Moppen over Homs

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Komt een Homsi in een elektronicawinkel in Aleppo. “Mag ik deze televisie van u?”, vraagt hij.

“Die verkoop ik niet aan jou, domme Homsi,” zegt de verkoper.

De man uit Homs vraagt zich af hoe de verkoper kan weten waar hij vandaan komt, en begrijpt dat het zijn accent moet zijn. De volgende dag gaat hij opnieuw naar de winkel, neemt de televisie weer naar de kassa, en imiteert de Aleppijnse tongval. “Mag ik deze televisie van u?”.

“Die verkoop ik niet aan jou, domme Homsi.”

Omdat de man uit Homs toch graag een televisie wil kopen, gaat hij naar een spraakleraar, om te leren meer op iemand uit Aleppo te lijken. Daarna gaat hij opnieuw naar de winkel.

“Mag ik deze televisie van u?”.

“Die verkoop ik niet aan jou, domme Homsi,” zegt de winkelier, “en zet nu die wasmachine terug.”

Subtiel is anders, maar het is een mop van de soort die ze in Syrië vertellen. De bewoners van Homs gelden daarin als uitgesproken dom, en gelukkig kunnen ze daar zelf ook om lachen. Of konden daar om lachen, want de laatste tijd valt er om Homs en zijn bewoners niet zo heel erg veel te lachen.

Ik verander even van onderwerp. De westerse wereld is nu alweer tien jaar in conflict met – laten we het gemakshalve de islamitische wereld noemen, het gaat me nu even niet om de precieze definitie van de vijand. (Ik geloof dat onze politici het ook niet precies weten.) De situatie doet me soms denken aan de Koude Oorlog, toen de westerse samenleving zich eveneens bedreigd voelde door een vijand die een vijfde colonne zou hebben in West-Europa, toen politici wedijverden in harde retorica en de zaken van tijd tot tijd ook behoorlijk spannend waren.

Er is echter ook een verschil. In de jaren zeventig waren er allerlei boekjes met Oost-Europese moppen, met titels als Links lachen en Lachen met rode koontjes. Vooral de Tsjechen troffen me met hun bizarre zelfspot. Pas later las ik De brave soldaat Švejk en vernam ik van Jára Cimrman, wat misschien niet alles, maar wel heel veel verklaarde.

Wat me aan de huidige politieke situatie opvalt, is het ontbreken van een equivalent van Links lachen. Dat komt niet doordat de mop als genre is gestorven en het komt ook niet door gebrek aan humor in het Midden-Oosten. Elke Hollander die in Turkije is geweest heeft de boeken over Nasreddin Hodja zien liggen; de grap dat het afval langs de weg geen afval is maar dat de boeren plastic verbouwen, heb ik in verschillende landen gehoord; Iraniërs spelen met vooroordelen over de slimheid van de bazari’s van Isfahan, de homoseksualiteit van de mensen uit Qazvin en de domheid van een bepaalde nomadenstam.

Ik vrees dat er een veel cynischer verklaring is voor de afwezigheid van boeken over humor uit het Nabije Oosten. Van de Oost-Duitsers, Tsjechoslowaken, Polen, Hongaren, Joegoslaven en Russen wisten we het een en ander. We communiceerden ermee, zelfs al hing er een IJzeren Gordijn en werd menig Nederlandse jongen boven de achttien geleerd hoe hij moest schieten op jongens boven de achttien van de andere kant. “De” moslim en “de” Arabier zijn echter onbekenden. De meeste Europeanen hebben geen idee wie het werkelijk zijn. Dat maakt het makkelijk elk vijandsbeeld op ze te projecteren, en moeilijk uit te maken wat nu de eigenlijke westerse doelen zijn in de huidige, tumultueuze tijd.

Reacties (12)

#1 HansR

De meeste Europeanen hebben geen idee wie het werkelijk zijn. Dat maakt het makkelijk elk vijandsbeeld op ze te projecteren, en moeilijk uit te maken wat nu de eigenlijke westerse doelen zijn in de huidige, tumultueuze tijd.

En dat gaat al zo’n 1400 jaar zo.
Goed van ons hè.

Mooi gezegd @Lona.

Overigens geldt dit alleen op volksniveau, handel gedreven wordt er toch. Olie, wapens…

  • Volgende discussie
#2 mb

http://www.youtube.com/watch?v=fMmENfH14So

oud, maar blijft om allerlei redenen geinig.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#2.1 mb - Reactie op #2

wtf: youtube link uit de comment gefilterd

#3 Inkwith Barubador

“De westerse wereld is nu alweer tien jaar in conflict met – laten we het gemakshalve de islamitische wereld noemen,”

Propagandistische PVV-lulkoek.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Zwarte Os

iets met een hak en een tak en daarop volgend een wal en een schip. Droevig stukje, met als groef in de naald het ultieme slachtoffer a.k.a de ‘arme allochtoon’. Mensen zijn heel duidelijk waar tegen ze zich afzetten, tegen het geweld dat gedreven wordt door extreem conservatisme en straatjeugd waardoor mensen zich niet veilig voelen. Als links dat nou eens wilde begrijpen. Nee, in plaats daarvan speelt zij constant de ‘vooroordelende discriminazi’-kaart, zij het nu verhuld in een onschuldig jasje van een grap.

Deze vicieuze cirkel van ‘intellectueel links’ heeft ervoor gezorgd dat ik mij niet meer identificeer met linkse groeperingen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4.1 Siquo - Reactie op #4

Wat heeft de straatjeugd hier nou met Syriers in Syrie te maken? “Mensen” zijn heel duidelijk waar tegen ze zich afzetten, ze doen het alleen heel dom (geldt overigens ook voor de kutmarokkaantjes waar jij het over hebt, die zetten zich ook op een domme manier af tegen een stereotype). Henk & Ingrid zijn ook straatterroristen.

#4.2 Zwarte Os - Reactie op #4.1

Nergens spreek ik over ‘kutmarokkaantjes’, om vervolgens weer naar een andere groep (Henk & Ingrid) te wijzen is ironisch genoeg wel heel typisch PVV….

#5 TisMeWat

“Ik vrees dat er een veel cynischer verklaring is voor de afwezigheid van boeken over humor uit het Nabije Oosten.”

Inderdaad, niet heel cynisch, maar wel een verklaring: het opvallende gebrek aan humor in die regionen zelf. En zeker het volledig ontbreken van zelfspot, de ultieme vorm van humor. Wel heel veel “humor” (zeg maar gerust venijnige afrekeningen) in de richting van Israel/Joden, dat dan weer wel. Maar die is dan weer in de verste verte niet grappig te noemen.

Er is dus, kortgezegd, niet veel om over te schrijven.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5.1 Zwarte Os - Reactie op #5

(Zelf)spot is in het Westen de ultieme vorm van humor en als bonding bedoeld. Spot is in Noord Afrikaanse culturen een vorm van grove belediging, vergis je daar niet in.

  • Volgende reactie op #5
#5.2 benjbenj - Reactie op #5

Het klinkt bijna als een grap: “het opvallende gebrek aan humor in die regionen zelf.” Wat een bijzondere plek op aarde zou dat zijn.

Dat zelfspot onvoldoende ontwikkeld zou zijn, is een minder boude uitspraak. Al is het maar, omdat in grote delen zelfspot niet echt goed ligt. Ook Nederland scoort op dit punt maar minnetjes.

  • Vorige reactie op #5
#5.3 benjbenj - Reactie op #5.2

Lees: grote delen van de wereld.

#6 Johan

live beelden uit Homs.

http://bambuser.com/v/2356437

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie