En zo is-t-ie begonnen. Met een wat Doe Maar-achtige sound. Zijn eerste hitje.
Wat een ontwikkeling heeft die man doorgemaakt. Zijn finale album – I.p.v. kaarten – net op tijd klaar en uitgebracht.
Nu is hij dood. Daar valt weinig meer aan toe toe voegen dan “Bedankt Jan!”
P.S. Wie zijn leven eens als een film voorbij wil zien gaan: kijk op zijn youtube kanaal.
ANALYSE - In ons artikel van gisteren constateerden we dat van de vijftien rijkste gemeenten, er slechts één een (tijdelijke) noodopvang voor (zieke) asielzoekers had.
De aanleiding tot dit onderzoekje was tweeledig:
1) In het NOS Kiezersdebat voor de gemeenteraadsverkiezingen (16 maart) stelde Lilian Marijnissen (SP) voor om de Oekraïense vluchtelingen op te vangen “in de rijke buurten, in de rijke gemeenten”. Ze is van mening dat niet de armste gemeenten de zwaarste lasten moeten dragen, zoals in 2015 het geval was bij de opvang van duizenden Syriërs die de oorlog ontvluchtten.
2) EenVandaag (AvroTros) zocht het uit en zag dat Marijnissen gelijk had:
De armste 25 procent namen zo’n 11.000 vluchtelingen op, terwijl de 25 procent rijksten maar 3.300 vluchtelingen opnamen.
Om ons artikel van gisteren volledig te maken, hebben we nu naar alle huidige gemeenten gekeken. Is er wat er veranderd sinds 2015? Nee, nog steeds vangen de rijkste gemeenten maar zuinigjes asielzoekers op. We kunnen vandaag concluderen dat:
De armste 25 procent nemen zo’n 9.668 vluchtelingen op, terwijl de 25 procent rijksten maar 215 vluchtelingen opnemen.
Het verschil is dus groter geworden. Verdelen we de 344 gemeenten in 172 gemeenten met minder vermogen dan de andere 172, dan dragen ook hier de minder vermogende gemeenten de zwaarste lasten:
De ‘armere’ 50 procent nemen zo’n 28.375 vluchtelingen op, terwijl de 50 procent ‘rijkere’ maar 8.378 vluchtelingen opnemen.
In het NOS Kiezersdebat voor de gemeenteraadsverkiezingen (16 maart) stelde Lilian Marijnissen (SP) voor om de Oekraïense vluchtelingen op te vangen “in de rijke buurten, in de rijke gemeenten”.
Ze onderbouwde die opvatting met een verwijzing naar de opvang van Syrische vluchtelingen in 2015:
De vorige keer dat er veel vluchtelingen hierheen kwamen, waren het gemeenten met laagste inkomens die drie keer meer vluchtelingen opvingen dan de gemeenten met de hoogste inkomens
EenVandaag (AvroTros) zocht dat uit. En jawel:
De armste 25 procent namen zo’n 11.000 vluchtelingen op, terwijl de 25 procent rijksten maar 3.300 vluchtelingen opnamen.
Hoe gaat het nu?
We keken naar de gemeenten waar het doorsnee vermogen van huishoudens (CBS 2019) boven de zogenaamde ‘Balkenendenorm’ ligt. Dat zijn vijftien gemeenten:
Bloemendaal, Laren (NH.), Rozendaal, Heemstede, Alphen-Chaam, Hilvarenbeek, Bunnik, Oirschot, Bergen (NH.), Heeze-Leende, Blaricum, Bergeijk, Staphorst, Reusel-De Mierden en Landsmeer.
Vervolgens keken we welke van die gemeenten momenteel een COA-locatie hebben. Dat bleek alleen in de gemeente Bergeijk het geval. Daar is een tijdelijke noodopvang voor asielzoekers die besmet zijn geraakt met Covid.
Volgens de COA-informatie loopt het contact met de gemeente tot 31 maart. Of de opvang inderdaad gesloten is of misschien verlengd, konden wij nergens vinden.
Muziek in de buitenlucht, leuk hoor, op die massale festivals. Maar al die kleine, verrassende festivalletjes op straten en pleinen… heerlijk.
Zoals dit moppie straatmuziek. Akoestisch. Van de bassist die voorbij kwam. Balkan jazz. Meer specifiek: Roemeens.
Hoewel straatmuziek soms loei irritant kan zijn (want net te slecht, soms te opdringerig) zijn weer gelukkig doorgewinterde artiesten die hun vak prima beheersen. De lente/zomer-vraag:
Wie is volgend u de beste straatmuzikant (solo, duo, trio of in ander geroepsverband)? Roept u maar (maar niet door de muziek heen a.u.b.)
Dat intro kent u natuurlijk! Maar de rest verbinden alleen kenners met Sly and the Family Stone. Want dat bandje is beroemd geworden met veel simpeler nummers als ‘Dance tot the music’ en ‘Everyday People’.
Underdog is het eerste nummer van hun debuutalbum ‘A Whole New Thing’ (1967). Een album met hier en daar stilistische kenmerken die we van Zappa kennen. Je hoort dat ook in ‘Underdog’.
Hebben we het al eens over het belang van het bed gehad? Jazeker. ‘Een bed is veel belangrijker dan een gevechtsvliegtuig’, citeerden we hier de kunstenaar Martin Reed.
De toestand in de wereld wordt de laatste tijd gemeten aan het aantal bedden. Bedden op de intensive care-afdelingen tijdens de pandemie. Of bedden die beschikbaar zijn om vluchtelingen op te vangen. Wat een plaats voor rust was, is een plek van zorg geworden.
Nu het toch Pasen is: zou dat komen omdat de wereld vergeten is waar Jezus voor staat? Wout Herfkens verzamelt sinds 2015 verstoten kruisbeelden. Als dank voor het feit dat Jezus eeuwenlang voor het heil aller mensen aan het kruis heeft gehangen, haalt hij Jezus van het kruis en legt hem te bedde. Zo’n 90 exemplaren vormen nu de serie ‘Jésus à l’Hôpital’ (Jezus in het ziekenhuis).
Wout Herfkens – Jésus à l’Hôpital b80 (vierde foto), 55 x 27 x 11cm, 2021
Op zijn weblog laat Wout Herfkens zo nu en dan zien welke werken in ontwikkeling zijn. Bijvoorbeeld het werk aan een kruisbeeld dat wat groter was dan hij doorgaans binnen krijgt.
Kom kijken, haal je wijsheid niet uit de dossiers. Dan zie je met eigen ogen ons eigen Lampedusa. En daar word je dus echt beroerd van.
Koen Schuiling, burgemeester van Groningen en voorzitter van de Veiligheidsregio Groningen, heeft de situatie in de asielzoekersopvang in Ter Apel wel met eigen ogen gezien. In een interview met Binnenlands Bestuur doet hij zijn verhaal.
De situatie in het overvolle opvangcentrum is aan alle kanten beschamend. En dat geldt ook voor de houding van sommige gemeenten. Binnenland Bestuur schrijft:
En wat net zo beschamend is, is dat nogal wat van zijn eerbiedwaardige collega’s in den lande zien dat de opvang in Groningen mensonwaardig is, zelf genoeg opvangmogelijkheden hebben, maar geen vinger uitsteken.
De burgemeester wil niet aan ‘naming & shaming’ doen. Maar wie een beetje moeite doet komt er al snel achter dat in 246 gemeenten geen asielzoekersopvang is. Als ook maar vijftig van die gemeenten een beetje hun best er voor doen, zou dat al gauw ruim 26.600 extra opvangplaatsen op kunnen leveren.
Dat is ook ruim genoeg om de huidige achterstand met het huisvesten van 10.563 statushouders in te lopen. Slechts 20 gemeenten voldoen aan de taakstelling. Koen Schuiling stipt in het interview de huidige voortvarendheid aan waarmee die gemeenten en Rijksoverheid nu opvang weten te regelen voor vluchtelingen uit Oekraïne. Met enig cynisme put hij daar hoop uit:
Een onderzoekje via de locatiezoeker van het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) leert dat in slechts 23,5% van de 345 gemeenten COA-vestigingen zijn.
Dat schreven we gisteren hier. Percentages verhullen de harde realiteit. Die 23,5% betekent immers dat in 264 gemeenten géén locatie voor asielzoekers is.. Dat 81 gemeenten wel opvang bieden is dus een erg schamel resultaat.
We hebben 50 van die 264 gemeenten vergeleken met 50 gemeenten die nu wel opvang bieden. Als uitgangpunt namen we de opvangcapaciteit (aantal plaatsen) als percentage van het aantal inwoners van een gemeente.
Voorbeeld: De gemeente Venlo heeft geen COA-locatie(s). Deventer wel. Beide gemeenten hebben ongeveer eenzelfde aantal inwoners. Momenteel biedt Deventer een opvang van 650 bedden. Dat is 0,64% van het aantal inwoners. Als Venlo ook een opvang van 0,64% zou realiseert zou de gemeente 654 bedden kunnen aanbieden.
We hebben van beide groepen (die van 81 en die van 264) de vijftig gemeenten met de meeste inwoners genomen. Resultaat: de capaciteit voor opvang van vluchtelingen zou uitgebreid kunnen worden met ruim 26.600 bedden. De details kunt u hier inzien.
Zo werkt dat niet. Er spelen meer factoren een rol. Zijn er bijvoorbeeld wel geschikte panden? En kunnen er ook genoeg faciliteiten geboden worden als onderwijs aan kinderen en jongeren, taallessen voor alle asielzoekers, medische zorg etc.
Twee nieuwsberichten:
30 maart website Rijksoverheid: De opvang van vluchtelingen uit Oekraïne krijgt steeds meer vorm.
5 april NOS: De asielzoekerscentra (azc’s) zitten overvol. Zeker een derde van de mensen in een azc heeft recht op een huis, maar moet vaak vele maanden wachten op de sleutel.
Het wordt nog erger. Het leger gaat oefenen en wil de kazerne terug waar Afghanen zijn ondergebracht die nog maar kort geleden werden opgevangen. U weet wel: de Afghanen die voor Nederland getolkt, gereden en gegidst hebben en de Taliban zijn ontvlucht. Per 1 mei moet de kazerne leeg zijn.
Op diezelfde dag verwacht Defensie dat ook de opvang in de Harskamp leegstroomt. Daar zijn nu gevluchte Oekraïners ondergebracht. Die kunnen dus meteen wennen aan wat gebruikelijk is in de Nederlandse vluchtelingen opvang.
Is dat overdreven gesteld? Absoluut niet.
In meerdere plaatsen zijn vluchtelingen opgevangen op riviercruiseschepen. Voor een deel betreft het statushouders die verplaatst zijn om de asielzoekerscentra te ontlasten. Hoe het momenteel gaat met de ‘asielboten’ in Huizen, Hellevoetsluis, Zaanstad, Haarlem, Meppel, Rotterdam en Vlaardingen mag u zelf uitzoeken. Maar deze hebben we er uitgelicht:
Hotelschip ‘De Holland’ meerde 19 november vorig jaar aan in Ridderkerk en werd voorbereid om tot uiterlijk 1 februari van dit jaar zo’n 70 asielzoekers op te vangen. Stipt 1 februari voer het schip door naar Krimpen aan den IJssel tot verdriet de vrijwilligers.
COLUMN - We beginnen inmiddels een beetje te wennen aan de ‘nieuwe bestuurscultuur’. Mark Rutte lijkt zijn draai daar helemaal in gevonden te hebben.
Stond hij jarenlang te boek als de eeuwige optimist voor wie het glas altijd halfvol is, nu trekt hij soms een serieus gezicht en is zelfs bereid toe te geven dat een glas ook wel eens halfleeg kan zijn. Op de laatste persconferentie na de ministerraad demonstreerde hij zijn nieuwe bestuurdersstijl.
Over de aanstelling van een nationaal coördinator die de sancties op Rusland moet stroomlijnen, stelt een journalist dat “het eigenlijk niet gelukt is om het zelf te doen, als kabinet?”
Hier wil Rutte, oude gewoontegetrouw toch iets zonnigs tegenover zetten.
Ja, daar wil ik zeggen het is wel een genuanceerder beeld dan dat. Er gebeurt heel veel wel
De journalist probeert het nog een keer met “Maar volgens mij was de conclusie van het debat gisteren ook: het loopt nog niet echt lekker”. Rutte laat zich op de eenmaal ingeslagen weg niet van het padje brengen:
Volgens mij was de conclusie het kan echt beter nodig, absoluut. En tegelijkertijd, ook hou staande want er gebeurt heel veel
Kunst is belangrijker dan wetenschap. Dat zie je goed bij de ‘eremedaille voor Kunst en Wetenschap van de Huisorde van Oranje’. Afgelopen maandag mocht arts/astronaut André Kuipers het kleinood ontvangen. Nou ja kleinood, het is nog tamelijk fors zoals op een foto is te zien waar Kuipers door het lint gaat.
Hij is daarmee een van de zeven wetenschappers die de eremedaille kregen toebedeeld. In het verleden werd ook één wagenmaker geëerd (die van het Dafje). Maar de overgrote meerderheid van de medailles ging naar kunstenaars. Tweeëndertig om precies te zijn.
Als de Koning en zijn voorgangsters kunst meer waarderen dan wetenschap, is het dan gek dat zijn onderdanen hun neus ophalen voor wetenschap?
Wat opvalt aan de lijst gelauwerden: er zit niet één kunstenaar bij die ook wetenschapper is. ‘Eremedaille voor Kunst of Wetenschap’ zou een betere titel zijn.
“Allround wetenschapper/kunstenaars zijn zeldzaam” (Kunst op Zondag, 8 september 2013). En zeker van het type Leonardo da Vinci (o.a. ingenieur, natuurkundige, anatomist, beeldhouwer en schilder) en Galileo Galileï (natuurkundige, astronoom, wiskundige, filosoof, tekenaar).
Het leven in de 14e , 16e en 17e eeuw mag misschien wat minder hectisch zijn dan nu, het is hoogst onwaarschijnlijk dat de heren een geslaagde studie op al die gebieden hebben afgerond. Laat staan er een wetenschappelijke carrière mee hebben opgebouwd. Maar het geromantiseerde beeld van de ‘uomo universale’ spreekt wel tot de verbeelding.
Wegens het overweldigende succes op Sargasso van het symfonisch gedicht van György Ligeti, is de dagsluiter van vandaag voor ‘de trap van de duivel. Uitgevoerd door Pierre-Laurent Aimard.
Liefhebbers van Escher of wiskunde zullen dit ongetwijfeld waarderen.
