“Mensen,” zei Flo, de nieuwe decaan van de faculteit altijd als ze het woord voerde. Sommigen verdachten haar er om deze reden van dat ze heimelijk weleens woke kon zijn. Waarom zei ze niet gewoon ‘dames en heren’ zoals vroeger? “De wereld is gek geworden” Deze sommigen drongen daarom af en toe aan de lunchtafel aan op haar ontslag, ook al hadden de lunchpartners helemaal geen macht om Flo te ontslaan. Anderzijds wist niemand of ze vroeger, toen woke nog niet bestond, dan wél ‘dames en heren’ had gezegd. Flo was zich in het geheel niet bewust van de discussie over haar eventuele wokedom. Ze vervolgde daarom haar toespraak. “Zoals jullie weten hebben we een nieuwe regering. Ik heb daar”, ze keek schalks om zich heen, “ook niet om gevraagd.” Er werd niet instemmend gehumd, het bleef eigenlijk doodstil. “Dit beleid”, zei Flo, nu ernstiger, “is mij natuurlijk een gruwel. Het stuit me tegen de borst. Ik word er, dat mogen jullie eerlijk weten, onpasselijk van.” “En verdrietig”, vulde Wouter aan. Hij was inmiddels weer hoogleraar, maar zat naast haar omdat hij tot voor kort decaan was geweest. Samen hadden ze de boodschap voorbereid die ze nu naar voren moesten brengen. “Maar we moeten realistisch zijn.Het gaat al een tijdje niet goed met de faculteit. Ook zonder De Grote Blonde Leider zouden we waarschijnlijk wat efficiënter kunnen werken,” zei Flo. “En van de week heeft er een vernietigend stuk in de krant gestaan over een van onze collega’s”, zei Wouter. Hij keek naar Femke. Iedereen keek naar Femke, de jonge UD die zich had omgeschoold in de genderneutrale voornaamwoorden op TikTok, en daarover tegenwoordig de sterren aan de hemel publiceerde. Er was geen vooraanstaand wetenschappelijk tijdschrift of Femke had erin gestaan met haar haarscherpe analyses. Er was geen congres, of ze had er de aandacht getrokken, ook omdat ze een manifest had opgesteld “Linguists Need To Look To TikTok and RedNote”. Ook de traditionele – van de lokale universiteitskrant tot en met een tolkshow met Jort Kelder – kreeg geen genoeg van het idee dat je kennelijk ook onderzoek kon doen naar zoiets moderns. Maar dat was nu allemaal verleden tijd. “We kunnen het niet hebben, Fem”, had Wouter gezegd, “je moet echt iets doen dat wat minder de aandacht trekt, iets waardoor wij niet meteen in alle etalages staan als linkse hobby’s.” Maar Femke was doorgegaan, en had op een recent congres in Umeå zelfs een prijs gewonnen voor de beste presentatie van een onderzoeker onder 35. Nu keek echter iedereen naar haar, want de gevreesde kritiek was inderdaad gekomen. Een journalist van een populaire krant had in een stuk op een rijtje gezet wat voor onzin er allemaal gebeurde op de universiteit. Hoewel er aan haar onderzoek maar een paar regels gewijd waren geweest (“Boeken lezen, dat hoeft de gemiddelde neerlandicus kennelijk ook niet meer. Stel je voor!”) had Femkes foto groot boven het stuk gestaan, en sindsdien was het grappige commentaar op allerlei sociale media binnengestroomd (“Hen heeft zeker niks beter te doen!”) “Mensen!” zei Flo, “we hebben nog geen enkele beslissing genomen, we proberen het allemaal eerst te dekken zonder ontslagen. Wij van het FB dachten: “als we nu allemaal wat minder viltstiften gebruiken om op de whiteboards te schrijven, dan komen we toch ook al een heel eind.”
Wat een band uit het New Romantic-genre doet op een Zwitsers jazzfestival is me niet geheel duidelijk, maar dit optreden van een muzikaal icoon van de jaren ’80 mag er zeker zijn.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
ACHTERGROND - De Britse prinses Anne onthulde vorige maand in Kaapstad een monument voor merendeels zwarte Zuid-Afrikaanse mannen die in de Eerste Wereldoorlog in Oost-Afrika het Britse leger hielpen de Duitsers te verslaan. De 1.772 mannen vervulden gevaarlijke en slopende taken als niet-strijder in Oost-Afrika, maar tot nu toe hadden ze geen graf of herdenkingsplaats.
In 2021 heeft het Verenigd Koninkrijk zijn excuses aangeboden nadat in een rapport werd gesteld dat “alomtegenwoordig racisme” de oorzaak was van het feit dat er geen eer werd betoond aan ten minste 100.000 zwarte en Aziatische soldaten die aan de kant van het land waren gesneuveld. De Commonwealth War Graves Commission (CWGC) waarvan prinses Anne voorzitter is, werd in 1917 opgericht als de Imperial War Graves Commission. Het was de bedoeling om al degenen uit het Britse rijk te herdenken die hun leven verloren in de Eerste Wereldoorlog met namen gegraveerd op een grafsteen of op een gedenkteken. Uit een onderzoek uit 2021 bleek dat 116.000 tot 350.000 slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog nooit zijn herdacht. Een brief uit 1923 van de koloniale gouverneur van de Gold Coast (nu Ghana), geciteerd in het rapport, zei dat Afrikanen “nauwelijks in een staat van beschaving verkeerden om zo’n gedenkteken te waarderen”.
COLUMN - Nu de regering-Trump hard ingrijpt in de wetenschap als die volgens politici de verkeerde woorden gebruikt, en nu het duidelijk is dat grote Amerikaanse bedrijven door de knieën gaan en het nieuwe regime steunen, wordt het belangrijk om keuzes te maken.
Ik heb het altijd eigenaardig gevonden dat ik als medewerker van een Nederlandse universiteit verplicht ben Teams te gebruiken en daarmee allerlei gegevens aan een Amerikaans bedrijf overdraag. Microsoft beheert de manuscripten van mijn artikelen, kijkt mee met vrijwel al mijn vergaderingen en heeft controle over mijn e-mail en agenda. Om toegang te krijgen, moet ik bovendien een Microsoft-app op mijn mobiele telefoon installeren om mijn identiteit te verifiëren bij het inloggen.
Microsoft zal de Nederlandse universiteiten vast allerlei mooie beloften hebben gedaan over geheimhouding en privacy, maar in Amerika heeft de regering inmiddels een buitenstaander, de miljardair Elon Musk, toegestaan om in de gegevens te kijken van zo ongeveer iedereen die ooit geld van de overheid heeft gekregen. Iets wat eerder zelfs Amerikaanse ministers niet mochten. Wat betekenen beloften onder dit regime?
Ik ben oud genoeg om me te herinneren dat mij werd verteld dat de universiteiten voorop zouden lopen bij de open source-revolutie. Ik denk dat het een jaar of twintig geleden was dat. We zouden alleen gebruik maken van programma’s die vrijelijk beschikbaar waren, omdat programmeurs ze gezamenlijk hadden gemaakt en hadden vrijgegeven voor het publieke domein. Niemand hoefde te verdienen aan software, of preciezer gezegd: mensen konden dan altijd nog verdienen aan het op maat maken van pakketten of mensen ondersteunen. Bovendien heeft open source-software het voordeel dat iedereen kan controleren wat er gebeurt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Rotary Connection was een psychedelische soulgroep uit Chicago. Voor liefhebbers van een musical als ‘Hair’, zullen we maar zeggen. Zelfde tijdperk ook.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De 77s zijn zo’n bandje die bij velen onder de radar zullen vliegen. Toch is deze groep alweer bijna vijftig jaar actief. Maar ja, meestal gezeten bij christelijke platenlabels hè. Die pluggen niet bij de gewone radiostations.
In 1987 werd hun album ‘The 77’s’ wel uitgegeven bij het Ierse Island Records, maar die stopte al hun promotiebudget naar het schijnt in U2’s The Joshua Tree, en geef die platenmaatschappij eens ongelijk.
Een introspectief nummer van Nadine Shah, wiens alt hier goed tot haar recht komt. De voornaamste complimenten komen echter toe aan de drummer, die de monotone cadans van de zang van een aanstekelijk ritme voorziet.
Idles staat bekend om haar rauwe geluid en de intense uitvoering door zanger Joe Talbot. Dat geldt niet minder voor het nummer Beachland Ballroom, dat opvallend genoeg is opgetuigd als een romantische ballade uit de jaren zestig.
Het belet de zanger niet schijnbaar zijn ziel uit zijn lijf te zingen.
–
Charanjit Singh is de Jean Michel Jarre van India. Hij verwierf in 1983 internationale bekendheid met zijn plaat Ten Ragas to a Disco Beat, waarop hij traditionele Indiase muziekstijlen ten gehore bracht op een Roland synthesizer en drum machine.
Volgens sommigen heeft Singh hiermee de basis gelegd voor de acid house. Grappig detail: de man ziet er eerder uit als een informaticaleraar dan als internationale muziekster.
Funkrockgroep The Time bestaan uit allerlei muzikanten die nauw samenwerkten met Prince, en dat hoor je er onmiskenbaar aan af. Volgens Wikipedia zijn ze vermoedelijk ook de meest succesvolle artiesten die uit zijn stal kwamen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.