Waar men vroeger de machtsverhoudingen in het Kremlin probeerde af te leidden uit de volgorde der mannen bij de 1 mei parade, is heden ten dage een analyse van het handen schudden de geëigende wijze om de verhoudingen tussen wereldleiders te duiden. De trend is gezet door Donald Trump, die daarbij even over het hoofd zag dat meer jeugdige en gespierde presidenten hem weldra zouden aftroeven. Allicht heeft u een opinie over de mate van kinderachtigheid die aan het nieuwe ritueel ten grondslag ligt. Ik vind het fantastisch. Hoe meer de macht op de apenrots bepaald wordt door gebbetjes van presidenten onderling, hoe beter de wereld eraan toe is.
Hash, tramadol en xtc lijken de laatste maanden in steeds grotere hoeveelheden Gaza binnen te stromen. Drugsverslaving stapelt zich bovenop de enorme werkloosheid.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wanneer u toevallig een weldenkende blanke ongelovige bent, is het logisch dat u meent dat een blanke, niet zichtbaar gelovige agent neutraliteit uitstraalt. Hij ziet er immers uit als u en u bent de meerderheid in dit land, dus veel neutraler kan het niet. Een agent die zichtbaar moslima is, wijkt daarvan af en is dus niet neutraal. Begrijpelijk dat u dat denkt.
Maar iedere straatmarokkaan hier in Rotterdam West weet: de politie is helemaal niet neutraal. Die heeft de pik op hem. Dat los je niet op door een moslima in een afwijkend uniform te hijsen. Evenmin als je een kaaskop aanpraat dat een wout met een tulband gewoon een wout is. Het probleem zit niet om de oren maar ertussen.
COLUMN - Een oude vrouw loopt over een grasveldje. Ze is gedrongen, heeft krullend blauwgrijs haar en doet me aan wijlen mijn oma denken. ‘Zo liep je naar de keuken’, zegt ze in het Tsjechisch. En je ziet haar door een denkbeeldige gang lopen. Ze gaat een denkbeeldig hoekje om en staat in de denkbeeldige keuken. ‘Hier sliep ik vaak’, zegt ze. Ze lacht.
Het treurigste gevoel dat ik ken, is de weg kennen in een huis dat niet meer bestaat, schreef Rudy Kousbroek. Deze vrouw kende de weg in een dorp dat er niet meer is. Lidice, op 10 juni 1942 met de grond gelijk gemaakt toen de Nazi’s de dood op Heidrich wilden wreken.
De nu 85-jarige vrouw was toen een meisje van tien en is een van de weinige bewoners die de vergeldingsactie heeft overleefd. De meeste van haar leeftijdgenoten waren vergast in Chelmno, zij werd naar Duitsland gestuurd omdat ze kennelijk aan een aantal Arische rassenkenmerken voldeed. Blond haar had ze niet. En blauw ogen ook niet. Het inmiddels 85-jarige meisje van tien weet niet waarom zij tot de uitverkorenen behoorde die de dans ontsprongen.
In Nazi-Duitsland werd ze liefdevol opgevangen door een Duits echtpaar. Ze kreeg een andere naam. Toen de oorlog was afgelopen ging ze weer terug. Ze kreeg niet de kans om afscheid te nemen van haar pleegouders. Ze had een foto mee, die haar tante verscheurde toen ze weer terug in Tsjechië was.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bij een explosie in Manchester zijn minstens 19 mensen omgekomen. Gevreesd wordt voor een aanslag…
In september protesteerden actievoerders bij het Van Gogh tegen sponsoring van het museum door Shell. Het interesseerde geen hond. Afgelopen weekend deden ze het over. Nu in het museum. Dat vond het museum niet leuk. Het museum verzocht hen op te zouten. Ze weigerden. Het museum belde de politie. De politie kwam en nam de actievoerders mee. Ze kwamen al snel vrij. Behalve de vier die weigerden hun naam te zeggen, een beproefde methode om voor het maximale effect je detentie te rekken.
Om het nog even lekker aan te zetten, marcheerden de actievoerders van Fossil Free Culture met afgeplakte monden langs het museum. Hun vrijheid van meningsuiting is aangetast. Next level dramaqueens, zeg maar. Toch vraag ik me af hoe ze zouden reageren als Pegida ongevraagd een performance in hun repetitieruimte komt houden.
Er is een boek verschenen van een zwarte mevrouw die witte mensen trolt met hun white privilege. Mensen winden zich daarover op. Ze vinden het hypocriet dat ze collectief op hun huidskleur worden aangesproken door iemand die daarmee het punt wil maken dat het niet leuk is om op je huidskleur aangesproken te worden. Een enkele witneus proeft alvast het woord ‘racisme’ op de tong met het oogmerk zichzelf tot benadeelde partij te benoemen.
Maar waarom zou hypocrisie een white privilege moeten wezen? Zwarte mensen hebben ook recht op hypocrisie. En op racisme, als we dan toch de minder fraaie menselijke eigenschappen aan het redistribueren zijn. Mensen zullen altijd wel manieren vinden om elkaar in hokjes in te delen en vervolgens uit te leggen waarom hun eigen hokje meer deugt dan het andere. De aard van het hokje is het teken des tijds.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In het bordspel Kolonisten van Catan bestaat een figuur die ‘De handelaar’ heet. De speler kan hem inzetten om een ander grondstoffen afhandig te maken. In de Griekse mythologie was Hermes de beschermheer van de dieven én de handelaren. Ik wil maar zeggen: diefstal en handel zijn traditioneel een glijdende schaal. Het kan dus best zijn dat VVD-voorzitter Henry Keizer oprecht meent slechts een eerbare of nou ja, vooruit, gewiekste handelaar te zijn.
Vandaag sjokt half Nederland over een of andere vrijmarkt, in de hoop voor een prikkie iets op de kop te tikken waarvan de verkoper de waarde niet goed kent. Niemand biedt meer dan ervoor gevraagd wordt uit vrees de verkoper tekort te doen. Hermes is nog altijd de meest voor de hand liggende beschermheer van alle Nederlanders.
COLUMN - Al twee maanden was ik zo moe dat ik vrijwel elke dag een middag- of avonddut nodig had en niet langer dan drie minuten op mijn benen kon staan. Het vrat aan me. Had ik nu alwéér iets, na de MS, de hersenbloeding en de borstkanker? Na weer zo’n dag dat ik bijzonder wankel was geweest, belde ik de huisarts voor een algehele check-up. Daarna dook ik voor de zoveelste keer met een boek in bed.
Ik wilde niet opnieuw ziek zijn. In stilte nam ik me voor: als het wéér kanker is, laat ik me ditmaal niet behandelen. Er zijn immers grenzen.
Onderwijl speelde iemand plukbas op een spier diep in mijn middenrif, een paar uur achter elkaar. Die spier had duidelijk de hik: kramp, loslaten; kramp, loslaten. Poek… poek… poek…
Ineens ging me een licht op. Verhip – dat kénde ik. En had ik de laatste weken niet al een paar keer gemerkt dat ik mijn ogen ineens totaal niet kon focussen? En waarom brandden mijn voeten en enkels de laatste tijd zo?
Verdomd. Het was de MS, ik had een nieuwe aanval – de eerste sinds 2001. Toen ik er eenmaal op ging letten, wist ik het zeker. Slappe benen. Spieren die hun spanning niet konden vasthouden en na tien seconden overgingen in gehakkel. Een knie die bij het minste of geringste knikte. Te makkelijk mijn evenwicht verliezen. Een voorvoet die ineens op de grond klapte in plaats van zich netjes af te wikkelen. Idioot veel moeite hebben om overeind te komen. Armen die elk gewicht al teveel vinden, en dan ijverig gaan bibberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Je moet het ze nageven, leep zijn ze wel, die Brexiteers. Ze verlieten de EU vanwege de nadelen. De voordelen wilden ze houden. Toen Brexit een feit was, sorteerden ze onmiddellijk voor dat ze niet gestraft mochten worden voor hun Alleingang. En ja hoor, nu de eerste voordelen dreigen weg te vallen, roepen ze: we worden gestraft!
Read my lips: zo gaat Theresa May de verkiezingen winnen. Eerst boos op de EU vanwege de opgelegde nadelen, straks vanwege de afgepakte voordelen. De permanente staat van verontwaardiging is de nieuwe identiteit van Engeland. Heel grappig allemaal, maar we hebben straks wel een nucleair bewapende Basil Fawlty aan de overkant van het Kanaal.