Ach, het tragische lot, en ook wel het leven, van Karen Carpenter. En wat een verrassende, en respectvolle coverkeuze is dat van Sonic Youth. Immers, The Carpenters werden toch gezien als music for the millions, beetje gladjes, en Sonic Youth, dat waren toch die ongewassen, ongeschoren, ruige noise/grunge muzikanten? Hoe kunnen die nou ooit terecht komen bij die schoongeboende all American Karen Carpenter? Zou het dan toch de pijn zijn, dat wat je niet ziet maar wel voelt?
Karen Carpenter stierf in dezelfde maand dat Sonic Youth hun debuut elpee uitbracht, een andere generatie. Maar bassiste Kim Gordon zag wel waar het misgegaan was.
Veel prestatiedruk en hoge verwachtingen. Moeilijke broer (Richard Carpenter) om mee samen te werken, want die was een controlfreak, en dan die obsessies met haar gewicht. Karen vond zichzelf te dik. En zo belandde ze in de fuik van de anorexia en boulimia. Zo had ze nog controle over haar bestaan, dacht ze. Op foto’s uit die tijd kijkt Karen hologig de lens in. En op het eind, ze was 32 jaar, diverse ziekenhuisopnames hielpen haar niet, liet haar hart haar in de steek.