Drexciya was het duo James Stinson en Gerald Donald, onderdeel van de Detroit-technoscene van begin jaren ’90. Met hun muziek creëerden zij de mythische onderwaterwereld genaamd Drexciya. Met hoesteksten, kaarten en illustraties gaven ze leven aan de Drexciyans, de ongeboren kinderen van de tot slaaf gemaakte vrouwen die tijdens de Middenpassage overboord werden gegooid:
“During the greatest holocaust the world has ever known, pregnant america-bound african slaves were thrown overboard by the thousands during labor… Is it possible that they could have given birth at sea to babies that never needed air?” (in album The Quest, 1997)
De titels van de albums en de nummers geven slechts hints en het precieze verhaal is door het duo nooit uit de doeken gedaan (ze gingen interviews uit de weg, Stinson overleed in 2002), waardoor de mythe een eigen leven is gaan leiden. Precies zoals Stinson het bedoelde: hij wilde dat het project tot de verbeelding sprak, hij beoogde “an infinite journey through inner-space within (to) find the beauty that is inside and bring it out.”