdrolspelers in het Roermondse corruptieproces Jos van Rey, projectontwikkelaar Piet van Pol en oud-wethouder Tilman Schreurs wordt voor een kwart -657,75 euro- door Verheijen ten laste van de provincie gebracht.
Zzp’ers die personeel aannemen, zouden de eerste twee jaar vrijgesteld moeten worden van het betalen van de verplichte werkgeverspremie. Dat voorstel doet D66. De partij denkt met dit plan duizenden banen te scheppen.
En:
Je ziet dat maar weinig zelfstandigen in dit land doorgroeien. Dat ze heel terughoudend zijn om een werknemer aan te nemen”, zegt D66-Kamerlid Steven van Weyenberg tegen RTL Nieuws.
Volgens mij groeien maar heel weinig zzp’ers door omdat losse klussen doen de enige manier is om nog aan het werk te blijven, niet omdat het zulke enthousiaste ondernemers zijn.
Aldus Trouw:
Wie dacht dat het rustig is in Darfur, heeft zich laten bedotten door de propaganda van president Omar al-Bashir die Soedan nog steeds stevig in een wurggreep houdt. Uit een rapport dat Human Rights Watch gisteren in New York uitbracht blijkt dat de hel op aarde nog bestaat.
Eind oktober en begin november heeft het Soedanese leger met honderden mannen drie avonden lang ruim 200 vrouwen en meisjes in het stadje Tabit verkracht – een oorlogsmisdaad.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.