Brief aan de Paus

Geachte heer Benedictus,

u was in het nieuws deze week. Hoewel ik over het algemeen wat chagrijnig word als het over u gaat, toverde u ditmaal een glimlach op mijn gezicht. U pleitte namelijk voor ‘diepgaande vernieuwingen’ van de kerk. Nou! Daar pleit ik ook al jaren voor, dus u begrijpt mijn enthousiasme!

U had niet echt een goede week uitgezocht voor uw openbaring. Althans, niet als het de bedoeling was om de aandacht van het Nederlandse publiek te krijgen. Als hier namelijk twee dagen op rij de wissels vastvriezen, krijgen we namelijk massaal elfstedenkoorts. Je zou denken dat iedereen inmiddels wel weet dat voor die wissels maar één nachtje vorst nodig is, en voor die tocht minstens twee weken, maar goed. Hoop doet leven.

U raakte hoe dan ook nogal op de achtergrond met uw diepgaande vernieuwingen. Vol goede moed ging ik zelf dan maar op zoek naar resultaten. Deze week zou immers een kerkelijke conferentie met wijze mannen hebben plaatsgevonden waar die door u gewenste vernieuwingen moesten worden verwoord. Toen ik de volgende passage las in het Reformatorisch Dagblad, was mijn teleurstelling zo mogelijk groter dan die van Erben Wennemars toen hij hoorde dat de tocht niet doorging.

“Als concrete uitkomst van de conferentie is het Centrum voor Kinderbescherming (‘Zentrum für Kinderschutz’) naar voren geschoven als een methode voor preventie. Dit centrum is vorige maand in München opgericht en werkt samen met de Gregoriana-universiteit in Rome. Het betreft een meertalig online-leerprogramma om functionarissen in de Rooms-Katholieke Kerk ontvankelijk te maken voor het misbruikprobleem. Het ‘internetcentrum’ is het geesteskind van de Münchener aartsbisschop Reinhard Marx, een verre opvolger van Joseph Ratzinger, de huidige paus. Van Marx is bekend dat hij het pedofilieprobleem serieus neemt.”

Een website. Met verhalen over kindermisbruik. In verschillende talen. Poeh poeh. Ze hebben hard gewerkt daar op die conferentie. Oh nee wacht, de site is al een maand in de lucht! Seriously, meneer de Paus, ik weet dat uw publiek over het algemeen niet al te kritisch is, maar hier komt u toch ook bij de allergelovigsten niet mee weg? Als de uitkomst van de conferentie al een maand vaststond, wat hebben die mannen dan de hele week zitten doen op die universiteit? Tips uitgewisseld?

Los van de timing is het natuurlijk sowieso ridicuul om te suggereren dat een websiteje het kindermisbruik gaat stoppen. Wat denkt u dat er gebeurt met de persvoorlichter van de NS als hij voorstelt een website in te zetten om de vertragingen tegen te gaan? Die wordt eerst uitgelachen en daarna gevild. En dat gaat over een kwartier later op je werk, niet over je leven lang getekend door seksueel misbruik.

Weet u hoe u kindermisbruik in de Katholieke kerk van de ene op de andere dag kunt uitbannen? Een minimumleeftijd instellen in de kerk. Niet vanuit de overheid natuurlijk, maar vanuit het Vaticaan. Vanuit u dus. Ik snap wel dat dat even schrikken is voor u, maar ik dacht dat het meer kans van slagen zou hebben dan het andere plan dat ik had bedacht: hele grote zwartomrande stickers op alle kerken plakken met teksten als ‘De Katholieke kerk kan de maagdelijkheid ernstige schade toebrengen’. Bovendien, u wilde diepgaande vernieuwing. Nou, alstublieft.

Ik weet niet of dat bij u ook zo werkt, maar hoe langer ik erover nadenk, hoe meer voordelen ik zie. Geen grootschalige aanrandingen meer, kinderen die vrij zijn een geloof uit te kiezen, homo’s die uit de kast kunnen komen zonder dat ze naar de hel gaan, geen kans meer om condooms af te raden. The list is endless. Ook voor u zijn er voordelen. Het scheelt u waarschijnlijk wel wat schapen in uw kudde, maar degenen die u overhoudt zijn des te geloviger omdat ze er heel bewust voor hebben gekozen.

Zodra u bent hersteld van de aardverschuiving die dat websiteje teweeg heeft gebracht binnen uw kerk, moet u maar eens bellen. Of twitteren natuurlijk.

Groeten,

Boudewijn.