Ooit op TV gezien: een gesprek waarin Herman Brood en iemand van het Concertgebouworkest spraken over de verschillen tussen klassieke en popmuziek. Misschien hadden de TV-makers gehoopt op ruzie, maar de twee bleken het eens. Brood zei dat een symfonie discipline van alle betrokkenen eiste en dan iets geweldigs opleverde, terwijl zijn gesprekspartner vertelde dat popmuziek méér was dan alleen muziek: er kwam theater bij kijken.
Theater: Nina Hagen, in die tijd Broods echtgenote, wist van meepraten. Professioneel geschoold als operazangeres bracht ze eind jaren zeventig twee fantastische LPs uit, Nina Hagen Band (1978) en Unbehagen (1979). Met liedjes over abortus (“Unbeschreiblich Weiblich”), masturbatie (“Heiss”) en lesbische seks in een toilet (“Auf ’m Bahnhof Zoo”) wist ze de aandacht wel te trekken, en anders gebeurde dat wel met opzienbare optredens. Ondertussen sloot alle theatraliteit natuurlyriek niet uit, zoals in “Naturträne”, waar Hagens achtergrond in de opera duidelijk blijkt.
Reacties (8)
Die LP draaide ik tijdens het huiswerk maken op mijn zolderkamertje. Mijn favoriete song was “Der Spinner”.
Op YouTube staat ook het complete Rockpalast-concert uit 1978.
“Der Spinner” start op 24 min 30
https://www.youtube.com/watch?v=VdsPft_uaNg
@1:
Best een zeer expressieve dame/artieste :-)
Hoewel ik “bang” ben dat meeste mensen haar alleen zullen kennen van protestlied 99 Luftballons dat als volgt klinkt
N.B.
Is er wel wat van je huiswerk terecht gekomen ;-)
@2 Ehmm… Nee.
99 Luftballons is van Nena, een Duits popzangeresje, die nogal middle of the road muziek maakte.
Niet te verwarren met punkrockdiva Nina Hagen dus.
middle of the road?
https://www.youtube.com/watch?v=X_Tk5b1CVzg
https://youtu.be/u1Jn_5Tt47s?t=50s
@2: huiswerk was een makkie: in 1978 slaagde ik voor mijn Gymnasium-B examen
@3:
Oeps!!! (“leuke” blunder in #2 )
Ik had wel wat beter mogen opletten (al scheelt het dan maar 1 letter) en/of een fractie langer moeten nadenken :-]
Maar het was wel een aardig protestlied :-)
@3 Bij middle of the road denk ik dan weer meer aan The Carpenters. Nena mag dan aan de poppy kant van de Neue Deutsche Welle staan, ik vind het inderdaad te kort door de bocht om haar te kenschetsen als MOTR.
En ook met Nina. Echt helemaal passen in de punkrock vind ik haar ook niet. Vele van haar muziek was in verhouding langdradig en doorspekt met solos. Vanuit een Duitse perspectief misschien de alternatieve kant van de NDW, maar vanuit de rouwdouwige pubrock van over het kanaal wel een ‘buitenbeentje’. Ik kan dan ook wel de verwarring van Henk begrijpen.
Hmmm … later kregen Nina en Herman wel ‘ruzie.’ https://www.youtube.com/watch?v=k-n_hXJaVY8 Oh, wacht, nee, dat was bij hetzelfde optreden als Jona hier aangeeft. Herman zat hinüber. Nee, Nina gaf Herman enige ‘gezondheidstips.’ Ze gaven elkaar daarna cadeautjes. Nadat Herman mompelde: “Du musst deine eigenen Kindern füttern.” Misschien is dat hele optreden (ze zongen samen nog iets en er gebeurde meer interessants) nog integraal op internet terug te vinden.
De vraag over de verschillen tussen klassieke en popmuziek had 5 a 10 jaar na 1978 geen zin meer.