KSTn | BRIC-landen

Interessant stukje politiek masseren een week of twee geleden. Een middagprogramma voor Tweede Kamerleden over de BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India en China). Ging dus niet over mensenrechten of milieu. Maar gewoon over handel en economie. Grote vraag is dan natuurlijk wat de Tweede Kamer hier mee moet? Nou, eenvoudig, overheid toe staan de bedrijven een handje te helpen: "Vele Nederlandse exporteurs zien toenemende afzetmogelijkheden in de BRIC-landen, maar ervaren deze landen als moeilijk toegankelijke markten. Het is daarom verstandig zwaarder in te zetten op economische diplomatie in deze landen. Daarbij is nog wel ruimte voor verbeteringen in het samenspel tussen het Nederlandse bedrijfsleven en de overheid." Blijf het een boeiend spanningsveld vinden. Bedrijfsleven wil liefs dat de overheid zo min mogelijk regeltjes oplegt, maar als ze ergens wat weerstand ondervinden (van regeltjes van andere landen) dan mag de overheid opdraven. (Ja, ik weet, dit is kort door de bocht). Overigens zaten er bij de halleluja verhalen over het potentieel van die landen weinig kritische geluiden. Gelukkig hebben we daar andere kanalen voor. Misschien dat de geachte afgevaardigden dit nog even tot zich kunnen nemen.     En ik ga weer over tot de orde van de dag. KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 01-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

IMF machtswissel: tijd voor een Indiër, of vrouw

Vlak nadat Strauss-Kahn werk opgepakt, stelde het IMF de tweede man John Lipsky aan als tijdelijke plaatsvervanger. Maar er gaan stemmen op om de gelegenheid te baat te nemen om de top van het IMF eens echt te vernieuwen. Lipsky gaat sowieso bijna met pensioen.

De Wereldbank heeft traditiegetrouw een Amerikaan aan het roer, het IMF een Europeaan (en weer een Amerikaan als onderbaas). Waarom eigenlijk? Opkomende economieën dringen al een tijd aan op een politieke doorbraak. De wereld verandert en het IMF moet meeveranderen. Nu kan het. Kandidaten genoeg.

De Turkse topper Kemal Dervis bijvoorbeeld. Dervis werkte al bij de Wereldbank, en leidde het VN ontwikkelingsprogramma. Maar je kunt ook denken aan Agustin Carstens, de gouverneur van de Banco de México. Hij heeft veel ervaring en goodwill binnen het IMF, maar is wel een ‘Chicago’-type. Namens India is er Montek Singh Ahluwalia, namens Zuid-Afrika de toppoliticus Trevor Manuel – die leidde zelfs een commissie over de toekomst van het IMF. Waarom niet de Braziliaanse minister van Financiën Guido Mantega? Gek genoeg circuleert er nog geen Chinees in het benoemingencircuit. En dat terwijl China na de VS en Japan eigenlijk het 3e belangrijkste IMF-lid is. Misschien Zhu Min?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Braziliaanse president ‘vergeet’ onterecht Mexico

De kersverse Braziliaanse president Roussef is een te benijden staatshoofd. Ze deint lekker mee op de golf van populariteit van haar voorganger Lula da Silva en de economie van haar land raast als een tierelier (7,2% groei vorig jaar). Er is geld, er is mandaat, er zijn mogelijkheden om een hele regio naar haar hand te zetten. Toch maakte ze een klein slippertje in een ruwe schets van haar buitenlandbeleid, die ze gisteren in Rio de Janeiro gaf.


Roussef gaf aan dat haar buitenlandbeleid de komende jaren twee speerpunten heeft: de mede-BRIC landen (India, China en Rusland) en Zuid-Amerika. Centraal-Amerika en Noord-Amerika hebben niet haar prioriteit. Roussef wil het robuuste handelsoverschot van Mercosur, een succesvol handelsverdrag tussen verschillende Zuid-Amerikaanse landen, verder gaan uitbouwen en de relaties met Rusland, China en India versterken.

Op zich niets mis mee. Brazilië probeerde onder Lula al actief zijn positie als regionale grootmacht uit te bouwen, en dat is logisch. Het is het grootste, dichtstbevolkte en economische sterkste land van Latijns-Amerika. Brazilië has it all: enorme reserves aan natuurlijke grondstoffen, een steeds kapitaalkrachtiger interne markt, een robuuste industrie die zich snel ontwikkelt, een succesvol armoedebeleid en de flair van een wereldmacht in wording.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Rusland van Medvedev

medvedev

Na de fameuze machtswisseling van vorig jaar lijkt het er steeds meer op dat President Dmitri Medvedev van Rusland een wat andere politiek bedrijft dan zijn voorganger en mentor Vladimir Poetin. Alhoewel Medvedev even gelukkig is met de informele bondgenootschap met Iran heeft hij ook de banden met omringende en opkomende mogendheden als Brazilië, India en China binnen de BRIC en de Sjanghai Samenwerkingsorganisatie aangehaald. Binnen de eerste werkt Rusland om op het internationale vlak meer diplomatieke en financiële invloed te vergaren terwijl binnen de laatste het land de verhoudingen met Centraal- en Zuid-Azië onderhoudt. Tevens verwelkomde de president afgelopen zomer graag Barack Obama in Moskou om over een reductie van kernwapens te spreken.

Medvedev lijkt in het buitenland te scoren maar worstelt tegelijkertijd met een verouderde krijgsmacht en een economie in recessie die vooralsnog weinig tekenen van herstel vertoont. Waar de andere drie BRIC-landen reeds dit jaar uit de malaise weten op te klimmen wordt voorspeld dat Rusland pas in 2012 terug op het groeipad zal keren. The Economist noemde het “de prijs die Rusland betaalt voor het niet ontwikkelen van een eigen financiële markt en het niet intomen van de inflatie.” De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door de mentaliteit van de gemiddelde Rus die het leven te onzeker acht om geld te sparen of een verzekering af te sluiten. In plaats daarvan geeft hij elke roebel die hij verdient liever zo snel mogelijk uit.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.