Een gastbijdrage van Frans Kuijpers, eerder verschenen bij ‘Ballonnendoorprikker’.
Verelendung, een door Karl Marx gemunt begrip waarmee hij de voortdurende verslechtering van de positie van de proletarische klasse bedoelde. Het is het derde in een reeks van vijf stadia van de ondergang van het kapitalisme. Ik moest hieraan denken toen ik VVD-leider Yesilgöz haar plan met de titel De Agenda voor Werkend Nederland [1] hoorde presenteren. Een plan met als ondertitel Omdat het eerlijker moet. Een bijzonder plan, waarbij ik dus aan Verelendung moest denken.
Eerst even Marx en zijn vijf stadia. In het eerste stadium, de concentratie wet, vindt een concentratie van bedrijven. Bedrijven nemen andere over waardoor er steeds minder maar wel steeds grotere bedrijven ontstaan. In het tweede stadium, de accumulatie wet, proberen de overgebleven bedrijven hun bedrijf te laten groeien door te concurreren met de andere overgebleven grote bedrijven. Door die hevige concurrentie verslechtert de positie van de arbeider, het derde stadium, de Verelendung. Het steeds slechter behandelen van de arbeiders lost de problemen van de bedrijven niet op. Uiteindelijk worden arbeiders ontslagen en wordt de sociale ellende nog verder vergroot en zitten we in het vierde stadium, de crisistheorie. En als die crisissen elkaar in steeds hoger tempo opvolgen, zitten we in het laatste stadium, de ineenstorting van de kapitalistische maatschappij. Nu is Marx als groot wetenschapper een kundige beschrijver en duider van wat hij in zijn tijd zag gebeuren. Met zijn sociale en economische analyse van de negentiende-eeuwse samenleving was niet veel mis. Dat geldt niet voor zijn vermogen om de toekomst te voorspellen. Maar terug naar de VVD.
Ik moest aan Verelendung, verpaupering in goed Nederlands, denken bij het lezen van De Agenda voor Werkend Nederland. Het plan is, zo is op de site te lezen: “het startschot van de VVD om de middenklasse weer op één, twee én drie te zetten. Een fundamenteel andere waardering van werkende mensen en ondernemers. Een fundamentele keuze om aan de kant te staan van iedereen die iets wil opbouwen en vooruit wil komen.” De middenklasse staat dus centraal. “Werken moet lonen,” aldus de partij. Wat gaat de partij doen om werken te laten lonen? Twee concrete voorstellen die wat de VVD betreft al in 2026 in moeten gaan. Als eerste de energiebelasting met € 750 miljoen verlagen. Dat is mooi maar niet alleen voor de middeninkomens. Als tweede gaat de toeslag voor kinderopvang fors omhoog. De eerste is een generieke maatregel waar iedereen van profiteert ongeacht de hoogte van het inkomen. Van de tweede maatregel profiteren alleen mensen met kinderen die deze kinderen naar de opvang doen. Heb je geen kinderen dan kost die maatregel je alleen maar geld. Die toeslag moet immers ergens van worden betaald en zoals de VVD terecht constateert, dragen de middeninkomens het grootste deel van de belastinginkomsten. Iemand met een middeninkomen zonder kinderen zal er door deze maatregel op achteruit gaan. Als het doel is om de middeninkomens erop vooruit te laten gaan zijn dit niet de meest effectieve maatregelen. Er is meer.
Bij een goede bestudering van het boekwerk valt op dat de ‘hardwerkende Nederlander’ vooral een ondernemer is. Zo wil de partij een ‘ondernemersakkoord’ waarvoor ze: “Met de machete door het regelwoud” wil gaan. Mogen belastingen voor bedrijven niet omhoog. Wil de partij de salarisdoorbetaling van bij ziekte van die hardwerkende Nederlander met een middeninkomen, verlagen van twee naar één jaar. [2]
“We willen in een koopkrachtwet vastleggen dat werkenden er altijd meer op vooruit gaan dan niet-werkenden,” zo is te lezen op de website. Een bijzondere maatregel. De VVD wil de (midden)inkomens vooruit helpen door, als de lonen stijgen, de mensen met een uitkering er minder op vooruit te laten gaan dan de stijging van de lonen. Voor de werkende met een al dan niet middeninkomen betekent deze wet helemaal niets. Die krijgt geen extra geld in de beurs en aan het lonend zijn van zijn werk, verandert niets. Wat de VVD in haar plan doet, is de positie van de middeninkomens afzetten tegen mensen die het slechter hebben: mensen met een uitkering. De VVD zoekt de ‘verbetering’ van de middeninkomens in een verslechtering van de positie van mensen met een uitkering. De partij wil mensen met een middeninkomen tevreden houden door deze mensen erop te wijzen dat anderen het nog slechter hebben.
Op een slinkse wijze probeert de partij zo een groep buiten beeld te houden en dat is de groep van mensen met hoge inkomens en grote vermogens. Die profiteren net als iedere andere Nederlander maar wellicht nog wat meer dan iedere andere Nederlander, mee van goedkopere energie en meer kinderopvangtoeslag. Voor deze groep gaat werken nog meer lonen. ‘Omdat het eerlijker moet’ legt de VVD de rekening bij mensen met een uitkering.
Noten:
[1] Het gehele plan is te vinden via de volgende webpagina https://www.vvd.nl/nieuws/agenda-voor-werkend-nederland/
[2] De Agenda voor Werkend Nederland, pagina 32 – 37
Reacties (3)
Die twee jaar salarisdoorbetaling was een plan van de VVD. Staatssecretaris Linschoten bepleitte dat bij de afschaffing van de Ziektewet. De twee jaar komt overeen met de wachttijd voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Die stond ook al in de Ziektewet. De VVD-gedachte was dat werkgevers zich zouden verzekeren bij een commerciële partij. Dat zou dan efficiënter en goedkoper zijn dan een collectieve regeling zoals de.Ziektewet. Hoe wil de huidige VVD die twee jaar dan organiseren?
https://youtu.be/IlL2sKWHaQ0?feature=shared
Ik kan het origineel niet meer vinden. Maar de “short” is ook duidelijk met koekjes.
het is onbegrijpelijk en niet uit te leggen waarom de hogere inkomensgroepen en zelfs rijke mensen belastingvoordelen genieten en toeslagen ontvangen. dat hebben zij toch niet nodig en vergroot de kloof tussen arm en rijk alleen maar. over de standenmaatschappij in bijvoorbeeld India wordt vaak schande gesproken maar uiteindelijk blijft ook in ons land de aloude vicieuze cirkel van voordelen voor de elite grotendeels gesloten. opvallend is wel dat een slechte eigenschap zoals hebberigheid zelfs bij minder bedeelden bijna als het ware vanzelf lijkt te ontstaan wanneer er maar genoeg (al dan niet moreel verwerpelijke) mogelijkheden tot verrijking worden aangeboden. banken zijn hier meesters in en het begint al met rente aan te bieden voor bijvoorbeeld heel jonge spaarders. geld lenen is dan weer van een andere orde maar wordt ook zeer aangemoedigd maar kan zeker een onvermoede ondergang betekenen door veranderende factoren in een maatschappij die nu eenmaal op hoog tempo plaats vinden. banken doen nu eenmaal geen schenkingen waar ze niet zelf financieel wijzer van worden.
Nederland is onder Rutte in de uitverkoop gegaan en daardoor volledig afhankelijk geworden van de Europese kapitalistische orde. hieruit is in de politieke gelederen ook complete desinteresse voor de hardwerkende burgers ontstaan en hebben de burgers nu het grote probleem van personeelstekorten op zowat alle niveaus en een grote groep uitkeringsgerechtigden die veel liever zouden werken maar door rare restricties al jaren gedwongen op de bank zitten.
nu vindt de VVD dat de tijd is gekomen om deze groepen tegen elkaar op te zetten om de eigen wanprestatie en verantwoordelijkheid van de politieke partij te verdoezelen.
met de beide groepen zogenaamd in de slachtofferrol en de VVD weet echt niet hoe het zover is gekomen.