Australische mijnbouw barones doet greep naar mediamacht, Lord Monckton adviseerde

Climaclown Lord Monckton is zo knettergek dat zelfs sommige klimaatontkenners hem al niet meer serieus nemen. Toch heeft deze morosofische complotdenker nog wel invloed op een van de rijkste vrouwen op aarde: Gina Rinehardt uit Australië. Mijnbouw barones Rinehardt bezit volgens Forbes 18 miljard dollar. Afgelopen week besteedde ze 1% van haar kapitaal om zich in te kopen bij Fairfax Media (Sydney Morning Herald, The Age, Australian Financial Review, verschillende radiostations en regionale kranten). Hiermee volgt ze het advies dat Monckton onlangs aan de Australische mijnbouwsector gaf: zorg dat de superrijken investeren in een Australische versie van Fox News, alleen zo bereik je impact op de samenleving.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goldman Sachs vernietigt Griekenland

Maandag 13 februari verwacht Griekenland uitsluitsel over een staatsschuldendeal. Ondertussen lijkt Europa afscheid te nemen van de Grieken. Maar waarom kwam het zover?

Op Sargasso werd al een tipje van de sluier gelicht: Occupy zou de acties meer doelgericht  moeten voeren. Bijvoorbeeld Goldman Sachs eens in de tang nemen.
Wie meent dat zulks onzin is moet maandag 13 februari 2012, 20.55 uur op Nedeland  2 kijken naar de VPRO Tegenlicht. Met een documentaire over hoe Goldman Sachs de Grieken hielp, honderden miljoenen incasseerde en ondertussen de euro ondermijnde.

Hier de trailer.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Functionele wreedheden

Is de staatsterreur van Assad in Syrië goed te praten vanuit de machiavellistische ethiek? Als het zo is dat de slachting van tientallen, zo niet honderden burgers tegelijk door de machthebbers te verantwoorden is met Machiavelli in de hand, dan moet er toch iets mis zijn met de schrijver van Il principe. Een interessant punt dat Joep Dohmen Maarten van Buuren voor de voeten werpt in hun discussie na afloop van de lezing over Machiavelli in de serie Levenskunst van Studium Generale Utrecht.

Functionele wreedheden

‘Het doel heiligt de middelen’, zo is de politieke filosofie van Machiavelli samen te vatten. Assads doel is de macht behouden, net zoals ‘il principe’ (de vorst), en hij doet dat door extreme middelen in te zetten. Kan dat geoorloofd zijn? De vraag is of de aard van het doel wat uitmaakt. Volgens Maarten van Buuren wel. Zeker uit het latere werk van Machiavelli, de Discorsi, spreekt de overtuiging dat een doel in dienst moet staan van de republiek, anders gezegd: het volk. Op die gronden kun je wreedheden van dictators afkeuren.

Niettemin staat Machiavelli bekend als een meedogenloze denker, die niet terugschrikt om wreedheden onder sommige omstandigheden verstandig te noemen, de beste keus, of zelfs ‘functioneel’. Het zijn smakelijke anekdotes die Van Buuren opdist, bijvoorbeeld over Cesare Borgia, de Italiaanse gruwelheerser die model stond voor Il principe. Meedogenloos was Machiavelli wellicht, maar dan vooral in de zin dat hij zich niet liet leiden door de heersende moraal; in zijn handelen noch in zijn denken.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Lieve Geert,

HUMOR – Een van de duizenden klachten die binnenkwamen op het omstreden Meldpunt van de PVV. FILMPJE!

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

De meesters van de media

Een aardige korte animatie vertelt het verhaal van de consolidatie van mediabedrijven wereldwijd. Van de vele honderden mediabedrijven in de jaren tachtig zijn er nog maar zes over die driekwart van alle tv-kanalen beheersen. Wordt de werkelijkheid dan nog wel in alle schakeringen gepresenteerd? De animatie schetst een somber beeld. Een beetje te somber wat mij betreft: naast concentratie is er ook diversificatie, alleen in een ander domein. En tv-kijken is dat niet iets voor oude mensen?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende