Kunst op Zondag | Ad van Denderen – Go No Go

Begin jaren 90 fotografeerde Ad van Denderen migranten en vluchtelingen die onderweg waren naar Europa, en de wegen die zij namen om een nieuw leven op te bouwen. Hij verbleef wekenlang in armoedige pensions in Istanbul, waar Pakistanen zich voorbereidde op hun doorreis naar Griekenland. En zag hoe mannen en vrouwen bij Tarifa in Spanje de branding uitliepen richting een nieuw, voor hen onbekend land. Immigranten aan wal gezet door Marokkaanse smokkelaars. Punta Paloma, Spanje 2001.  © Ad van Denderen Van Denderen zag in die jaren een schaduwwereld ontstaan van misbruik, maar ook veerkracht.  Migranten die bereid waren van alles te doen voor geld om verder te reizen of een leven te beginnen. Onderbetaald, zwaar veldwerk in Griekenland, in de kassen van Spanje, als prostituee langs de wegen van Italië. Prostituee nabij Napels, Italië 1999.  © Ad van Denderen Als documentaire fotograaf ging van Denderen deze mensen volgen in een deel van hun reis, niet om ze als slachtoffer neer te zetten maar om ze een gezicht te geven in hun vaak anoniem bestaan. Koerdische en Afghaanse vluchtelingen bij het opvangcentrum van het Rode Kruis, Sangatte, Frankrijk 2002. © Ad van Denderen Deze tocht leidde hem oa naar pensions, gevangenissen, opvanglocaties, asielcentra waar hij hun verhaal vertelt in kleur en zwart wit. Opvangcentrum van het Rode Kruis, Sangatte, Frankrijk 2002. © Ad van Denderen Van vaak dynamische reizen naar ook een strategische positie in de Spaanse duinen en zo wekenlang de aankomers observeerde met zijn lens, waar oa dit meer persoonlijk verhaal uit voortkomt. https://youtu.be/67w3x0sWraw?si=eLyHguQlRMkAmDHf Vijftien jaar lang documenteert van Denderen de levens van migranten, hun werkzaamheden, verblijfplaats, hun leven vastgelegd in een moment. Weinig lijkt veranderd. Nog steeds de boten met vluchtelingen en migranten vanuit oa Marokko richting Spaanse kust. Maar ook de weerstand vanuit de lokale bevolking die onverminderd doorgaat. Duitse demonstranten zoeken de confrontatie met bewoners van asielzoekers centrum Quedlinburg 1992. © Ad van Denderen En nog steeds het misbruik, ook vanuit de politiek zoals minister Paul van de VVD liet zien door hun royale sponsor Jumeaux Holding, (een grote aanbieder van 'flexibele huisvesting' voor arbeidsmigranten), belangrijker te vinden dan een meer veilig bestaan voor deze migranten mensen. Ad van Denderen heeft wellicht een vooruitziende blik gehad in zijn observaties en keuzes om vluchtelingen en migranten af te beelden in situaties waar wij zelden een inkijk hebben of hun verhaal. Turkse gastarbeiders in een pension, Winterslag, België 1988. © Ad van Denderen Ad van Denderen (Zeist, 7 oktober 1943) is een Nederlands documentaire-fotograaf. Hij publiceert onder meer in Geo, Stern, Vrij Nederland en The Independent. In zijn indrukwekkend fotoboek Go No Go, laat van Denderen zien dat migratie van alle tijden is en bovenal over mensen gaat. Het fotoboek Go No Go is oa te koop bij Bol.com en De Slegte.

Door: Foto: © Ad van Denderen - Go No Go

Closing Time ☆ Tiwa Savage

, door

Tiwa Savage is een Nigeriaanse zangeres, songwriter die haar carrière begon als achtergrondzangeres voor artiesten als George Michael en Mary J. Blige.

In 2012 voegde zij zich bij Mavin Records, waarna ze uitgroeide tot een prominente figuur in de muziekindustrie, vaak de Queen of Afrobeats genoemd.

 © Riverbeats

Haar muziek combineert Afrobeats met R&B, soul en hiphop. Ze heeft meerdere succesvolle albums uitgebracht, internationale  prijzen gewonnen, zoals de MTV Europe Music Award voor Best African Act. Ze heeft ook samengewerkt met artiesten als Beyoncé en Wizkid.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Haywood Magee. Caribbean immigrants arrive at Victoria Station, London, after their journey from Southampton Docks, 1956. © Haywood Magee / Getty Images

Kunst op Zondag – Museum Fenix Rotterdam

, door

Liefde, afscheid, heimwee en geluk door de ogen van opkomende en gevierde kunstenaars, die de veelbewogen geschiedenis van migratie verbeelden in het Museum Fenix te Rotterdam.

Hoe past een leven in 1 koffer, wat neem je mee en wat laat je achter ? Welke reis heeft een koffer gemaakt ? Was het een vlucht, op weg naar de liefde, een betere toekomst, haastig of zorgvuldig ingepakt?

Fenix verzamelde de afgelopen jaren meer dan tweeduizend koffers die met hun eigenaren de wereld over reisden. In het Kofferdoolhof kan men met een audiotour dwalen tussen de koffers en hun uniek verhaal beluisteren.

Collectie Fenix. © Mark Bolk

 

Een van de gevierde kunstenaars is Adrian Paci, die in 1997 een gewelddadige opstand in Albanië ontvluchte en zijn toevlucht zocht in Italië.

Zijn artistieke expressie vertolkt vele existentiële en sociale problemen van ons tijdperk: migratie, mobiliteit, verlies, ontheeming, globalisering, culturele identiteit, nostalgie, geheugen.

Collectie Fenix. ©Adrian Paci – Een foto uit de film: Centro di Permanenza Temporanea. Wachten op een vlucht die nooit komt.

 

Allen stapten op, maar konden nergens heen…

Centro di Permanenza Temporanea , oftewel “Tijdelijk Detentiecentrum” is een korte film die de onzekere en uitzichtloze situatie van migranten verbeeld. Gevangen in een pauze van asielcentra, wachtend op een toekomst die nooit schijnt te komen.

Foto: Uit Relationship van Zackary Drucker en Rhys Ernst, cc: fair use

Kunst op Zondag – Transitie in Compositie

, door

‘Relationship’ is een fotoserie die de liefde tussen Zackary Drucker en Rhys Ernst vertaalt naar beeld.

En van zelfliefde, de tijd daar naartoe. Beiden zijn transgender en in het begin van hun transitie.

In 2008 ontmoeten, herkennen zij elkaar en beginnen een relatie.
In diezelfde tijd ontwikkelen zowel Rhys als Zackary zichzelf in multidisciplinaire beeldende kunsten. Zo begint een fotoserie die de jaren samen documenteert.

In iedere ruimte van hun huis was wel ergens een camera –  transitie in licht en compositie.

Naar elkaar groeien en uiteindelijk een nostalgisch terugzien op een relatie die eindigt in 2014.

Kort daarna wordt hun fotoserie in de Whitney Biennial tentoongesteld.

Het toont de kunstwereld een nieuwe liefde in beeld tussen twee transgender mensen die deze werkelijkheid zelf visualiseren in een tijd waar de media het frame beheerst met sensationele en eenzijdige verhalen.

De serie is intiem, kwetsbaar gelaagd en doet bij tijden denken aan het werk van Nan Goldin. Reflecties – soms letterlijk, van Goldins leven gedeeld met anderen.

In de fotoserie Relationship symboliseren de reflecties soms de uiterlijke eerste afwijzing, alswel het innerlijk verlangen om de ware gender te kunnen zien. Vervorming van verleden en toekomst.

Closing Time | Enemy

, door

Arcane is een gevierde animatieserie, die zich afspeelt in de wereld van de game League of Legends, en die speciaal gemaakt is voor Netflix. De title track is van het gezelschap Imagine Dragons in samenwerking met de rapper JID. Zowel de muziek als de serie kan ik van harte aanbevelen (al heb ik eigenlijk de schurft aan streamingdiensten).

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Disney princess Rap Battle

, door

Assepoester versus Belle (van het Beest) in een rap battle… waar de hel zit ik naar te kijken?? (En jullie nu ook, trouwens – graag gedaan!) Nou ja, algoritme bedankt ofzo. Ach, dat Sarah Michelle Geller (in de rol van Assepoester) aardig kon zingen, zij het met tegenzin, wisten we al langer.

Closing Time | Heavenly Down

, door

Ja, János. Ja, dat heb je. Ik schreef een paar jaar terug:

Hongaarse black metal met trompet. Hoe vet is dat? Sear Bliss bestaat nog steeds, als ik Wikipedia mag geloven. Het is typisch zo’n bandje waar ik één vet nummer van ken via zo’n gratis reclame-cd’tje*, maar waarvan ik nooit de moeite heb gedaan meer werk op te zoeken. Geen idee of ik mezelf daar niet gruwelijk tekort mee heb gedaan.

Closing Time | Brotherhood Foundation

, door

Recent had ik het met een collega over leuke Nederlandse bandjes die in de jaren 90 te zien waren in de kleine clubs. Naast de usual suspects viel toen opeens de naam Brotherhood Foundation. Die had ik al lang niet meer gehoord! Hoewel dat toch een heel aardig hardcore/metal bandje was dat ik met veel plezier vaak live heb mogen aanschouwen, waaronder op de parkeerplaats van het jongerencentrum SJOR in Roggel. Tispelpop, heette dat festival, en warempel het lijkt nog steeds te bestaan. Hoe dan ook, Elevator Music, nog steeds leuk!

Closing Time | Niks Stront Niks

, door

Limburgse gemeentepolitiek uit de jaren 80, het feitje dat Rowwen Hèze vroeger blijkbaar in het Engels zong… wat komt hier allemaal voorbij?! Ook een stukje muziek natuurlijk, genaamd ‘Niks Stront Niks’, want het is natuurlijk de Closing Time.

 

 

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende