SG-café vrijdag 04-11-2016
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 04-11-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De effecten van de opwarming van de aarde laten zich pas echt over enige tientallen jaren gelden. Hoe staat een partij die zich bekommerd om een generatie die dat waarschijnlijk niet meer mee gaat maken in deze? We bestuderen in onze reeks nu het verkiezingsprogramma van 50PLUS. Het programma bestaat uit 50 punten, dat zal geen verbazing wekken. Wat wel bijzonder is, is dat het woord "klimaat" niet in het programma voorkomt. Gelukkig staan er wel punten in die er betrekking op hebben. Het eerste punt waarbij klimaat aandacht krijgt is in punt 8 "Belastingen", het laatste item: Wijzigen van de omzetbelasting. Gezond en duurzaam: laag tarief. Tandpasta heeft nu bijvoorbeeld een hoog tarief, cola, snoep en koek een laag tarief. Dat moet en kan anders. Klein puntje voor duurzaam, maar op een slimme plek.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 04-11-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
COLUMN - Vorige week en de week daarvoor schreef ik al over de opkomst van karavaansteden in het Nabije Oosten. Rond het begin van onze jaartelling vielen grote delen van de bewoonde wereld onder het gezag van drie grote wereldrijken: het Romeinse, het Parthische en het Chinese. Hierdoor brak een periode van vrede aan en nam de langeafstandshandel een grote vlucht. Op voorheen onherbergzame plekken langs handelsroutes kwamen steden tot bloei die vanwege hun economische en strategische positie veel politieke macht konden verwerven. Een van de meest invloedrijke karavaansteden was Palmyra, gelegen in het huidige Syrië.
De ruïnes van Palmyra met de Palmyreense bergrug op de achtergrond.
Foto: James Gordon, 7 oktober 2006.
Palmyra voor de Romeinen
Palmyra, door de plaatselijke bevolking Tadmor genoemd, werd omstreeks 2000 v. Chr. gesticht als handelspost aan de al-Qubur oase. De oorspronkelijke inwoners waren waarschijnlijk Amorieten; West-Semitische herdersstammen die met hun kuddes over de Syrische steppes trokken en handel dreven in de oases. Rond 1100 v. Chr. verschenen de Arameeërs in de regio, die qua taal en levenswijze weinig van de Amorieten verschilden. In deze periode was Palmyra nog niet erg belangrijk. Weinig handelaren trokken rechtstreeks door de woestijn. De meesten gaven de voorkeur aan een route door Noord-Syrië, langs de voet van het Taurusgebergte. Met de opkomst van de Arabische specerijenhandel werd Palmyra iets belangrijker. Meestal had de stad een semi-autonome status binnen de wereldrijken die haar overheersten, maar veel politieke macht had de stad niet.
RECENSIE - Het zijn stuk voor stuk bizarre verhalen. De inlichtingendienst BVD die financiële steun verleent aan een afsplitsing van de CPN, om de communistische partij te verzwakken. Die in diezelfde jaren financieel steun verleend aan de minuscule communistische vakbeweging, de Eenheids Vak Centrale (EVC), om te voorkomen dat deze wordt opgeheven waardoor de leden zouden kunnen overstappen naar de nette socialistische vakbond NVV.
Die in 1959 een eigen ‘communistische’ partij opricht (de ‘Socialistische Werkers Partij’), alweer om de CPN te verzwakken, en later ook nog eens (onder de codenaam ‘Operatie Mongool’) een pro-Chinees communistisch partijtje. De BVD’ers/partijleiders gingen zelfs naar Peking, voor besprekingen. Ze werden er met alle egards ontvangen. (De Chinezen wisten hoogstwaarschijnlijk dat ze met Nederlandse geheim agenten van doen hadden.)
Jos van Dijk laat aan de hand van deze idiotie (eerder beschreven in de Geschiedenis van de binnenlandse veiligheidsdienst van Dirk Engelen, uit 1995) zien dat de BVD in die jaren volstrekt zijn eigen gang kon gaan en daarbij, net als haar Amerikaanse evenknie, de FBI, volstrekt geobsedeerd werd door het ‘rode gevaar’ van een partij die in feite al op zijn laatste benen liep.
Dat laatste overigens met dank aan dezelfde BVD want naast dergelijke bizarre (tien jaar later zou men zeggen ‘ludieke’) acties deed de dienst werkelijk alles om communisten uit de samenleving te weren. Ze hield enorme kaartenbakken bij om alle ‘vertakkingen’ van het gevaar in de gaten te kunnen houden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Er valt eigenlijk weinig te zeggen over dit Franse Electropop-groepje, behalve dat ze begonnen in 2013, toen alle drie de leden nog geneeskunde studeerden. En dat ze onderstaand nummer maakten.
Zoals u waarschijnlijk wel weet is de rechtsstaat een complot van de media om de macht in dit land op slinkse wijze in de handen te frommelen van ongekozen, linkse juristen die niets liever doen dan de wil van het volk negeren. Het is dus genade van Geert Wilders dat hij ze één voor één wil wraken in plaats van allemaal tegelijk.
Het minder-minder-minder-proces is politiek gemotiveerd. De vraag is door wie. Mijn vermoeden is dat Geert zelf de boel zo lang mogelijk wil rekken, op hoge toon aandacht van de gehate Staatsomroep eisend, om tot half maart volgend jaar in beeld te blijven. Dat Nederlandse rechters op zo’n opzichtige manier aan een politieke reclamecampagne meewerken is inderdaad wel een reden tot wraking.
ELDERS - Rajoy blijft, maar verder is alles anders.
In Spanje is de politieke impasse dan eindelijk toch doorbroken. Het kostte bijna een jaar voordat er een nieuwe regering kon worden gevormd. Terwijl buiten het parlement duizenden tegen hem protesteerden werd Mariano Rajoy zaterdag ingezworen als nieuwe premier van de minderheidsregering van zijn conservatieve Partido Popular (PP). Met dank aan de socialisten van de PSOE die zich bij de stemming hadden onthouden.
Hoe het verder gaat in de Spaanse politiek is hoogst onzeker. Een minderheidsregering is een nieuw fenomeen. Tot nu toe regeerde ofwel de PSOE ofwel de PP alleen met een meerderheid van stemmen in het parlement. Na de verkiezingen van december vorig jaar bleef de oude regeringspartij PP weliswaar de grootste, maar Rajoy verloor de meerderheid. Een coalitie zat er niet in, ook niet na nieuwe verkiezingen in juni die een ongeveer gelijk resultaat te zien gaven. Uiteindelijk heeft een crisis in de PSOE en het vertrek van partijleider Pedro Sanchez voor een oplossing gezorgd. Een meerderheid van socialistische afgevaardigden koos na zijn aftreden voor gedoogsteun aan een nieuwe PP-regering. Met het argument dat Rajoy, die nu immers mede afhankelijk is van stemmen uit andere partijen, ook naar de PSOE zal moeten luisteren. “We hebben het gedaan voor het land, niet om je gehate hervormingen te steunen of je vrij te pleiten van alle corruptie”, waarschuwde de PSOE de nieuwe premier.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 03-11-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Je kunt natuurlijk ook ruige punk maken met een viool. Dat bewijst de Franse band Forguette Mi Note, welke actief was in het begin van de jaren 90. Er verschenen 3 albums, ze gaven honderden concerten, maar na 1994 is er niets meer van ze gehoord…
Dr Mukulika Banerjee, director of the South Asia Centre and associate professor of anthropology at the London School of Economics, talks of British students who “arrive at university completely ignorant about the empire, that vital part of their history.”
“When we talk of Syria today, they have no knowledge of Britain’s role in the Middle East in the last century. When discussing burning political questions today, they have no historical context to draw on that links Britain’s own past with those events. Similarly, they have no clue about the history of the immigration. They don’t understand why people of other ethnicities came to Britain in the first place. They haven’t learned any of it at school. So, in their second year at university, when my students discover the extent of their ignorance, they are furious.”