Gastlogger: PS!

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een column van Hein Tunnissen, die het via de mail inzond.

Over een maand staan alweer de verkiezingen voor de deur en naarmate 7 maart dichterbij komt, wordt bij mij het gevoel ?Ik ga niet stemmen? steeds sterker. Niet omdat het ?maar? de Provinciale Staten zijn. Wel omdat Balkenende nu alweer zit te loeren op persoonlijke winst. Hij wil graag zijn nieuwe kabinet voor die dag presenteren, zodat de kiezer resultaat ziet. Wellicht ten overvloede is hiermee gezegd dat het die dag dus helemaal niet om de provincies gaat, waarvoor trouwens de ophefplannen al klaar liggen.

Nu wil ik voorop stellen dat ik democratie een mooi ding vind, maar behalve dan die Hollandse variant van tegenwoordig. Bij de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer won de SP overtuigend, dat zal niemand bestrijden, maar juist wie had dat geen seconde voor mogelijk gehouden? Balkenende! En dus riep hij meteen dat hij geen zin in Marijnissen had. Nou en? Hadden wij hem wat gevraagd? Ga toch weg bekrompen man of probeer eerst eens als een fatsoenlijke christen een gesprek over de heikele onderwerpen op te zetten! Daarom: de voorman van de SP kwam niet aan tafel omdat zegge en schrijve één Nederlander er geen zin in had. Zo werkt dat dus nadat u hebt gekozen.

Stemmen voor de Provinciale Staten betekent ook stemmen voor de Eerste Kamer. En omdat één plus één twee is, hoopt Balkenende nu al op een glorieuze overwinning voor het CDA, PvdA en CU. Om de simpele reden dat hij anders straks in de Eerste Kamer niet voldoende steun heeft. En geen steun in dat deel van het parlement, betekent een vleugellam kabinet nog voordat er een schot is gelost. Ik durf daarom de stelling aan dat Balkenende IV al een feit was op het moment dat Marijnissen bij de informateur van tafel op stond. Want met een volkomen weggezakte VVD was er voor het CDA geen alternatief. Ik voorzie dus dat PvdA en CU cruciale ministersposten in de wacht slepen en dat het CDA werkelijk, maar dan ook werkelijk tot alles bereid is (?We gaan voor goud!?) om aan de macht te blijven. Met democratie heeft dat natuurlijk allemaal bar weinig te maken. Wel met een ziekelijke hang naar het pluche.

Nog steeds beweert Balkenende dat zijn demissionaire (lees: gestruikelde) kabinetten een zegen voor het land waren. Maar een terugblik maakt het tegenovergestelde duidelijk; hoewel er een rode draad was. Zolang je stoel niet wordt opgeblazen, kun je rustig blijven zitten. En dat gold werkelijk voor iedereen, hetzij van liberale, hetzij van christelijke snit.

Zelfs onze paling, Glibber de Geus, is in zijn nadagen zonder enige consequentie door de mand gevallen vanwege de WAO. Toegegeven, dat heeft inderdaad niks meer met democratie te maken, maar wel met het gevoel dat ik in dit land weinig meer te zoeken heb. Letterlijk tot op de draad versleten WAO?ers, krom van reuma, jicht of hernia, worden vanwege het welslagen van het Systeem De Geus gekeurd met een vooraf vastgelegde uitkomst: volledig arbeidsgeschikt.

Kijk naar Zembla van 28 januari in . Moeten leven in een land waar de democratie pootje wordt gelicht is verschrikkelijk, maar ?t leven in een land waar het CDA de macht heeft, is erger dan de hel.