Het was een ontroerend gezicht, hoe de emotioneel gebroken fans van Maccabi Tel Aviv thuis kwamen nadat ze vorige week het slachtoffer werden van antisemitisch geweld in Amsterdam, tijdens wat door sommige media een nieuwe "Kristallnacht" werd genoemd. Maar ondanks al deze ellende bleven ze optimistisch, hielden duidelijk vertrouwen in de mensheid. Ze zochten steun bij elkaar door het gezamenlijk zingen van Israëlische volksliedjes in de hal van het vliegveld. Zoals "Het IDF gaat Arabieren neuken" en "Waarom is er geen school in Gaza? Er zijn geen kinderen meer". Een mooi en aangrijpend gezicht. Ik pinkte een traantje weg. Hoe hadden de Amsterdammers niet kunnen begrijpen dat alles wat de supporters wilden een beetje begrip was? Werd dat niet duidelijk door dezelfde volksliedjes die ze zongen in de metro hier? En dat het heel kwetsend was dat er Palestijnse vlaggen in de stad hingen. Fijn dat ze deze vlaggen zonder geweld verwijderden, pech dat er eentje vlam vatte, kan gebeuren. En dat ze gebruik maakten van hun vrijheid van meningsuiting door Amsterdammers er subtiel op te wijzen dat er ook andere zienswijzen zijn op het conflict. Aardige mensen. En die taxichauffeur die waarschijnlijk ongelukkig viel en werd geholpen door de supporters? Ook hartverwarmend. Dat ze voorafgaand aan de wedstrijd door de minuut stilte voor de Spaanse overstromingsslachtoffers heen joelden is ook begrijpelijk, daarmee vroegen ze aandacht voor het feit dat Spanje een wapendeal niet door liet gaan. Hoe moet het land zich nog verdedigen tegen agressie? Hebben we niets geleerd van Oekraïne? Zien we hun nood niet? Volstrekt logisch ook dat de politie vooraf geen gevaar zag in het bezoek van deze groep liefdevolle toeristen. Overal waar ze komen zijn ze immers geliefd, bijvoorbeeld in Athene, afgelopen maart, waar ze een voorbijganger vriendelijk wezen op het gevoelloos dragen van een Palestijnse sjaal. Kortom, uit alles blijkt dat deze modelsupporters zich zoals het hoort verre houden van racisme. Ook in eigen land worden ze op handen gedragen, en zijn zelfs politiek actief! Kom daar maar eens om bij Nederlandse voetbalfans. Dit zijn duidelijk mensen die je graag ziet in je stad en het is een schande hoe ze in ons land behandeld zijn. Onze welgemeende excuses aan elke Israëliër, en we zeggen vol overtuiging en met het schaamrood op onze kaken: "Dit nooit meer!".
To Wisdom the Prize is een geliefd jazznummer, dat al door veel artiesten is vertolkt. Het werd gecomponeerd door Larry Willis en uitgebracht op het album
On the Move van het Nat Adderley Quintet.
Hier horen we het in de versie van jazzpianist Joey Calderazzo, op zijn album Traveler uit 1993.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wat een belachelijke rel nu weer over ”antisemitische incidenten” in Amsterdam. Hooligans, of misschien gewoon doorsnee Israëli’s, fans van Maccabi Tel Aviv, gaan op een nacht door de stad, trekken Palestijnse vlaggen van gevels. mishandelen een taxichauffeur (zag hij eruit als een Arabier? Of was hij wellicht inderdaad een Arabier?), zongen liederen van ”Er zijn geen scholen in Gaza want er zijn geen kinderen meer”, dansten en zongen met Israëlische vlaggen op de Dam dat het Israëlische leger onoverwinnelijk is, maakten de volgende dag lawaai toen tijdens de wedstrijd met Ajax een minuut stilte werd gehouden en gingen daarna met hun sloopwerk verder… tot een kleine menigte Amsterdammers achter hen aan kwam.
En o wee, of moeten we zeggen oi w’awoi, wat waren ze toen ineens slachtoffer. Slachtoffer van verschrikkelijke antisemitische uitwassen, En dat net toen deftig Joods Amsterdam de Kristallnacht aan het herdenken was, het begin van de Jodenvervolgingen van de nazi’s, Een herhaling van de Kristallnacht werd er geroepen! Dat dit opnieuw in Europa mogelijk was!!
Netanyahu sloeg in de vroege ochtend alarm. Dat was te verwachten, dat past bij hem. Dat de gloednieuwe minister van Buitenlande Zaken Gideon Sa’ar naar Nederland komt om erover te praten past ook in het plaatje. Israël laat geen kansen liggen om te blijven benadrukken dat Joden overal en altijd slachtoffer zijn. Zelfs al is het land volop bezig een gigantische genocide te plegen in Gaza en Libanon weer eens volop af te straffen voor het bestaan van Hezbollah, ze blijven altijd het slachtoffer. Ze moeten ook hun reputatie hooghouden dat ze ”het recht hebben zichzelf te verdedigen”, een recht dat blijkbaar het recht geeft om iedereen en alles ervan langs te geven, en eventueel te vernietigen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
25 jaar strijden voor digitale burgerrechten
De redactie van Sargasso feliciteert BoF van harte met het bereiken van deze mijlpaal. We hebben ons altijd verwant gevoeld met de inzet van deze organisatie voor de rechten van burgers die gebruik maken van het internet. En we hopen dat BoF nog lang door kan gaan met de broodnodige acties voor een vrij internet. Word dus donateur!
Hieronder het persbericht van BoF:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De regisseur begreep de opdracht bij het horen van dit retro-jaren ’50 liedje. En wat is er Amerikaanser dan een afstudeerfeestje op een middelbare school?
The Cure heeft zoals gezegd een nieuw album uit, Songs of a Lost World. Het heeft dan wel twaalf jaar op zich laten wachten, maar de fans zullen in hun handjes knijpen, want de band klinkt als vanouds.
Het zal wel vloeken in de kerk van de Shoegaze zijn, maar persoonlijk vind ik deze cover van de Cocteau Twins nog net iets beter dan het origineel.
De Mongoolse folkmetalband The HU covert hier ‘The Trooper’ van Iron Maiden en dat levert een vrolijk, bijna dansbaar nummer op.
Israel set another record Thursday for the self-victimization it so very much enjoys, and the media set another record for the incitement, exaggeration, fearmongering and, above all, the concealment of information that doesn’t fit the narrative, that its consumers enjoy. Amsterdam provided an unmissable opportunity: Once again, Jews are beaten in Europe.
Links geweten van Israël Gideon Levy hekelt in Haaretz naar aanleiding van de relletjes rond de Israëlische voetbalsupporters in Amsterdam de narcistische in zichzelf gekeerdheid van de Israëlische samenleving.
Shockrocker Marilyn Manson riep altijd al controverse op, maar na de HBO-documentaire Phoenix Rising uit 2022 staat z’n reputatie er helemaal belabberd voor. Actrice Evan Rachel Wood en een schare exen beschuldigen Manson ervan een manipulatieve, gewelddadige vrouwenmisbruiker te zijn.
Manson begon een rechtzaak tegen Wood en haar toenmalige vriendin Ilma Gore wegens smaad, maar moest hen van de rechter honderdduizenden dollars aan advocaatkosten betalen.
Kennelijk is de artiest het er nog altijd niet mee eens, want op zijn komende album bijt hij flink van zich af.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
