Op de overgang van oud naar nieuw ligt de drempel van de tijd. Is de drempel een barrière of een brug? Terwijl de laatste uren van het jaar wegtikken, kijken we naar drempels in de kunst.
Aan dat stukje rechthoek wordt veel betekenis toegekend. De drempel is een symbool. Wie er over struikelt, valt over een illusie. Het is natuurlijk prettig als je een misstap jezelf niet hoeft aan te rekenen, maar aan een theosofisch of occult verschijnsel dat op of in de drempel woont.
Arthur Bowen Davies – Dweller on the Threshold, 1915.
De drempel is een haast ongrijpbare overgang. Bijvoorbeeld van rust naar turbulentie. Paul Klee observeerde de Nijl en zette de overgang van rustig naar wild stromend water op een rijtje.
Paul Klee – In the Current Six Thresholds, 1929.
Die mystieke, niet te bevatten grens boezemt sommigen angst in voor het ongewisse dat achter de drempel ligt. Nu zijn sommige mensen gauw bang, zoals bleek toen in 1986 een angsthaas Barnett Newmans ‘Who’s afraid of Red, Yelllow and Blue III’ met ene mes aanviel. Voor Cecil King misschien een reden om zowel de angst voor een kleur met die voor de drempel te combineren?
Cecil King – Threshold Orange, 1975.
Een journalist noemde in 1931 de havenstad Liverpool de ‘drempel naar het einde van de aarde’. Stephen Broadbent verwerkte dat in deze sculptuur.
Stephen Broadbent – Threshold to the ends of the earth, 2006.
Hoe vaak ben jij over een drempel gestruikeld? Jacob Tonski wilde weten hoe het eruit zag als iemand balanceert op de drempel.
Jacob Tonski – Balance Study Threshold, 2008.
[kliktv nr=1]
Het gelach dat de balancerende ongelukkige ten deel valt, hebben Osman Khan en Kim Beck in deze installatie gevat. Symbool voor het tweeledige gevoel van verlangen en hinder, dat drempels kunnen oproepen.
Osman Khan en Kim Beck– When laughter trips at the threshold of the divine, 2008.
[kliktv nr=4]
Als ‘dweller ont the threshold’ spoot graffiti-artiest Raymond Salvatore Harmon de vloer en de muren van een galerie vol.
Raymond Salvatore Harmon – Dweller on the Threshold, 2009.
[kliktv nr=5]
Nancy Wilson-Pajic verwoordde het mysterie van de drempel in tien teksten. Zoals ‘It is difficult to understand how a threshold – any of them, all of them! – is dangerous’ en ‘Here, at the door, are all dangers, all promises, all possibilities’. Klik hier voor vier van de gebruikte teksten.
Nancy Wilson-Pajic – Threshold Mysteries, 2009.
Glaskunstenaar Danny Lane maakte deze transparante en toch ook ondoorzichtige drempel (hoe dit werk tot stand kwam is in dit filmpje te zien).
Danny Lane – Threshold, 2010.
[kliktv nr=3]
Leven wij niet continu op drempels? Elke seconde is een drempel, elke jaarwisseling is een drempel. Elke keuze is een drempel. Niets om bang voor te zijn, hooguit iets om naar te verlangen. Zoals Van Morrison het ooit bezong in ‘Dweller on the threshold’. Een muziekje uit de oude doos, die we als uitsmijter toevoegen.
Hoe zeer wij ons er van bewust zijn dat de jaarwisseling een illusionaire grens is tussen oud en nieuw, blijkt uit het feit dat we niet meer kunnen doen dan wensen uitspreken. En dat doen we dan ook. De voltallige kunstredactie van Sargasso wenst u een mooi 2013.
[kliktv nr=2]
Reacties (9)
Leuk.
En de voltallige kunstredactie is : Peter? :)
Ook een mooi 2013 hoor.
Ditto, ik hoop dat we in 2013 weer zulke mooie inspirerende kunstbijdragen mogen lezen en dat jullie weer veel plezier zullen hebben in het bijeenbrengen van zoveel moois :)
Mooie ‘compilatie’! al scrollend bedacht ik me dat ik in een reactie Van Morrison’s nummer even moest noemen, maar dat bleek niet eens nodig.
@1: Er zijn nog wat sporadisch opererende assistenten ;-)
@2: Dat is wel het voornemen. Maar je begreep al uit deze aflevering: eenmaal over de drempel is niets zeker.
@3: Uiteraard paste het goed bij het thema. Ik heb deze versie gekozen omdat, hoewel de geluidskwaliteit van de registratie slecht is, deze versie het beste is (vind ik).
De live-versies zijn allemaal sneller dan het orgineel. Morrison kreeg kennelijk haast de drempel over te steken.
Verder prima stuwend tempo en de beste saxsolo van alle versies. Het nut van twee drummers ontgaat me.
Dit nummer wordt toegeschreven aan Morrisons ‘spirituele periode’. De man scheen in de 80’er jaren een grote belangstelling voor mystiek te hebben. Niet vreemd, want dat ligt bij een Ier wel een beetje voor de hand.
Denk je naar het slootjeslandschap van Zuid-Holland te kijken, blijkt het de Nijl geschilderd door Klee te zijn. En ook ik hoop hier, (waar anders?) volgend jaar weer mooie dingen te zien.
@7: Verrek, nou je het zegt. Wel eens over Nederland gevlogen? Hele stukken Klee zie je dan. Wat me doet herinneren aan de serie over polders en uit KOZ deze vermelding.
Zag net dat m’n museumjaarkaart verlopen is.
Maar vandaag genoeg kunsten dus geen probleem ;-)