Tofik Dibi noemt PVV ‘stelletje racisten’
, door
Schuur doet normaal gesproken iets met telefoons.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Klimaatcensuur: De conservatieve Inquisitie
, door
Toen Galileo Galilei begin 17e eeuw stelde dat de Aarde om de zon heen draaide, kreeg hij heibel met de Katholieke Kerk. Zijn conclusies kwamen namelijk niet overeen met de opvattingen van de toenmalige kerkelijke machthebbers. De titel van zijn in 1632 verschenen beroemde werk Dialogo mocht van de Inquisitie niet refereren aan de getijden op Aarde en het voorwoord moest herschreven worden. Het Copernicaanse model van het zonnestelsel, dat hij verdedigde, mocht namelijk niet als feit, maar als pure speculatie gebracht worden. In 1633 werd Galilei veroordeeld voor ketterij en werd zijn boek uiteindelijk verboden.
Nu kun je dit afdoen als het aloude dispuut tussen religie en wetenschap. De Katholieke Kerk was echter in die dagen niet alleen een religieus instituut, maar ook in sterke mate een sterke conservatieve politieke macht, vasthoudend aan de reeds weerlegde wereldbeelden van weleer. Degene die in strijd handelde met de ideële en wereldlijke standpunten van de Kerk, kon eenvoudigweg worden veroordeeld hiervoor. Wetenschappelijke werken konden zonder probleem worden verboden of gecensureerd, als de conclusies in die geschriften toevallig even niet strookten met de denkbeelden van de conservatieve kerkelijke macht. De invloed van de Kerk was groot op de maatschappij.
Tegenwoordig is de invloed van religie op de wetenschap een stuk minder. Weliswaar werd Charles Darwin niet serieus genomen en zijn er momenteel nog altijd groepen gelovigen die vasthouden aan het creationisme, maar die zijn veruit in de minderheid en hun invloed is minder groot (in Europa althans). On the Origin of Species werd niet verboden en Darwin werd niet vervolgd. De toenemende vrijheden van de moderne tijd stelde hem in staat om gewoon te onderzoeken en publiceren wat hij wilde.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Electriciteit fors duurder de komende 20 jaar
, door
De Europese burger en het bedrijfsleven krijgt de komende 20 jaar te maken met een flinke stijging in de elektriciteitsprijs. Dit zou komen door de overgang naar een ‘groene’ stroomvoorziening. De Financial Times schijnt een uitgelekt rapport van de EU in handen te hebben dat 5 verschillende scenario’s belicht. Het bericht dan in Nederland de media haalt is kort: dat komt door de voorgenomen transitie naar groen stroom. Koren op de molen van de fossiele lobbyisten?
Wat de berichtgeving in Nederland niet vermeld is de diepere oorzaken van deze stijgingen. De Financial Times gaat hier zelf wel op in (gratis registratie nodig). Enerzijds zijn prijsstijgingen te wijten aan investeringen in met name de windmolenparken. Windenergie zou in 2050 vertienvoudigd moeten zijn (49% van de elektriciteitsvoorziening in de EU) ten opzichte van nu (slechts 5%). Afhankelijk van het gekozen scenario kunnen de prijzen tussen 100% (maximale transitie naar hernieuwbare bronnen) en 43% (nucleair en CCS) zijn toegenomen in 2050.
Het uitgelekte rapport geeft volgens de FT hiervoor twee verklaringen: enerzijds de grote investeringen in infrastructuur die nodig zijn om zoveel mogelijk over te stappen op o.a. zon en wind. Dat is op zich niet verwonderlijk. Maar anderzijds is een belangrijke bron van de prijsstijging de dan te verwachten overcapaciteit van conventionele kolen- en gascentrales. De gemaakte investeringen in deze centrales zullen zich minder snel terugverdienen en die derving wordt verrekend in een hogere electriciteitsprijs.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Wat eten we vandaag, Polynesisch of Tunesisch?
, door
Alwéér aardappelen op tafel? Met bloemkool of bietjes, een lapje vlees en een kuiltje jus? De doorsnee Hollandse maaltijd blinkt nu niet echt uit in creativiteit. De Chinese restaurants zorgen vanaf de tweede helft van de 20e eeuw voor wat afwisseling, maar het hield nog niet echt over. De ‘buitenlandse’ keuken werd specifiek aangepast om aan de Hollandse platte smaak te voldoen. Gelukkig heeft de voedingsindustrie daar een antwoord op gegeven. In menig supermarkt kun je tegenwoordig kant en klare wereldmaaltijden uit het schap trekken, zoals moussaka, teriyaki of burrito’s. Alles zit erin, afhankelijk van het soort gerecht, een zakje rijst, een kruidenmix, een tarwetortilla en/of een marinade. Alleen een stukje kip en een bosuitje of een paprika toevoegen en klaar. Een kind kan de was doen, toch? Totdat het moment komt dat je beseft dat die industrieel vervaardigde pakken voedsel allemaal een beetje hetzelfde smaken: vlak, flauw en smakeloos.
Chris en Carolyn Caldicott runnen al geruime tijd het World Food Café in London en zijn verzot op reizen. De recepten die zij vanuit de hele wereld verzamelen hebben zij uitgebracht in een drietal boeken, vergezeld van korte reisverslagen, anekdotes en prachtige foto’s. Twee van die boeken zijn onlangs gebundeld in één dik boekwerk: World Food Café Classics. Voor wie de eeuwige stamppot en de voorgekauwde Unilever-meuk zat is geworden en wie zoekt naar exotischer maaltijden vormt deze compilatie een veelzijdig alternatief. De gerechten in World Food Café Classics komen uit alle hoeken van de wereld, van Latijns-Amerika tot India en van Polynesië tot Afrika. Het boek bevat recepten voor soepen, curry’s, tajines, sauzen, salades, hoofdgerechten en bijgerechten. Je vindt er simpele maaltijden en gerechten die wat meer tijd nodig hebben, maar zeer zeker ook de moeite waard zijn. Serveer eens een heerlijke Polynesische soep van zoete aardappelen en kokos. Maak eens amok (met broccoli en spinazie). Treiter je PVV-buren door met het open raam een Tunesische lablabi of een Marokkaanse chermoula te bereiden. Eitje bakken? Probeer eens de curry-omelet met kokosmelk, currybladeren en chilipepers. Peruviaanse aardappelkoekjes. Indische narangi pulao met sinaasappelrijst. Braziliaanse mangosalsa. Indonesische tempeh goreng. Creoolse cajun-tofoe. Honderden verschillende kruidige en smaakvolle gerechten uit alle windstreken, voor de liefhebber van lekker eten.
Groenland nu groener dan ooit
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De paranoïde wereld van Martin Bosma (2)
, door
In de lange rij van waanbeelden die Martin Bosma rijk is, kunnen we vandaag een nieuwe gedachtekronkel toevoegen aan het illustere rijtje. De PVV-mediawoordvoerder heeft namelijk ontdekt dat Derk Sauer voor 9% eigenaar is van NRC Media. En dat mag natuurlijk niet. Want volgens Bosma is Sauer iemand die geregeld geld stort in de partijkas van de SP en daarnaast iemand die zich bemoeit met de inhoud en de benoeming van de hoofdredacteur.
Dat mag Bosma uiteraard vervelend vinden. Net zoals veel mensen zich storen aan het ogenschijnlijke korte lijntje tussen Bosma’s eigen werkgever en het grootste Nederlandse dagblad of het fictieve lijntje tussen het Opperwezen en het Reformatorisch Dagblad. Dat hij zich daaraan stoort wil ik dan ook geenszins betwisten. Dat heet vrijheid van meningsuiting. Maar Bosma zou Bosma niet zijn als hij minister Van Bijsterveldt (OCW) daarop aanspreekt middels -jawel- de obligate Kamervragen. Neemt u ze even rustig door.
,,Acht u de kans aanwezig dat NRC Handelsblad nog verder links georiënteerd raakt, bijvoorbeeld doordat NRC-journalisten in het gevlei willen komen bij hun radicaal-linkse eigenaar?’’,,Deelt u de mening dat U als minister dient toe te zien op een scheiding tussen eigendom en redactie bij dagbladen?’’,,Deelt u een gevoel van verlies dat het eens zo trotse conservatief-liberale avondblad is verworden tot een politiek-correct blad dat een lofzang brengt op de multiculturele samenleving, het EU-nationalisme, de ‘arabische lente’, de strijd tegen Israel, de kunstsubsidies en dat, behoudens een enkele uitzondering, alleen maar extreem-linkse columnisten heeft?
Geert Wilders in de uitverkoop
, door
Foto:
copyright ok. Gecheckt 04-10-2022
Vergunningen Essent in de vuilnisbak: kolencentrale gaat niet door.
, door
Essent delft het onderspit. Drie jaar lang is de energiereus al aan het bouwen aan een nieuwe kolencentrale in de Eemshaven. Maar het kolenfeestje gaat niet meer door. Greenpeace Nederland, de Mobilisation for the Environment en de Stichting Natuur en Milieu hadden tegen de vergunningen beroep ingesteld bij de Raad van State. En die oordeelde vandaag dat de vergunningen die de toenmalige minister van LNV en de colleges van gedeputeerde staten van Fryslân en Groningen hadden afgegeven niet deugden. Een overwinning voor de milieuorganisaties en de oppositie.
Voor de bouw van de energiecentrale zou de Eemshaven uitgebreid moeten worden. LNV en de betrokken provincies hadden echter onderzoek moeten verrichten naar de mogelijke gevolgen van de uitbreiding van de haven op de nabijgelegen beschermde natuurgebieden. Al in 2008 tekenden de genoemde milieuorganisaties bezwaar aan tegen de bouw. Essent had echter haast en was direct met de bouw begonnen, zonder verdere uitspraken van de rechter af te wachten.
De centrale zou € 2.600.000.000 moeten gaan kosten. Laat dat bedrag even rustig op u inwerken. Twee-komma-zes-miljard-euro. Alsof je een emmer leeggooit. Essent heeft enorme financiële risico’s genomen door per direct te beginnen met de bouw en verkeerd gegokt. Weggegooid geld, dat met het oog op de toekomst vele malen beter had kunnen worden aangewend voor innovatie en duurzamere alternatieven. Essent leek veel liever aan een dood paard te willen blijven trekken en mag nu op de blaren zitten. Je kunt je daarnaast afvragen of Nederland, als netto exporteur van elektriciteit, sowieso nu echt zat te wachten op nòg een extra kolencentrale voor maar liefst 2 miljoen huishoudens.