COLUMN - In de aanloop naar de Amerikaanse Midterm-verkiezingen op 6 november schrijft Joris Canoy een serie columns over wat er zo al achter de schermen gebeurt. Met nieuws dat in de mainstream media niet vaak is te lezen.
‘Ik hou van Heidi’ spreekt Patricia. ‘Wie houdt er nou niet van Heidi? Maar ik hou er niet van hoe Heidi stemt in Washington!’
De televisiespotjes van Kevin Cramer vullen de ether met dezelfde boodschap. Zo hoopt deze Republikeinse afgevaardigde het electoraat tegen de senator op te zetten. Dat is niet zonder reden. De Democraat Heidi Heitkamp wordt nog altijd gesteund door de bevolking in North Dakota.
Als men in Nederland over de Amerikaanse verkiezingen leest, dan wordt er over de algemene onvrede met Trump gesproken, over een liberale renaissance in Texas en over triomferende socialisten en liberalen links en (centrum)rechts. Verhalen over actieve aspirant-afgevaardigden laten verkiezingen in staten als North Dakota buiten het plaatje.
Democraten in Trumpland
Een aanzienlijk deel van verkiezingen, vooral die in Senaat, speelt zich in Trumpland af. Gebieden als North Dakota die door de Republikeinse president in 2016 glansrijk werden gewonnen. De Democraten daar spreken niet met rancune over het beleid van Trump. Trump-stemmers zijn cruciaal voor hun herverkiezing.
In de diep-Republikeinse staten melken de Democraten juist hun incidentele samenwerking met de President uit. Balancerend over een dun koord van samenwerking en de achterban tevreden houden, bewegen deze Democraten zich richting verkiezingsdag.
Onverwachte overwinning
Zes jaar geleden kozen de inwoners van de zwaar-Republikeinse staat North-Dakota hun nieuwe senator voor de staat. Het bleek een verkiezing die in de eindsprint plots nek-aannek was: de vrolijke spotjes van Heidi Heitkamp vielen in goede smaak.
Ook toen was de boodschap van de Republikeinen dat Heidi wel aardig is, maar politiek ongeschikt voor de staat. Het mocht niet baten: op dezelfde dag dat President Obama de staat met 20 procentpunt verloor, koos de meerderheid voor Heitkamp als senator.
Balanceeract
Dat Heitkamp een beroep doet op haar persoonlijke flair is geen gekke stap. De Democratische brand wordt in haar staat met wantrouwen aangekeken. Op de TV toont Heidi zich als onafhankelijke stem in de Senaat, die altijd bereid is met Trump samen te werken. Omgeven door boeren, bouwvakkers en bossen spreekt Heidi: ‘Ik werk met iedereen, maar leg alleen verantwoording af aan jou’.
Dan flitst er weer een clipje voorbij waarin zij populaire Democratische regelgeving verdedigt. Voor Heitkamp kan het balanceren niet voorzichtig genoeg. Ze staat in de peilingen op gelijke voet met haar opponent.
Liberale droom
Of ze het nou willen of niet, de progressieve en liberale Democraten zijn in de Senaat compleet afhankelijk van mensen als Heidi. Haast alle spannende Senaatsverkiezingen spelen zich niet af in Californië of New York, maar in North Dakota en Missouri. Elke liberale droom over een meerderheid in de Senaat heeft een ironisch conservatief fundament van Democratisch succes in Trumpland.
Een lastige missie is het zeker en Heidi mag zich zeer gelukkig prijzen met haar sympathieke uitstraling in Trumpland. Toen President Trump een jaar geleden naar North Dakota afreisde riep hij Heitkamp naar het podium: ‘a good woman’.
Joris Canoy volgt de ontwikkelingen in de Amerikaanse verkiezingen vanuit Nederland.