Dit is het 200e stukje in Kunst op Zondag (KoZ) dat door ondergetekende is samengesteld. Anders geformuleerd: 54,5 % van alle KoZ staat nu op naam van P.J. Cokema.
Zonder collega Steeph was het nooit wat geworden met de langstlopende serie op Sargasso. Van 2006 tot in 2011 vulde hij Sargasso’s virtuele kunstgalerie met 133 exposities. Met ‘de kunst van het weglaten’ bestaat deze wekelijkse rubriek zelfs 10 jaar, waarin 369 stukjes zijn geproduceerd.
17 november 2005: Een eerste poging was ‘Kunst op Donderdag’ van Degtyarev Pekhotny, met een schilderij van Elvis en Jezus. Kunst, camp of kitsch?
Op The World of Kitsch meer Jesus Elvis Mash-ups en wie vergeten is welke keiharde bewijzen er zijn dat Elvis wel degelijk de echte Koning is leze dit hier of snuffelt op boekenmarkten naar The Shocking Scriptural and Scientific Evidence That Elvis Presley Could Be The Messiah Anticipated Throughout History.
Allemaal alu-hoedjes gedoe natuurlijk. Er is maar één echte Jezus en dat is John Lennon.
De lezers wilden er echter niet aan dat kitsch ook kunst was.
Sargasso’s kunstrubriek was nog niet begonnen, of al weer afgeserveerd door de reaguurders. Nu zijn bloggers minsten zo eigenwijs als hun schare volgers. Steeph pakte het idee op, deze keer met meer succes. Van 2 april 2006 tot en met 22 mei 2011 houdt hij het vol, met behulp van een aantal andere auteurs en met hier en daar een adempauze.
Het historisch overzicht staat in dit exceldocumentje (met links naar alle stukjes).
KoZ is een serie in de marge van Sargasso. Weggestopt op de vroege zondagochtend, minder lezers dan bij de gewoonlijke inhoud van Sargasso en slechts schaarse gesprekken in de reactiekolommen. Er sprongen er wel een paar uit. Die eerste Kunst op Donderdag had een ‘draadje’ van 36 items tot gevolg.
Hoewel de cijfers verbleken bij die van de ‘usual stuff’ op Sargasso, blikken we toch even terug op KoZ-bijdragen die de langste gesprekken opleverden.
Mama, waarom schilder jij? van Crachàt scoorde het langste gesprek: 57 items. Wat onbegrip over en weer, wat pogingen tot poëtische humor en, kenmerkend voor reacties op KoZ, rondstrooien van namens van kunstenaars en/of kunstwerken. Crachàt liet achteloos de naam van Sam Dillemans vallen.
Werk van Sam Dillemans.
Steeph kreeg het langste gesprek bij Josh Keyes (48 items). Dat werd niet door de afgebeelde kunst getriggerd, maar door een stemverklaring en een raadseltje. Lezers probeerden te achterhaken wat bedoeld werd met de constante van Steeph.
Eén van de reacties luidde: “Des te primairder de kleuren in een KOZ, des te minder reacties algemeen, en des te minder positieve reacties nog specifieker”. Dat bleek niet juist en tot op vandaag is het volstrekt onvoorspelbaar welke KoZ-stukkies veel of geen reactie zullen opleveren.
Dat werk van Josh Keyes doet me wel wat denken aan de opgezette beestjes in het werk van Claire Morgan.
Carrion Crow, wild flower seeds, torn colored polythene, nylon.
Met een conversatie in 29 items was Memento Mori mijn ‘best scorende’ KoZ. Mijmerend over hoe men de eigen uitvaart vormgegeven wil zien, ging men ook hier grotendeels aan de kunst voorbij. Het positieve daarvan is dat kunstenaars die nog een gat in de markt zoeken, op Sargasso ideeën kunnen opdoen.
Jaroslav Róna – Podobenství s lebkou (Parabel met doodshoofd).
Zoals Crachàt een vaste invaller voor Steeph leek, zo lijkt de illustere Max Molovich dat te zijn sinds P.J. Cokema het stokje van Steeph overnam. Zijn Tussen kunst en propaganda resulteerde in een uitwisseling van 20 items, waarin één van de deelnemers verzuchtte: “Hoe minder kunst in KOZ hoe meer reacties. Cultuurminnend sargassopubliek”.
Welke politieke partij gaat deze propagandaposter de komende verkiezingen (maart 2017) gebruiken?
Awel, het lijkt nu ineens over het scoren van reacties te gaan. Bij KoZ wordt echter veelal in stilte bewonderd. Da’s mooi. En ellenlange gesprekken voeren we alleen bij belangrijke onderwerpen, nietwaar?
Dat KoZ wel de langste serie is, danken we mede aan de kortstondige bijdragen van Drs Boobelino de Soto, Nick Ottens, Daniël Hoenderdos, Dimitri Tokmetzis, Christian Jongeneel, Frankw en de gasten Janneke van Loon en Giovanni Dalessi.
Het hoort bij de traditie van KoZ af en toe een pauze in te lassen. Dat doe ik nu ook. Dit is mijn laatste KoZ van dit jaar, in januari pak ik de draad weer op.
Ik daag u uit. U kunt natuurlijk die stilte voorkomen door zelf eens een KoZ te schrijven. Stuur het op naar [email protected]
Prettige zondag.
Reacties (9)
Gefeliciteerd en dank! Ik reageer er niet zo veel, maar toch bracht KoZ meestal een leuke glimlach en iets te overpeinzen op de zondagochtend. Tot januari.
Dank voor de 200e en dank voor de voortzetting en aan iedereen die in die 10 jaar heeft bijgedragen.
De geschiedenis teruglezend, zie ik dat ik er vanaf het allereerste begin bij ben geweest. Dat ik zelfs in 2013 nog heb gereageerd.
Toch altijd een openbaring zo’n geschiedenis. Ik was in de eerste KOZ op donderdag de eerste die reageerde en een paar van mijn reacties komen hierboven aan de orde. Ik sta verbaasd van mijzelf.
En nu 10 jaar later ben ik er nog steeds. Een dinosauriër van Sargasso. Niet altijd reagerend, wel altijd lezend.
En met veel plezier.
Nogmaals dank en een goede pauze gewenst.
KOZ is een pareltje tussen al het politieke dat Sargasso is gaan vullen.
-edit-
Dat sheet is mooi!
Ik zal je mooie bijdragen de rest van het jaar dus helaas moeten missen.
Jammer!
Dank je wel!
In al zijn bescheidenheid is KoZ natuurlijk wel de allerfijnste rubriek van Sargasso. Een soort “Met het oog op morgen”: het dringt zich niet aan je op maar biedt altijd iets aardigs, waar je aan gehecht raakt.
Ik sluit me bij @5 aan. De zondag openen met een nieuwe KOZ met daarin vaak nieuwe vergezichten heeft iets sereens. EEn fijne rubriek en ik hoop PJ dat je na de winterstop weer helemaal opgeladen terugbent en dat anderen tot die af en toe hier hun inzichten delen.
@allen: Dank voor de fijne woorden.
Per e-mail is de eerste binnen die de uitdaging aanneemt.
Oh gelukkig, want het is hier een gewoonte geworden, met de nu al weer kleuter, maar eerst peuter om op zondag (ssst papa slaapt) samen KOZ te bekijken/zien.
Dank!
Ik wens je een goede pauze, opladen en ik kijk uit naar de traditionele ‘vervangers’. :)
@8: Ik herhaal de laatste alinea nog maar eens: Ik daag u uit. U kunt natuurlijk die stilte voorkomen door zelf eens een KoZ te schrijven. Stuur het op naar [email protected]