Iets meer pessimisme voor zzp’ers graag

Eind 2014 telde Nederland bijna 880.000 zelfstandige ondernemers, of zzp'ers, mede als gevolg van een jaarlijkse stijging van meer dan 40.000. Uit internationale studies weten we dat het ondernemerschap niet loont voor de doorsnee entrepreneur. Waarom is er dan toch zo’n drang om ondernemer te worden?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: foto: nl.wikipedia.org

Japanse economie doet het zo slecht nog niet

, door

ANALYSE - Volgens Hans van Zon behoeft het imago van de Japanse economie een correctie. En de geringe verwevenheid met de wereldeconomie geeft te denken.

Al 25 jaar nauwelijks economische groei, een enorme schuldenberg en zombiebanken. Dat is het beeld dat naar voren komt als er in de westerse pers over de Japanse economie geschreven wordt.
Maar als we naar een aantal kernindicatoren kijken blijkt Japan sinds 2000 beter gepresteerd te hebben dan andere leidende mogendheden. Ook is het Japanse financiële systeem robuuster dan dat van de meeste westerse landen en bestendiger tegen externe schokken. Japan heeft ook meer ruimte om een zelfstandige economische politiek te voeren.

Lage economische groei

Gedurende 2000-14 nam het Bruto Nationaal Product (BNP) van Japan af met bijna 3 per cent terwijl dat van de VS toenam met 69 per cent. Dat is een enorm verschil. Maar de vergelijking is niet eerlijk omdat de bevolkingsgroei in Japan stagneerde terwijl die van de VS vrij hoog was. Tussen 2000 en 2014 groeide het Amerikaanse BNP per capita (rekening houdend met koopkracht) met 51,2 per cent en dat van Japan met 44,3 per cent (voor de periode 1990-2014 wordt het verschil overigens aanzienlijk groter)(Wereld Bank data). Hierbij moeten we bedenken dat de VS bij het berekenen van het BNP minder rekening houdt met reële inflatie dan Japan. Met gelijke berekeningsmethoden verdwijnt het verschil.

Waan van de dag

Heleen Mees: ontruim het noorden

, door

Volgens econoom Heleen Mees is het goed om de noordelijke provincies leeg te laten lopen en iedereen in de Randstad te laten wonen. Omdat ze economisch gezien niet hard genoeg hun best doen daar. Of zo.

ht Erik B.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geld uitdelen aan de allerarmsten

, door

ONDERZOEK - GiveDirectly haalt de laatste tijd geregeld het nieuws. Maarten Muijser deed nader onderzoek naar het weggeven van geld aan de allerarmsten en deelt met Vice Versa zijn bevindingen. Wat als we ontwikkelingssamenwerking nu heel anders zouden aanpakken? Hoe besteden de allerarmsten van de wereld het beschikbare geld als zij zélf kunnen beslissen waaraan? En hoe ver zijn we in Nederland eigenlijk al met deze methode?

Via verschillende programma’s is onderzoek gedaan naar deze vraag. Hieruit blijkt dat de allerarmsten van de wereld, ondanks de verwachtingen van veel donoren, het geld niet besteden aan sigaretten, drugs of alcohol. Integendeel: zij blijken het geld vooral te besteden aan hun gezondheid (voedsel en verzorging) en om te investeren in hun bedrijf en/of de toekomst van hun kinderen. Het blijkt dat na het uitdelen van het geld meer mensen toegang hebben tot gezondheidszorg en educatie, dat ook de algemene economische situatie verbetert en dat de consumptie structureel omhoog gaat. Onderzoekers verwachten zelfs dat de inkomsten op lange termijn positief worden beïnvloed.

Het uitdelen van geld aan de allerarmsten zonder dat hieraan voorwaarden zijn verbonden, heeft meer voordelen. De overheadkosten bij deze methode zijn bijvoorbeeld vele malen lager dan bij de traditionele ontwikkelingssamenwerking. Ook is deze methode zonder veel voorbereiding snel in te zetten in een gebied en is het effect direct zichtbaar. Het allergrootste voordeel aan het uitdelen van geld aan de allerarmsten is dat zij dan zelf kunnen beslissen waaraan zij het besteden, en daarmee zélf beslissen wat ze het hardst nodig hebben.

Foto: Mike Poresky (cc)

CEO-bonussen Amerikaanse energiebedrijven verhinderen energietransitie

, door

In het rapport Executive Excess 2015: Money to Burn onderzoekt het Institute for Policy Studies het beloningsbeleid van de dertig grootste Amerikaanse olie-, gas- en steenkoolbedrijven. In het rapport worden verschillende blokkades in het beloningsbeleid genoemd voor de transitie naar een duurzame energievoorziening.

Aandelen en optiebeloning

CEO’s van de grote energiebedrijven krijgen hun beloning voor een groot deel uitbetaald in aandelen en opties. Waarbij de tijdshorizon voor verzilvering 3 tot 5 jaar bedraagt. Een termijn die te kort is om de negatieve effecten van klimaatverandering in de waarde van aandelen en opties terug te zien. Bovendien mogen CEO’s optie- en aandelenpakketten vaak eerder verzilveren als er sprake is van ontslag. Zo werd de executive vice-president van Alpha Natural Resources in september 2014 gedwongen met pensioen te gaan. Waarna hij ruim $ 1,5 miljoen meekreeg, waarvan bijna $ 300.000 aan aandelenbeloningen die hij pas in 2012 en 2013 had ontvangen. Inmiddels heeft Alpha Natural Resources minder dan een jaar later faillissement aangevraagd.

De kosten voor aandelen- en optiebeloningen zijn voor bedrijven in de VS aftrekbaar van de winst, zolang het om ‘performance’ beloningen gaat.

Inkoop eigen aandelen

De korte tijdshorizon voor de beloning in aandelen en opties stimuleert acties die op korte termijn de aandelenkoers verhogen. Bijvoorbeeld het inkopen van eigen aandelen in plaats van te investeren in de transitie naar duurzame energie. ExxonMobil kocht in 2014 voor $13,2 miljard aan aandelen terug. Ondanks deze inkoop daalde het rendement voor aandeelhouders met 6% en daalde de beurskoers van ExxonMobil. Dat er sprake is van een ondergewaardeerd aandeel, zoals de top van ExxonMobil beweert is dus lastig vol te houden.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: EU Council Eurozone (cc)

Hoe de EU door marktfundamentalisten is gekidnapt

, door

ANALYSE - Hans van Zon betoogt dat de principes waarop de EU is gefundeerd een markt-fundamentalistisch Utopia als uitgangspunt hebben. Nu wordt door velen een versterking van de federale kern van de EU bepleit om de euro te redden. Maar dit zal leiden tot een verdere uitholling van de democratie en de welvaartsstaat, voor zover deze nog bestaan.

Aanvankelijk was de nadruk in het Europese integratieproces op economische integratie, op het creëren van een gemeenschappelijke markt. Hoe ingewikkeld dit was bleek met name bij de gemeenschappelijke landbouwpolitiek omdat elk land op heel verschillende manieren de landbouw steunde en reguleerde. De landbouw werd gezien als een sector bij uitstek die niet aan de vrije markt kan worden overgelaten. Niet alleen in de landbouw was geen sprake van een vrije markt. Tot begin jaren zeventig werd het nog als vanzelfsprekend ervaren dat het kapitalisme alleen productief kan zijn als het op de juiste wijze getemd wordt en dit temmen gebeurt in elk land op geheel eigen wijze.

Toen in de Europese Economische Gemeenschap een gemeenschappelijk markt gecreëerd werd, vanaf begin jaren tachtig, zag Brussel het als haar taak stap voor stap in elk land barrières voor de vrije markt weg te halen om zo tot een geharmoniseerde eenheidsmarkt te komen. Al met al betekende het, ondanks de vele Europese regels, meer markt en minder regulering. De EU regelgeving was over het algemeen minimalistisch. Het betekende negatieve integratie. Zoals Bernaciak concludeerde heeft de creatie van een Europese vrije markt ‘niet alleen het reguleringsvermogen van EU lidstaten beperkt maar ook de deur geopend voor ‘regime shopping’ en een ‘wedren naar de bodem’’

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Zijn ontkenners van klimaatverandering dom?

, door

COLUMN - Als Europeaan is het flink gniffelen bij Republikeinse voorverkiezingen. Onbetwiste topentertainer is natuurlijk The Donald, maar onderschat ook Ted Cruz niet, die prachtige verkiezingsvideo’s uitbrengt over hoe je bacon bereidt met een machinegeweer. En dan zijn er die domme Republikeinse kiezers, waarvan minder dan de helft gelooft in klimaatverandering en evolutie.

Volgens de Amerikaanse jurist en wetenschapper Dan Kahan heeft ontkenning van klimaatverandering echter niets met domheid te maken. Kahan is professor aan de Amerikaanse universiteit van Yale en een van de leiders van het “cultural cognition project”, dat met behulp van experimenten onderzoekt waarom mensen geloven in het tegendeel van de wetenschappelijke consensus.

Een aantrekkelijke eerste hypothese is de “public irrationality thesis” (PIT), een dure manier om te zeggen dat mensen dom zijn. Zoals Kahan in deze video uitlegt is de PIT echter simpel te weerleggen. In een steekproef van doorsnee Amerikanen is er namelijk geen enkele correlatie tussen geloof in klimaatverandering en maatstaven voor wetenschappelijk begrip (“scientific literacy”) en rekenkunde (“numeracy”). Sterker nog, het blijkt dat mensen die hoog scoren op numeracy meer gepolariseerd zijn over geloof in klimaatverandering dan mensen die laag scoren.

In een vervolgexperiment, besproken in dezelfde video, onderzochten Kahan en zijn team hoe dit komt. In het experiment werd deelnemers verteld dat de volgende tabel de testresultaten gaf van een nieuwe zalf tegen huiduitslag.

Waan van de dag

‘Waarom 90 procent van het economisch onderzoek de prullenbak in kan’

, door

Goed stuk van Jesse Frederik over het probleem van de verwarring die (bijvoorbeeld) ontstaat doordat ‘de wetenschap’ ons de ene dag vertelt dat al ons voedsel kankerverwekkend is, om de andere dag juist te melden dat al ons voedsel kanker voorkomt.

De oplossing: eet om de dag gooi 90% van de minst precieze onderzoeken weg.

(oh, en bied meer variatie in het economieonderwijs … )

(via)

Waan van de dag

Luyendijk reageert op trol

, door

Een beetje droevig was het natuurlijk wel dat de trol in kwestie bijzonder hoogleraar (‘Europese Cultuur en Christendom’) aan de VU is.

Maar Luyendijk weet wel raad met het onbestemde gefilosofeer van trol Matthias Smalbrugge (die van mening lijkt te zijn dat niet de bankiers maar een gebrek aan God de crisis heeft veroorzaakt – srsly). Luyendijk:

Smalbrugge stelt dat bankiers de zondebokken zijn van onze tijd, te vergelijken met christenen in het oude Rome: ‘De Tiber stroomt over tot de stadsmuren, de Nijl valt droog of er is hongersnood. Meteen klinkt de kreet: ‘De christenen voor de leeuwen!’

Dit is een drogreden. Tussen meteorologische omstandigheden en het bestaan van christenen was geen causaal verband. Tussen de financiële catastrofes van de laatste decennia en het gedrag van bankiers wel.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende