dossier

Israël/Palestina conflict

Alle artikelen die de afgelopen jaren op Sargasso verschenen zijn en betrekking hebben op het Israël-Palestina conflict.


‘Enorme haat tegen Palestijnen’

Zo kopt de NOS:

Israël gaat zeker wraak nemen voor de dood van de drie ontvoerde tieners, die afgelopen nacht werden gevonden. Dat zegt correspondent Monique van Hoogstraten in het NOS Radio 1 Journaal.

Volgens Van Hoogstraten heeft de actie van Hamas een “enorme haat tegen Palestijnen losgemaakt, en niet alleen tegen Hamas”.

“Dat is bijna niet te beschrijven. Ik sprak gisteravond iemand die zei: ‘dit zijn geen mensen, dit zijn onmenselijke wezens vermomd als mensen’. Gisteravond zijn er overal spontane herdenkingen gehouden, ook op de Westelijke Jordaanoever bij de nederzettingen in de buurt.”

Foto: Enric Borràs (cc)

Palestijnse eenheidsregering: een eerste stap op weg naar verzoening

ANALYSE - De Palestijnse Autoriteit heeft sinds maandag 2 juni 2014 een nieuwe regering. Een regering van nationale eenheid waaraan voor het eerst sinds 2007 zowel Fatah als Hamas hun steun hebben verleend. Het is de eerste stap in een verzoeningsproces. Maar de echte grote beslissingen moeten nog komen.

Israël is er niet blij mee, dit nieuwe eenheidskabinet. Weliswaar is het een ‘zakenkabinet’ met louter technocraten, onder leiding van Rami Hamdallah, die ook de vorige regering leidde, en zonder kopstukken van welke Palestijnse groepering dan ook. Maar een regering die mede door de ’terreurbeweging’ in Gaza wordt gesteund is voor Israël taboe.

Mahmoud Abbas mag dan in diverse toonaarden hebben verklaard dat de nieuwe regering alle akkoorden die in het verleden met Israël zijn gesloten zal respecteren, geweld heeft afgezworen en zal treden in de voetsporen van het beleid van de Palestijnse Autoriteit, de Israëlische regering is er niet van onder de indruk. Voor Benjamin Netanyahu maakt het namelijk allemaal niets uit.

Ruim een maand geleden, toen de onderhandelaars van Fatah en Hamas hun handtekening zetten onder een akkoord, zei Netanyahu dat Abbas de keuze had had tussen ‘vrede of verzoening met Hamas’. En hij zette die lijn voort met een serie ‘strafmaatregelen’ gericht tegen de Palestijnse Autoriteit.

Foto: Enric Borràs (cc)

Aantal gearresteerde Palestijnen nadert de 500

NIEUWS - De Israëlische zoektocht naar de drie tieners die twee weken geleden op de Westoever werden ontvoerd, neemt steeds grotere vormen aan. Gezien het aantal arrestaties, is overduidelijk dat deze op willekeur berusten in plaats van concrete aanwijzingen van betrokkenheid. Palestijnen leven niet in een rechtsstaat.

Het verhaal begint ondertussen eentonig te worden. Israël heeft in de nacht van zondag op maandag 37 Palestijnen gearresteerd en op tachtig plaatsen invallen gedaan in noordwest Hebron, Jenin, Nablus, en het Balata-kamp bij Nablus. Het aantal arrestanten staat nu op 471, onder wie elf parlementsleden. Meer dan vierhonderd huizen, maatschappelijke organisaties, media-instellingen en universiteiten hebben nu ‘bezoek’ gehad van de militairen, aldus de PLO.

Diezelfde nacht werden computers en surveillancecamera’s meegenomen van een geldwisselkantoor in Bethlehem. Daarbij werd ook een kluis beschadigd die de militairen probeerden open te maken. In Hebron werden vier geldwisselkantoren overvallen, waarbij ook de alle computers en surveillancecamera’s werden meegenomen. Ook werden zeven liefdadigheidsinstellingen overvallen.

Intussen dreigt Israël de speciale gezant van VN-secretaris-generaal Ban Ki Moon, de Nederlandse diplomaat Robert Serry, tot persona non grata te verklaren en uit te wijzen. Hij wordt ervan beschuldigd dat hij heimelijk twintig miljoen dollar uit Qatar wilde laten overmaken naar Gaza, waar de ambtenaren van Hamas al sinds de vorming van een Palestijnse eenheidsregering – waardoor de vroegere PA-ambtenaren weer aan het werk konden – niet meer betaald kregen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israël gaat 3.300 nieuwe woningen bouwen in bezet gebied

NIEUWS - De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft donderdag besloten de planning voor de bouw van 1.800 nieuwe woningen in bezet gebied te hervatten. De procedures waren de afgelopen drie maanden bevroren. De beslissing van Netanyahu komt een dag nadat het Israëlische ministerie van Huisvesting al tenders had uitgegeven voor de bouw van 1.500 nieuwe woningen op de bezette Westoever. Het totaal aantal nieuwe woningen dat Israël in bezet gebied gaat bouwen als ‘straf’ voor het vormen van een Palestijnse regering die mede wordt gesteund door Hamas, komt daarmee op 3.300.

Bij de beslissing van Netanyahu (hij was tijdens de kabinetszitting van woensdag door het Israëlische kabinet gemachtigd om nog meer straf voor de Palestijnen te bedenken), gaat het om nieuwe huizen in verschillende stadia van planning. Plannen voor 550 woningen in de nederzetting Bruchin, 381 in Givat Ze’ev, 40 in El Matan, 38 in Kochav Ya’akov, 25 in Alfei Menasheh, 54 in Tzofit and tien in Oranit, zijn allemaal ongeveer halverwege de stadia van planning, schrijft Haaretz.

In de nederzetting Alei Zahav gaat het om 683 nieuwe woningen die in het laatste stadium van planning zijn, de fase van een laatste goedkeuring voordat het bouwen kan beginnen. Deze woningen waren in 1985 al goedgekeurd, maar omdat intussen het wegenplan van de nederzetting veranderd was, moest er een nieuwe procedure komen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Nieuwe feiten over het doodschieten van de twee Palestijnse jongens op Yom al-Nakba

Toch nog maar even terugkomen op de dood van Nadim Nuwara en Mohammed Abu Thaher. Dat waren de twee jongens van 16 en 17 jaar die op 15 mei, Yom al-Nakba, werden doodgeschoten bij Beitunia, tijdens – of eigenlijk in de marge van – een demonstratie en confrontaties met de Israëlische troepen.

De zaak heeft veel aandacht gekregen, omdat bewakingscamera’s van het gebouw waarvoor de jongens werden gedood, registreerden dat ze werden neergeschoten op een moment dat er volstrekt geen confrontatie met de Israëli’s meer plaatsvond en dat de jongens op geen enkele manier militairen of wie dan ook bedreigden. Het was te verwachten dat de pers dit zou oppikken – en zijn tenslotte steeds vaker berichten dat trigger happy militairen jonge Palestijnen doden (denk bijvoorbeeld aan het recente Amnesty-rapport dat 22 gevallen beschrijft).

En zo was het ook evenzeer te verwachten dat Israël in alle toonaarden zou ontkennen dat het schuld heeft aan de dood van Nadim en Mohammed. Israël gebruikt op alle mogelijke manieren geweld tegen Palestijnen. Geweld dat erg vaak volkomen ongerechtvaardigd is, maar niettemin op alle mogelijke manieren wordt toegedekt. Er is namelijk niets dat de Israëli’s zo haten als neergezet worden als daders en geweldplegers, in plaats van afstammelingen van Holocaustslachtoffers die worden achtervolgd door Palestijnse en Arabische ’terreur’.

Foto: Enric Borràs (cc)

66 jaar Al-Nakba

‘Als je neutraal bent in een situatie van onrecht, dan kies je de kant van de onderdrukker,’ Aartsbisschop Desmond Tutu.

OPINIE - Geen ziel zal zich ooit afvragen wie de agressor is geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog. De oorzaken van het conflict en de gruwelen van destijds zijn immers alom bekend. Al-Nakba; de vlucht, verdrijving en etnische zuivering van de Palestijnen tussen 1947 en 1948, de confiscatie van hun bezittingen en de massamoorden uitgevoerd door Joodse milities (Irgun, Stern en Hagana) maken echter geen deel uit van ons historische besef. Ironisch, want Al-Nakba is terdege een gevolg geweest van WO2.

Geschiedenis 

Na het beëindigen van het Britse mandaat over Palestina in 1947 deelde de VN het ‘beloofde’ land, middels resolutie 181 op. Het doel van de desbetreffende resolutie was om zowel een Joodse thuishaven als een Palestijnse staat te creëren. In het licht van deze historische gebeurtenis rees bij mij persoonlijk de vraag: hoe verdeel je datgene, wat niet aan jou toebehoort?

In lijn met bovenstaande gedachte brak er een destructieve oorlog uit tussen de inheemse bevolking enerzijds en de Joodse kolonisten anderzijds. Tijdens deze oorlog werden er twee dozijn moordpartijen uitgevoerd door de toekomstige Israëliërs, werden er vijfhonderd dorpen en maar liefst elf steden verwoest. Het ‘vrijgemaakte’ land werd vervolgens gebruikt om nederzettingen op te bouwen. Aan het einde van de oorlog waren er 750,000 Palestijnen gevlucht of verdreven. Dit is summier de historische tragiek van de Palestijnen. Zij zijn de slachtoffers van de slachtoffers geworden. En sedert 1948 worden zij verguisd, onderdrukt en genegeerd door de rest van de wereld.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israël brak tijdens vredesonderhandelingen alle records met betrekking tot bouwen in bezet gebied

ACHTERGROND - De regering-Netanyahu heeft alle records gebroken met betrekking tot bouwen in de nederzettingen tijdens de negen maanden dat er met de Palestijnen over ‘vrede’ is gepraat. Dat is de mening van Yariv Oppenheimer, het hoofd van de Israelische NGO Vrede Nu. Oppenheimer zei dit tegen het persbureau AFP naar aanleiding van cijfers die Vrede Nu dinsdag bekendmaakte. Daaruit bleek dat Israël in de afgelopen maanden, vanaf eind juli, plannen heeft goedgekeurd voor het bouwen van bijna 14.000 nieuwe woningen.

Om precies te zijn gaf Israël in die periode een finale goedkeuring aan plannen of schreef het tenders uit voor de bouw van 13.851 nieuwe woningen. Volgens Vrede Nu komt dat neer op een tempo van 50 nieuwe huizen per dag, of 1.540 nieuwe huizen per maand, een tempo dat nooit eerder is gehaald.

De PLO maakte dinsdag in aanvulling op deze gegevens bekend dat Israël tijdens de onderhandelingsperiode ook 508 gebouwen van Palestijnen heeft gesloopt, waarvan 312 woonhuizen. Op basis van cijfers van de VN meldde de PLO ook dat daardoor 878 personen dakloos waren geworden. In één geval werd een heel dorpje, Khirbet Makhoul (inwonertal 120 mensen) met de grond gelijk gemaakt.

Afgezien daarvan, werden er in de periode van de vredesgesprekken 61 mensen door Israëlische militairen gedood en raakten er ongeveer 1.100 gewond. In de betreffende periode werden 3,674 Palestijnen door het Israëlische bezettingsleger gearresteerd.

Foto: Enric Borràs (cc)

HRW: Israël schiet in het wilde weg burgers dood in Gaza

ACHTERGROND - Human Rights Watch heeft afgelopen week een boekje open gedaan over de manier waarop Israël in de Gazastrook ongewapende, vreedzame burgers doodschiet in de zogenaamde ‘no go-zone’, een strook van enkele honderden meters breed binnen de Gazastrook, gemeten vanaf het grenshek.

In deze strook ligt volgens de VN 35% van het landbouwgebied van de Gazastrook. Het is dus niet onbegrijpelijk dat de bewoners van Gaza de neiging hebben zich daar op te houden. De no go-zone zou overigens na het bestand dat Israël in 2012 met Hamas overeen kwam, worden afgeschaft, maar deze afspraak behoort tot de lange lijst van afspraken waaraan Israël zich nooit heeft gehouden.

Human Rights Watch citeert cijfers van de VN wanneer het zegt dat sinds begin januari 2014 vier mensen zijn doodgeschoten en 60 gewond (in heel 2013 waren dat vijf doden en eveneens 60 gewonden). Zelf onderzocht HRW zeven gevallen, waaronder de vier met dodelijke afloop.

Die vier betroffen een middelbare scholier die aan het picknicken was, een geestelijk gehandicapte vrouw van middelbare leeftijd die was verdwaald, een man die hertjes fotografeerde en een andere man die puin verzamelde dat zou kunnen worden hergebruikt in de bouw. Onder de gewonden waren twee journalisten en twee demonstranten die olijfboompjes aan het planten waren. Geen van de slachtoffers was betrokken bij een militaire operatie (iets wat ook Israël nooit heeft beweerd). Sara Leah Whitson, de directeur Midden Oosten van Human Rights Watch, noemde het ‘verschrikkelijk’ dat Israël mensen zomaar neerschiet, alleen omdat ze een denkbeeldige lijn overschrijden.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israëlisch-Amerikaanse hypocrisie

OPINIE - De VS zijn niet blij met de verzoening tussen de Palestijnse bewegingen Fatah en Hamas. Verbaast dat iemand?

De woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Jen Psaki, zei donderdag dat dit het einde kan betekenen van het vredesproces. En een niet met name genoemde hoge Amerikaanse regeringsfunctionaris zei donderdag dat de VS hun hulp aan de Palestijnen opnieuw tegen het licht moeten houden als de twee groeperingen samen een regering gaan vormen.

‘Iedere Palestijnse regering moet duidelijk en ondubbelzinnig uitspreken dat zij tegen geweld is, dat zij de staat Israel erkent en dat zij eerder aangegane overeenkomsten en verplichtingen tussen de partijen zal honoreren,’ aldus deze functionaris. ‘Als er een nieuwe Palestijnse regering wordt gevormd, zullen we haar beoordelen naar gelang zij zich schikt naar deze zaken en op basis van haar daden en politiek. En dan zullen we op basis van de Amerikaanse wetgeving beslissen welke gevolgen dat heeft voor onze hulp.’

Israël was evenmin verheugd over de toenadering tussen Hamas en Fatah. De Israëlische regering – die meerdere ministers telt die een Palestijnse staat sowieso nooit hebben zien zitten – heeft donderdag de vredesbesprekingen (die inmiddels besprekingen waren geworden over het al of niet houden van besprekingen) volledig opgeschort. Ook werd, na een kabinetszitting van zes uur, aangekondigd dat Israël met strafmaatregelen zal komen zodra er een regering van Fatah en Hamas wordt gevormd.

Fatah en Hamas willen weer samenwerken in één regering

Zo meldt nu.nl:

De rivaliserende Palestijnse organisaties Fatah en Hamas zijn overeengekomen weer één Palestijnse regering te vormen. Dit is woensdag van een Fatah-leider vernomen.

Israël is not happy:

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft gewaarschuwd voor een mogelijke verzoening tussen Fatah en Hamas. De Palestijnse president Mahmoud Abbas (Fatah) moet ”kiezen tussen vrede met Hamas of vrede met Israël”.

Verdeeldheid onder de Palestijnen is voor natuurlijk ook beter voor Israël.

Foto: Enric Borràs (cc)

Netanyahu verbiedt vrijwel alle samenwerking met de Palestijnen

ACHTERGROND - Deze stap komt nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken John Kerry suggereerde dat de vredesonderhandelingen dankzij Israëlische stappen stil zijn komen te liggen.

De Israëlische premier Netanyahu heeft alle Israëlische ministeries afgelopen woensdag opdracht gegeven hun eventuele samenwerking met Palestijnse instituties en instanties te beëindigen. Nadrukkelijk zullen ook geen ontmoetingen meer mogen plaatsvinden van Israëlische ministers met hun Palestijnse collega’s.

Netanyahu’s beslissing werd genomen in het kader van verdergaande ‘bestraffingen’ van de Palestijnse Autoriteit en de PLO, omdat zij zo brutaal waren geweest het lidmaatschap aan te vragen van vijftien internationale verdragsorganisaties en instituties.

Haaretz meldt op gezag van een hoge Israëlische functionaris dat de ministers telefonisch op de hoogte van Netanyahu’s beslissing werden gesteld door Avichai Mendelblit, de secretaris van het Israëlische kabinet. Alleen ‘in het veld’ wordt samenwerking op heel laag niveau nog toegestaan, aldus de bron van Haaretz.

De maatregel werd onmiddellijk scherp bekritiseerd door Isaac Herzog, de voorman van de bij de laatste verkiezingen flink geslonken oppositionele Arbeidspartij. Ook minister Amir Peretz (Hatnua) kwam met kritiek. Hij noemde made maatregel ‘zinloos’ en zei dat discussie hierover nodig was.

Netanyahu’s stap kwam enkele uren nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken de blaam voor het mislukken van de vredesonderhandelingen grotendeels bij Israël had gelegd en de aanvraag van de PLO bij VN- en internationale organisaties het gevolg had genoemd van Israëls handelen. Weliswaar zei Kerry tijdens een hoorzitting van de Commissie van Buitenlandse Zaken van de Amerikaanse Senaat dat ‘beide zijden’ posities hadden betrokken ‘waarbij dingen gebeurden die de zaken niet vooruit hielpen’, maar, zo vervolgde hij:

Foto: Enric Borràs (cc)

Een chotspe: Netanyahu beticht de Palestijnen van eenzijdige stappen

De berichtgeving over het conflict tussen Israël en de Palestijnen is zodanig eenzijdig, dat het geen wonder is dat een oplossing nooit dichterbij lijkt te komen.

Berichtgeving over het conflict tussen Israël en de Palestijnen is vaak moedeloos makend. Niet eens zozeer omdat de oplossing al jaren geen stap dichterbij komt, zoals ik onlangs een voormalige redacteur van een belangrijke landelijke krant nog eens hoorde zeggen. Natuurlijk dat is óók moedeloos makend. Maar wat vooral treurig stemt, is dat de berichtgeving zo belabberd is zodat we eigenlijk nooit goed horen wat de redenen zijn dat die oplossing maar niet dichterbij komt.

Als Israël met drones mensen van hun motorfiets schiet in Gaza – wat vrij regelmatig gebeurt – volgt vaak een salvo raketten uit Gaza, waarop Israël dan weer met bombardementen reageert. De raketten en de Israëlische reactie halen de krant, maar de moord in Gaza, die de reden was voor de raketten op Israël, zelden of niet.

Hierdoor lijkt het alsof de Palestijnen agressie plegen en Israël alleen maar reageert. Op de een of andere manier komt in de officiële pers steeds alleen die Israëlische kant van het verhaal in beeld. Blogs en andere alternatieve media kunnen daar blijkbaar nog steeds niet tegenop.

Vorige Volgende