ACHTERGROND - Henk van Gerven (SP) zei vorige week in het debat naar aanleiding van een algemeen overleg over grondstoffen en afval: ‘Nu is nog maar 1 procent van al het plastic biologisch afbreekbaar.’
(het is namelijk nog minder).
Wereldwijd wordt er 280 miljoen ton plastic geproduceerd, 0.486 miljoen ton daarvan is biologisch afbreekbaar. Dat is 0.2%. Tellen we het plastic daarbij op dat wel biologisch wordt geproduceerd, maar niet biologisch afbreekbaar (0.675 miljoen ton) is dan komen we op 0.4%, nog steeds geen 1% dus.
De cijfers komen van ‘Bioplastics Europe’, een koepelorganisatie van (bio)plastic producenten. Dit is ook de bron waar de Universiteit Wageningen zich op baseert.
Waar wordt bioplastic van gemaakt?
Er zijn verschillende manieren waarop biologisch plastic wordt gemaakt. De meest gebruikte polymeren voor de productie van bioplastic zijn cellulose en zetmeel. Dit wordt gewonnen uit worden uit hout, maïs, tarwe, rijst en aardappels. Ook kan er biologisch plastic gemaakt worden uit planten en bacteriën. Grootste verschil met normaalplastic is dat voor bioplastic geen aardolie nodig is.
Overigens is ‘biologisch afbreekbaar’ een misleidende term. Als we maar lang genoeg wachten is alles biologisch afbreekbaar. Beter is om te spreken van composteerbaar plastic, dit betekent dat er van het plastic, net zoals van het gft-afval, compost gemaakt kan worden.
Neemt het gebruik wel toe?
Ja, het gebruikt neemt zeker toe. Sinds 2009 is de productie van bioplastic vervijfvoudigd. Het is de verwachting dat dit alleen maar zal groeien, onder andere door de introductie van de plantbottle van Coca Cola die voor 22.5% uit bioplastic bestaat.
Bronnen
Universiteit Wageningen: Biobased plastics 2012
European Bioplastics: Global production capacity
Plastics Europe: Plastics 2012 the facts
Het kan wel: PlantBottle Coca-Cola nu ook in Nederland
Keuringsdienst van Waarde: Bio-afbreekbaar
Via The Fact Club.
Reacties (6)
Hoe verhoudt biologisch afbreekbaar plastic zich tot recyclebaar PET-plastic wat betreft duurzaamheid? Probleem met biologisch afbreken is dat de inherent in de stof aanwezige energie vrijwel niet opnieuw te gebruiken is en er CO2 bij vrij komt. Een samenleving van mensen die in staat is om hun rotzooi niet op de grond te gooien is waarschijnlijk beter af met recycling dan met composteren.
Overigens wordt die plantbottle ook gewoon gerecycled. Wat dat betreft kun je je afvragen of die plantbottle wel zo’n goed idee is. Hoewel het effectief een CO2-sink is (al het plastic dat vastzit in flessen is effectief uit de omloop), gaat het wel ten koste van de sowieso al schaarse landbouwgrond. En daarmee per definitie ten koste van natuur, ook al is dat natuur aan de andere kant van de aardbol.
Agricultureel (niet per se biologisch!) geproduceerd en/of biologisch afbreekbaar plastic lijkt me – net als alle vormen van landbouw – sowieso helemaal niet goed voor het milieu. Het is hooguit leuk voor het klimaat. In theorie.
Kom maar op met die minnetjes!
EDIT/UPDATE: Het gaat trouwens niet ten koste van de natuur “aan de andere kant van de aardbol”; die PlantBottle wordt gewoon verbouwd in Brazilie. Daar is dus gewoon Amazonewoud voor omgehakt. Super! Briljant! Idiots.
@zmmmmnoice: de opgeslagen energie is wel redelijk eenvoudig terug te winnen, door het bioplastic te verbranden in energiecentrales. Dat is volgens mij niet slechter dan composteren, want dat levert ook maar alleen water en CO2 op, ik denk niet dat er veel mineralen in zitten. Bioplastic kan dus het beste bij het grijs afval, niet bij het GFT afval.
Het enige voordeel is dus dat we dan de aardolie voor iets anders kunnen gebruiken, en ik denk inderdaad niet dat dat opweegt tegen de extra landbouwgrond.
Overigens is het uberhaupt gebruiken van plastic als verpakking om voedsel WEL goed in mijn ogen — want dat verhoogt de houdbaarheid, en verhoogde houdbaarheid vermindert de hoevelheid voedsel die we weggooien enorm.
@Remco G, #2 Klopt. Bioplastic kan m.i. overigens veruit het beste gewoon gerecycled worden. Dat gebeurt ook met veel plastic, maar omdat veel gemeentes er voor hebben gekozen om het plastic aan huis te scheiden in plaats van gewoon achteraf, is dat nog niet zo’n succes als het kan zijn.
Nog wat relevant goh-situaties:
http://nos.nl/artikel/134042-limburg-wil-niet-scheiden.html
http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?grens=4456
Voorlopige conclusie blijft: afval verwerken en ondertussen rekening houden met kosten, milieu, natuur, klimaat en duurzaamheid is rocketscience. Dit sargasso-artikel is veel te kort door de bocht. De video van het debat doet het helaas niet, maar ik vrees daar hetzelfde aan te treffen. Plastic Heroes komt immers ook uit de koker van die debateurs.
Veruit het grootste deel van de olie wordt meteen verbrand en verdwijnt met de bijbehorende afvalprodukten in het milieu.
Dus maken we ons druk om dat kleine deel dat in plastic wordt omgezet, om na een tijdje gebruikt tot afval te vervallen.
@ruud, #4 Volgens mij maken we ons vooral zorgen om de gevolgen van het plastic dat uiteindelijk in het milieu, met name het aquatisch milieu, terecht komt. Dat staat hier wel niet expliciet, maar dat zou m.i. de enige zinnige reden zijn om biologisch afbreekbaar plastic na te streven: omdat we collectief te achterlijk zijn om ons plastic gewoon in de prullenbak te gooien.
Is het punt van The Fact Club nu het uitzoeken van feiten of in dit geval aandacht geven aan gebruik van bioplastic?
In het eerste geval is het namelijk spijkers zoeken op laag water, in het laatste geval is ’t misschien handig om de scope als auteur te verbreden (en wellicht af & toe het stempel achterwege te laten).