Nieuwe aanwijzingen voor belangenverstrengeling Tsjechische premier Babiš Terwijl Andrej Babiš woensdag met zijn Europese collega's in Salzburg dineerde en over de aanpak van het immigratiebeleid sprak kwam Transparency International met nieuwe bewijzen voor belangenverstrengeling van de premier met zijn bedrijf Agrofert. Babiš is uiteindelijk na een moeizame regeringsvorming begin juni opnieuw als premier geïnstalleerd. Maar niet zonder hevige protesten vanwege een lopend onderzoek van het Europese fraudebureau tegen zijn bedrijf. President Zeman heeft uiteindelijk de sociaaldemocraten overgehaald toch met Babiš in zee te gaan. Ze hebben bedongen dat de premier aftreedt als hij veroordeeld wordt. Het alternatief, waarmee Zeman dreigde, was een regering van ANO met de extreem-rechtse SPD (Partij voor Vrijheid en Directe Democratie) van Tomio Okamura. Na het onderzoek van het Europese fraudebureau komt Transparency International nu met nieuwe beschuldigingen die zijn gebaseerd op een onderzoek naar het hele 230 bedrijven omvattende concern Agrofert. Uit documenten die TI via buurland Slowakije te pakken heeft gekregen blijkt dat Babiš nog steeds profiteert van Agrofert, ondanks dat hij zijn bedrijf bij zijn aantreden als premier in de vorige regering in 2017 in een trust heeft ondergebracht. En dat strijdt met zowel nationale als Europese wetten volgens TI. “On one hand he is sitting in EU meetings, where he decides about the subsidies in his pocket. And at the same time he uses these subsidies to fund his political career, where he is dominating over his opponents.” Aldus David Ondráčka, directeur van Transparency International in Tsjechië.
VVD senator Anne-Wil Duthler stemde in 2014 voor de WMO wet waar haar bedrijf eerder betaald advies voor had uitgebracht aan het ministerie.
Deze belangenverstrengeling deed geen enkel belletje rinkelen bij betrokken VVD-ers…
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ANALYSE - Het lijkt erop dat Viktor Orbán, in reactie op de aanname van het Sargentini rapport in het Europese parlement op 12 september, opnieuw de vlucht vooruit kiest door zich steeds openlijker op te werpen als de leider van een Europese coalitie van rechts-nationalistische partijen, schrijft onze Hongaarse correspondent Henk Hirs.
In Hongarije zelf heeft het EP-besluit intussen helemaal niets veranderd: de oppositie is totaal machteloos en de uitbouw van de autoritaire partijstaat gaat onverdroten verder.
Drie recente Hongaarse nieuwsberichten illustreren dit laatste:
COLUMN - 
Woodwards nieuwe boek Fear, over de gang van zaken in het Witte Huis onder Donald Trump, leest vlotjes weg. Maar na afloop had ik bitter weinig geleerd, realiseerde ik me. Ja, Woodward puzzelt keurig bij elkaar hoe allerlei beslissingen tot stand zijn gekomen; hij geeft een naargeestig beeld van Trumps onkunde en ongeduld, zijn gelieg en gedraai; van het gemak waarmee Trump mensen schoffeert en bedriegt, of waarmee hij processen en procedures ondermijnt; van zijn ijdelheid, zijn narcisme en zijn amoraliteit. Je wordt er niet vrolijk van.
Al die dingen zijn eerder beschreven, zij het niet zo omvattend, en niet altijd door auteurs van zulk niveau. Maar juist daarom schuurt het. Woodward had de publicaties van anderen tot zijn beschikking; waarom – met zijn enorme kennis en zijn geweldige netwerk – daarop niet voortgeborduurd, het eerdere werk van anderen niet geïncorporeerd, om een stapje verder te komen?
In plaats van minutieus te achterhalen wie wat wanneer zei, en welke intonatie ze daarbij kozen, had Woodward kunnen trachten te begrijpen waarom de stafleden en ministers die voorstellen van Trumps bureau verwijderen, uit angst dat hij een in een van zijn vele opwelling afgedwongen voorstel metterdaad signeert, niet artikel 25 van de grondwet inroepen: de bewezen ongeschiktheid van de zittende president.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Ja, daar hebben we het eerder over gehad. Maar het blijkt allemaal toch nog wat lelijker te zijn dan we hier toentertijd dachten. Een nieuw gekozen regering besloot om het lopende experiment met het basisinkomen in Ontario te beëindigen. Sommigen van ons en de reaguurders vonden dat jammer, anderen benadrukte dat het ook gewoon het democratisch proces is, waarbij een nieuwe regering nieuwe besluiten kan nemen. Maar een paar dingen blijken nu toch wat anders te liggen.
Twee verschillende onderzoeken geven aan dat de extreem rechtse kant van Nederland op Twitter zich makkelijk laat inpakken door Russische trollen.
Vrij vertaald, ze laten zich makkelijk beïnvloeden door de leugens van een vreemde mogendheid.
En hun verweer komt een beetje neer op “ja maar de Nederlandse media en politici liegen ook” en “ja maar kijk eens hoe goed Poetin het doet”. Best triest eigenlijk.
Daar zeggen ze twee dingen mee. Ten eerste dat ze in hun schijnbare poging onafhankelijk te zijn (van bv de Nederlandse Media) diezelfde onafhankelijkheid direct het raam uitgooien voor een oncontroleerbaar, maar passend, beeld van ver weg.
En ten tweede dat hun illusie belangrijker is dan wat dan ook. Geen idee hoe ze dat in hun hoofd recht gebreid krijgen.
Overigens wel makkelijk voor de extreem rechtse politici in Nederland. Zulke makke schapen zijn moeiteloos op sleeptouw te nemen.
Op Twitter trouwens nog geen extreem rechtse twitteraar afstand horen nemen van die Russische beïnvloeding. Maar goed, dat is natuurlijk lastig, bekennen dat je eigenlijk een mak schaap was.
COLUMN - Alain Verheij, ’theoloog des twitterlands’, heeft een uitgesproken mening over een unieke brief van VVD-fractievoorzitter Dijkhoff, lezen we op zijn blog.
Hoe vaak maak je het mee dat de leider van de grootste regeringspartij van een land zich middels een open brief uitschrijft bij een religieuze stroming?
Het antwoord is misschien wel: nooit. Misschien is dit de eerste keer in de wereldgeschiedenis. Maar Klaas Dijkhoff flikte het. Waarom? De aanleiding is een uitspraak van een vreselijke kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk. Die heeft de VVD-leider een kleinzielige hyperindividualist genoemd. Laat dit nou net een van de weinige ware woorden zijn die kardinaal Eijk ooit publiceerde. Maar juist deze uiting krijgt een politiek gevolg van jewelste.
De aanleiding is echter niet altijd de oorzaak, zo leer je als je geschiedenis hebt gevolgd op het gymnasium. Dat hebben Dijkie en ik allebei.
Dus wat is de dieperliggende oorzaak? Een langlopend pr-probleem van de VVD waar Klaas Dijkhoff nu mee zit, als fractievoorzitter. Het pr-probleem van sjoemelende, frauderende, #metoo’ende en liegende Kamerleden die allemaal bij dezelfde partij horen. Racistische en seksistische VVD’ers die zo talrijk zijn als de sterren aan de hemel, en peilingen die deze smetten genadeloos weerspiegelen. Kindjes die tegen de populaire opinie in (bijna) het land worden uitgezet, 2 miljard euro aan belastinginkomsten als zinloos cadeau aan grote bedrijven. Geen fijne nieuwtjes voor de populariteit van de VVD.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
COLUMN - In de aanloop naar de Amerikaanse Midterm-verkiezingen op 6 november schrijft Joris Canoy een serie columns over wat er zo al achter de schermen gebeurt. Met nieuws dat in de mainstream media niet vaak is te lezen.
‘Ik hou van Heidi’ spreekt Patricia. ‘Wie houdt er nou niet van Heidi? Maar ik hou er niet van hoe Heidi stemt in Washington!’
De televisiespotjes van Kevin Cramer vullen de ether met dezelfde boodschap. Zo hoopt deze Republikeinse afgevaardigde het electoraat tegen de senator op te zetten. Dat is niet zonder reden. De Democraat Heidi Heitkamp wordt nog altijd gesteund door de bevolking in North Dakota.
Als men in Nederland over de Amerikaanse verkiezingen leest, dan wordt er over de algemene onvrede met Trump gesproken, over een liberale renaissance in Texas en over triomferende socialisten en liberalen links en (centrum)rechts. Verhalen over actieve aspirant-afgevaardigden laten verkiezingen in staten als North Dakota buiten het plaatje.
Een aanzienlijk deel van verkiezingen, vooral die in Senaat, speelt zich in Trumpland af. Gebieden als North Dakota die door de Republikeinse president in 2016 glansrijk werden gewonnen. De Democraten daar spreken niet met rancune over het beleid van Trump. Trump-stemmers zijn cruciaal voor hun herverkiezing.
ELDERS - Roemenië worstelt in eigen land nog steeds met de corruptie en krijgt als EU-voorzitter in de eerste helft van 2019 een harde dobber aan de verslechterende relaties tussen oost en west.
Minister-president Mark Rutte bezocht deze week Roemenië en sprak daar president Klaus Iohannis en premier Viorica Dancila. Zij drongen bij de Nederlandse premier aan op toelating van hun land tot de Schengen-zone. Rutte deed geen toezegging en benadrukte het belang van de rechtsstaat. Europese Commissievoorzitter Juncker sloot zich daar woensdag in zijn ‘State of the Union’-toespraak bij aan. ‘Niet alles is OK, in Roemenië‘, zei hij. Juncker mist een dialoog tussen oost en west. De Roemeense minister voor Europese Zaken, Victor Negrescu, reageerde met het onderstrepen van het belang van de Europese eenheid om alle actuele interne en externe uitdagingen te kunnen beheersen en tegemoet te kunnen komen aan de verwachtingen van de Europese burgers.
De spanning tussen Oost-Europese en West-Europese EU-lidstaten is sinds de veroordeling van Hongarije door de Europese parlement, woensdag j.l., verder opgelopen. Ongeacht hun politieke kleur stemden verschillende parlementsleden uit Kroatië, Bulgarije en Roemenië tegen de resolutie waarmee het voor Hongarije vernietigende rapport van Judith Sargentini werd aanvaard. Renate Weber en Norica Nicolai van de Roemeense liberalen, aangesloten bij de ALDE-groep waar VVD en D66 deel van uitmaken, stemden ook tegen de resolutie. De liberalen maken in eigen land deel uit van de regeringscoalitie. Weber en Nicolai hebben eerder kritiek uitgeoefend op de installatie van een raketten onderscheppingssysteem van de NAVO op de luchtmachtbasis Deveselu. Dat zou de verhoudingen met Rusland verstoren.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ja hoor, daar gaan we weer. Om de zoveel tijd is er weer een rechts-populist die roept “Nederland gaat naar de verdoemenis! Kijk maar, Mohammed is al de meest populaire jongensnaam”.
Even los van lage kracht van dit argument bij dit soort ontwikkelingen, klopt het ook gewoon niet dat Mohammed de meest populaire jongensnaam is. Dat hebben we al eerder laten zien.
Als je voor 1 naam, namelijk Mohammed, alle varianten bij elkaar optelt om de “grootste” te worden, dan moet je dat bij andere namen ook doen!
Dus maar weer even wat feiten. Dit is de ontwikkeling van varianten van Mohammed als jongensnaam in Nederland tot en met 2017.
Duidelijke ontwikkeling tot 2000 en daarna een afvlakking dus. Geen reden om nu in paniek rondjes te gaan rennen in ieder geval.
Maar wellicht valt u ook de ietwat vreemde y-as op. Waarom niet tot 1.000?
Nou, eenvoudigweg om het vergelijkbaar te maken met een typisch christelijke naam: Lucas. En uiteraard de varianten hier ook weer.
Duidelijk toch. Als er al een populairste jongensnaam is, is dat gewoon Lucas. Ruim twee keer zo populair als Mohammed.
Om deze absolute aantallen nog een beetje context te geven, hebben we ze ten opzichte van het aantal jongens dat in ieder jaar geboren werd afgezet.
