Closing Time | O amor natural
, door
Beetje late Closing Time…
Amor Natural van dichter Carlos Drummond de Andrade.
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.
Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.
Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.
Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.
Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.
Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Kunst op Zondag | Baksteen
, door
Op amper te doorgronden wijze zijn we vorige week van porselein op baksteen beland. Baksteen is stukken robuuster dan porselein en dat zal dan ook de reden zijn waarom baksteen wordt gebruikt om dingen te maken die staan als een huis.
Om allerlei goede redenen kan baksteen eigenlijk niet meer. Dat wil zeggen: de originele klomp klei. Geen nood: er zijn bakstenen van alternatief materiaal.
Uiteraard kan in puin gesloopt baksteen en ander bouwmateriaal gerecycled worden tot nieuwe bakstenen. Het kan luchtiger: piepschuimen bakstenen, ja zelfs de sigarettenpeuken van de straat en smog in baksteen. En willen we helemaal “netjes” bouwen dan alleen nog met de “slimme baksteen”.
Wie nog betere bakstenen ideeën heeft kan een gooi doen naar de Brick Award 2018 (prijs voor bijzondere keramische architectuur).
Bakstenen reliëfs zijn al zo oud als het baksteen zelf. In Irak probeert men het oeroude Babylon te restaureren. Het moet een stad met veel baksteen zijn geweest. Met op de gevels reliëfs zoals deze.
Ze wisten het misschien zelf niet, maar Henry Moore en Brad Spencer zijn zonder meer schatplichtig aan die Babylonische reliëfs.
Henry Moore – Wall Relief No. 1, 1955. Gesloopt in 2010, terug geplaatst in 2015.
Al Jarreau – no upcoming show scheduled
, door
Al Jarreau overleden.
Kunst op Zondag | Per Kirkeby
, door
Porselein verhoudt zich tot baksteen als appels tot peren. Als u dit begrijpt, ben ik blijkbaar duidelijk geweest. Begrijpt u dit niet, dan snapt u niet wat ik bedoel.
Eerst de feiten:
Aantal steenfabrieken: 32, waarvan 17 in buitenlands bezit. Jaarlijkse productie: 1.188 miljoen WF (= Waalformaat), waarvan metselbaksteen: 881 miljoen WF = 74%, straatbaksteen: 307 miljoen WF = 26%.
Jaarlijkse productie in tonnen kg. : 1.585.800. Omzet: € 272 mln.
Uitvoer metselbaksteen: 325 miljoen WF (37% van de jaarlijkse productie)
Invoer metselbaksteen: 34 miljoen WF (6,8% van het jaarlijks binnenlands gebruik)
Dan de kunst.
Bekend van bakstenen bij museum Boymans van Beuningen, in de tuin van het museum Kröller Müller en op de Emmasingel in Groningen: de Deense schilder, beeldhouwer en architect Per Kirkeby, die na een hersenbloeding zichzelf weer moest zien te vinden (fraai vastgelegd in de documentaire Man Falling – hier de trailer).
Vindarnas tempel in Gothenburg – Zweden (1992)
Sculptuur bij station in Humlebæk – Denenmarken (1994)
Sculptuur bij Deutsche nationalbibliothek, Frankfurt – Duitsland (1996)
Opera per Torino – Italië (2005)
Bekijk ook Kirkeby’s bakstenen in Bremen (Verkehrs-Turm,1988) en Antwerpen (Middelheim, 1993).
Volgende week gaan we wat dieper in op dat wonderlijke rechthoekige brok klei.
Foto:
Roberto C. Madruga (cc)
Kunst op Zondag | Porseleinkast
, door
Het is in deze tijden erg prettig geen gezeik te krijgen als je breekbaar porselein, even breekbaar keramiek en scherven Chinees porselein tentoon stelt. Gewoon de vrijheid nemen een beetje elitair bezig te zijn, nietwaar? En passant (tenslotte zijn we allemaal onderweg) wijzen we op het broodje aap verhaal dat een porseleinkast geen geschikte habitat voor olifanten is.
Onder het motto ‘Liberté, elitairé et fragilité’ vandaag meer gein met porselein (*.*)
In één rechte lijn van Duchamp naar Jeff Koons porselein.
Michael Jackson and Bubbles (1988).
Wezensvreemd en toch eigenaardig:
Jason Briggs – detail van Nut, porselein, haar, rubber (2004).
Soldaten als gebakken sprookjesfiguren:
Kim Simonsson – Soldier I en Soldier II (2009).
En voor u reageert: zonder doorklikken komt u nergens. Gaat u ook eens langs bij Maria Rubinke, Rose Coogan en Shary Boyle. Verlaat ons niet voordat u ook hebt gekeken naar het werk van Laurent Craste, Gillian Flenming en Juliette Clovis.
Waarmee we de laatste weken voldoende hebben bewezen dat porselein veel verder reikt dan pisbak, kop en schotels.
(*.*) Gelieve hier niet op te reageren. Let er maar niet op. Ik ben de weg kwijt. Moet hier ergens liggen, maar kan ‘m nu zo gauw even niet vinden.
Kunst op Zondag | Chinees porselein
, door
We blijven nog even bij breekbaar porselein en even breekbaar keramiek. Omdat het van oorsprong een Chinese uitvinding is vandaag Chinees porselein.
Scherven brengen geluk. Wat een platitude. Maar goed, met scherven porselein uit de Ming, Qing en Song dynastieën maakt Li Xiaofeng kledingstukken. Waaronder deze porseleinen jurk.
Er is meer……
In zijn `Painted Sculpture Series´ geeft Liu Jianhua porseleinen commentaar op de maatschappelijke positie van de vrouw (excuses voor deze platidude).
En niet te vergeten het spraakmakende Sunflower Seeds van Ai Weiwei.
Hier het bijbehorende informatieve filmpje. Dat u zeker moet zien voor u loos gaat over het feit dat zo’n 1600 mensen gedurende twee jaar de miljoenen porseleinen zaadjes met de hand hebben gemaakt.
Meer Chinees porselein bij Ah Xian (zie ook de foto boven dit artikel), Johnson Tang (die in deze aflevering van KoZ te zien was) en Huang Yulong, die onder andere porceleinen hoodies maakt.
Foto:
Lux & Jourik (cc)
Kunst op Zondag | Richard Stipl
, door
Vorige week breekbaar porselein, nu even breekbaar keramiek.
Richard Stipl vermenigvuldigt zichzelf en creëert zo een bijzonder volkje in idiote scenes.
Foto:
Kate MacDowell (cc)
Kunst op Zondag | Kate MacDowell
, door
Porselein, breekbaar materiaal uit de handen van Kate MacDowell:
Ik zie elk stuk als een specimen dat wordt vastgelegd en bewaard als een registratie van bedreigde natuurlijke vormen en een commentaar op onze eigen schuld.
Banken verantwoordelijk voor populisme
, door
Volgens minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën is de de falende bankensector schuldig aan de opkomst van het populisme, omdat mensen er met een traumatische schok achter kwamen dat de financiële sector niet te vertrouwen was.
Een totale ontwrichting van het vertrouwen van mensen, van pensioenen van mensen, van werkperspectief
Hoewel Dijsselbloem een punt heeft, vinden sommigen hem hypocriet omdat de politiek te halfslachtig en te weinig goed doordacht op de crisis heeft gereageerd.
Closing Time | CCC Inc. – Midnight Special
, door
In de Closing Time van gisteravond werd gerefereerd aan de vele muzikale talenten die de Rietveld Academie heeft voortgebracht. Ook CCC Inc. in ontsproten aan het brein van drie Rietveld-studenten.
Op de website:
CCC Inc. vindt zijn oorsprong op de Rietveld Academie in Amsterdam als de drie leerlingen Paul Kroese (wasbord), Bert Timmerman (gitaar) en Cor van Sliedregt (gitaar) samen met Joost Belinfante (gitaar/fiddle) een band oprichten. CCC staat voor Capital Canal City. Na enkele maanden voegen Huib Schreurs (harmonica/zang) en Jaap van Beusekom (zang/banjo/autoharp) zich bij de groep.
Foto:
joey zanotti (cc)
Kunst op Zondag | Tunnelvisie
, door
Tunnelvisie is vooral bekend als een vorm van kortzichtigheid. De tunnel zelf wordt vaak gezien als een enge krocht, waar claustrofoben het al gauw Spaans benauwd krijgen. Zelfs als de wanden bedekt zijn met een kakofonie van kleurige graffiti, voelen sommige tunnelgangers zich er niet op hun gemak.
De tunnel is zwaar ondergewaardeerd. In essentie is de tunnel immers ‘verbinding’. Jawel, hoe langer een tunnel is, hoe donkerder de reis er doorheen kan zijn. En dat willen mensen niet. We zijn tenslotte ter wereld gekomen omdat we via een tunneltje uit het donker naar het licht zijn geperst.
Toch hoopvol nietwaar, dat mensen verlichting willen? Nu de tunnel nog louter als verbinding zien en we zijn al een stuk verder. Vandaag in KoZ onze tunnelvisie.
Korte tunnels zijn helemaal niet zo donker. Hooguit geeft het beton de passanten een grauw gevoel. Niet getreurd, door heel het land slaan overheid, burgers, bedrijven en kunstenaars de handen ineen om tunnels op te pimpen. Van Ruurlo tot Lierop. Van Almere tot Weesp. Het zijn hele, lieve tunnels geworden.
In New York komen tunnels voor die helser zijn dan de meest ellendige tunnel in Nederland. Ook daar moeten er kunstenaars aan te pas komen, om daar verandering in te brengen.
Foto:
Tony Hisgett (cc)
Kunst op Zondag | Glas in lood
, door
Een paar stukjes gekleurd glas, omlijst door een loden randje. Meer is glas in lood niet. Iedereen kent het vooral van raamwerken in kerken, in Jugendstil architectuur of van de Tiffany lampen.
Glas in lood heeft echter een eeuwenoude geschiedenis en toepassingen zijn met de ontwikkeling van die geschiedenis mee gegaan. Voor wie van kleurrijke transparantie houdt vandaag dus glas in lood.
Om te beginnen met een paar fraaie voorbeelden, die in een eerdere aflevering van Kunst op Zondag werden aangedragen door trouwe reaguurders.
Met dank aan Rigo Reus die ons destijds Walter Womacka (1925 – 2010) tipte. Staatskunstenaar in de voormalige DDR en daarmee mede verantwoordelijk voor socialistisch realistische vensters. Onder andere in het voormalig Staatsraadgebouw in Berlijn, waar in het trappenhuis nog steeds Womacka’s volksverheerlijking hangt (hier een detail).
Ook in Berlijnse Humboldt Universiteit is glas in lood van Womacka te zien. Uiteraard een raam met bekenden als Marx en Engels….
… en een ode aan de wetenschap.
Tweede tip kregen we van reaguurder ‘zuiver’, die iets met religie heeft. Niet van de verstokt oude soort, denk ik, getuige zijn tip over Pierre Soulages, die tussen 1987 en 1994 een 104-tal glas in lood ramen maakte voor de Abdij in Conques (Frankrijk). Moderne kunst in een oude gebouw. Omdat het een kerk is, moest het natuurlijk iets mystieks hebben. Soulages is daar bijzonder in geslaagd.
