Interessant stukje politiek masseren een week of twee geleden. Een middagprogramma voor Tweede Kamerleden over de BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India en China). Ging dus niet over mensenrechten of milieu. Maar gewoon over handel en economie. Grote vraag is dan natuurlijk wat de Tweede Kamer hier mee moet? Nou, eenvoudig, overheid toe staan de bedrijven een handje te helpen:
“Vele Nederlandse exporteurs zien toenemende afzetmogelijkheden in de BRIC-landen, maar ervaren deze landen als moeilijk toegankelijke markten. Het is daarom verstandig zwaarder in te zetten op economische diplomatie in deze landen. Daarbij is nog wel ruimte voor verbeteringen in het samenspel tussen het Nederlandse bedrijfsleven en de overheid.”
Blijf het een boeiend spanningsveld vinden. Bedrijfsleven wil liefs dat de overheid zo min mogelijk regeltjes oplegt, maar als ze ergens wat weerstand ondervinden (van regeltjes van andere landen) dan mag de overheid opdraven. (Ja, ik weet, dit is kort door de bocht).
Overigens zaten er bij de halleluja verhalen over het potentieel van die landen weinig kritische geluiden. Gelukkig hebben we daar andere kanalen voor. Misschien dat de geachte afgevaardigden dit nog even tot zich kunnen nemen.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Update: Toetje. Verslag (MsWord) overleg begroting ontwikkelingssamenwerking (ruwe versie). Onbegrijpelijk dat CDA/VVD dit allemaal accepteert.OSV015-1112_tcm118-225707
Reacties (13)
Ik heb even een update geplaatst. Dat stuk staat even niet meer online. Verslag van het debat over begroting ontwikkelingssamenwerking. Het is tenenkrommend.
Hier Driessen:
“De heer Driessen (PVV): Misschien zou mevrouw Ferrier haar mond een beetje kunnen houden als ik aan het woord ben.”
Steeph schrijft:”Overigens zaten er bij de halleluja verhalen over het potentieel van die landen weinig kritische geluiden. Gelukkig hebben we daar andere kanalen voor. Misschien dat de geachte afgevaardigden dit nog even tot zich kunnen nemen.”
Dat verhaal heb ik tot mij genomen, alhoewel ik geen afgevaardigde ben. Nu heb ik weinig zicht op de andere landen, maat de situatie mbt Brazilie ken ik vrij goed. Er zit wel enige waarheid in het verhaal, maar dat de wisselkoersen zoveel invloed hebben, dat geldt niet zozeer voor de tijd na 2008. En voorzover dat wel het geval lijkt, komt dit eerder door het zwakker worden van de dollar. Het is een verhaal vanuit Amerikaans perspectief.
Verder blink het verhaal uit door eenzijdigheid, aangezien het slechts een analyse van de getallen betreft en de achterliggende politiek volledig buiten beschouwing is gelaten. De regering van Lula heeft in de tijd voorafgaand aan 2008 veel kritiek gekregen omdat meer groei mogelijk zou zijn geweest (door renteverlaging). Daar is bewust van afgezien, omdat men bang was dat overhaastte stappen tot inflatie zouden leiden. Toen de kredietcrises kwam bleek pas hoe verstandig dit is geweest..
Verder laat het verhaal volledig buiten beschouwing dat Brazilie zo ongeveer wereldkampioen is op het gebied van “alternatieve” energie, vooral waterkracht, die voor meer dan 80% van de elektriciteitsvoorzienig verantwoordelijk is. En, met ale respect voor de tegenstanders, maar dat zal ook zo blijven door het bouwen van de nieuwe dam.
De Braziliaanse economie heeft daardoor betere perspectieven op de lange termijn en door de beperkte invalshoek laten deze deze cijfers dat niet zien. Natuurlijk is de Braziliaanse economie niet “onaantastbaar”, maar ze is wel een stuk robuuster dan de rest.
Laten we hopen dat de huidige politieke machthebbers nog even aanblijven.
Hekel aan hinderende regels hier en hinderende regels daar, je doet net alsof daar een soort van hypocriete dubbele moraal in schuilt maar het lijkt mij meer een consequente houding tegenover hinderlijke regels.
En al dat gejubel over de BRIC-landen, ik heb er weinig vertrouwen in, Grote economische successen blijken achteraf zo vaak een kaartenhuis te zijn. Geef mij maar stabiliteit met goede leefomstandigheden en een economische groei die gelijke tred houdt met de algemene vooruitgang.
Vorig jaar ben ik nog in Brazilië geweest, met uitzondering van een rijke bovenklasse was het maar een armoedige bende met enorme zelfoverschatting. Zelfoverschatting die vooral met geleend geld lijkt te worden gefinancierd, want het kan alleen maar beter gaan. Poot stevig op het gas en iedereen denkt dat je niet meer bent in te halen, totdat je de bocht uit vlieg.
Nee, niet mbt de regels. Wel mbt dat de overheid zich soms er niet mee moet bemoeien en soms nodig is. You can’t have it both.
Leuk stuk over China in deze context:
http://blogs.hbr.org/cs/2011/12/chinas_hard-work_culture_today.html
Waarom niet beide? De overheden moeten een eerlijk speelveld leveren. Soms moet er een grenslijn worden getrokken en arbitrage moet niet aan de spelers worden overgelaten maar de wedstrijd wordt niet door de scheitrechters gepeeld.
Je snapt mijn positie niet volgens mij. Ik ben het eens met wat je zegt. Ik ageer alleen tegen de houding van de bedrijven (hier dus sterk gegeneraliseerd) in deze materie.
Ik denk dat ik het begrijp maar ik ben het niet eens met de waarde die je er aan verbindt. Vrije handel loopt via verdragen tussen overheden, als je iets van een andere overheid gedaan wilt krijgen in die verdragen dan loopt dat bijna altijd via de overheid van het land van oorsprong. Waarom is het dan vreemd of ‘dan weer wel’ dat bedrijven eigen overheden benaderen om dat gedaan te krijgen. Je lijkt ervan uit te gaan dat bedrijven perse antioverheid zijn, maar dat is niet de juiste uitgangspositie. Bedrijven willen doorgaans niet gehinderd worden in hun bedrijfsvoering en zullen altijd daar naar toe lobbyen, zeer redelijk. Dat gaat weleens in tegen andere belangen waar een overheid gehoor aan moet geven en dan zijn ze het oneens maar dat betekent toch niet dat je voor andere zaken dan ook niet met de overheid om tafel kan gaan zitten. Om in de sportmetafoor te blijven, de chinezen voetballen wel maar staan nog steeds met 16 man op het veld, vier keepers extra en nog iemand in een grasgroen pak die het speelboek van de tegenpartij probeert te stelen.
Kijk nou, Maxm is een keertje in Brazilie geweest en weet er dus alles van.
Ik zou zeggen, kijk even naar de hypotheekschulden
en vertel me daarna wie er leeft op geleend geld.
(Het zou me niets verbazen als de hypotheekschuld van 16 miljoen Nederlanders hoger is dan die van 160 miljoen Brazilianen.
Ik vermoed dat je daarin gelijk hebt, Harm, maar daar staat tegenover dat wij vermoedelijk meer voor ons pensioen hebben gespaard. Dat is de defensie die onze opgewekte premier dan altijd heeft en daar zit iets in. En die hypotheekrente aftrek is niet lang meer te redden.
@5 Je reaguursel, behalve dat het neerbuigend is als van een eerstejaars student, mist historisch besef en de hypotheken worden voornamelijk door ons zelf gefinancierd. Bovendien hebben daar ook nog eens een klinkende en blinkende infrastructuur van wegen, woningen etc. Dat is het product van eeuwen oude rijkdom, iedereen denkt maar dat je dat in een paar jaar kan kan bereiken maar het blijkt steeds een fopspeen. Wij doen overigens al zeven jaar handel met Brazilië.
Like clockwork
http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2011/12/08/minister-hillen-versterkt-samenwerking-met-brazilie.html
Een betere logistiek kunnen ze hier goed gebruiken.
Bedrijfsleven wil liefs dat de overheid zo min mogelijk regeltjes oplegt
de wens is misschien vader van de gedachte, en echt mijn spelling is honderd keer brakker dan de jouwe, maar deze is leuk :D
=> wil het liefst
wat ik het liefst wil is dat alle tekst uitgelijnd is (justified) dat leest rustiger, deze plek is dat waard