Een pittig stukje salsa van Eddie Palmieri. De tekst komt hier op neer:
Vrijheid meneer, neem het me niet af.
Ik ben, in economische zin, de financiële slaaf van jou.
Ik ben ook maar een mens dus behandel me niet zo.
Bedrieg me niet.
Vrijheid wil ik, logisch toch?
Vissers? Kom daar nog maar eens om….
Als de laatste visser aan wal is, hebben we nog altijd de muziek.
Nérija is (in de bezetting van 2016): Sheila Maurice-Grey trompet, Rosie Turton trombone, Nubya Garcia tenorsax, Cassie Kinoshi altsax, Shirley Tetteh gitaar, Inga Eichler bas en Liz Exell drums.
COLUMN - Toegegeven, het is geen eenvoudige taak voor het kabinet om in oorlogstijd iedereen er warmpjes bij te laten zitten. We mogen al blij zijn dat er overhoofd nog enige hulp mogelijk is gemaakt. En toch nog zo snel! In november en december krijgt iedereen 190 euro ter compensatie van de giga gas- en elektriciteitsprijzen. En 1 januari 2023 gaat het prijsplafond in.
Bedankt. Maar wat twittert Pieter Omtzigt nou?
Ter dekking van het energieplafond gaat de btw op elektriciteit en gas van 9% naar 21% op 1 januari, gaat de verlaging van de energiebelasting op gas en elektriciteit niet door en gaat ook de verhoging van de belastingvermindering (284 euro/jaar) niet door.
Omtzigt doet er een kopie bij van een brief die staatssecretaris Van Rij gisteren aan de Kamervoorzitter stuurde. De bevindingen van Omtzigt staan daar helemaal niet in, maar goed, hij zal wel toegang hebben tot informatie die wij niet zo gauw kunnen opsnorren. Het gaat om de nota van wijziging die “naar verwachting woensdag 12 oktober wordt ingediend en behandeld kan worden tijdens het wetgevingsoverleg op 17 oktober”. Dan zullen we dus meer kunnen lezen over “het voornemen om de energiebelasting te wijzigen ten behoeve van de dekking van het energieprijsplafond”.
We gaan nog van een donkere kerstmis thuiskomen. Ga maar na: eind vorig jaar schoten de energieprijzen al omhoog. Een gemiddeld stukje kerstverlichting kostte daardoor zo’n 2,5 keer meer.
Daarna bleven de energieprijzen stijgen. Dat was geen reden voor tuincentra om in september al uitbundig met stroomverbruikende kerstversiering uit te pakken. Ook de agrarische sector zag het licht en lanceerde eind september weer de actie ‘Boeren en tuinders pakken uit met Kerst’ (“Onder andere de verlichte boerderij- of trekkerroutes zijn ieder jaar een groot succes”).
Gemeenten en ondernemersverenigingen gaan aanpassingen doen aan de jaarlijkse sfeerverlichting, aldus EenVandaag. Maatregelen variëren van het ophangen van minder verlichting tot (en met) minder branduren. Ook in België gaat kerstverlichting geheel of gedeeltelijk uit en worden tal van ijspistes geschrapt (bron VRT, Radio2). In andere landen, bijvoorbeeld Portugal, wordt de feestverlichting ook gelimiteerd.
In het pakket kostendempende maatregelen dat de overheid heeft samengesteld is niets te lezen over enige ondersteuning voor de meest enthousiaste kerstversierders, Zij hangen hun huizen en tuinen niet voor eigen lol helemaal vol met allerlei soorten kerstverlichting. Ze doen dat vooral, zo zeggen ze zelf, om anderen te plezieren.
In Hengelo heeft iemand er al de brui aan gegeven. Het kostte hem, voor de prijsstijgingen, ongeveer 1000 euro per jaar. Mede dankzij sponsors kon hij dat opbrengen. Maar dit jaar geen sponsors, dus gaat dit jaar de stekker er niet in.
Tegenwoordig lijkt ‘Everything Everything‘ alles mogelijk. Caroline van der Plas zei over Johan Remkes: ‘I want a love like this’.
Voor hun onlangs uitgebrachte album ‘Raw Data Feel’ deed Everything Everything een poging ver buiten de hersendoos te geraken. Het album zou tot stand komen met een grote dosis artificial intelligence. Uiteindelijk was er maar 5% arificiële input (bron: The Guardian).
Sommige dingen moeten de media niet zo opblazen. Is er toch iets leuks in Den Haag, is het weer niet goed.
Dat ‘leuks’ is BlowUp Art Den Haag: vijf opgeblazen kunstwerken rond het Binnenhof. Tot en met 13 oktober te zien in het gebied rondom het Binnenhof.
Het ‘weer niet goed’ werd aangewakkerd door een berichtje van de lokale Omroep West. De journalist leefde zich helemaal uit met de kop ‘kunst of kunstverkrachting?’ Niet meer dan twee tweets van conservatieve Haagse politici en een citaat van één ‘iemand’ vormden het bewijs van respectloze minachting.
Eerlijk is eerlijk (fair balance?), de journalist wist er nog uit te persen: “Ook wordt er positief gereageerd. ‘Vind het zelf prachtig en prikkelend’, schrijft iemand. En een ander noemt het ‘leuk om zo tijdelijke kunst in de publieke ruimte te zien’.
U kunt zelf uw oordeel vellen en de installaties gaan zien. Bijvoorbeeld het werk van Steve Messam, met twee installaties vertegenwoordigd. Een daarvan is een opgeblazen reproductie van de kroon van het Amerikaanse Vrijheidsbeeld. Dat siert nu Willem van Oranje, die al weer zo’n 174 jaar op het Plein staat.
Naast de Hofvijver staat een koraalachtige sculptuur van Adrianus Kundert.
Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen werd er in de Tweede Kamer flink op de bankjes geroffeld. Op de eerste dag vijftien keer, de tweede dag verliep met tien keer wat rustiger.
Het was niet het enige tumult. Het kabinet verliet de vergaderzaal toen Baudet een aanval deed op minister Kaag. In zijn woorden lag de suggestie dat zij onderdeel zou zijn van een internationaal complot tegen de mensheid. Het eindigde er mee dat de voorzitter hem het woord ontnam.
Formeel zat het kabinet daar op uitnodiging van de Tweede Kamer. Daar past een aanval op de persoon van een minister niet bij. Toen Baudet zijn worden niet wilde terugnemen, besloot de voorzitter hem van de rest van het debat het woord te ontnemen.
Maar eerder in het debat werd een andere minister ‘klimaatpsychopaat’ genoemd. Dat was Wilders’ kwalificatie van minister Jetten. Desondanks mocht Wilders aan het woord blijven. Pas toen de heer Paternotte van D66 Wilders van repliek diende door hem ‘de bedrijfspoedel van Vladimir Poetin’ te noemen, vond de voorzitter het welletjes:
Ik wil even vragen … Meneer Paternotte, niet op de persoon. Dat geldt voor beiden. Dat hebben we met elkaar afgesproken. Van dat soort kwalificaties wordt het debat echt niet rijker, zeg ik tegen beide collega’s. Laten we het debat voeren vanuit waardigheid.
Uit het persbericht (25-9-2022) van de Bijstandsbond Amsterdam:
Censuur Facebook. Advertentie Bijstandsbond op Facebook afgewezen wegens ‘onacceptabele bedrijfspraktijken’.
De Bijstandsbond heeft een werkgroep inflatie opgericht die wekelijks bij elkaar komt en die de inflatie en de hoge energieprijzen onderzoekt en waar informatie wordt uitgewisseld over waar wat het goedkoopste is.
Als voorlopig resultaat van de werkgroep is een energiespreekuur opgericht, waar mensen hun energierekening kunnen laten doorrekenen of alles wel klopt. Verder zijn wij een petitie gestart en hebben wij de overlevingsgids voor de minima op internet. Met tips en trucs om te overleven in deze moeilijke tijden. www.overlevingsgids.net.
Hoog tijd om weer eens instrument in de spotlight te zetten. Eerder waren koperblazers (trombone, trompet, tuba), de piano en marimba hoofdrolspelers bij Kunst op Zondag). Bij onze Closing Time was er speciale aandacht voor de fagot, de theremin, chapman stick, claves en tabla.
Vandaag twee instrumenten voor de prijs van één. De cimbalom en de stem.
Hoezo de stem een instrument, vraagt deez’ of gene zich misschien af? Jazeker. De stem is immers hét instrument waarmee stemkunstenaars hun werk doen. En, terzijde, als je graag muziek wil maken, maar niet weet niet welk instrument het beste bij je past, ga dan zingen. Het instrument dat niets kost, altijd overal naar meegenomen kan worden en van nature bij je past: je stem.
Vasile Nedea bespeelt de cimbalom. Het instrument kennen we vooral van Balkanmuziek. Vasiel Nedea demonstreert in deze solo hoe hij het instrument meester is.
De sopraan Claron McFadden is zo’n beetje van alle markten thuis. Dat bewijst ze hier met haar uitvoering van Aria, een compositie van John Cage, van wie ze ook het beroemde stiltestuk 4’33” heeft ‘gezongen’.
Laten we nu stem, cimbalom en iets van stilte combineren. Claron McFadden en Vasile Nedea met hun versie van “’t Is stil in Amsterdam”, een aangrijpende smartlap van Ramses Shaffy.
COLUMN - Het is schipperen als ‘burgemeester in oorlogstijd’. Laveren tussen xenofobe burgers, het COA en het eigen geweten. En toch…
Als er bij ons een leegstaand hotel beschikbaar zou zijn, zoals in Albergen, dan hadden we het gekocht. En daar de opvang geregeld.
In Krimpen aan den IJssel hield burgemeester Martijn Vroom (CDA) eerder, zoals menig collega, ‘de boot wat af’ toen het COA aanklopte. Maar voor een rechtgeaard CDA’er is geweten een lastig ding. Zeker als de dominee daar ook een beroep op doet (bron PZC 2 september) .
Thuisgekomen van kerkgang zag de burgemeester op televisie hoe makkelijk en snel een goed geoutilleerd tentenkamp overeind gezet kon worden om een feestje (Lowlands) mogelijk te maken. En een tijdelijke opvang voor asielzoekers lukt dan niet? Dat knaagt.
Daar klopte de verlossing aan de deur. Het COA moest een boot verplaatsen. Met aan boord zo’n 150 moeders, tieners, kinderen en baby’s uit onveilige landen. Afkomstig uit Middelharnis.
Het bestuur van Middelharnis (met ook een CDA-burgemeester) had daar al wat ervaring mee. Eerder vond men dat er, inclusief twee maanden verlenging, wel voldoende was gedaan aan naastenliefde en internationale solidariteit. Onder het motto ‘afspraak is afspraak’ moest de riviercruiser ‘Poseidon’, met aan boord 75 asielzoekers, vertrekken. Een petitie van een paar duizend Middelharnissers die opriep de asielzoekers in Middelharnis te houden, mocht niet baten.
In onze zo beschaafde wereld vallen mensen alleen figuurlijk uit het raam. En zo kan Henk Staghouwer worden toegevoegd aan het record aantal bewindslieden dat uit Ruttes raam is gevallen.
De rest blijft zitten en danst de tango tot ze er bij neervallen…
‘Window dressing’, vrij vertaald ‘de etalage pimpen’, is alom bekend als term voor dingen beter doen lijken dan ze werkelijk zijn. Het bekende dikke woordenboek zegt: “maatregelen om iets mooier voor te stellen dan het is”.
Minder bekend is ‘statue dressing’: een standbeeld opleuken. Dat kan hét antwoord worden op de vraag of standbeelden die een lelijke geschiedenis vertegenwoordigen uit het straatbeeld verwijderd moeten worden of niet.
Waar ‘window dressing’ allerlei lelijkheid wil verdoezelen, kan ‘statue dressing’ juist een nare geschiedenis zichtbaar maken. Hew Locke is daar op zijn manier al jaren mee bezig.
Al ruim twintig jaar speelt hij met ideeën om vooral standbeelden die refereren aan de Victoriaanse periode ‘aan te kleden’. Hij beseft goed dat hij daar lang niet altijd toestemming voor zou krijgen en voelt er weinig voor dan maar in het holst van de nacht en op zijn hoede voor de politie aan het werk te gaan. Dus maakte hij in 2007 foto’s van allerlei standbeelden en werd het ‘photo-of-statue-dressing’.
Op onderstaande foto’s, uit de serie ‘Restoration’ (2006), links slavenhandelaar Edward Colston. Rechts Edmund Burke, een politicus die propageerde dat zonder religieuze instellingen de morele stabiliteit van de staat in gevaar zou komen. Locke boorde gaten in de foto’s en bevestigde er gouden medaillons en juwelen aan. Symbool voor de rijkdom die de Britten aan hun koloniaal verleden hebben te danken. En symbool voor hoe die rijkdom de schaduwkanten van die periode aan het oog onttrekken.
