COLUMN - Een greep uit een brief van Jumbo aan de vakbond, die mij per ongeluk onder ogen kwam. “Er komt immers geen cao.” “Afzien van het arbeidsvoorwaardenreglement (avr) levert helemaal niets op.” “Nu niet en later niet.” “De strijd voor een cao is onacceptabel.” “De cao is verleden tijd.” “Wij gaan onder geen beding meer praten.” “Het avr is de nieuwe standaard.” “U moet per direct stoppen met het misleiden…”
De dictatoriale taal die Karel de Jong, directeur supply chain bij Jumbo, over vakbondsrechten en het recht op collectieve onderhandelingen bezigt, is ongehoord.
Ik hoor van alles over vakbondsrechtenschendingen over de hele wereld. Maar zelfs in de meest corrupte landen zetten directies dit niet op papier. Karel wél. Hij is de schaamte allang voorbij. Karel leest de vakbond de les over het schenden van belangen van hun medewerkers. Daar heeft hij immers verstand van.
Een onderneming hoort vakbonden niet te dicteren wat zij wel of niet mogen en moeten. Vrije vakbonden en het recht op onderhandelingen zijn mensenrechten, Karel. Maar de directeur supply chain maalt niet om mensenrechten, aldus Oxfam. Ze maken misbruik van hun onderhandelingsmacht. Lekker goedkoop!
Andere ondernemingen verplichten zichzelf uitgebreid om zich aan regels en ethische codes te houden, zoals UN Global Compact, OECD Guidelines en Global Deal. Jumbo lukt het niet eens om de flinterdunne Nederlandse Corporate Governance Code te volgen. “Jumbo past zo veel mogelijk de Nederlandse Corporate Governance Code toe”, aldus hun jaarverslag. Zo veel mogelijk. We zijn dus eerlijk en transparant voor zover het ons uitkomt. Lekker makkelijk!
Andere ondernemingen hebben HR- en compliance-afdelingen. Bij Jumbo hebben ze Karel, een van de loopjongens van de eigenaren, de familie Van Eerd.
Stel je voor hoe in deze dictatuur met de ondernemingsraad wordt onderhandeld. Mensen die van hun baan en bijbehorend hongerloontje afhankelijk zijn? Alle informatie van de ondernemingsraad aan het personeel moet eerst aan de directie worden voorgelegd. De raad moest dat contractueel vastleggen. Lekker onafhankelijk.
Bij Jumbo geven ze liever geld uit aan de dure, vervuilende hobby’s van de baas, dan aan de mensen die voor hen werken.
Geel is de kleur van verraad. Geel is de kleur van bananenrepubliek Jumbo.
Verscheen eerder op Eddystam.com
Reacties (12)
voor mensen die wat minder zijn ingevoerd in het vakbondswezen kan je misschien uitleggen wat het grote probleem is:
Een greep uit een brief van Jumbo aan de vakbond, die mij per ongeluk onder ogen kwam. “Er komt immers geen cao.” “Afzien van het arbeidsvoorwaardenreglement (avr) levert helemaal niets op.” “Nu niet en later niet.” “De strijd voor een cao is onacceptabel.” “De cao is verleden tijd.” “Wij gaan onder geen beding meer praten.” “Het avr is de nieuwe standaard.” “U moet per direct stoppen met het misleiden…”
In een andere bron lees ik:
Jumbo en vakbonden FNV en CNV sloten in april 2016 voor het laatst een cao, voor een periode van een jaar. Toen het een jaar later tijd was voor nieuwe arbeidsvoorwaarden konden beide partijen het onder meer niet eens worden over de loonsverhoging. De bonden wilden in één keer 2,5 procent extra, Jumbo wilde die verhoging over twee jaar uitsmeren.
Na maanden van geruzie en acties besloot Jumbo de bonden terzijde te schuiven en in gesprek te gaan met de eigen ondernemingsraad. Dat leidde begin vorig jaar tot een zogeheten arbeidsvoorwaardenregeling (AVR).
Als bonden en werknemers er niet uit komen is het dan verboden voor de werkgever om individueel te onderhandelen? Someone?
link:
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/01/24/rechter-jumbo-moet-zich-aan-cao-houden-a3651602
@1: Een beetje uitleg was fijn geweest.
Als ik goed op de hoogte ben, mag de werkgever ook een overeenkomst sluiten met de OR i.p.v. met de vakbonden.
Uw link #2 zorgt bij mij wel voor leedvermaak.
Voor een werkgever is het aantrekkelijker uitsluitend met eigen personeel te onderhandelen. Vakbonden hebben geen last van loyaliteit, zijn professioneler en kunnen beter vergelijkingen maken met overeenkomstige bedrijven.
Het inruilen van een CAO voor een AVR betekent een achteruitgang van de macht van het personeel in onderhandelingen over arbeidsovereenkomsten.
@3 Ja dat mag de ondernemer. Maar er zit een rangorde.
Vakbonden eerst, en pas als daar geen akkoord mee gesloten (kan) worden kan er met de OR iets afgesproken worden.
Maar gezien: ” Alle informatie van de ondernemingsraad aan het personeel moet eerst aan de directie worden voorgelegd. De raad moest dat contractueel vastleggen. Lekker onafhankelijk.”
laat de OR zich ook ringeloren… De OR heeft een reglement en is verantwoording over de uitvoering daarvan schuldig aan haar kiezers, niet aan de bestuurder. Je bent als OR een wassen neus als je zo’n contract met de bestuurder ondertekend. En ik vraag me af of je als OR niet nalatig bent als je dat doet.
@5:
Waarschijnlijk wel, maar dat is nu precies waarom deze route bewandeld wordt. Werknemers laten het OR werk over aan dat handjevol wat er zin in heeft. Dat werk is vaak saai en bureaucratisch. Als de OR zich laat ringeloren, weet niemand meer wat hun rechten zijn.
Power politics maakt geen indruk op bonden. Ondernemingsraden staan inherent zwakker dan bonden en zodra die zwakte benut wordt is er niets meer over.
Gelukkig zijn er ook biologische winkels waar je veel duurder uit bent. Maar daar zijn onbespoten groenten en fruit te koop; biologische melk, kaas, eieren en vlees. Dan maar niet op vakantie en geen elektrische fiets. :-)
Ik ken geen bepaling in de Wet op de ondernemingsraden die een OR de bevoegdheid geeft een overeenkomst te sluiten over de primaire arbeidsvoorwaarden zoals de hoogte van het salaris van de werknemers. Ik begrijp dan ook niet hoe de Jumbo-OR dit aan de achterban gaat uitleggen.
“Alle informatie van de ondernemingsraad aan het personeel moet eerst aan de directie worden voorgelegd. De raad moest dat contractueel vastleggen.”
Ik zou de boeken er op na moeten slaan om zeker te zijn, maar volgens mij mag dit gewoon niet. Contract of niet, de wet prevaleert en die bepaalt dat de OR een onafhankelijk orgaan is. De directie mag ook niet bepalen wanneer die toevallig zin heeft om informatie aan de OR door te geven. Het is wettelijk vastgelegd waarover zij advies- of instemmingsrecht heeft, daar kan de directie niet omheen. Moet de OR natuurlijk wel zelf stappen ondernemen als dat toch gebeurt, maar dat móet de werkgever faciliteren. Die mag geen OR-medewerkers ontslaan omdat hij ze te lastig vindt, dus dat is ook al geen argument. Al met al een totale flut-OR dus.
@3: Uw link #2 zorgt bij mij wel voor leedvermaak.
Leedvermaak bij wie? De rechter heeft niet de AVR verworpen – wat de hoop van de bonden was – de rechter heeft alleen gezegd dat tot 1 april de CAO nog geldt.
Wat meer on-topic: als de bonden nu bijna drie jaar geen overeenstemming bereiken met de werkgevers, en de werkgevers dus direct gaan onderhandelen met de werknemers (wat zij ook niet perse willen, CAO-onderhandelingen zijn er voor werknemers *en* werkgevers) wie laat dan steken vallen? De bonden denk ik.
Vergelijk het met de gang rond het pensioenakkoord: de bonden laten dat knappen op de AOW, iets wat in principe losstaat van de pensioenregeling tussen werknemer en werkgever. Dat net voor de verkiezingen stuk laten lopen kan handig zijn voor de politieke vrienden in het parlement, maar ik denk niet dat je de werknemer in een zwak pensioenfonds (bvb in de metaal) daar bij gebaat is.
@10: Gezien de toon in @0 weet ik zo net nog niet of Jumbo wel een CAO *wil*.
Als zo’n afspraak tussen OR en bedrijfsleiding bestaat, heeft u een groot punt. Maar wie stelt, moet bewijzen. Ik heb als maker van de nieuwsbrief Inzicht@OR met tussenpozen contact met de voorzitter van de OR van Jumbo Supply Chain, en die staat me zonder voorwaarden voor- of achteraf gewoon te woord, ook als hij mijn weergave liever anders zou zien. Van enige bemoeienis van het bedrijf is helemaal nooit sprake geweest.