De nieuwe Happy Planet Index (HPI) is uit. In de top 25 van deze index, die het aantal ‘gelukkige levensjaren’ deelt door de ecologische voetafdruk, staan welgeteld NUL westerse landen. Nederland bekleedt de 67e plaats, Amerika de 105e, Luxemburg staat op plaats 138. Costa Rica gaat ruim aan kop, net als bij de vorige editie. Costa Ricanen zijn namelijk heel gelukkig, worden ook bijna 80 en hebben daar heel weinig aarde voor nodig. In Nederland zouden we moeten zeggen: interessant, hoe flikken die Costa Ricanen dat? Maar er wordt hier nauwelijks aandacht aan besteed. Raar is dat.
De HPI wordt opgesteld door Britse New Economics Foundation (vraagje: waarom hebben wij niet zo’n denktank?). Zij doen dat om een tegenwicht te bieden tegen de dominante maatstaf voor vooruitgang, het BBP, en te voorzien in de volgens hen groeiende behoefte aan een duurzamere, socialere indicator. De Human Development Index (HDI) is een kandidaat, die vult het BBP aan met levensverwachting en scholing en westerse landen scoren er hoog op. Maar de HDI houdt geen rekening met duurzaamheid. De HPI doet dat wel. Daardoor is de rangorde ook radicaal anders.
De Standaard reageerde gisteren verontwaardigd op lage notering van België (107) op die rangorde. Het kan toch niet dat het leven ‘beter’ is in Ethiopië (97)? Hetzelfde zou je kunnen zeggen voor Nederland: echt niet dat het bij ons minder goed toeven is dan in Myanmar (61), Syrië (47), Irak (36) of Palestina (30). Toch is dit geen reden om de HPI niet serieus te nemen. Het gaat niet namelijk niet om welzijn maar om welzijn per hectare. Nederland genereert een hele hoop ‘gelukkige levensjaren’ (levensverwachting bij geboorte maal waardering leven op een schaal van 0 en 1) maar heeft daar 3 keer zoveel hectare grond voor nodig dan de landen die hoger scoren, en 2 keer zoveel dan er gemiddeld aan hectare beschikbaar is per wereldinwoner.
De HPI is dus vooral ook een economische indicator: het registreert het rendement op schaarse grond. Costa Rica ‘produceert’ in zekere zin het meeste geluk per vierkante meter. Daarmee is de HPI een goede aanvulling op het BPP, dat eigenlijk alleen de betaalde activiteiten binnen een land meet, ongeacht de hoeveelheid aarde die er mee gemoeid is, of we van die activiteit wel beter worden. Maar tot nog toe hoor je er niemand over.
Foto cc Radio Rover
Reacties (14)
Het is natuurlijk een flutindicator. Maar Costa Rica is best wel een aardig landje met fijne mensen en schitterende natuur.
Welke mooie berg zien we daar in de verte? Is dat de El Arenal?
ik denk dat het Politbureau van Geert ook een index kan maken gebaseerd op het aantal Moslims en duurzaamheid. scoren we waarschijnlijk beter dan de Palestijnse gebieden.
Lies, big lies and statistic
En zielige mensen die niet met getallen om kunnen gaan. Speaking of, ik zie Geert en zijn kornuiten geen index bouwen. Daar moeten ze zeker iemand voor inhuren. Als deskundige in leugens, grote leugens en statistieken, zou je jezelf misschien eens kunnen aanbieden?
Dit lijkt me een mooi punt om even naar het volgende filmpje te wezen, waarin duidelijk te zien is dat een PVV kamerlid de beginselen van de statistiek niet begrijpt
http://www.youtube.com/watch?v=R9cNsK0s9WQ
edit: Oh, automatisch embedden is een tikkeltje overdreven voor een offtopic reactie. Kijken of ik er gewoon een linkje van kan maken
Voor de manier waarop het westen consumeert hebben we vijf planeten nodig. Dit is niet houdbaar, en simpel gezeg is onze ‘planet’ er niet ‘happy’ mee.
Het is makkelijk welvarend te leven ten kosten van anderen -zei het mens of natuur. Ik ben dan ook meer dan blij om te zien dat de ecologische voetafdruk hierin meetelt. En als slechts presterend land qua duurzame energie op continentaal Europa scoren we idd niet zo goed.
Tijd om een hollistisch wereldbeeld te vormen dat rekening houdt met het welzijn van allen en onze omgeving:
http://limpidus.org/2011/10/16/the-times-they-are-a-changing/
/nerd aan
In Costa Rica groeit alles drie keer zo hard met zo een groeizaam klimaat. Logisch dat je drie keer zoveel produceert
/nerd uit
Ik vind het idee achter de index goed. Geluk heeft een prijs, en we zouden daar bij stil moeten staan.
Wel is de verhouding van geluk en ecologische voetafdruk die in de indicator opgesloten ligt natuurlijk volkomen subjectief.
Ik vind het bruto nationaal geluk een betere indicator
Zal ik wel erg uit de toon vallen:
Eigenlijk voel ik me best gelukkig te midden van ons ons ongelukkige volkje ;-)
“De Human Development Index (HDI) is een kandidaat, die vult het BBP aan met levensverwachting en scholing en westerse landen scoren er hoog op. Maar de HDI houdt geen rekening met duurzaamheid.”
De HDI niet, maar het Human Development Report van UNDP inmiddels wel. Het rapport over 2011 plaatst human development juist in het perspectief van duurzaamheid en rechtvaardigheid.
Dan wel de iHDI.
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_inequality-adjusted_HDI
Deze verwerkt ook de ongelijkheid binnen de landen.
Zie de schitterende TED-presentatie van Richard Wilkinson over ongelijkheid:
http://www.youtube.com/watch?v=cZ7LzE3u7Bw
Leuk, Paul, en kijk eens wat een verwarring! Maar de frivoliteit moet natuurlijk wel een keer worden verbonden met de kritiek van mensen als Stiglitz en Sen op de BNP parameters. Kun je daarover je gedachten ook eens laten gaan?
Ik probeer de verkiezingsprogramma’s te begrijpen en zie overal de groei omhelsd worden, soms nog voorzien van het adjectief “duurzaam”. Maar eigenlijk zijn de hulpbronnen van de aarde in ons hoofd weer oneindig, alsof er nooit een club van Rome geweest is.
Er zijn inderdaad hele ‘volksstammen’ die nooit tevreden zijn.