Steeph

6.108 Artikelen
1.081 Waanlinks
9.773 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Blogt sinds 2005 voor Sargasso en stuurt op de achtergrond nog een beetje mee, zover dat überhaupt mogelijk is.
Gaat door het leven als Stephan Okhuijsen.
Studeerde ooit wiskunde/informatica en later ook nog even filosofie. Maar zonder resultaat. Lang werkzaam in de ICT als project/programma/interim manager. En doet nu ook nog wat datadingen via Datagraver.
Bestuurlijk actief geweest in een sportvereniging, een jongerenvereniging, een journalistenvereniging, in alle lagen van de organisatie van de SP en nu weer op een school.
Bloggend opgevallen met zijn serie over de Europese Grondwet. Daar nooit meer van hersteld.
Houdt zich bezig met alternatieven voor het huidige politieke en maatschappelijke systeem, klimaat en privacy.
Nieuwsjunk, datamartelaar en informatieverslinder. Online sinds 1993.
Was ook even columnist bij RTLZ.
Mastodon: https://mastodon.green/@Steeph
Foto: www.GlynLowe.com (cc)

Nederlandse ministeries betalen indirect mee aan lobby bedrijven in Brussel

DATA - De Nederlandse ministeries hebben in 2014 gezamenlijk minimaal €400 miljoen betaald aan bedrijven die geregistreerd staan in het lobbyregister van de EU. Dus kan je gerust zeggen dat de overheid meebetaalt aan de lobbycratie.

Bedrijven voeren een lobby in Brussel uit eigenbelang. Ze geven veel geld uit om hun markt of hun prijzen te beschermen. Dat betekent dus bijvoorbeeld ook zorgen dat er wetten komen die in de toekomst geld kunnen opleveren. Bijvoorbeeld een afluisterwet waardoor de overheid meer gaat uitgeven aan ICT.

De lobby kost de overheid indirect dus op twee manieren geld. Enerzijds geven ze teveel uit aan die bedrijven omdat die de kosten van de lobby doorbelasten in de prijs die ze vragen voor diensten en producten. Anderzijds zorgt de lobby er dus voor dat de uitgaven aan die bedrijven sowieso hoger zijn dan wanneer ze niet voor hun belang waren opgekomen.

Natuurlijk is dit een erg indirecte relatie. Maar toch, als je inkoopmanager bent en je moet belastingcenten uitgeven, hoe verantwoord is het dan als je dat geeft aan een bedrijf dat in essentie te duur is en niet noodzakelijk voor jouw belangen opkomt?
Wordt daar überhaupt over nagedacht bij de inkoop?

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Ook in 2015 regende het warmterecords in Nederland

DATA - Door een eindsprint in november en december kwam 2015 alsnog in de top 10 warmste jaren van Nederland te staan (sinds start metingen). Qua aantal warmterecords op dagbasis was het echter toch een bijzonder jaar.

Maar liefst 43 warmterecords, tegenover 44 in 2006. Het hoogste aantal was in 1990, toen waren het er 47. En dat is bijzonder. Want statistisch gezien moet het aantal records afnemen naarmate de referentieperiode langer wordt.
Dat fenomeen is overigens wel zichtbaar bij de kouderecords.

dagrecords_v2_475

Voor het bepalen van de records zijn alle dagmetingen van De Bilt sinds 1901 opgehaald bij het KNMI. Voor het minimum (TN), het maximum (TX) en het gemiddelde (TG) hebben we per dag gekeken of deze hoger was op diezelfde dag van alle voorgaande jaren (telt als warmterecord) of lager (telt als kouderecord). Die hebben we voor u in bovenstaande diagram geplaatst.

Omdat de eerste jaren uiteraard de meeste records opleveren, geeft dat een heel vertekend beeld. Dus we tonen alleen de jaren vanaf 1950.

Wanneer we dezelfde gegevens presenteren als verdeling naar 100% per jaar, is de verschuiving naar warmterecords nog evidenter.
verhouding_debilt_475

[via]
Foto: cea + (cc)

Voorspellingen 2016

Hoever kan je er naast zitten
Maar ik geef het niet op. Ook dit jaar waag ik me weer aan de voorspellingen. Gewoon omdat het leuk is en omdat ik dan misschien het record foute voorspellingen breek.

  • De oorlog in Syrië eindigt
  • Poetin wordt ziek en kan niet meer zijn spel spelen
  • Onverwachts groeit de economie sterk
  • Saoedi-Arabië raakt in de financiële problemen maar draait de oliekraan niet dicht
  • Diederik Samsom stapt op
  • En wat zijn uw voorspellingen?

    Dan nog even over mijn voorspellingen van vorig jaar.
    1. De olieprijs blijft nog even laag, maar dan gaat het ineens weer hard omhoog. Waarschijnlijk al voor de zomer
    Dat eerste stuk klopte… de eerste maand. Daarna ging het even omhoog om vervolgens de rest van het jaar stevig laag te zijn.

    2. Naar de grote klimaatconferentie in Parijs komen een miljoen mensen om te demonstreren. En toch levert de conferentie weer alleen maar halfzachte afspraken op
    Die miljoen mensen wilden misschien wel, maar mochten niet. En het klimaatakkoord ligt er wel. Okay, heel hard zijn de uitspraken niet. Maar meer dan ik had verwacht.

    3. Omdat het aantal laadpalen niet snel genoeg stijgt, maar het aantal plug-in auto’s wel, staat 2015 in het teken van de ruzie’s om te kunnen laden
    Het aantal laadpalen steeg juist heel snel. De markt deed zijn werk. Geen ruzie’s hebben het nieuws bereikt.

    195 landen tekenen het klimaatverdrag van Parijs

    Voor het eerst sinds Kyoto tekent een groot deel van de wereld een ambitieus klimaatplan. 195 landen, inclusief de VS en China, hebben hun handtekening gezet.
    Uiteraard had er veel meer ambitie in het akkoord kunnen zitten, maar dit is toch wel een belangrijke stap voorwaarts.

    Een analyse van het laatste voorstel voor het verdrag, vlak voor het tekenen.
    En een analyse van wat er nu gaat gebeuren.

    Foto: William Warby (cc)

    Klimaatalarmisme

    In Parijs probeert men met veel compromissen een klimaatakkoord te sluiten omdat men schoorvoetend gelooft dat het misschien een beetje opwarmt. In Nederland doet men nog een poging zoveel mogelijk twijfel te zaaien over die opwarming. Maar het andere uiterste blijft onderbelicht. Want het is taboe echt alarm te slaan in deze.

    De onderhandelingen in Parijs hebben voor het weekend een conceptversie voor een akkoord opgeleverd. Maar daar staat nog een hoop niet in vast en het is onduidelijk of er echt krachtige afspraken gemaakt kunnen worden. Parijs lijkt net als Kopenhagen een paar jaar geleden op een teleurstelling uit te draaien. De urgentie wordt kennelijk niet echt ervaren.

    In Nederland wordt intussen een bijna afgesproken barrage van twijfelberichten voor de Nederlanders geplaatst. Media geven ruimschoots podium aan artikelen en opiniestukken in een vreemde reflex om “balans” in het debat te brengen.

    Uiteraard is er een heel kleine kans dat het met die opwarming niet zo hard zal gaan als 97% van de klimaatwetenschappers nu denken. Maar als je aan die kleine kans zoveel ruimte biedt, moet je dat ook doen voor die andere kleine kans. Namelijk de kans dat het veel ernstiger, heel veel ernstiger uitpakt dan we nu te horen krijgen.
    Maar daar zit een taboe op. Want wat het grootste deel van de wetenschap nu al als de te verwachten opwarming ziet, met alle gevolgen erbij, krijgt al het label “klimaatalarmisme”.

    Vorige Volgende