Michel

227 Artikelen
78 Waanlinks
3.417 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Ik schrijf over conservatisme, economie en de relatie tussen die twee. Regelmatig komen eurocrisis en de problemen met macro-economie aan bod.

De vraag die me steeds meer bezig is gaan houden is: waarom is het politieke klimaat de afgelopen dertig jaar veranderd van optimistisch/progressief naar pessimistisch/conservatief.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Zoals het vrijdag ging, kan het niet verder

[qvdd]

‘Zoals het vrijdag ging, kan het niet verder. We zijn bezorgd om Italie’, klonk het dit weekend in de Europese wandelgangen. De heftige koersschommelingen geven aan dat het marktvertrouwen in Italië snel daalt. Wat zorgwekkend is, want de komende maanden moet Rome op de markten bijna 70 miljard euro lenen om de enorme staatsschuld af te dekken. Volgens het Duitse Die Welt zou de ECB daarom werken aan een verdubbeling van het noodfonds tot 1.500 miljard euro.

Deze quote “van de wandelgangen” komt uit de Standaard van vandaag. Griekenland was om te oefenen, nu komt het echte werk: Italie, Spanje en Ierland. Iedereen is gefocused op de oorzaak van de schulden in Griekenland, maar dat is niet het echte probleem: het is een systeemcrisis van de Euro. Zie ook de twee andere posts over Europa vandaag. De mantra van de eurosceptici over de structurele euroscepsis en De euro: de vermarkting van een ideaal over de structurele problemen met de Euro. Bij elke crisis worden steeds noodmaatregelen genomen, voor echte oplossingen is geen meerderheid. Een ding is zeker: zo kan het niet verder.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De euro: de vermarkting van een ideaal

20 Eurobiljet/foto: Flickr Images_of_MoneyHet begint er steeds meer op te lijken dat de Euro is mislukt. De komende weken en maanden zal blijken of Europa in staat is zich echt te hervormen of dat de hele zaak uit elkaar spat. Tijd om eens te kijken hoe het zover heeft kunnen komen en wat er verkeerd is gegaan.

1989, Ik kan het me nog goed herinneren: iedereen was opgelucht want het IJzeren Gordijn dat Europa had verdeeld was verdwenen. Het was nu voor iedereen duidelijk dat de hele wereld, van Nome in Alaska tot Kamchatka in Rusland, kapitalistisch en democratisch zou worden. De mislukking van het communisme had eens en voor altijd bewezen dat centrale aansturing van de economie niet werkt. Een andere les die we leerden was dat kapitalisme en vrijheid altijd samen gaan. Democratie en vrijheid zouden het beste gedijen bij de vrije markt en omgekeerd. Vrijheid was een voorwaarde voor bloeiende handel en welvaart. Maar de belangrijkste les was dat politiek de wereld niet kan veranderen, niemand geloofde nog in de maakbare samenleving. Ook de sociaaldemocratie, die een gemeenschappelijke voorouder heeft met het communisme, nam afstand van het oude denken en schudde haar ideologische veren af. Niet het collectief, maar het individu, bepaalde vanaf dat moment haar eigen lot. Dat lot wordt bepaald door de keuzes die je maakt. Kiest je goed, dan wordt je daarvoor beloond en eigen schuld dikke bult als je fout kiest! Maar dat is de moderne mondige burger wel toe te vertrouwen. Een nieuw tijdperk was begonnen. Francis Fukuyama kondigde het einde van de geschiedenis aan:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Dromen over goedkope kernenergie: de lopendegolfreactor

Simulatie van Loopgolf in reactor/Wikipedia

Computersimulatie van een een loopgolf in de lopendegolfreactor. Rood U238, Groen Pu239, Blauw: splijtingsproducten

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland

Ik heb al eens eerder geschreven over de grote problemen die er zijn met de toepassing van kernenergie. De ramp in Fukushima heeft weer eens laten zien wat er fout kan gaan met dit type van reactor, een lichtwaterreactor, en vooral hoe erg het fout gaat als het fout gaat. De oorzaak van dit soort ongelukken is dat deze reactoren niet inherent stabiel zijn. Met “inherent stabiel” wordt bedoeld dat je de reactor altijd actief moet koelen om te voorkomen dat de nucleaire reacties die in de reactor plaatsvinden oncontroleerbaar worden. En er zijn nog meer problemen met dit type reactor:

  • hij produceert grote hoeveelheden kernafval dat voor lange tijd (vele duizenden jaren) opgeslagen moeten worden
  • het soort brandstof dat wordt gebruikt (de uraniumisotoop 235) is heel schaars: slechts 0.72% van alle gedolven uranium.
  • Om uranium geschikt te maken als brandstof is een een kostbaar verrijkingsproces nodig.


urgent
Toch is er alle reden om naar nieuwe energiebronnen te kijken en wel zo snel mogelijk. Om klimaatverwarming te voorkomen moeten we de CO2 productie drastisch terugbrengen. Ook neemt de wereldbevolking nog steeds toe, en (hopelijk) zal voor al deze mensen ook nog eens meer energie opgewekt moeten worden. Met de huidige technieken is dit niet mogelijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De kwakkelkrant over Griekenland

Euromunten/WikimediaDe Poolse premier heeft gelijk: regeringen in de kernlanden in Europa – de stichters – laten zich leiden door kortzichtig eigenbelang. Er is onder de bevolking van deze landen een sterk anti-Europees sentiment en de leiders van die landen voelen er dan ook weinig voor om hun nek uit te steken voor de Grieken. Natuurlijk het is waar dat de Grieken de problemen over zichzelf hebben afgeroepen. Met hulp van Goldman Sachs hebben zij de financiële situatie rooskleuriger voorgesteld dan deze in werkelijkheid was waardoor ze mee konden doen met de Euro. Maar moet hiervoor de hele bevolking gestraft worden? Wie zijn de schuldigen, wie hebben er aan verdiend, financieel en politiek? Hoe hebben de ECB en de ministers van Financiën zich zo makkelijk om de tuin laten leiden? Hoe is het mogelijk dat een heel land de wereld op die manier kan bedriegen? Ik zou graag eens uitgezocht willen zien hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren, maar daarover gaat het nieuws zelden. In plaats daarvan komt het Griekse drama elke paar maanden in het nieuws als er weer een nieuwe tranche moet worden uitgekeerd zodat de Telegraaf weer eens lekker kan uithalen (pdf) naar de luie Grieken in dat kwakkelland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: de weg om daaruit te komen.

[qvdd]De weg om daaruit te komen, heet politiek leiderschap. Maar recent wordt leiderschap te vaak afgestopt door het rode licht dat nationaal belang heet. We zijn getuige van de geboorte van een nieuw soort euroscepsis, waarbij regeringsleiders bewust activiteiten en besluiten steunen die de EU verzwakken.

Dit zegt de Poolse Premier Donald Tusk en hij doelde daarmee op het oplossen van de problemen in de EU. Polen is per 1 juli voorzitter. Hij verwijt leiders van de rijke landen, waaronder Nederland, dat zij de EU idealen ondergeschikt maken aan nationale belangen.

Einde jaren tachtig bevrijd van het communistische juk kunnen de Oost-Europese landen eindelijk lid worden van de Unie, maar ze komen te laat: het feestje is al voorbij. Bij de stichters is een rechtse revolutie gaande: Duitsland, Nederland, Italië, Frankrijk en Nederland worden geregeerd door rechtse regeringen die zich niet laten leiden door idealen maar nationale belangen. Niet door leiderschap maar door angst, angst voor de ander en voor verlies van bezit, laat men zich leiden. Ik denk daarom niet dat we snel uit problemen zullen komen want angst is, zoals bekend, een slechte raadgever.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe resultaten in de strijd tegen drugs: levamisol in cocaine

De structuurformule van levamisole/cc WikimediaIk heb al eerder geschreven over de blinde vlek van de Nederlandse autoriteiten als het gaat om drugsbestrijding. Het is voor kinderen onder 18 betrekkelijk eenvoudig om aan drugs te komen dankzij de lobby van de drugshandelarenalcoholbranche: verhoging van de minimum leeftijd om alcohol te mogen kopen is een kostbare wet want er wordt veel geld verdiend met de verkoop van drank aan kinderen. In plaats daarvan wordt nog steeds geld en mankracht verspilt voor de bestrijding van de hennepkwekerij en wordt het zo moeilijk mogelijk gemaakt voor volwassen gebruikers om drugs te kopen.
Ook vertel ik niets nieuws als ik schrijf dat de criminalisering en bestrijding van illegale drugs meer leed dan goed doet. Maar af en toe is het goed om dit toch nog maar weer eens onder de aandacht te brengen, om te laten zien hoeveel schade dit beleid aanricht. Via de blog Guns, Lawyer$ and Money, vond ik dit artikel over de alarmerende toename van levamisol in cocaïne. Levamisol is een stof die wordt gebruik voor het ontwormen van vee. Ook is het korte tijd in gebruikt geweest voor chemotherapie, maar hiermee is men gestopt vanwege de bijwerkingen. Levamisol kan namelijk agranulocytose veroorzaken, een aandoening die nog het meeste lijkt op AIDS: het immuunsysteem wordt uitgeschakeld waardoor de patiënt vatbaar is voor allerlei onder normale omstandigheden onschuldige infectieziekten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: geen ideologie maar economie

[qvdd]

De Europese Unie is geen ideologisch project, het is een rationeel economisch project. Maar als het niet goed wordt uitgelegd, ontstaat het gevoel dat de technocratie het project overneemt. Politici moeten de voordelen van Europa meer durven benoemen, in plaats van zich te richten op nadelen zoals ‘ze pakken onze belastingcenten af’.

Nout Wellink, ter gelegenheid van zijn afscheid wordt hij geïnterviewd, door NRC dit weekend.

De EU in 1952 is begonnen als Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) – maar dat was natuurlijk maar een eerste begin. We moeten niet vergeten dat Duitsland, dat nog maar net was verslagen, ook mee deed in dit samenwerkingsverband. Het was een eerste stap op de lange weg naar eenheid in Europa. Na twee wereldoorlogen twijfelde niemand aan de noodzaak daarvan.

We zijn het niveau van de EGKS niet overstegen: metaal en brandstof en zijn nu vervangen door “economie” maar waar is de grotere samenwerking en het besef van lotsverbondenheid? Volgens Wellink moeten we het alleen beter uitleggen aan de burger, maar dit is niet meer uit te leggen. In naam van de economische gemeenschap wordt nu Griekenland leeggeplunderd en is onze regering bezig te hard te snoeien in culturele voorzieningen, de zorg, onderwijs en zelfs ons leger wordt koud gesaneerd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Draaideur van de dag

"Mann in Drehtür" 1986 von Waldemar Otto/Bron: Wikimedia, van 25asdDus Jack de Vries gaat werken voor de JSF lobby club:

Oud-staatssecretaris Jack de Vries van Defensie wordt directeur bij Hill & Knowlton, een communicatie- en adviesbureau dat de belangen van de Nederlandse luchtvaartindustrie behartigt. De Vries is, net als de industrie, een fervent voorstander van de Amerikaanse Joint Strike Fighter (JSF) als opvolger van het F-16-gevechtsvliegtuig.
De SP in de Tweede Kamer, die De Vries ooit Jack Straaljager Fiasco noemde, plaatst vraagtekens bij de overstap van de oud-CDA-bewindsman naar het bedrijfsleven. Hij beschikt volgens SP-Kamerlid Jasper van Dijk over vertrouwelijke informatie waarmee hij de concurrentie van de Amerikaanse vliegtuigbouwer Lockheed Martin een hak kan zetten.

De SP maakt zich druk over de geheimen die de goede man zou kunnen verraden, maar ik denk niet dat dat het grootste probleem is, waarom zo wantrouwend zijn? De Vries zal de wet toch niet overtreden? Nee, ik denk niet dat dat het probleem is. Wat ik me eerder afvraag is: wat waren zijn motieven toen hij verantwoordelijk was voor de JSF als staatssecretaris. Dit is een schoolvoorbeeld van de vervaging die er tegenwoordig is tussen politiek en bedrijfsleven. Een politicus in functie weet dat zijn politieke beslissingen later gevolgen zullen hebben voor zijn carrière en zijn portemonnee. Doet hij het goed dan staat hem een leuk baantje te wachten aan de andere kant van de draaideur die politiek en bedrijfsleven van elkaar scheidt. In het geval van de Vries kan je je nu afvragen waarom hij zo’n voorstander was van de JSF. Was het het landsbelang of was het zijn carrière?
Jack de Vries, is de man achter de campagne van het CDA in 2007 waarbij op de man werd gespeeld niet op de bal. Met het “draaipunt van de dag” werd Wouter Bos dagelijks op de hak genomen, maar vandaag kunnen we lol hebben op kosten van de Vries en constateren dat hij de draaideur van de politiek van vandaag is.

Vorige Volgende