In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | It’s a Sin
It’s a Sin is natuurlijk een grote hit van de Pet Shop Boys uit de jaren tachtig. Dat die echter ook prima te vermetallen is, bewijst Gamma Ray met deze versie.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Closing Time | Stop That Train
De aanstekelijk reggae hit (nummer drie in de hitparade in 1984) Stop That Train is dus een cover. Het origineel is van The Spanishtonians uit 1965.
Het leuke van deze clip is dat het duo heeft plaatsgenomen in een treinstel van de NS waar indertijd zwart wit foto’s ingelijst aan de wand hingen van Nederlandse landschappen en (oude) gebouwen.
Ook leuk zijn de dansmoves van het onvermoeibare duo , waarbij ik toch een associaties had met de oefeningen op de atletiekbaan: de skippings.
Closing Time | Winterlady
Covers. Er zijn mensen die ervan gruwen, die er op neer kijken, immers, niets haalt het bij het origineel, en bedenk zelf ‘ns iets makker, beetje makkelijk sier gaan lopen maken met andermans product. Boe!
Maar. Aan de andere kant. Ik heb ook de ervaring dat ik me verheugde op de voordacht van een dichter bij een poëziefestival, ik had het merendeel van zijn bundels, kende zijn gedichten, vond ze goed – maar hij had ze door iemand anders moeten laten voordragen, want allemachtig, wat kun je een optreden verprutsen door onhandig gedoe met microfoon, te lang gerommel in de papieren, gehakkel, of erger, gemompel – en daar gaan die mooie gedichten. Had ze nou maar door een ander laten voorlezen, dan was er nog iets van over gebleven.
Closing Time | Bom Bom
Soms gebeurt het dat je een Closing Time wilt maken over een bepaald liedje, of over een bepaalde artiest, maar dat je gaandeweg bij een ander liedje, een andere artiest uitkomt. En dat is wat er vandaag ook gebeurde.
Op de een of andere manier was de zangeres Bloem vanuit mijn opberggeheugen, pats, naar mijn actieve geheugen geschoten. Jaren geleden, ik gok, 1995, zag ik Bloem, met alleen een gitaar, haar liedjes zingen in de Haarlemmerhout. Hoe oud zou ze toen geweest zijn, een jaar of 18? Jong dus.
Closing Time | French Disko
Hoewel het origineel van Stereolab muzikaal al heel lekker was, kwam de tekst nooit goed naar voren. In deze Duitstalige uitvoering van de Beatsteaks des te meer. En met frisse opname. Lekker.
Closing Time | A Deeper Shade Of Soul
Ja dit ken ik, dit nummer is toch van onze eigen Urban Dance Squad? Leuke cover wel, die gast geeft er een eigen draai aan, interessante poging.
Wat, dit is het origineel? Van Ray Barretto? Nou ja, nooit te oud om te leren. Lekker zomernummer.
Closing Time | Superstar
Ach, het tragische lot, en ook wel het leven, van Karen Carpenter. En wat een verrassende, en respectvolle coverkeuze is dat van Sonic Youth. Immers, The Carpenters werden toch gezien als music for the millions, beetje gladjes, en Sonic Youth, dat waren toch die ongewassen, ongeschoren, ruige noise/grunge muzikanten? Hoe kunnen die nou ooit terecht komen bij die schoongeboende all American Karen Carpenter? Zou het dan toch de pijn zijn, dat wat je niet ziet maar wel voelt?
Closing Time | What A Wonderful World
Het is een prachtige klassieker van Louis Armstrong, (let op het gesproken intro) maar dat betekent niet dat elke cover ervan automatisch ook goed is. Wat de reden is geweest dat Nick Cave en Shane MacGowan besloten dit te gaan zingen, als duet: ze hebben de stemmen er niet voor, nou vooruit, Nick een beetje, en het komt niet echt geloofwaardig over als zij het brengen. De song is een liefdesverklaring, een Lebensbejahung, de song ademt optimisme en positiviteit. Zouden Nick en Shane echt blij worden van rozen, blauwe luchten, baby’s en regenbogen? Of zou je hen, ten tijde van de opname, meer plezier hebben gedaan met iets te drinken en iets te roken?
Closing Time | Beautiful Day
M. zei: . ‘Je kunt dit liedje zeker niet bewaren tot de Closing Time van Hemelvaart zeker?’ En ik van hoezo? Zij weer: ’Omdat de tekst volledig is: what a beautiful day to go to heaven.’
Het liedje is niet van Tim Knol, het is een cover. Het origineel is van Bob Neuwirth, uit 1996. Maar, de versie van Tim is echt mooier. (Sorry Bob).
Tim Knol heeft verleden jaar een plaat gemaakt: The lost and found tapes compilation album. Een plaat met daarop liedjes die hem gevormd hebben, liedjes die hem boeien, liedjes die wezenlijk zijn, liedjes die hem na aan het hart liggen, songs die geschiedenis zijn. Amerikaanse liedjes. En al deze liedjes, vijftien stuks, heeft Tim Knol zich eigen gemaakt. En alleen met een akoestische gitaar nagespeeld. Verder niets. Gitaar en de stem van Tim Knol.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.