Fracties in het Europees Parlement: de EPP-ED

Met minder dan een jaar te gaan tot de Europese verkiezingen besteedt GeenCommentaar aandacht aan de fracties in het Europees Parlement. Op welke Nederlandse partij u in juni 2009 stemt heeft immers ook invloed op de verhouding tussen fracties in het EP. Vandaag de eerste en grootste fractie: de EPP-ED.

De fractie European Peoples Party (Christian-Democrats) and European Democrats (EPP-ED) bevindt zich daar waar een christen-democraat zich het beste thuis voelt: in het centrum van de macht. Met 288 van 785 leden (36,7%) is het met afstand de grootse fractie in het parlement. Bovendien is het de enige fractie met delegaties uit alle 27 lidstaten van de EU. Als machtspartij voert de EPP-ED een conservatief-federalistische koers. Met andere woorden, de EPP-ED voelt zich thuis in de EU zoals die nu bestaat en wil sommige dingen behouden (denk aan het Europees landbouwbeleid) en op andere zaken vooral stapsgewijze verdere Europese integratie.

Samenstelling
De bulk van de EPP-ED bestaat uit nationale partijen die lid zijn van de European Peoples Party, de Europese christen-democratische partij. De EPP heeft onder haar leden bijvoorbeeld het Nederlandse CDA, de Duitse CDU en CSU en ook, controversieler, Berlusconi’s Forza Italia. Daarnaast is er nog het ED-deel van de EPP-ED. De European Democrats zijn een kleine losse groep waarvan de grootste de Britse en Tsjechische Conservatieven zijn. Deze partijen zijn minder federalistisch ingesteld dan hun christen-democratische fractiegenoten en stemmen dan ook geregeld anders. De EPP-leden hebben doorgaans een redelijke fractiediscipline: behalve als het om specifieke nationale belangen gaat volgen de delegaties doorgaans de fractielijn.

Scheuring?
Het onderscheid tussen EPP en ED zorgde in 2006-2007 bijna voor een scheuring in de EPP-ED. De nieuwe leider van de Britse Conservatieven David Cameron beloofde in 2006 met de hete adem van de eurosceptische UK Indepence Party in zijn nek om zijn partij uit de te federalistisch geachte EPP-ED te halen. Dit zeer tegen de zin van zijn eigen Europarlementariërs in, die liever in een grote machtige fractie zaten dan in een kleine obscure. De Conservatieven slaagden er echter niet in genoeg partners te vinden om een eigen fractie te kunnen vormen (onder andere de Nederlandse Christenunie werd tevergeefs gevraagd zich aan te sluiten) en bleven dus in de EPP-ED. Of dat na de volgende verkiezingen zo zal blijven is de vraag.

Fractievoorzitter
Fractievoorzitter van de PPE-ED is sinds 2007 Joseph Daul. Zijn verkiezing was niet geheel onomstreden. Als Fransman en oud-voorzitter van de landbouwcommissie van het Europees Parlement kan hij bij uitstek gezien worden als een verdediger van landbouwbelangen. Dat is in de EPP-ED een stuk minder controversieel dan in andere fracties, maar helemaal gelukkig was toch niet iedereen er mee. Aangezien Daul dichtbij Straatsburg woont is een einde aan het verhuiscircus van het EP tussen Brussel en Straatsburg ook voorlopig niet waarschijnlijk.

Eurocraats voorspelling:
Mijn verwachting is dat de EPP-ED in 2009 haar machtspositie zal behouden of zelfs vergroten. De uitbreiding van de EU van de afgelopen jaren is goed geweest voor de EPP-ED: haar grote concurrent de sociaal-democraten is veel zwakker in Oost-Europa dan in het westen. Maar ook in een aantal grote oudere lidstaten (Frankrijk en Italië) ziet het er goed uit. Daarnaast heeft de EPP-ED het blijvende voordeel dat haar grootste achterban, oudere kiezers in het landelijk gebied, doorgaans trouwe stemmers zijn bij de Europese verkiezingen. Een lage opkomst is dan ook goed voor de EPP-ED.