De Tweede Kamer ontving recent een wetsvoorstel waar ik een heel dubbel gevoel van krijg. Maar voordat ik het uitleg, leest u eerst zelf twee belangrijke stukken uit de memorie van toelichting:
“Dit wetsvoorstel breidt de thans geldende regels voor het melden van stemmen, kapitaal, zeggenschap en kapitaalbelang in uitgevende instellingen in de Wft uit met een meldingsplicht voor bepaalde cash settled instrumenten.1 Voornoemde instrumenten kunnen door de houder ervan worden gebruikt om de uitoefening van stemrechten op de onderliggende aandelen te beïnvloeden, zonder dat hier een juridische aanspraak op bestaat. Daarnaast kunnen deze instrumenten de houder ervan onder omstandigheden in de gelegenheid stellen om, eenvoudiger dan zonder het instrument het geval zou zijn, een belang te verwerven in een beursvennootschap. Het gaat hierbij onder meer om contracts for difference en total return equity swaps.2 Deze instrumenten vallen thans niet onder het bereik van hoofdstuk 5.3 van de Wft.”
Bent u er nog?
In mijn woorden: als een bedrijf1 via een of andere financiële constructie een groot belang heeft bij bedrijf2, dan kan dat belang zich uit strekken tot de aandelen die bedrijf2 bezit in bedrijf3. Dit moet dan gemeld worden.
De goede kant van dit wetsvoorstel is dat het een poging doet de markt en belangen transparant te maken. Dit is in lijn met het betoog dat u een tijd geleden via een waanlink kon lezen.
Maar aan de andere kant ga je weten extreem gedetailleerd maken om ervoor te zorgen dat allerlei complexe financiële constructies correct gedekt worden, maar doe je niets aan de onderliggende problematiek.
