P.J. Cokema

1.373 Artikelen
181 Waanlinks
2.657 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto: Arts SU (cc)

Kunst op Zondag | Grayson Perry

Je hebt van die kunstenaars die zelf als kunstwerk rondlopen. De Britse Grayson Perry is er zo een. In Nederland was zijn werk in 2002 in het Stedelijk Musuem te zien en vorig jaar in het Bonnefantenmuseum. Nu loopt er in Londen een tentoonstelling die, afgaand op de titel, gerust een ego-expositie genoemd mag worden: “Grayson Perry: The Most Popular Art Exhibition Ever!” in de Serpentine Gallery.

Grayson Perry wordt alom geroemd om zijn ”sociaal commentaar” op de samenleving. Hij levert die vooral via keramiek (vazen) en textiel (wandkleden). Uiteraard heeft hij zich ook bezig gehouden met Brexit en heeft zijn onderzoek naar de voor- en tegenstanders verwerkt in een paar vazen.

Hij mag dan zeer populair bij kunstmedia zijn, of hij ook populair is bij het doorsnee Britse volk is mij niet bekend. Grayson Perry doet wel vreselijk zijn best geen elitaire kunstenaar te zijn die vanuit de hoogte zijn “sociale commentaar” levert. In bijna elk interview hamert hij er op dat hij toegankelijke kunst wil maken. Iedereen moet het kunnen begrijpen.

En jawel, op het eerste gezicht lijken zijn vazen en wandkleden tamelijk pretentieloze kunstwerken. Bijna kinderlijke, stripachtige van-alles-en-nog-wat afbeeldingen. Maar zijn non-snobistische houding is natuurlijk minstens zoveel pose als zijn openbare verschijning als Claire. Allemaal imagobouw om grotere bekendheid te genereren.

Foto: Tim McCune (cc)

Toerismeterreur

ELDERS - In deze periode van vrijwillige werktijdverkorting worden Europese steden zwaar getroffen door een tsunami toeristen. De inwoners van de steden die het meest te lijden hebben zijn het al langer meer dan zat. Toerismeterreur wordt met lokale terreur bestreden (Barcelona) en eisen plaatselijke inwoners hun habitat weer terug (Mallorca).

Eerder waren er al wat ludiekere rolkofferacties in Venetië (2014) en Amsterdam (2015). Andere getroffen gebieden zijn onder andere: Ibiza, Dubrovnik, Berlijn en Santorini.

Massatoerisme staat vooral tijdens komkommertijd in de belangstelling. De rest van het jaar zijn de pittoreske kinderhoofdjes verborgen leed. Dat wil zeggen: vertrapt door zoveel voeten dat het niet meer (om aan) te zien is.

De UNESCO dreigde Venetië op de lijst van bedreigd erfgoed te zetten, als de lokale autoriteiten geen maatregelen nemen tegen de gigantische cruiseschepen die de Italiaanse lagune overvaren. Daar moet de UNESCO nog mee oppassen, want een prachtig stukje wereld op de erfgoedlijst zetten kan averechts werken en juist toeristen trekken, zoals het Australische Fraser eiland overkomt. Venetië op de lijst van bedreigde soorten zetten, zou niet alleen gondelliefhebbers trekken maar ook ramptoeristen.

Airbnb wordt als een van de oorzaken van groeiend massatoerisme gezien. In Berlijn mogen particulieren niet langer hun stulpje als Airbnb aanbieden. Wie daar toch op betrapt wordt riskeert een boete van maximaal 100 duizend euro. De overheid ziet blijkbaar geen goede manier deze wet uit te voeren want de Airbnbsector groeide verder.

Foto: Sharon Mollerus (cc)

Kunst op Zondag | Zwart Wit

Zwart of wit, je ziet het er niet van af. Mwah, hier en daar een beetje misschien. Het doet er ook niet toe.

Romare BeardenSpring Way, 1964.
cc Flickr Smithsonian American Art Museum Romare Bearden - Spring Way, 1964

Romare BeardenAutumn Lamp​, 1983.
cc Flickr Istanbul'daki Yunanistan photostream Romare Bearden, Autumn Lamp

hier de hoek om a.u.b.

Ellsworth Kelly, Red, Yellow, Blue II, 1965.
cc Flickr Michael Newman photostream Red, Yellow, Blue, Green

Ellsworth KellyCurve XX!! (“I Will”), 1981.
cc Flickr Ron Cogswell photostream Ellsworth Kelly's 'I Will' ('Curve XXII') Sculpture in Lincoln Park Chicago (IL) 2014

Frank Stella – Concentric Square, 1966.
cc Flickr Gandalf’s Gallery Frank Stella - Concentric Square 1966

Frank Stella – Hooloomooloo IV, 1994.
cc Flickr Douglas Palmer photostream Hooloomooloo IV, 1994, by Frank Stella

William T. Willimas, Trane, 1969.
© Tate Modern. William T. Willimas, Trane, 1969. Studio museum in harlem new york usa © william t. williams courtesy of michael rosenfeld gallery llc new york ny

Sam GilliamApril 4, 1969.
cc Flickr Cliff photostream April 4,, by Sam Gilliam, 1969.

Sam Gilliam – Red Hot New Haven, 1987.
cc Flickr Cliff photostream Red Hot New Haven

Harvey Quaytman – Moon Fancy, 1969.
cc en.wikipedia.org Moon Fancy by Harvey Quaytman, 1969.

Harvey Quaytman – Untitled, 1991.
cc en.wikipedia.org Untitled by Harvey Quaytman, 1991.

Al LovingUntitled, circa 1975.
cc Flickr Sharon Mollerus photostream Al Loving, Untitled, c. 1975, MOMA

Jack Whitten – Mask of God I (For Joseph Campbell), 1987.
cc Flickr Sharon Mollerus photostream Jack Whitten, Mask of God I (For Joseph Campbell), 1987, Walker

Jack Whitten – E Stamp VI Vouvray (For Harvey Quaytman), 2008.
cc Flickr Sharon Mollerus photostream Jack Whitten, E Stamp VI Vouvray (For Harvey Quaytman), 2008, Walker

Deze Kunst op Zondag kwam tot stand door vrije associatie naar aanleiding van dit artikel over deze tentoonstelling.

Foto: Alexandre Dulaunoy (cc)

Europa op vakantie

ELDERS - Europa wordt deze weken geteisterd door een tsunami aan vrijwillige werktijdverkorting. Hoewel, vrijwillig? De schoolvakantie 8 juli tot 4 september) is van overheidswege opgelegd. De bouwvakvakantie is sinds 1981 geen verplicht nummertje meer, het advies is wel in de schoolvakantie het werk neer te leggen (24 juli tot en met 25 augustus). De politiek gaat daar braaf in mee (7 juli tot en met 11 september).

In andere Europese landen gelden grofweg dezelfde perioden. Ofwel: voor wie graag ziet dat Europa op haar gat ligt moeten dit gouden tijden zijn.

Vakantie is een beleving en biedt de mogelijkheid Europa te ervaren. De meeste vakantiegangers doen in deze periode een of meerdere Europese landen aan en kunnen dus zien waar van Europese eenheid sprake is of juist van Europese diversiteit.

Bijvoorbeeld: op de 14e juli kun je in Frankrijk dezelfde futloze braderietjes aflopen, die ook onze Koningsdag kenmerken. Men is in Frankrijk wel veel verder met het idee van centraal georganiseerde en uitgevoerde vuurwerk. Hele dorpen lopen uit om het spektakel te bekijken en de collectieve oh’s en ah’s verhogen het pittoreske sfeergevoel.

Braderietjes hetzelfde, vuurwerk een heel verschil. Is dat kenmerkend voor de Europese eenheid?

Experiment stopgezet: geen kuikentjes in blender

NIEUWS - De Gentse feesten beleven vandaag de laatste dag. al een week lang konden bezoekers stemmen of een kuikentje in een blender vermalen zou worden op niet. Beangstigend veel mensen stemden voor. De politie liet via Twitter weten dat dit onderdeel, hoewel volslagen fictief,  is stopgezet.

Het geintje was onderdeel van Datakamp, waarmee het illustere Cirq bezoekers de impact van sociale media in real life lieten ervaren. Hier een verslagje van de NOS.

Foto: Tim Jokl (cc)

Kunst op Zondag | Schoolbord

Al associërend kom je nog eens ergens. Tijdens mijn zoektocht in het virtuele naar werk van Kader Attia kwam ik bovenstaande foto tegen. Een pot met couscous, gebruikt door Kader Attia in “Untitled (Ghardaïa)”. En een pot met krijtjes, gebruikt door Joseph Beuys bij lezingen die hij in het museum Tate Modern heeft gehouden.

Beuys kalkte tijdens die lezingen hele schoolborden vol, die uiteraard ook bewaard zijn gebleven. Met name zijn lezingen in de 70’er jaren, waarin hij er zeker over was dat

Only art is capable of dismantling the repressive effects of a senile social system that continues to totter along the deathline: to dismantle in order to build A SOCIAL ORGANISM AS A WORK OF ART.

Joseph Beuys – ‘I Am Searching For Field Character’, 1973/74.
cc Flickr Suzanne Gerber photostream Joseph Beuys I Am Searching For Field Character, 1973-74 at Hamburger Bahnhof, BerlinFor the lecture: ‘The Social Organism – A Work of Art’, Bochum, 2 March 1974.
cc Flickr dou_ble_you photostream Joseph Beuys. For the lecture The Social Organism - A Work of Art, Bochum, 2 March 1974

U snapt het al: al associërend kwam ik dus op de B van

Bord. Bordkrijt. Om precies te zijn Schoolbord, in het Engels ‘Blackboard’. Wat bij mij een stukje nostalgie oproept, omdat ik in een grijs verleden een onderwijzersopleiding heb genoten (jawel, genoten,want dat was toen leuk) waar één van de vakken ”bordschrijven en tekenen” was.

Foto: Borya (cc)

Hoe lang mag oma leven?

COLUMN - We houden onze moeder in leven, omdat de kinderen niet zonder oma kunnen. We hebben het wel eens voorzichtig aan ze voorgelegd. Hoe zouden jullie het vinden als oma er niet meer is? Nou, het huis was te klein. Hysterisch gebrul van dochterlief en onze zoon trok spierwit weg. Hij is vier, maar al een hele vent, Hij huilt nooit. Ook nu niet, maar die gelaatskleur sprak boekdelen.

Dus blijft moeder leven, net zo lang tot ze in de RIVM voorspellingen valt. Veel stelt het niet meer voor. Ze is volslagen dement, niet in staat zelfstandig uit de rolstoel te komen en het eten moet er in gelepeld worden. Toch vinden de kinderen haar aardig. Dochtertje speelt met haar zoals ze met haar poppen speelt. Ze kletst maar wat aan tegen oma, die het wonderwel met iets van een glimlach ondergaat. Zoontje zit sprakeloos stil en kijkt onafgebroken naar haar gezicht, terwijl hij alleen haar linkerhand vasthoudt.

Oma is lief, zeggen de kinderen. Ja, dat is dan weer wel een zegen. Voor ze aftakelde was ze een enorme ‘bitch’. Niets en niemand deugde en dat liet ze goed weten ook. Maar dat veranderde al bij de eerste tekenen van dementie. Gek, dat sommige ziektes iets te voorschijn halen dat je bij gezond leven niet eerder bij de patiënt zag.

Foto: Danny Choo (cc)

FBI waarschuwt voor slim speelgoed

COLUMN - Hou het slimme speelgoed van uw kinderen in de gaten, want dat speelgoed houdt u in de smiezen. In een bericht op haar website waarschuwt de FBI voor de risico’s van slim speelgoed. Met internet verbonden speeltjes kunnen gehackt worden, met vervelende gevolgen van dien.

Geen loos alarm en veel te laat, want eerder bleken de pratende poppen Barbie en Cayla zo lek als mijn roddelende buurvrouw en waren gegevens van 124.730 Nederlandse kinderen gehackt uit met internet verbonden speelgoed van het bedrijf Vtech.

Voor Nederlandse consumenten zal het een volstrekt overbodige waarschuwing zijn, want hier volgt iedereen, mediawijs als wij allen zijn, natuurlijk al lang het advies op dat de Consumentenbond gaf in het rapport Internet of Toys: een nieuw speelveld. Dat advies luidde: niet kopen!

Goed, die blauw getande praatpoppen gaan dus niet mee op vakantie. Nu nog zonder slimme vakantiespulletjes op stap en u bent beter uitgerust dan ooit.

Export rubberbootjes aangepakt

NIEUWS - De EU-ministers van buitenlandse zaken hebben besloten de export van rubberboten naar Libië aan banden te leggen. Alleen kopers die kunnen aantonen dat de boten worden gebruikt als sloep voor de visserij mogen van de EU voortaan nog een boot importeren.

We proberen zo het businessmodel van de smokkelaars te kraken

aldus Federica Mogherini, de buitenlandchef van de EU.

Zul je zien dat er ineens een tsunami van Libische visserij ondernemers de Middellandse Zee overspoelt.

Opvang regenwater wordt burgerplicht

ONDERZOEK - Bijna veertig gemeenten dwingen huiseigenaren tot het aanschaffen van een regenton of andere middelen om hemelwater op te vangen, schrijft De Volkskrant.

Dat kan burgers op hoge kosten jagen:

Een inwoner van Laren rekende vorig jaar uit dat hij 3.000 euro kwijt zou zijn om aan de hemelwaterverordening van de Noord-Hollandse gemeente te voldoen. Die schrijft voor dat inwoners minimaal 40 liter water moeten opvangen voor elke vierkante meter dak. Dat tikt aan bij een dak van 175 vierkante meter.

Foto: Alexandre Dulaunoy (cc)

Kunst op Zondag | Kader Attia

Kader Attia, won vorig jaar de Marcel Duchamps Prijs. Tot oktober is in Gent werk van hem te zien. Zoals vaker bij Kader Attia, is de tentoonstelling in Gent meer een museale installatie, met componenten uit diverse werken die vooral “herstel” als onderwerp hebben.

Zijn inspiratiebronnen (zegt hij zelf): politicus/filosoof Pierre-Joseph Proudhon (“eigendom is diefstal”), de dichter Oswald de Andrade (stelde in het Cannibal Manifesto dat Brazilië zich alleen kan verweren tegen de koloniale Europese cultuur door het te “kannibaliseren”) en psychiater Frantz Fanon, lid van het Algerijnse Bevrijdingsfront (schreef over de psychologische effecten van kolonisatie en hoe men zich er van kan bevrijden).

Oil and Sugar #2, 2007.

Neemt u rustig de tijd voor de rest van onze expositie van vandaag.

Ghost, 2007.
cc Flickr Herry Lawford New Art from the Middle East - Kader Attia - Ghost 2007

Hier Kader Attia zelf over Ghost:

Ghardaïa, 2009.
cc Flickr duncan c photostream Untitled (Ghardaïa), Kader Attia, Tate Modern

Repair of the Occident to Extra-Occidental Cultures, 2012.
cc Flickr Hans Olofsson photostream Kader Attia - dOCUMENTA 13

Details uit Repair of the Occident to Extra-Occidental Cultures:

The repair of natures failure.
cc Flickr P K photostream kader attia - the repair of natures failure - documenta kassel

Crucifixes made from bullets.
cc Flickr P K photostream crucifixes made from bullets

Uit “J’accuse” (Senegalese houtsnijders maakten houten beelden op basis van fotos’s van gewonde soldaten die met plastiche chirurgie zijn opgelapt).
cc Flickr Frank Lindecke The Repair - Kader Attia

Kader Attia over “herstel”.

Continuum of Repair: the Light of Jacob’s Ladder, 2013 – 2014.

Foto: libby rosof (cc)

Kunst op Zondag | Mona Hatoum

Mona Hatoum weet wat het is om op te groeien in “vluchtelingenopvang in de regio”.

Although I was born in Lebanon, my family is Palestinian. And like the majority of Palestinians who became exiles in Lebanon after 1948, they were never able to obtain Lebanese identity cards. It was one way of discouraging them from integrating into the Lebanese situation.(Bron: Tate Modern).

Wat sommigen zullen zien als toevallige samenloop van omstandigheden Ze is aan die toestand op ontsnapt en

When I went to London in 1975 for what was meant to be a brief visit, I got stranded there because the war broke out in Lebanon, and that created a kind of dislocation, [which] manifests itself in my work.

Laten we eens zien in hoeverre we dat statement nog in haar werk terug zien. Trefwoorden: conceptueel, minimalisme, surrealisme, politiek, humor. We voegen er hier en daar wat uitspraken van haarzelf aan toe.

Light Sentence, 1992.
You know, I’m always surprised when, years after I make a work, someone comes up and says, “Oh, this means this to me.” Just recently I was talking about Light Sentence in kind of negative terms… You know, it reminds you of the architecture of tower blocs in the suburbs of big cities, uniform and regimented architecture… But someone responded, “Oh, it’s funny because when I looked at the shadows, it gave me a lot of hope.” Wonderful! Absolutely amazing! (Bron: The Talks).

Vorige Volgende