Californië is geen Griekenland

Californië gaat het mes zetten in de uitgaven om een begrotingstekort van negentien miljard dollar weg te werken. De staat kampt al langer met grote tekorten en een politieke patstelling om die op te lossen. Reden genoeg om de staat te vergelijken met Griekenland. Die vergelijking loopt mank. De Californische economie is veel groter dan die van Griekenland en het tekort veel kleiner. Er zijn echter wel interessante parallellen tussen de crises, die iets zeggen over de toekomst van de eurozone. Ten eerste: Griekenland is op Europese schaal beter te vergelijken met Rhode Island in de VS, ook een staat met een fors begrotingstekort. Columnisten ter plekke trekken de parallel al. Zelfs al zou Rhode Island het financieel niet meer kunnen bolwerken, dan is er niet zoveel aan de hand, want het meeste geld in de staat komt uit Washington, dat de federale belastingen int. Dat is een bij de oprichting van de Verenigde Staten duur bevochten solidariteit: de federale staat is verantwoordelijk voor de schulden van haar leden. Effectief besloot de EU deze week hetzelfde te doen om de euro te kunnen redden. De crisis noopte de EU tot federalisme.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe verdelen we de lasten van de crisis?

Emile Roemer (Foto: Wikimedia Commons/Govert de Roos)

Nu de crisis echt tot Nederland gaat doordringen roepen verschillende partijen dat de lasten van de crisis eerlijk verdeeld moeten worden. Vooral de SP, die zich zeer nadrukkelijk richt op de zwakkeren in de samenleving, maakt het beschermen van de ‘werkende armen’ tot haar speerpunt. Daarbij beweert zij dat er in Nederland veel armoede bestaat en dat die al jaren groeiende is.

Aan dat laatste kunnen we al direct twijfelen. Laten we de inkomensongelijkheid bepalen met behulp van de Gini- index, een coëfficiënt die de waarde 0 heeft bij volledige inkomensgelijkheid (iedereen verdient precies hetzelfde) en waarde 100 bij volledige inkomensongelijkheid (al het inkomen kwam slechts één persoon toe). De Gini-waarde in Nederland schommelt al vele jaren rond de 30, en in de periode 1995-2004 daalde zij zelfs licht (.pdf). We zaten in die jaren ook onder het Europees gemiddelde. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat de berekeningen betwistbaar zijn, maar voor enorme stijgingen of dalingen lijken toch echt geen aanwijzingen te zijn.

Voor de SP is de mate van inkomensongelijkheid vooral een normatief gegeven: los van hoe groot de ongelijk nu is, zij moet omlaag. Daarbij wordt vergeten dat inkomensongelijkheid ook een economisch gegeven is. De geschiedenis van het communisme leert dat een te grote inkomensgelijkheid tot economische misère leidt. Bovendien gaat het niet alleen om de inkomensongelijkheid an sich, maar ook om de levensstandaard die het minimumloon garandeert. Armoede is een stuk minder problematisch als je in een rijk land leeft. De definitie van armoede werd overigens meerdere keren gewijzigd door het Social Cultureel Planbureau.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie denken de Grieken wel niet dat ze zijn?

Protesten in Thessaloniki (Foto: Flickr/apαs)

Heel Griekenland ligt plat, resulterend in ernstige rellen en doden. De Grieken zijn boos. Boos op hun overheid die al jaren iedereen heeft voorgelogen, boos dat zij nu opdraaien voor de kosten.

Maar aan de andere kant, Griekenland is een democratie. Het Griekse volk koos deze regeringen zelf, en het volk heeft geen enkele scrupules als het om corruptie en belastingontduiking gaat. Daarnaast zijn verworvenheden zoals een 13e én 14e maand en met pensioen op je 61e, soms zelfs op je 53e niet echt de normaalste zaak van de wereld zijn. Dat maakt het voor een regering die dit alles wil aanpakken erg moeilijk omdat er onder de bevolking totaal geen draagvlak is.

De vraag is wat de Griekse vakbonden willen bereiken. Dat de maatregelen niet worden genomen? Dat de regeringsleiders alles uit eigen zak gaan betalen? Totaal onrealistisch, maar alternatieven komen er niet van de vakbonden, die hun kont tegen de krib gooien.

Landen als Nederland gooien er vele honderden euro’s per inwoner tegenaan om Griekenland niet compleet bankroet te laten gaan, maar de Grieken lijken wel niet geholpen te willen worden.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe geloofwaardig is Standard & Poor’s?

Standard & Poor's logo (Foto: Wikimedia Commons)

Sarkozy en Merkel nemen stelling tegen de organisaties die de kredietwaardigheid van andere organisaties en landen beoordelen. Volgens hen zijn deze credit rating agencies inmiddels een onderdeel van het probleem geworden. Ze pleiten voor een Europese organisatie.

En daar is best wel iets voor te zeggen. Vorige week dompelde Standard & Poor’s Europa – en daarmee de wereld – in een diepe crisis door de kredietwaardering van onder andere Griekenland en Portugal sterk te verminderen. Leningen aan Griekenland werden geclassificeerd als ‘junk bonds‘. En dat alles terwijl er nog hard werd onderhandeld over financiële hulp aan Griekenland.

Standard & Poor’s reageert verdedigend. Zij claimen slechts de boodschapper te zijn en dat het maar de vraag is of Griekenland, zelfs met hulp, kan voldoen aan de verplichtingen.

Misschien. Maar er zijn een paar mitsen en maren. Allereerst: de vraag is waarom deze bedrijven vertrouwd worden. Het zijn immers dezelfde organisaties die heel lang niet onderkend hebben dat er een hypotheekprobleem was, tot het te laat was. Waarom zouden ze het nu wél goed kunnen voorspellen?

Ten tweede: hoe verstandig is het om een commerciële partij dit te laten bepalen? Standard & Poor’s is een gewoon bedrijf, met commerciële belangen. Het nieuws dat Merkel en Sarkozy stelling nemen tegen het bedrijf kostte bijna 5% beurswaarde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De mythes rond Obamacare

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit is het tweede deel van een stuk van Koekebakker, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog. Het eerste deel verscheen een aantal dagen geleden.

Protesten tegen Obamacare (Foto: Flickr/luna715)

Een belangrijk verschil tussen Europeanen en Amerikanen is volgens de conservatieve commentatoren dat de Amerikanen geen grote overheid willen. Behalve als het gaat om defensie en criminaliteit zouden zij veel liever zelf hun eigen boontjes willen doppen. Dat verklaart volgens hen ook de protesten van de Tea Party groeperingen die sinds begin vorig jaar zijn opgericht. Diederik van Hoogstraten in Elsevier heeft een artikel, ‘Amerikanen in opstand’, aan deze beweging gewijd (Elsevier van 10 april 2010, papier dus geen link). De veelal conservatieve Tea Party leden zetten zich af tegen de verdere groei van de staat:

“De groei van de staat ? los van een krachtige defensie, die conservatieven traditioneel steunen ? is begonnen onder de Republikein George W. Bush met de economische noodwetgeving. Obama zette de lijn voort met de kostbare reddingsplannen voor de auto-industrie, geplaagde huiseigenaren en het bankwezen, en een nieuwe mammoetwet voor de zorg. De overheidsuitgaven groeien bijgevolg explosief. Steeds meer burgers vragen zich af hoe het moet met de financiële toekomst van hun kinderen en kleinkinderen.”

“De voorgenomen hervorming van de gezondheidszorg leidde afgelopen zomer tot massale protesten. Vorige maand werd de zorgwetgeving er op een zondagavond door gedrukt, via uitzonderlijke parlementaire methoden die ook onafhankelijke waarnemers ‘slinks’ noemden. Tea Party-aanhangers en andere critici vinden het een schandalige manier om ‘eenzesde deel van de economie’ ? gemeten naar de honderden miljarden dollars die ermee gemoeid zijn onder toezicht van de overheid te stellen.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Griekenland van Dirk Scheringa

Griekenland krijgt een pakket van 110 miljard euro van de broeders in Europa om de economie te redden. In ruil daarvoor moeten de Grieken op ongekende wijze de broekriem aanhalen. Terecht, want ze hebben op veel te grote voet geleefd. Onduidelijk blijft echter nog steeds wat de crediteuren van Griekenland gaan doen om zichzelf aan banden te leggen.

Er zit namelijk ook een andere kant aan het Griekse verhaal. Ja, de Grieken zijn absoluut onverantwoorde leningen aangegaan, maar er waren ook volop banken in cash-rijke economieën die bereid waren het te lenen, tegen steeds hogere rentes, die alleen maar de voorbode konden zijn van een crash. Vergelijk het met de praktijken van Dirk Scheringa’s Bank. Je kunt zijn klanten absoluut verwijten op te grote voet te willen hebben leven, maar het werd ze ook wel erg makkelijk gemaakt. Het ultieme gevolg van al die mensen met uitgerekte portemonnee was voor DSB het faillissement: meegezogen door de eigen klanten.

Dit kon ook met Griekenland gebeuren: een failliete klant die zijn crediteuren dreigde mee te sleuren. Alleen al de Duitse en Franse banken hebben 119 miljard euro uitstaan in Griekenland en nog eens 900 miljard bij Ierland, Portugal en Spanje. De Nederlandse banken staan voor dik drie miljard op de Griekse rol en achttien miljard bij de andere drie. Als je dat voor vijf miljard kunt redden, moet je het doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Gratis openbaarheid van bestuur

[qvdd]

“Dat is een juiste terechtwijzing voor deze gemeenten en andere gemeenten die informatie denken achter te kunnen houden met behulp van kosten. Dit is vooral een overwinning voor de persvrijheid.”

Gemeenten mogen een beroep op de wet openbaarheid van bestuur (wob) niet moeilijker maken door kosten in rekening te brengen, heeft de rechter besloten in een zaak die was aangespannen door onderzoeksjournalist Brenno de Winter.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende